Samsung heeft met de Galaxy S9+ een reputatie hoog te houden als het op smartphones aankomt. De voorgangers maakte indruk met vooral het ontwerp, scherm en de camera. Maar met de Samsung Galaxy S9+ lijkt er weinig te zijn veranderd, is het genoeg om de reputatie te behouden?

De staat van smartphones in het duurste prijssegment is treurig te noemen. Android-fabrikanten kopiëren nog altijd slaafs het voorbeeld van Apple, en het voorbeeld dat gesteld wordt is vaak zelfs in het nadeel van de gebruiker. De prijzen stijgen enorm, innovatie stagneert, een basale koptelefoonpoort ontbreekt, accucapaciteit schiet tekort en gimmicks als een notch worden nagemaakt. Gek genoeg lijken de compleetste smartphones momenteel in het middensegment te worden aangeboden. Samsung zwemt nog enigszins tegen de stroom in, door met de S9+ zoals gebruikelijk zoveel mogelijk te bieden. Misschien iets teveel zelfs. Maar helaas ook voor een prijs die steeds hoger wordt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Compleet

Zo biedt de Galaxy S9+ ruimte voor een geheugenkaart of tweede simkaart, koptelefoonpoort met ondersteuning voor hoge audioresolutie, een goede dubbele camera, een prachtig scherm dat gebogen afloopt, een krachtige processor, vingerafdrukscanner, stereo speakertjes en opladen kan draadloos of supersnel met de quickcharger. Dit zit verwerkt in een fraaie, waterdichte behuizing waarvan bijna de gehele voorkant uit beeldscherm bestaat.

Zelfs de inhoud van de verpakking is opvallend compleet, naast het toestel en de oplaadkabel en -adapter vind je ook prima AKG-oordopjes en een usb-c naar micro-usb adapter in het doosje, zodat je je oude oplader desgewenst ook kunt blijven gebruiken.

Ook op softwaregebied probeert Samsung met de Galaxy S9+ zo compleet mogelijk te zijn. Met bijvoorbeeld ontgrendeling via gezichtsherkenning, de Bixby-assistent, een kopie van Apple’s animoji (AR Emoji genaamd), de mogelijkheid video’s in slowmotion op te nemen, een fraaie (herkenbare) Android-skin en veel voorgeïnstalleerde apps en functies. Dit verwerkt Samsung allemaal in een heftig aangepaste versie van de nieuwste Androidversie: Android 8 (Oreo).

Sommige onderdelen zijn behoorlijk overbodig te noemen, Bixby weet nog altijd zijn onmisbaarheid niet te bewijzen, een hartslagmeter (aan de achterkant van de smartphone) heeft nul toegevoegde waarde, de AR Emoji zijn knullig, het toestel zit bomvol dubbele app’s (twee browsers, applicatiewinkels, gezondheidsapps, en meer) en bovendien wordt de S9+ door McAfee en Microsoft misbruikt om (vaak overbodige) diensten op te dringen. Helaas is dit niet heel erg verrassend, je kiest in praktijk wat je graag gebruikt en laat de overbodige zaken links liggen. Door al deze ingebouwde functies en diensten is het instellingenmenu onoverzichtelijk geworden.

©PXimport

Galaxy S8

Ondanks dat de Galaxy S9+ veel te bieden heeft, is de aankoop lastig te verantwoorden. De verschillen met de Galaxy S8+ zijn minimaal. De toestellen ogen bijna identiek en in gebruik merk je weinig snelheidsverschil. Een Galaxy S8+ kost je zo’n 650 euro. Dat spaart zo’n 300 euro uit. Dat is veel geld voor de extraatjes die de S9+ biedt, zoals een betere plaatsing van de vingerafdrukscanner, dubbele camera en kleine verbeteringen in het scherm en specificaties.

Indrukwekkend

Wie echter liever de beste Galaxy-smartphone en langere update-ondersteuning verkiest , komt uit bij de Galaxy S9+. Net als z’n voorgangers is het toptoestel van Samsung absoluut geen verkeerde keuze. Het scherm bijvoorbeeld is wederom om je vingers bij af te likken. Het is bewonderenswaardig dat Samsung in een behuizing van acceptabele grootte zo’n enorm scherm heeft weten te plaatsen. Hiervoor is een alternatieve beeldverhouding van 18,5 bij 9 gebruikt en rond aflopende randen, zodat het net lijkt alsof er geen randen aan de zijkant van het toestel zitten. Het schermdiagonaal is daardoor 6,2 inch, omgerekend 15,8 centimeter.

Kwalitatief is het scherm indrukwekkend. Het beeld is scherp, dankzij een resolutie van 2960 bij 1440. De kleurweergave en helderheid zijn ook uiterst goed. Het is een genot om foto’s en video’s te bekijken op dit scherm. De kleuren zijn wel wat overdreven en daardoor niet altijd natuurgetrouw. Maar wel des te indrukwekkender. Overigens kun je hier zelf in de instellingen nog het een en ander in wijzigen. De S9+ heeft een van de mooiste schermen die ik tot dusver op een smartphone gezien heb, alleen het scherm van de iPhone X maakt door zijn helderheid net even wat meer indruk.

©PXimport

©PXimport

Camera

Samsung heeft een reputatie hoog te houden op cameragebied. De Galaxy S7 en de Galaxy S8 werden de afgelopen twee jaar (respectievelijk) door ons uitgeroepen tot beste cameratelefoon. Samsung heeft echter steeds meer moeite om Apple voor te blijven, dat op camera-gebied een comeback maakt.

De camera springt er uit met een nieuwe functie: een aanpasbaar diafragma. Het diafragma van de lens kan mechanisch aangepast worden tussen waardes f/2.4 en f/1.5. Het diafragma bepaalt de lichtinval voor de foto, hoe lager de waarde, hoe beter het toestel in staat is in omgevingen met weinig licht een foto te maken. Door de aanpasbare diafragma heb je in alle omstandigheden de best mogelijke foto, of je nu veel licht in je omgeving hebt, of licht juist schaars is. Als je handmatig schakelt tussen de diafragmawaardes merk je nauwelijks verschil, hiervoor zijn bijvoorbeeld de sluitertijd en overige instellingen ook van belang. Om het optimale uit het aanpasbare diafragma te halen moet je daarom flink aan de knoppen zitten - of de camera op de automatische stand gebruiken. Deze innovatie komt de fotokwaliteit echter wel ten goede.

De Plus-uitvoering van de S9 beschikt over een dubbele camera. Een groothoeklens en een telelens, zodat je door van camera’s te wisselen optisch kunt in- en uitzoomen. Ook kun je er mooie portretten mee maken, door een scherpte-diepte effect toe te passen waarbij de achtergrond onscherp wordt.

De professionele modus biedt bovengemiddeld veel mogelijkheden voor gevorderde fotografen om alles naar wens in te stellen. Welke optie je ook gebruikt: de foto’s zijn zeer indrukwekkend goed. Het detail en dynamisch bereik is goed. Kleuren zijn net als het scherm wat aan de overdreven kant, dat is geen minpunt, maar het valt wel op als je de foto naast die van een iPhone legt, die over het algemeen wat natuurgetrouwer overkomen.

©PXimport

Extraatjes

Een andere functie van de camera is Bixby Vision, waarbij objecten in het camerabeeld worden herkend en meer informatie wordt weergegeven. Dat werkt aardig, en dat is knap. Alleen is het een gimmick. Hetzelfde geldt voor de AR Emoji, een functie die van Apple afgekeken is. Met gezichtsherkenning wordt een cartoon-achtig figuur van je gemaakt dat jouw bewegingen en mimiek overneemt. Het eindresultaat had weinig van weg van me en het nut ervan ontgaat me volkomen. Net als de vele ingebouwde Snapchat-achtige filters die je je selfie kunt geven. Zit je hier echt op te wachten, dan installeer je toch gewoon Snapchat?

Meer onder de indruk ben ik van de slowmotion-opnamefunctie, waarbij video’s vertraagd kunnen worden tot 960 frames per seconde. Na een paar keer oefenen levert het fantastische filmpjes op.

Krachtpatser

De Galaxy S8 was snel en eerlijkgezegd merk ik in praktijk weinig verschil met de S9+. Ook de benchmarks laten weinig grote verschillen zien. Het benadrukt des te meer dat je de S9 meer als een evolutie kunt zien dan een complete vernieuwing. Het toestel beschikt wel over meer werkgeheugen (6GB) en dat verschil merk je als je veel apps open hebt staan of zwaardere apps (zoals games) draait.

De accuduur levert gemixte gevoelens op. Enerzijds is de accuduur in standby prima. Wanneer je het toestel weinig gebruikt doe je rustig anderhalve dag tot twee dagen met een acculading. Zelfs wanneer ik het ‘always on display’ (dat altijd een klokje op het scherm toont) activeerde. Wanneer ik het toestel echter wat vaker gebruikte, ook voor simpele taken als het lezen van mail of het sturen van een whatsappje, was de accuduur al snel een stuk minder indrukwekkend. Soms kostte het moeite om een dag door te komen met een volle accu, de snellader verzacht deze pijn gelukkig een beetje.

Software

Het is bijna kopieer- en plakwerk bij reviews van Samsung-smartphones. De bouw en de onderdelen zijn indrukwekkend. Aan de softwarekant is het behelpen. De S9+ is helaas geen uitzondering. Toegegeven, Samsung heeft er werk van gemaakt om Android en z’n apps mooi weer te geven in een unieke Samsung-stijl. Ook draait de Galaxy S9+ op een recente Androidversie en redelijk actuele beveiligingspatch (januari 2018). Maar ik schreef al over de overdaad aan functies en het instellingenmenu waar geen land mee te bezeilen valt. Dat moet beter.

Bixby heeft een eigen overzicht, dat tevoorschijn komt wanneer je je startscherm naar rechts veegt. Je krijgt een Google Now-achtig overzichtje met weerinformatie, verkeer, agenda, nieuwskoppen en meer. Helaas weet het Google-overzicht me van betere informatie te voorzien. De spraakassistent is wel te gebruiken, mits je er Engels tegen spreekt. In luisteren en goed antwoorden heeft Bixby echter nog een lange ontwikkel-weg te gaan. Positief is wel dat de Bixbyknop aan de linkerzijde van het toestel uit te schakelen valt. Bij de S8 kon dat niet, en een druk op de knop (of het toestel nou standby stond of niet) bracht je altijd direct in het overzicht. Om dol van te worden. Ondanks dat je de knop nu uit kunt zetten, kun je er geen andere functie aan geven, zoals een sluiterknop voor de camera. Dat is wel wat flauw.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie

Zoals verwacht is de Galaxy S9+ is de meest complete smartphone die je kunt kopen in de duurste prijscategorie en zonder twijfel de beste Androidsmartphone van het moment. Wederom ben ik erg onder de indruk van met name het scherm, de bouwkwaliteit en de camera. De Galaxy S9+ is met zijn 950 euro alleen heel erg duur. Voor ongeveer de helft van de prijs heb je al een smartphone die nauwelijks onderdoet voor de Galaxy S9+, zoals de OnePlus 5T of Nokia 8. Ook omdat ten opzichte van de Galaxy S8 er maar weinig vooruitgang merkbaar is, valt de meerprijs van 300 euro lastig te verantwoorden.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.