Als je een nieuwe high-end Android-smartphone zoekt, kan je niet om de Samsung Galaxy S10 heen. Wat zijn de voor- en nadelen en is hij beter dan de concurrentie? We zoeken het uit in deze uitgebreide Samsung Galaxy S10 review.

Samsung Galaxy S10 review na prijsdaling

De Samsung Galaxy S-serie bestaat dit jaar voor het eerst uit drie toestellen. Naast de reguliere S10 en de grotere S10 Plus verkoopt Samsung ook de S10e. Dit model heeft een kleiner display en minder goede hardware, en is daarom goedkoper.

Over prijzen gesproken: alle drie de S10-varianten zijn na hun release op 8 maart flink in prijs gezakt. De adviesprijs van de S10e bedroeg 749 euro, maar op moment van publicatie haal je de smartphone voor minder dan 600 euro in huis. De reguliere S10 werd uitgebracht voor 899 en is nu te koop voor 760 euro. En de S10 Plus van liefst 999 euro wordt nu voor 880 euro verkocht. Dat zijn prijsdalingen tussen de twaalf en twintig procent in iets meer dan een maand.

Er is geen officiële verklaring voor de snel dalende prijzen. Over het algemeen betekent het dat een smartphone niet goed (genoeg) verkoopt, maar Samsung zegt tevreden te zijn met de verkoopcijfers. Hoe dan ook zijn lagere prijzen goed nieuws voor jou als consument, want je krijgt dezelfde smartphone voor minder geld. Houd dat in gedachten bij het lezen van de Galaxy S10 Plus-review van mijn collega Joris.

©PXimport

Ontwerp: pas op, glad

De Samsung Galaxy S10 heeft een strak en modern uiterlijk. De voorkant bestaat bijna helemaal uit scherm, met rechtsboven een gaatje voor de selfiecamera. De verticale schermranden zijn afgerond, een ontwerpkeuze die je al jaren terugziet op duurdere Samsung-toestellen. Op de achterkant vind je een driedubbele cameramodule, die iets dikker is dan de rest van de behuizing. De uitstulping is zo minimaal dat de smartphone niet wiebelt als hij met het scherm omhoog op tafel ligt. Daar heb je dus geen last van.

Misschien dat je het cameragaatje in het scherm storend vindt, maar ik was er snel aan gewend. Je kan wel discussiëren of deze oplossing beter is dan een traditionele scherminkeping (notch). Minder prettig is de plaatsing van de aan- en uitknop. Die zit op de rechterzijkant, bijna bovenaan. Als rechtshandige gebruiker met gemiddelde handen vind ik de knop té hoog geplaatst.

©PXimport

De S10 is een degelijke smartphone die vermoedelijk wel tegen een stootje kan. Toch is een hoesje geen overbodige luxe, helemaal omdat de glazen achterkant erg glad is. Het toestel glijdt vrij snel uit je hand(en), helemaal als je nattige vingers hebt. Daarnaast is het glas gevoelig voor vingerafdrukken en kwetsbaar voor val-en stootschade. Voordeel is dat de smartphone draadloos opladen ondersteunt - iets waar ik later dieper op inga. Fijn is dat de Galaxy S10 water- en stofbestendig is en een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting heeft. Deze bedrade audiopoort is niet meer standaard op duurdere smartphones.

©PXimport

Display met speciale vingerafdrukscanner

Het scherm van de Galaxy S10 meet 6,1 inch en dat is best groot, zeker in vergelijking met smartphones van een paar jaar geleden. Het is dan ook lastig om de telefoon met één hand te gebruiken. Toch is het toestel kleiner dan je wellicht denkt, wat komt door de minimale randen rond het scherm. Die maken een smartphone fysiek groter, maar de S10 heeft zeer smalle schermranden. De gebogen zijkanten geven het display een futuristisch uiterlijk en maken het vegen vanaf de schermranden prettiger. Nadelen zijn er ook: de randen reflecteren meer dan de rest van het scherm en je raakt vaker per ongeluk iets aan.

Net als de Huawei P30 Pro en OnePlus 7 heeft de Samsung Galaxy S10 een vingerafdrukscanner onder het scherm. Maar waar de eerste twee toestellen een optische scanner gebruiken, kiest Samsung voor een ultrasone scanner. Die moet nauwkeuriger en veiliger zijn. Door je vinger op de aangewezen plek op het display te leggen, ontgrendelt het toestel. De scanner heeft een duidelijke leercurve. Omdat het scherm voor het ontgrendelen uitstaat en de scanner in het display zit, voel en zie je niet waar je je vinger moet plaatsen. Na een paar dagen ging dit me aardig af en ben ik aardig positief over de scanner. Hij is rap en werkt bijna altijd. Ik vind 'm even goed als de scanner van de Huawei P30 Pro - die ik voor de S10 gebruikte. De hamvraag is of een vingerafdrukscanner onder het display een vooruitgang is ten opzichte van een 'normale' scanner, bijvoorbeeld op de achterkant van je toestel. Wat mij betreft niet, en dat heb ik het over gebruiksgemak, snelheid en accuraatheid.

©PXimport

Het display zelf is overigens fantastisch. Dat is geen verrassing: Dure Samsung-smartphones hebben steevast uitstekende schermen, die uit eigen fabriek komen. De S10 gebruikt een 6,1 inch oled-paneel met een haarscherpe qhd-resolutie. Het scherm heeft een erg goed contrast, kan erg fel en gedimd en toont hele mooie kleuren.

©PXimport

Hardware: het beste van het beste

Zoals je van een dure smartphone mag verwachten, heeft de Galaxy S10 een set indrukwekkende specificaties. Ze zijn identiek aan die van de S10 Plus. De krachtige Exynos-processor en 8GB werkgeheugen maken het toestel vliegensvlug. Ook alle populaire games draaien zonder problemen. Het opslaggeheugen is standaard 128GB groot, wat betekent dat je heel wat foto's, video's en apps kwijt kunt. Handig is dat je het geheugen kan vergroten met een micro-sd-kaartje.

De S10 biedt verder ondersteuning voor de nieuwste en snelste vorm van wifi, heeft bluetooth 5.0 en een nfc-chip voor bijvoorbeeld contactloos betalen. 5G-ondersteuning ontbreekt overigens. Samsung verkoopt in het buitenland een speciale S10 met 5G, maar die komt hier niet uit omdat Nederland pas op zijn vroegst in 2020 een 5G-netwerk krijgt.

©PXimport

Accuduur en opladen

De accu van de Galaxy S10 is niet verwijderbaar en heeft een capaciteit van 3400 mAh. Dat is gebruikelijk voor een high-end smartphone met dit schermformaat. De afgelopen weken kon ik zonder zorgen een lange dag vooruit en had ik 's avonds laat doorgaans nog tussen de 15 en 25 procent stroom over. Als je een zware gebruiker bent, bijvoorbeeld omdat je veel spelletjes speelt, kan de accu voor het slapengaan leegraken. Anderzijds: doe je het rustiger aan dan hoef je vermoedelijk pas na twee dagen een stekker te pakken. Al met al is de accuduur goed genoeg, al zijn er toestellen die het langer uithouden.

Het opladen kan op twee manieren. De meegeleverde stekker laadt de accu met 15W, wat betekent dat de batterij binnen twee uur volledig vol is. Dat is niet zo snel. Concurrerende toestellen van OnePlus en Huawei laden dankzij 30W- of zelfs 40W-opladers sneller op. Zelfs de Samsung Galaxy A50 en Motorola Moto G7 Plus, toestellen die minder dan 300 euro kosten, hebben opladers van 25W en 27W.

Je kan de Galaxy S10 ook draadloos opladen met een Qi-oplaadstation. Draadloos laden gaat met maximaal 12W en is vanwege de lagere snelheid vooral interessant als je geen haast hebt. Bijvoorbeeld omdat je toestel 's nachts op de draadloze lader ligt. Wil je snel wat stroom bijtanken, dan kan je beter de bekabelde oplader gebruiken. De S10 kan overigens ook draadloos andere apparatuur opladen. Leg je het toestel met de schermzijde naar beneden neer, dan kan je een ander Qi-geschikt product op de achterkant leggen. Je kan zo bijvoorbeeld een moderne elektrische tandenborstel, de nieuwe AirPods of een andere smartphone opladen met de stroom van de S10. Geinig, maar het laden duurt erg lang en er gaat veel energie verloren. Bovendien is het niet praktisch dat jij je S10 niet kan gebruiken. De kans is daarom groot dat je deze functie niet tot nauwelijks gaat gebruiken.

©PXimport

Drie camera's zijn goed, maar niet de beste

De Samsung Galaxy S10 en S10 Plus hebben dezelfde drie camera's achterop. Het gaat om een primaire 12 megapixel lens, een 16 megapixel groothoeklens en een 12 megapixel telefotocamera. Die laatste biedt 2x optische zoom en ontbreekt op de goedkopere Galaxy S10e. Is dat erg? Wat mij betreft niet. Met de optische zoom haal je een object dichterbij zonder in te boeten op kwaliteitsverlies. Leuk, en het werkt goed. Twee keer zoom is echter niet veel, dus het nut is beperkt. Het verschil met de Oppo Reno 10x Zoom (799 euro, 5x optische zoom) is groot, en Huawei's P30 Pro (999 euro) doet het nog beter. De telens van de S10 is een leuke extra, maar op de Note 10 hoop ik een geavanceerder zoomsysteem te zien.

Over de primaire camera ben ik enthousiaster. Die schiet bij voldoende licht hele fraaie plaatjes, met goede kleuren en een groot dynamisch bereik. Kortom: een hele degelijke camera. In het donker heeft hij het moeilijker, maar kan je - ook zonder flitser - nog steeds aardige kiekjes maken. Hij moet het wel afleggen tegen de duurdere Huawei P30 Pro, de smartphonecamera met de beste nachtmodus.

De portretmodus van de S10-camera werkt alleraardigst en je kan gebruikmaken van allerlei toffe extra's, waaronder filmen in ultra-slow-motion in een hoge videoresolutie.

Hieronder zie je drie foto's uit de primaire S10-camera, geschoten op de automatische stand.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De derde camera op de S10 (Plus) is een groothoeklens. Die zoomt als het ware uit naar 0.5 keer, waardoor je een groter deel van de omgeving kan vastleggen. Dit werkt naar behoren, al ontkom je soms niet aan een vissenkom-effect. Sommige objecten ogen schuinggerekt of bol. Desalniettemin is de groothoekcamera een fijne toevoeging die ik graag op alle smartphones zou zien.

Omdat een foto meer zegt dan duizend woorden, kan je hieronder de drie S10-groothoekfoto's bekijken. Deze zijn op de automatische stand geschoten direct na de reguliere foto, op exact dezelfde plaats.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Software en updates

Bij zijn release draaide de Galaxy S10 op Android 9.0 (Pie) met de OneUI-schil van Samsung. OneUI is de nieuwste versie van Samsungs eigen softwarelaag. De schil is volgens de fabrikant geoptimaliseerd voor grote smartphoneschermen en plaatst belangrijke knoppen en instellingen onderin het display. Tekst wordt meer boven gepositioneerd. Dat klopt, met drie screenshots ter illustratie. OneUI werkt prima en oogt fris, doordacht en modern. De software mag naar mijn mening nog wat rustiger, vooral qua kleurgebruik.

Jaren geleden installeerde Samsung tientallen eigen apps op zijn toestellen, tot frustratie van een deel van de gebruikers. Dat tijdperk ligt gelukkig achter ons: op de Galaxy S10 kan je bij het instellen zelf kiezen welke Samsung-apps je wel en niet wilt installeren.

Zelfs Samsungs matige digitale assistent Bixby is verbeterd. Je kan instellen dat een druk op de speciale Bixby-knop (op de linkerzijkant) je favoriete app opstart of een actie uitvoert. Bijvoorbeeld het aan- of uitzetten van wifi of bluetooth. Druk je twee keer op de knop dan start Bixby - daar ontkom je helaas niet aan. De digitale hulp is nog steeds rommelig en dom, en spreekt geen Nederlands. Het zou Samsung sieren om Bixby optioneel te maken, want Nederlandse consumenten zijn beter af met de Google Assistent.

Samsung garandeert software-ondersteuning tot februari 2021, oftewel twee jaar na de release van de S10. De fabrikant 'streeft ernaar' de smartphone in die periode elke maand een beveiligingsupdate te geven. De afgelopen jaren kregen dure Galaxy's twee tot drie grote Android-updates. Dit geldt vermoedelijk ook voor de S10-serie.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Samsung Galaxy S10 kopen?

Een verrassing is het niet, maar de Samsung Galaxy S10 is een uitstekende smartphone. Het toestel heeft een fraai ontwerp, een fantastisch display en alle specificaties die je verwacht in een vlaggenschip. De OneUI-software werkt prima, de drie goede camera's geven je veel mogelijkheden en de accu houdt het zonder problemen een dag vol. Een tien is het echter niet. De batterij laadt namelijk vrij langzaam op, de Bixby-assistent blijft in de weg zitten en de nieuwe vingerafdrukscanner voelt niet als een verbetering. En de tijd dat Samsungs beste smartphone de beste camera had, ligt met de Huawei P30 Pro ook achter ons.

Bij de release had ik de Samsung Galaxy S10 niet van harte aangeraden, wat vooral komt omdat hij toen 899 euro kostte. Dat is erg geld voor een smartphone. Nu het toestel flink in prijs gezakt is, is hij ook een betere koop.

Spreekt de S10 je aan maar vind je hem te groot en/of te duur, dan kan je kijken naar de S10e. Die heeft een kleiner scherm en kost minder, maar bezuinigt ook op een paar specificaties. Als je een grotere S10 zoekt, kan je terecht bij de - duurdere - S10 Plus. Zo biedt Samsung voor ieder wat wils. Enkel wanneer je de beste smartphonecamera zoekt, kan je beter bij Huawei kijken.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.