ID.nl logo
Asus Zenfone 6 - innoverende prijsvechter doet veel goed
© PXimport
Huis

Asus Zenfone 6 - innoverende prijsvechter doet veel goed

Asus is in Nederland een bekende naam, maar niet als het om smartphones gaat. De nieuwe Zenfone 6 moet daar verandering in brengen en focust zich op een premium ervaring voor een scherpe prijs. Extra opvallend is de klapcamera. In deze Asus Zenfone 6 review zoeken we uit of het toestel een goede koop is.

Update: Zenfones zijn tijdelijk niet verkrijgbaar Asus heeft een rechtzaak over patentinbreuk verloren waardoor ze geen smartphones meer in de Benelux mag verkopen. Het is nog niet bekend wanneer ze wel weer te koop zijn.

De Zenfone 6 is medio mei onthuld en al te koop in België. Een Nederlandse release zit in de pijplijn. Wanneer het toestel hier uitkomt, is echter nog niet duidelijk. De prijzen zijn wel al aangekondigd en hetzelfde als in België. De Zenfone 6 met 6GB werkgeheugen en 64GB opslagruimte gaat 499 euro kosten. Een model met 6GB/128GB geheugen verschijnt voor 560 euro. Voor 600 euro krijg je de smartphone met 8GB/256GB geheugen. Asus verkoopt de Zenfone 6 in het grijs/zilver en zwart.

Ontwerp: top-notch

Wie denkt dat alleen peperdure smartphones een fraai en vernieuwend ontwerp hebben, heeft het mis. De Asus Zenfone 6 is gemaakt van glas en metaal en voelt luxe en degelijk aan. De voorkant springt in het oog vanwege het voorkantvullende display. Aan de boven- en onderkant zit een smalle rand, maar verder beslaat het scherm bijna de hele voorzijde. Een inkeping (notch) of gaatje voor de selfiecamera ontbreekt – waarover zo meteen meer. De Zenfone 6 oogt modern en is van bijna alle gemakken voorzien. Een usb-c-aansluiting, 3,5mm-hoofdtelefoonpoort, nfc-chip en stereoluidsprekers: allemaal aanwezig. Op de achterkant zit een snelle en nauwkeurige vingerafdrukscanner.

©PXimport

Om terug te komen op de selfiecamera: die is er niet. De Zenfone 6 gebruikt namelijk een klapcamera op de achterkant. Deze dubbele camera wijst standaard naar achteren, net als een normale camera. Wil je een selfie maken, dan klik je in de camera-app op de selfiemodus. Vervolgens kantelt de klapcamera 180 graden en komt hij boven het scherm uit. De camera’s wijzen dan – als een normale selfiecamera – naar je gezicht. Schakel je terug naar de reguliere stand of sluit je de camera-app dan klapt de camera terug naar achteren.

Deze keuze maakt een voorkantvullend scherm mogelijk en moet resulteren in betere selfies. In plaats van een ‘ok tot goede’ frontcamera gebruik je namelijk de goede, dubbele camera van de achterkant. Verderop in deze review laten we je zien hoe goed de foto’s daadwerkelijk zijn.

©PXimport

Een innovatief maar gewaagd concept. Een motortje is namelijk gevoelig voor schade, vastlopers en slijtage. Volgens Asus kan het mechanisme minimaal 100 duizend keer achter elkaar in- en uitklappen. Dat klinkt veel (vijf jaar lang bijna dertig keer per dag) maar is misschien niet voor iedereen genoeg. Ik vraag me sowieso af of die 100 duizend keer in de praktijk haalbaar is. Bij meerdere collegajournalisten haperde het mechanisme al vanaf dag één regelmatig en ook op mijn toestel werkte de klapmodule niet altijd naar behoren. Soms klapte hij niet volledig open, een andere keer duurde het vrij lang. Het klappen gaat met een zacht zoemgeluidje waar ik snel aan wende.

Handig en broodnodig is de ingebouwde valbescherming via diverse sensoren. Laat je de smartphone vallen terwijl de camera naar voren wijst, dan klapt de cameramodule automatisch en razendsnel in. Dit gaat sneller dan wanneer je hem normaal klapt en werkt erg goed.

Opvallend dat de cameramodule snel beschadigt. Al na één dag gebruik zaten er meerdere kleine krasjes op de lenzen. Twee weken later zijn er daar nog een paar bijgekomen – en die gaan niet meer weg. De glazen achterkant is minder krasgevoelig, maar lijkt toch sneller te beschadigen dan de behuizing van de Huawei P30 Pro en Samsung Galaxy S10. Het is daarom slim om een hoesje om de Zenfone 6 te doen. Gelukkig levert Asus een eenvoudig plastic hoesje mee.

De Zenfone 6 is met 190 gram geen lichte smartphone, maar in relatieve zin valt het gewicht mee. Het scherm is namelijk groot en de accu heeft een grotere capaciteit (5000 mAh) dan gebruikelijk. Ter vergelijking: de OnePlus 7 Pro weegt 106 gram en heeft een iets groter scherm, maar een 4000 mAh accu (wat dus gewicht scheelt).

©PXimport

Beeldscherm

Het voorkantvullende scherm heeft een grootte van 6,4 inch. Dat is best groot, maar een gangbaar formaat in vergelijking met de concurrentie. Door de full-hd-resolutie ziet het beeld er scherp uit. Het lcd-paneel levert mooie kleuren en oogt realistisch genoeg. De maximale helderheid had wel hoger gemogen. Op een zonnige dag is het display moeilijker af te lezen dan dat van de Samsung Galaxy S10 en OnePlus 7 Pro.

©PXimport

Hardware

Onder de motorkap van de Zenfone 6 draait een Qualcomm Snapdragon 855. Dit is een octacore-processor die erg krachtig is en geen moeite heeft met zware apps en games. Alle activiteiten draaien zonder problemen. De Snapdragon 855 vind je ook terug in (veel) duurdere smartphones als de OnePlus 7 Pro, Oppo Reno 10x Zoom en Sony Xperia 1.

De Zenfone 6 is zoals gezegd te koop in drie versies. Twee hebben 6GB werkgeheugen, de duurste variant beschikt over 8GB. Ik testte de 6GB-uitvoering en die kan heel wat apps op de achtergrond actief houden. Het multitasken gaat soepel. Ik verwacht in de praktijk weinig tot geen verschil met de 8GB-versie en zou zelf niet meer betalen voor het extra werkgeheugen. Een reden om wél de duurste versie te kopen, is omdat die 256GB opslagruimte heeft. Mogelijk heb je daar behoefte aan. De goedkopere modellen hebben 64GB of 128GB geheugen. Dat zal voor velen ook voldoende zijn, helemaal omdat je het geheugen eenvoudig en goedkoop kunt uitbreiden met een micro-sd-kaartje.

Het toestel slikt ook twee simkaarten (dual-sim), wat betekent dat je twee nummers tegelijk kunt gebruiken. Handig om bijvoorbeeld werk en privé te combineren.

Klapcamera

De eerder besproken klapcamera bestaat uit een 48 megapixel primaire lens en een 13 megapixel groothoekcamera. Eerstgenoemde perst de beeldinformatie van 48 megapixels samen tot één betere foto met een resolutie van 12 megapixel. De groothoekcamera heeft een zicht van 125 graden en dat is iets wijder dan de groothoeklenzen van bijvoorbeeld de Huawei P30 Pro en Samsung Galaxy S10. De Zenfone 6 vangt in deze modus dus een iets breder beeld. De camera’s worden ondersteund door een dubbele laserautofocus die scherp stelt en een dubbele flitser voor meer licht in het donker.

Overdag maakt de camera hele goede foto’s, wat deels te danken is aan de automatische hdr-modus. De plaatjes zien er scherp en levensecht uit, met fraaie kleuren en een groot dynamisch bereik. In het donker loopt de beeldkwaliteit echter flink terug. Dat is geen verrassing, maar wel jammer. Foto’s ogen dan korreliger, waziger en donkerder. De camera-app heeft een speciale nachtmodus, maar die valt me flink tegen. Onderstaande vergelijking gebruikte ik al in mijn eerste indruk; links de automatische stand van de Zenfone 6, in het midden de nachtmodus en rechts de duurdere Huawei P30 Pro op de automatische modus. Hopelijk kan Asus de nachtmodus verbeteren met een software-update.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De groothoekcamera is erg goed. Hij legt een brede afbeelding vast en produceert fraaie afbeeldingen. Zoals ik al eerder schreef is het kwaliteitsverschil met de primaire lens overdag niet zo groot.

Ook interessant is dat de camera’s kunnen filmen in 4K-resolutie met 60 frames per seconde, wat hoger is dan op andere toestellen. Filmen in slow-motion is ook mogelijk, maar duurdere smartphones doen dit beter.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Selfieliefhebbers opgelet: de Zenfone 6 maakt hele degelijke plaatjes. Ook zonder filter. De foto’s zien er gedetailleerd en kleurecht uit en hebben standaard een accuraat scherpte-diepte-effect. Onderstaande selfies komen uit mijn eerste indruk maar zijn – hopelijk – ook een tweede blik waard.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Accuduur

De klapcamera is niet het enige opvallende kenmerk van de Zenfone 6. Ook de grootte van de accu is noemenswaardig. Het toestel heeft namelijk een 5000 mAh batterij, wat veel groter is dan concurrerende smartphones als de OnePlus 7 Pro (4000 mAh), Samsung Galaxy S10+ (4100 mAh) en Huawei P30 Pro (4200 mAh). Deze toestellen moeten na één tot anderhalve dag gebruik aan de oplader. Asus belooft dat de Zenfone 6 het tot twee dagen volhoudt.

Dat is een lastige claim, want iedereen gebruikt zijn smartphone anders. Wie veel foto’s maakt en spelletjes speelt, moet bijvoorbeeld sneller op zoek naar een stopcontact dan iemand die vooral WhatsAppt. Het belangrijkste is dat de Zenfone 6 doet wat hij belooft. Bij ‘normaal gebruik’ ging de batterij anderhalf tot twee dagen mee. Zelfs op lange dagen waarop ik het toestel veel gebruikte, lukte het me niet om de batterij voor het slapengaan onder de dertig procent te trekken.

Het opladen gaat met 18 Watt. Dat is sneller dan de iPhone en Samsung Galaxy S10, maar langzamer dan de Huawei P30 (Pro) en OnePlus 7. Omdat de accu zo groot is, duurt het een paar uur voordat hij volledig is opgeladen. Storend vond ik dit niet, want vanwege de goede accuduur legde ik het toestel ’s nachts aan de oplader.

De Zenfone 6 kan niet draadloos worden opgeladen. Asus laat desgevraagd weten dat de functie om twee redenen is weggelaten. De grote accu opladen gaat bekabeld sneller dan draadloos en omdat de accu probleemloos een lange dag meegaat, is het logisch om het toestel ’s nachts aan het stopcontact te leggen. Het is daarom niet nodig om overdag stroom te tanken via een draadloze oplader, redeneert Asus. Voor beide argumenten valt wat te zeggen, al speelt er vermoedelijk nog een derde factor mee. Asus mikt met de Zenfone 6 op de scherpe prijs-kwaliteitsverhouding, en dan is het schrappen van een ingebouwde draadloze oplaadspoel een begrijpelijke bezuiniging.

©PXimport

Software

De afgelopen jaren hebben we heel wat negatieve zinnen geschreven over de ZenUI-software van Asus. ZenUI, Asus’ schil over Android, oogde rommelig en druk, bevatte veel overbodige apps en was voorzien van functies die je nauwelijks tot niet gebruikte. Tel daar een slecht updatebeleid bij op en je had een goede reden om geen – kwalitatief prima – Asus-smartphone te kopen.

De fabrikant heeft dat inmiddels ook door. Op de Zenfone 6 is ZenUI 6 geïnstalleerd, de nieuwste versie die heel anders oogt dan voorgaande schillen. De software oogt veel meer als de standaard Android-versie, met enkel nog kleine visuele wijzigingen en een aantal extra functies. Die functies zitten niet in de weg. Sterker nog: de meeste zijn handig.

ZenUI 6 bevat een aantal handige functies. Je kan instellen dat je een screenshot maakt door de recente apps-knop één seconde aan te raken, waardoor je niet de fysieke aan- en uitknop en onderste volumetoets hoeft in te drukken. Het is ook mogelijk om apps te starten door vanuit de standby-stand letters op het scherm te tikken. Een S start de selfiecamera, een C de camera achterop en een V opent de telefoon-app. Vernuftig (maar standaard uitgeschakeld) is de éénhandige modus. Die vind je onder het instellingen-tabblad Geavanceerd. Door twee keer op de starttoets te drukken verkleint het scherm. De grootte bepaal je zelf (tussen de 3,5 en ongeveer 5,5 inch) en je kan aangeven of je het schermpje links of rechts wilt. Als je terug wilt naar het ware schermformaat, klik je nog eens twee keer op de starttoets. En met de Twin Apps-functie kun je twee WhatsApp-apps (en dus twee telefoonnummers) tegelijk gebruiken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De Nederlandse vertalingen van ZenUI kunnen nog wel beter. Sommige woorden missen letters of zijn knullig vertaald vanuit een andere taal. Andere teksten zijn helemaal niet vertaald: mijn toestel, ingesteld op de Nederlandse taal, toont sommige woorden of zinnen in het Engels of zelfs Italiaans. Rommelig.

Asus heeft ook eigen tools ingebouwd om de prestaties en beveiliging van je toestel te verbeteren. In hoeverre die nut hebben, valt te betwisten. Standaard mogen geïnstalleerde apps niet automatisch opstarten, wat invloed heeft op de achtergrondprestaties en doorgifte van meldingen. Het aantal vooraf geïnstalleerde apps is gelukkig flink lager dan voorheen. Het gaat om een paar apps van Asus en drie van Facebook (die je niet kunt verwijderen).

Updatebeleid

De Zenfone 6 wordt geüpdatet naar Android 10.0 (Q) en R, de versie van 2020. Het is niet duidelijk hoe vaak en hoe lang de smartphone beveiligingsupdates krijgt.

©PXimport

Conclusie Asus Zenfone 6 review

De Asus Zenfone 6 is een vernieuwende smartphone die op verschillende manieren indruk maakt. Dat is al noemenswaardig op zich, want voorgaande Zenfone’s hadden daar moeite mee. Dat kwam deels door het niet-originele ontwerp, maar ook door de matige software en de niet zo interessante verkoopprijzen. Bij de Zenfone 6 heeft Asus belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De smartphone heeft een eigen design met fraai voorkantvullend scherm en de ZenUI 6-software is flink opgeknapt. Daarnaast is de hardware meer dan toereikend en gaat de accu langer mee dan die van de concurrentie. De klapcamera is een interessante vernieuwing. De foto- en videokwaliteit is overdag dik in orde; ’s nachts valt de beeldkwaliteit tegen. Dat je ook goede selfies kan maken, is mooi meegenomen. Ik heb wel twijfels over de bouwkwaliteit en duurzaamheid van het klapmechanisme, dat soms hapert en snel beschadigt. Onder de streep biedt de Zenfone (vanaf 499 euro) veel waar voor zijn geld en is het een goede koop. Interessante alternatieven zijn de Xiaomi Mi 9 en de Samsung Galaxy S10e.

Uitstekend
Conclusie

**Adviesprijs** vanaf € 499,- **Kleuren** Zwart en grijs/zilver **OS** Android 9.0 (ZenUI 6) **Scherm** 6,4 inch lcd (2340 x 1080) **Processor** 2,8 Ghz octacore (Snapdragon 855) **RAM** 6GB of 8GB **Opslag** 64GB, 128GB of 256GB (uitbreidbaar) **Batterij** 5.000 mAh **Camera** 48 en 13 megapixel (klapcamera) **Connectiviteit** 4G (LTE), Bluetooth 5.0, wifi, gps, nfc **Formaat** 15,9 x 7,5 x 0,87 cm **Gewicht** 190 gram **Overig** notificatieled, koptelefoonpoort, dual-sim **Website** [www.asus.com/nl](https://www.asus.com/nl/)

Plus- en minpunten
  • Prima software
  • Lange accuduur
  • Krachtige hardware
  • Prijs-kwaliteitsverhouding
  • Niet water- en stofdicht
  • Softwareschil nog niet helemaal af
  • Geen draadloos opladen
▼ Volgende artikel
Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig
© Andreas Prott - stock.adobe.com
Huis

Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Na het lezen van dit artikel weet je hoe Vanilla OS werkt en wat deze Linux-distributie voor jou kan betekenen: • Installeer Vanilla OS en maak gebruik van de versleutelde installatie • Configureer de GNOME-desktopomgeving en pas het systeem aan jouw voorkeuren aan • Houd je systeem up-to-date met automatische updates • Installeer software via Flatpak, de ingebouwde appwinkel, of gebruik traditionele Linux-pakketten via de geïsoleerde Vanilla System Operator (VSO) • Creëer subsystemen met Apx om software van andere Linux-distributies te draaien Ook interessant: Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

sudo apt install libasound2

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

Android is lastig

Op dezelfde manier dat je .deb-bestanden in een container kunt installeren, ondersteunt Vanilla OS ook Android-apps. De ontwikkelaars waarschuwen wel dat het om een experimentele functie gaat en tijdens onze test kregen we het zelf niet aan de praat. Je moet eerst het Android-subsysteem initialiseren. Typ daarvoor in de VSO-shell in Black Box deze opdracht in:

vso android init

Dit installeert Waydroid, Android in een container. Op het einde zou je in het groen SUCCESS moeten zien. Download daarna het apk-bestand van een Android-app, bijvoorbeeld op de website van F-Droid voor opensource-apps of diverse websites die apk-bestanden aanbieden van apps die op Google Play staan. Daarna zou je in het programma Bestanden op dit apk-bestand moeten kunnen dubbelklikken om het te installeren. Tijdens onze test moesten we eerst rechtsklikken, Openen met… kiezen, het programma Sideloaden kiezen en onderaan Altijd gebruiken voor dit bestandstype inschakelen. Dit toont al dat deze functionaliteit nog niet af is en zelfs na veel zoekwerk konden we hierna nog altijd geen Android-apps openen.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

apx gecko search qucs

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

apx gecko install qucs-s

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

apx gecko enter

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

apx subsystems list

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming
© Philips
Energie

Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

"Ik was wat kritisch en vroeg me af of zo'n klein apparaat wel kon voldoen aan mijn wensen. Moet zeggen, dit is best wel een krachtpatser."

- Tester W.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

  • Snel warm

  • Compact en lichtgewicht

  • Makkelijk te bedienen

  • Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

  • Geen app

  • Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.

Ontdek de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

Op Kieskeurig.nl