Wil je de nieuwste OnePlus-smartphone maar vind je de OnePlus 7 Pro te duur? De OnePlus 7 is een minder prijzig alternatief, en doet veel denken aan de OnePlus 6T van vorig jaar. In deze OnePlus 7 review leggen we het toestel langs de meetlat en vergelijken we hem met de concurrentie.

De smartphones van OnePlus stonden jarenlang bekend om hun uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding. Ze deden weinig onder voor de topmodellen van bijvoorbeeld Samsung en Apple, maar waren honderden euro’s goedkoper. OnePlus beweegt zich echter steeds meer naar de bovenkant van de markt, en lanceerde dit voorjaar voor het eerst twee toestellen. De meeste aandacht gaat uit naar de innoverende OnePlus 7 Pro, die verkrijgbaar is vanaf 709 euro. Hiermee is hij even duur als de Samsung Galaxy S10, iPhone XR en Huawei P30 Pro.

OnePlus 7 prijs

De OnePlus 7 is met een startprijs van 559 euro een regelrechte concurrent voor de Samsung Galaxy S10e, iPhone 8, Huawei P30 en Nokia 9 PureView. Hij heeft bovendien dezelfde prijs gekregen als zijn voorganger, de OnePlus 6T die in november verscheen.

Ontwerp: is dit de OnePlus 6T?

OnePlus heeft bij de ontwikkeling van de OnePlus 7 de 6T als basis genomen. Er is opnieuw gekozen voor een glazen behuizing met een usb-c-aansluiting en (helaas) zonder 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Het scherm is weer 6,41 inch groot en beslaat bijna de hele voorzijde, met bovenin een smalle inkeping voor de selfiecamera. De OnePlus 7 is zelfs praktisch even groot en zwaar als zijn voorganger, dus van een vernieuwend ontwerp is geen sprake.

©PXimport

Dat kun je jammer vinden, maar op de buitenkant valt weinig aan te merken. De smartphone ziet er fraai uit, voelt solide aan en ligt prettig in de hand. Het voornaamste nadeel is voor mij de achterkant, die erg glad en een ware vingerafdrukmagneet is. Het is daarom geen verrassing dat OnePlus een plastic hoesje meelevert. Als je die gebruikt, heb je ook geen last meer van de camerabult op de achterkant. Zonder hoesje steekt de camera namelijk flink uit, wat de kans op krassen vergroot. En ligt het toestel op een platte ondergrond, dan wiebelt hij als je typt.

©PXimport

Stereospeakers

Wie denkt dat de OnePlus 7 een regelrechte kopie is van de 6T, heeft het mis. OnePlus heeft de ledflitser achterop nu in de cameramodule verwerkt en het toestel voorzien van stereospeakers. Dit zie je bijvoorbeeld terug in de bredere speakergrill boven de scherminkeping. De speakers leveren beter geluid dan de OnePlus 6(T) en zijn prima geschikt voor een videootje of muziek. De kwaliteit is vergelijkbaar met de Samsung Galaxy S10, die ook stereospeakers heeft. Zoals bij alle smartphones geldt dat als je echt goede audio wilt, je het beste een losse speaker of headset kunt aansluiten.

©PXimport

Schermkwaliteit

Het scherm van de OnePlus 7 lijkt identiek aan dat van de 6T. De grootte is met 6,41 inch gelijk gebleven, waardoor het lastig is om het toestel met één hand te bedienen. Het forse display leent zich wel uitstekend voor het bekijken van foto’s en films en het spelen van games. Ook onveranderd is het oled-paneel, dat fraaie kleuren en een groot contrast levert. Oled is bovendien energiezuiniger dan lcd, een schermtype dat je vooral vindt op goedkopere smartphones. Tenslotte de resolutie: ook die is 2340 bij 1080 pixels even hoog als op de OnePlus 6T. Het beeld oogt scherp genoeg. Enkel wanneer je heel dicht op het display zit, kun je individuele pixels onderscheiden. Bij normaal gebruik merk je hier niets van.

Al met al is het scherm een plezier om naar te kijken, ook op een zonnige dag. De maximale helderheid is namelijk dik in orde. Dit geldt ook voor de kijkhoeken.

©PXimport

Onder het scherm van de OnePlus 7 zit een optische vingerafdrukscanner. Door je vinger op de aangewezen plaats op het display te leggen, ontgrendelt je toestel. De OnePlus 6T heeft ook zo’n scanner, maar daar zijn we niet erg tevreden over. De scanner werkt regelmatig niet en is minder snel dan een traditionele scanner op de achterkant van een smartphone. Dit horen we ook van gebruikers.

De fabrikant heeft die kritiek begrepen en verbeteringen doorgevoerd. De OnePlus 7 heeft een grotere scanner, waardoor hij veel nauwkeuriger is en je vinger bijna altijd direct herkent. Bovendien is de scanner aanzienlijk sneller dan die van de 6T én van alle andere toestellen met een vingerafdrukscanner onder het display, inclusief de Huawei P30 (Pro) en Samsung Galaxy S10. Voor mijn gevoel is de scanner praktisch even goed en snel als een ‘normale’ scanner, en dat verdient een compliment.

Razendsnelle smartphone

De OnePlus 7 draait op de nieuwste en snelste Qualcomm-processor, de 855. Die vind je ook in veel duurdere smartphones als de OnePlus 7 Pro, Sony Xperia 1 en Oppo Reno 10x Zoom. Het is fijn dat de scherp geprijsde OnePlus 7 de beste processor gebruikt, maar uniek is het niet. De Asus Zenfone 6 en Xiaomi Mi 9 hebben dezelfde chip en zijn nog tientallen euro’s goedkoper.

De Snapdragon 855 levert – zoals verwacht – uitstekende prestaties. De OnePlus 7 start apps en games razendsnel op, laadt websites in een oogwenk en wisselt binnen no-time tussen recent gebruikte programma’s. De ruime hoeveelheid werkgeheugen helpt hier ook bij. De goedkoopste OnePlus 7-versie heeft 6GB werkgeheugen, de duurdere liefst 8GB. Ik testte de 8GB-uitvoering, die voorzien is van 256GB interne opslagruimte. De instapversie heeft 128GB. Dat zal voor de meeste gebruikers genoeg zijn. Let er wel op dat de OnePlus 7 geen micro-sd-slot heeft. Je kunt het geheugen dus niet vergroten en bent aangewezen op online opslagdiensten als Google Foto’s en Dropbox.

©PXimport

Prettig is de dual-sim-ondersteuning, wat betekent dat je twee simkaarten tegelijk kunt gebruiken. Het toestel is uiteraard ook voorzien van features als bluetooth 5.0 en een nfc-chip, zodat je in de winkel contactloos kunt betalen met je bankieren-app. 5G-ondersteuning ontbreekt, wat logisch is omdat Nederland pas op zijn vroegst in 2020 een 5G-netwerk krijgt.

Een interessante vernieuwing is de keuze voor UFS 3.0-opslaggeheugen. Dit nieuwste type opslaggeheugen ondersteunt hogere lees- en schrijfsnelheden dan het UFS 2.1-geheugen dat in alle andere smartphones zit en is ook energiezuiniger. De OnePlus 7 en 7 Pro zijn de eerste toestellen met UFS 3.0. Je profiteert hier vooral van bij het openen en overzetten van (grote) media. In andere gevallen is het verschil met UFS 2.1 minimaal, maar UFS 3.0 maakt de smartphone wel meer toekomstbestendig.

Accuduur

Over de accu valt minder spannends te melden. Net als zijn voorganger heeft de OnePlus 7 een 3700 mAh accu die niet verwisselbaar is. Omdat de 6T en 7 vrijwel hetzelfde scherm hebben, is het niet verrassend dat de accuduur weinig afwijkt. De 7 haalt moeiteloos het einde van de dag en lijkt het bij intensief gebruik iets beter te doen dan de 6T. Dit zal mede te danken zijn aan de energiezuinigere processor. Ga ervan uit dat je de OnePlus 7 één tot anderhalve dag kunt gebruiken voordat je een oplader moet pakken.

Ook die oplader komt bekend voor. De 20W-lader met usb-c-aansluiting krijg je namelijk ook bij de 6T. Geen vooruitgang dus en dat is jammer omdat de OnePlus 7 Pro geleverd wordt met een snellere 30W-lader.

De 20W-lader is in lijn met de concurrentie. De Xiaomi Mi 9 en Asus Zenfone 6 laden bijvoorbeeld met 18W, en de Samsung Galaxy S10e komt met een 15W-lader. De OnePlus 7 gaat binnen een half uur van 0 naar zo’n 50 procent en dat is rap genoeg.

©PXimport

Waarom geen draadloos opladen?

Draadloos opladen ontbreekt, volgens OnePlus omdat de techniek nog niet zo snel is als bekabeld opladen. Dat klopt niet: de Xiaomi Mi 9 laadt draadloos met 20W, dus even snel als de OnePlus 7 via een stekker. Ik vermoed dat de fabrikant de ondersteuning achterwege laat om de prijs van de smartphone niet verder op te drijven. In deze prijsklasse is draadloos laden nog geen standaardfeature, maar op een toptoestel als de OnePlus 7 is het toch een gemis. De duurdere OnePlus 7 Pro kan overigens ook niet draadloos opladen.

Twee camera's achterop

De OnePlus 7 is voorzien van een dubbele camera. Het gaat om een primaire 48 megapixel sensor en een 5 megapixel dieptelens. Een teleurstellende combinatie, want anno 2019 is een aparte dieptelens helemaal niet meer nodig om mooie portretfoto’s te maken. iPhones, de Google Pixels en meer toestellen laten zien dat een goede primaire lens en slimme software ook toereikend zijn.

Naar onze mening had OnePlus beter voor een zoomlens (zoals op de OnePlus 6 en 6T) of groothoekcamera kunnen kiezen. Dat hadden we nuttiger gevonden en is in deze prijsklasse niet onmogelijk. De grote concurrenten, de Asus Zenfone 6 en Xiaomi Mi 9, hebben dezelfde primaire camera als de OnePlus 7. De Zenfone voegt hier een groothoeklens aan toe, terwijl de Mi 9 zowel een groothoek- als een zoomcamera heeft.

Hoewel de portretfoto’s van de OnePlus 7 inderdaad fraai zijn, vinden we ze niet beter dan die van een Pixel of iPhone.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De primaire Sony IMX586-sensor gebruikt een zogeheten quad-bayer-techniek om de beeldinformatie van 48 megapixels samen te persen tot een 12 megapixel foto. Dit moet tot betere plaatjes leiden. De betreffende sensor zit in bijna alle topsmartphones van dit moment, van de Xiaomi Mi 9 en de Zenfone 6 tot de Oppo Reno en de OnePlus 7 Pro. Zoals verwacht schiet de camera overdag erg goede foto’s, met veel detail en levendige kleuren.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker valt de beeldkwaliteit wat tegen, iets dat we ook merkten bij andere toestellen met deze sensor. De plaatjes zijn prima voor social media, maar halen het niet bij de Galaxy S10, Pixel 3 of Huawei P30 Pro. De foto’s van de OnePlus 7 ogen minder scherp en soms zijn delen van de afbeelding, bijvoorbeeld een stoep of grasstrook, wazig. De camera heeft bovendien moeite met felle lichtbronnen als autolampen of een lantaarnpaal. De speciale nachtmodus (Nightscape) levert iets betere plaatjes op, maar we hadden er meer van verwacht. Hopelijk kan OnePlus zijn nachtmodus verbeteren via software-updates.

De selfiecamera (16 megapixel) maakt prima foto’s en filmpjes. Beelden ogen realistisch, scherp genoeg en het scherm licht subtiel op als je een selfie maakt in een donkere omgeving. Handig.

Software

De OnePlus 7 draait op Android 9.0 (Pie) met de OxygenOS-schil van OnePlus. Daar zijn we heel tevreden over, want deze schil wijkt weinig af van stock-Android. Visueel merk je nauwelijks verschil met een Android One-toestel en OnePlus levert slechts een paar (niet-storende) apps mee. Enig minpuntje op dit vlak is de Netflix-app, die je niet kunt verwijderen als je de dienst niet gebruikt.

Verder onderscheidt OxygenOS zich vooral met zijn handige features. Zo kun je een paar apps of snelkoppelingen starten via de vingerafdrukscanner. Als je het toestel ontgrendelt en je vinger op de scannerplek houdt, krijg je je favoriete apps in beeld. Het is even wennen, maar daarna mis je het op andere smartphones. Ook prettig zijn de ingebouwde nachtmodus en de vele opties om de software visueel en qua functies naar eigen wens aan te passen.

Er is slechts één feature die ik echt mis en dat is een eenhandige modus. Op toestellen van onder meer Huawei en Samsung kun je middels een veeggebaar het scherm verkleinen. Handig als je het toestel even met één hand moet bedienen en anders niet in een bovenhoek komt. Stiekem hoop ik dat OnePlus deze feature later nog toevoegt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De OxygenOS-schil wordt actief doorontwikkeld. Kort na de release van de OnePlus 7 kreeg het toestel al een update die volgens de fabrikant diverse verbeteringen doorvoert, onder meer in de camera en de vingerafdrukscanner.

Goed updatebeleid

OnePlus heeft een duidelijk en goed updatebeleid. De 7 krijgt twee jaar lang Android-updates, wat zal neerkomen op twee of drie versie-updates. De eerste is Android 10.0 (Q), dat in het najaar uitkomt. Volgend jaar wordt Android 11 verwacht. OnePlus heeft sommige oudere toestellen drie grote updates gegeven, dus wellicht krijgt de 7 ook nog Android 12.

De fabrikant garandeert drie jaar regelmatige beveiligingsupdates. Dat is langer dan gebruikelijk en even lang als Google zijn Pixel-toestellen ondersteunt.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 7 kopen?

De OnePlus 7 (vanaf 559 euro) is liefst 150 euro goedkoper dan de OnePlus 7 Pro (vanaf 709 euro). Het prijsverschil uit zich op allerlei vlakken, waaronder het scherm en de camera. Wie de beste OnePlus-smartphone wilt, moet echt voor de Pro-versie gaan. Vind je die te duur, dan is de 7 een prima alternatief. Het toestel heeft een degelijk ontwerp, fraai scherm en gebruikt bijna dezelfde, uitstekende hardware. De identieke OxygenOS-software is prettig in gebruik en wordt jarenlang geüpdatet. De accuduur van de OnePlus 7 is ook prima, al is het jammer dat draadloos opladen ontbreekt. Het gebrek aan een IP-certificering en micro-sd-slot zijn ook aandachtspunten. We vinden vooral de beperkte camerafunctionaliteiten jammer. In deze prijsklasse zijn er smartphones te koop met een groothoeklens en/of een zoomcamera, zaken die ontbreken op de OnePlus 7. Al met al is het toestel een goede koop, maar niet per sé de beste. Dat zal vooral van je wensen afhangen.

De grootste concurrent is Xiaomi, dat de uitstekende Mi 9 aanbiedt. De smartphone is op veel vlakken vergelijkbaar met de OnePlus 7, maar heeft drie camera’s achterop en kan draadloos laden. De grootste troef is echter de prijs: je koopt de Mi 9 (review) al vanaf 399 euro.

Asus biedt met de Zenfone 6 (vanaf 499 euro) ook een interessant alternatief aan. De smartphone heeft een klapcamera camera inclusief groothoeklens, draait op vergelijkbare software, heeft wel een 3,5 mm-aansluiting en gaat twee dagen mee op een acculading. Op moment van schrijven is het toestel echter nog niet te koop. Lees hier onze Asus Zenfone 6 review.

Een vriezer die goed en efficiënt vriest, heeft allerlei voordelen. Zo is het gunstig voor je gezondheid, omdat bacteriën in een ijskoude vriezer minder kans krijgen. Ook bespaar je energie én hoef je je vriezer minder vaak te ontdooien. Met een paar simpele stappen zorg je ervoor dat jouw vriezer optimaal koelt.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een nieuwe vriezer

De juiste temperatuur

Een goedwerkende vriezer begint met het instellen van de juiste temperatuur. Is je vriezer te warm, dan bederft voedsel sneller en zal er door het overtollige water sneller ijsvorming in het vriesvak ontstaan. In principe zijn alle temperaturen onder de -18°C goed, maar hoe kouder je je vriezer instelt, hoe meer energie hij verbruikt. Met een temperatuur van -18°C bewaar je je voedsel veilig, blijven voedingsstoffen lang behouden én ben je energiezuinig bezig. Veel vriezers beschikken over een ingebouwde thermostaat, vaak in de vorm van een draaiknop, waarop je de temperatuur kunt instellen. Heeft jouw vriezer dit niet, dan kun je een losse thermometer aanschaffen om de temperatuur in je vriezer te controleren.

Slim invriezen

Ook de manier waarop je je eten invriest, heeft veel invloed op hoe efficiënt jouw vriezer koelt. Zo laat voedsel dat nog warm is de temperatuur in je vriezer snel stijgen, waardoor voedingsmiddelen sneller bederven en je te maken kunt krijgen met ijsvorming. Het is dus verstandig om je kliekjes eerst op kamertemperatuur te laten komen voor je ze in de vriezer stopt. Om ervoor te zorgen dat het eten snel de juiste temperatuur bereikt, is het daarnaast beter om kleine porties in te vriezen. Let er daarbij op dat je luchtdichte bakjes of zakjes gebruikt, want als ingevroren eten in contact komt met lucht kan er vriesbrand op voedingsmiddelen ontstaan.

©qwartm

Een beetje overzicht in je vriezer is ook wel zo fijn. Zo weet je exact wat waar staat en hoef je de deur van de vriezer niet elke keer onnodig lang open te laten staan. Daarmee maak je het voor je vriezer een stuk makkelijker om de temperatuur vervolgens weer omlaag te krijgen. Je kunt bijvoorbeeld producten die je als eerste gebruikt voorin je vriezer zetten en overige producten meer naar achteren. Of plak labels op je bakjes met de data waarop je de producten hebt ingevroren. Ook kun je regelmatig even kijken welke producten weggegooid kunnen worden, zodat het geen rommeltje wordt in je vriezer.

Goed vullen (maar niet te vol)

Is jouw vriezer vaak maar voor de helft gevuld? Dat is zonde, want een halfvolle vriezer verbruikt veel onnodige energie. Misschien vind je in je keuken nog wat groente of fruit dat je niet van plan bent om op korte termijn op te eten. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je altijd een paar halfgevulde waterflessen in je vriezer leggen. Voor het afkoelen van producten (massa) hoeft een vriezer namelijk minder hard te werken dan voor het afkoelen van lucht. En omdat producten koude lucht goed vasthouden, gaat er bij het openen van je vriezerdeur minder kou verloren. Let op: een te volle vriezer is ook niet goed, want dit belemmert de luchtcirculatie en veroorzaakt ongelijke temperaturen in je vriezer.

Regelmatig ontdooien

IJsvorming beperkt niet alleen de ruimte in je vriezer, maar maakt ook dat het apparaat minder efficiënt gaat werken. IJs op de wanden van je vriezer werkt namelijk als een soort isolatielaag, waardoor het apparaat minder goed in staat is om warmte naar buiten af te voeren. Daar komt nog bij dat als ijsvorming zich op voedsel nestelt, vooral als dat niet luchtdicht is ingepakt, er vriesbrand op voedingsmiddelen kan ontstaan. Heeft jouw vriezer geen No Frost-functie? Dan moet je helaas zelf regelmatig aan de bak om het ijs uit je vriezer te verwijderen. Om het ontdooiingsproces te versnellen, kun je een bak met heet water in de vriezer plaatsen of het ijs met een föhn verwarmen. Als je je vriezer toch ontdooit, maak 'm dan meteen goed schoon. Ook op vuil in je vriezer kan namelijk ijs of rijp ontstaan.

©Thomas Heitz

De condensor schoonmaken

Maak tot slot, als dat mogelijk is, de condensor van je vriezer regelmatig schoon. De condensor is het zwarte rooster aan de achterkant van je vriezer dat ervoor zorgt dat warmte goed wordt afgevoerd. Zit de condensor vol met stof of vuil, dan blijft warmte in je vriezer circuleren. De condensor kun je eenvoudig schoonmaken met een zachte borstel of met een stofzuiger met borstel-opzetstuk.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.