De Galaxy S7 is moeilijk te onderscheiden van zijn voorganger. Het camoufleert dat de smartphone veel meer in z'n mars heeft, want onder de uiterlijke schoonheid is de S7 bewapend met beestachtig goede componenten.

Toen Samsung in 2015 de Galaxy S6 aankondigde was ik bijzonder onder de indruk van het uiterlijk. Vooral de edge-variant, waarbij de schermranden rond aflopen, was wat mij betreft de mooiste smartphone die ik tot dusver voorbij had zien komen. Lees ook: de 24 beste smartphones die je in 2016 kunt kopen.

Curvy

Ook de S7 komt er in edge-variant, die zo'n honderd euro duurder is dan de gewone platte. De verschillen tussen de Galaxy S6 edge en de S7 edge zijn subtiel: de achterkant heeft nu ook rondingen, de camera steekt iets minder ver uit en de glazen voor- en achterkant zijn wat gebold over de boven- en onderzijde. Ook de metalen rand rondom het toestel is wat ronder en netter afgewerkt. Het zijn allemaal kleine details die het toestel net nog even wat mooier maken.

©PXimport

De afgeronde zijkant maakt de edge-variant mooier, maar ook duurder.

Aan de onderkant vinden we een speakertje, koptelefoonaansluiting en een micro-usb-aansluiting. Ergens vind ik het wel jammer dat Samsung er nog niet voor heeft gekozen om een usb-c-aansluiting in het toestel te verwerken, maar het is begrijpelijk. Ook de vingerafdrukscanner in de home-knop is hetzelfde gebleven (maar wel een fractie sneller) en op de achterkant zit naast de camera wederom een hartslagmeter. Waarom Samsung nog steeds vasthoud aan deze hartslagmeter vind ik moeilijker te begrijpen. Het is niet dat deze hele slechte metingen verricht, absoluut niet. Maar de momentopname van zo'n meting is behoorlijk waardeloos. Een doorlopende meting die de opbouw tijdens activiteiten, rusthartslag en algemene pieken en dalen geeft gegevens waar je daadwerkelijk wat mee kunt. Gelukkig kun je er ook de selfie-camera mee bedienen, waardoor er toch wat praktisch nut voor is gevonden.

Aan de bovenkant zit geen infraroodscanner meer om je televisie te kunnen bedienen. Wel zien we het geheugenkaartslot zijn herintrede maken. Het schuifje waar je je nanosimkaart in plaatst biedt nu ook ruimte voor een geheugenkaart. Wie graag veel foto's maakt of muziek en films op z'n smartphone afspeelt een zeer welkome terugkomst. De geheugenkaart kan echter niet gebruikt worden om apps op te installeren. Maar aangezien het toestel over 32 GB aan opslagruimte beschikt lijkt mij dit niet echt een probleem. De verwisselbare accu, die met de introductie van de S6 samen met het geheugenkaartslot opgeofferd werd keert niet terug. Niet verwonderlijk, want met een behuizing van glas en metaal lijkt dat me een onmogelijke opgave voor Samsung.

De grootste aanpassing aan de behuizing is er echter een die je juist niet ziet: het toestel is waterdicht gemaakt. Zonder dat je hiervoor hoeft te frotten met klepjes zoals bij waterdichte Xperia-smartphones. Een plotselinge duik kan altijd, zonder twijfel-paniekmoment over klepjes. Houd er echter wel rekening mee dat de micro-usb-poort wel droog moet zijn voordat je de Galaxy S7 oplaadt, om kortsluiting of schade aan je toestel te voorkomen. Je kunt alleen niet met je S7 de zee in rennen om onderwaterfoto's te schieten. Het touchscreen werkt niet onder water en er is geen fysieke sluiterknop. Voor de beste onderwaterfoto's ben je dus weer aangewezen op de Xperia Z5.

©PXimport

De S7 kan niet te lang en niet te diep onder water. Maar hij kan het wel!

Edge - of toch niet?

Hoewel zo'n rond-aflopend edge-scherm er werkelijk prachtig uitziet, krijg ik nog steeds veel vragen wat nou juist het praktische nut ervan is. Dat valt mij persoonlijk ook wat tegen. Je kunt er wat snelkoppelingen op plaatsen naar contactpersonen en apps, of een klokje, nieuwskoppen, agenda-afspraken en weerinformatie tonen. De meerwaarde zit hem, naast het uiterlijk, vooral in het feit dat je een groot 5,5 inch (14 cm) scherm hebt, terwijl het formaat van het toestel zelf behoorlijk binnen de perken blijft. De gewone Galaxy S7 heeft een iets kleiner formaat en schermdoorsnee van 5,1 inch (13 cm). Dit kleinere formaat gaat wel ten koste van de batterijcapaciteit, die 3.000 mAh bedraagt. De S7 edge heeft een batterij met 3.600 mAh.

Tevens merkte ik in gebruik ook een negatief punt van het edge-scherm. Wanneer je het toestel vasthoudt, raken je vingers aan de zijkanten het scherm. Hierdoor reageert de smartphone soms onverwacht. Dit probleem had ik ook tijdens het testen van de Galaxy S6. Samsung heeft het probleem deels verholpen, maar tijdens het typen had ik er wat last van dat niet iedere toetsaanslag goed overkomen. Ik moest mezelf aanleren om de S7 zo vast te houden dat m'n hand niet de zijkant raakt.

Het amoledscherm zelf is ook iets verbeterd. De kleurweergave is natuurgetrouwer en vooral donkere kleuren zijn heel realistisch. Dit valt vooral op wanneer je foto's en video's bekijkt: de beeldkwaliteit is beter dan we ooit gezien hebben. In de instellingen kun je de kleurweergave bovendien ook nog eens zelf aanpassen. Bovendien is het beeld kraakhelder en scherp, met een overdreven hoge resolutie van 2560 bij 1440. Deze resolutie komt meer van pas wanneer je het toestel in een VR-headset plaatst.

Een andere kleine vernieuwing van het scherm merk je wanneer de S7 in standby-stand springt. Het scherm gaat niet volledig uit, maar blijft constant een klokje tonen. Dit is even wennen en op de eerste testdag dacht ik steeds dat het toestel zonder reden aan was gesprongen. Maar eigenlijk is het bijzonder handig. Zonder moeite zie je altijd hoe laat het is en of je een berichtje hebt. Zonder dat dit een merkbaar effect heeft op de batterij.

Nachtkijker

Tot nu toe heb ik aardig staan jubelen over de Galaxy S7 edge, maar het meest onder de indruk ben ik tot nu toe van de camera. Dankzij een lage diafgrama (lager is beter) van f/1.7 is de camera in staat om meer licht af te vangen, waardoor juist in situaties met weinig licht foto's toch goed uit de verf komen. Sterker nog, foto's die ik in donkere omgevingen maakte (zonder flits) kwamen beter belicht op m'n telefoonscherm dan dat ik zelf kon zien. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt met een camera van een smartphone.

Op papier heeft de Galaxy S7 minder megapixels dan zijn voorganger. Dat komt omdat Samsung een nieuwe techniek gebruikt, waarbij grotere pixels gebruikt worden, die op hun beurt meer kleurdetail vastleggen. Het is een techniek waarbij Samsung met een hoop marketingtermen opschept. Maar in praktijk houdt het in dat met de camera van de S7 de compactcamera definitief te kijk wordt gezet, tenzij je een geavanceerde spiegelreflex- of systeemcamera hebt hoef je niet meer met een losse camera te zeulen. Niet alleen qua fotokwaliteit, maar ook qua mogelijkheden. Want als gevorderde fotograaf kun je behoorlijk aan de knoppen zitten met opnamemogelijkheden, sluitertijd, witbalans, enzovoort. Bovendien zijn foto's ook in raw-formaat op te slaan, waardoor je uitgebreide nabewerkingsmogelijkheden hebt.

©PXimport

Zoek je een smartphone die ook je camera moet vervangen, dan ben je bij de S7 aan het goede adres.

Spierballen

Samsung heeft het toestel van vier GB ram en een eigen Exynos-processor voorzien, die acht cores en een rekensnelheid van 2,3 GHz heeft. Dat zijn specificaties waar je de komende jaren wel mee doorkomt, hopelijk neemt Samsung ook zijn verantwoordelijkheid om het toestel de komende jaren van updates voor besturingssysteem Android te blijven voorzien.

Niet alleen heeft de S7 behoorlijk wat spierballen en een scherm dat bijna een kamer kan verlichten, het kost het toestel weinig moeite om hiermee om te gaan. De accuduur is opvallend goed. Zelfs bij zwaar gebruik gedurende m'n testperiode had ik na 24 uur nog steeds een kwart accu over. Bij normaal gebruik had ik aan een half uurtje opladen genoeg om de dag door te komen. Een grote winst ten opzichte van aartsrivaal Apple, die met z'n iPhone 6s veel sneller aan het infuus moet.

TouchWiz

Wat betreft hardware heeft Samsung zichzelf wederom overtroffen. Maar het is wederom weer op het softwaregebied waar de Zuid-Koreanen steken laten vallen. De Galaxy S7 draait op Android 6.0, waar de eigen skin en apps (TouchWiz) van Samsung overheen zijn gelegd. Samsung krijgt al vele jaren kritiek op TouchWiz: het zou teveel onnodige rotzooi en functies bevatten en als een molensteen aan het krachtige hardware hangen. Daarom begon Samsung vorig jaar met de S6 aan een grote schoonmaak, waarbij veel onnodigheid werd geschrapt. Dit heeft Samsung doorgezet met de S7. Althans, wat betreft de eigen apps. Dit is tot een acceptabel minimum teruggebracht: S Health, een eigen applicatiewinkel waarvan de noodzaak me volkomen ontgaat, een eigen browser (naast Chrome) en een paar basale appjes. Prima.

©PXimport

Qua bloatware valt het wel mee, maar toch lijkt TouchWiz een moloch.

Nee, de bloatware komt van andere partijen. De Smart Manager met z'n onnodige McAfee virusscanner is helaas weer aanwezig. Ook staan er zes Microsoft-apps op, die stuk voor stuk dubbelop zijn met standaard Android-apps, maar deze apps spammen je ook nog eens in het notificatiescherm. Vooral OneDrive en OneNote vallen je lastig, zelfs wanneer je de app nog nooit hebt gestart. Dat zijn vervelende praktijken die voor Google al aanleiding zijn om de app uit de (doorgaans open) Play Store te verwijderen. Maar blijkbaar is het oké op een toestel waar je veel geld voor neer moet leggen. Gelukkig werkt de app Package Disabler Pro ook gewoon op de S7, waarmee je in een klap alle onderdelen die je niet nodig hebt verwijdert.

Ondanks de enorme spierballen en redelijk opgeschoonde TouchWiz lijkt het toestel soms wat vertraging op te lopen. Bijvoorbeeld bij het openen van een app, scrollen door webpagina's en apps of het oproepen van het toetsenbord. Er is genoeg rekenkracht aan boord om dit niet te hoeven ervaren. Wat extra oppoetswerk van Samsung lijkt dus nog wel nodig.

Het is echter niet allemaal kommer en kwel op het gebied van TouchWiz op Android 6.0. Integendeel. Qua uiterlijk komt het helemaal overeen met de fraaie behuizing van de smartphone zelf. Ook kun je het ontwerp helemaal naar eigen smaak aanpassen met thema's, wat een erg leuke toevoeging is.

Conclusie

Samsung heeft zich qua hardware ontzettend uitgesloofd met de Galaxy S7 edge. Het design, de camera, het scherm, de accuduur en de rekenkracht zijn ongeëvenaard van wat ik tot nu toe in een smartphone tegen ben gekomen. Alleen is het toch weer TouchWiz dat een inhaalslag moet maken om mee te komen met de hardware én de hoge prijs van het toestel.

In 2050 moet het volledige energieverbruik van Nederland afkomstig zijn uit duurzame bronnen. Dat is een mooi streven, maar op dit moment is dat slechts het geval voor 17 procent van de gebruikte energie. Om het doel te halen, moeten we er met z'n allen de schouders onder zetten. Jij kunt daarbij helpen, en dat levert je onder de streep ook nog eens geld op!

Partnerbijdrage - In samenwerking met Zonneplan.

Vol elektriciteitsnet

Bedrijven en huishoudens stappen steeds vaker over op het gebruik van stroom in plaats van gas. Dat is natuurlijk goed, maar het heeft wel als gevolg dat het elektriciteitsnet snel volloopt. Dat is op dit moment al een probleem, en in de toekomst wordt dat probleem alleen maar groter. Er moet namelijk ontzettend veel extra duurzame opwekcapaciteit worden bijgebouwd om de vraag naar stroom met het aanbod te kunnen matchen.

Met de noodzakelijke toename van duurzame stroom op het ene moment (vooral overdag) en de toename van de vraag (vooral 's avonds) wordt een probleem gecreëerd, waarbij stroomopslag de enige manier is om die duurzame energie op een ander moment beschikbaar te stellen. Zonder opslagcapaciteit gaan we op steeds meer momenten duurzame energie 'weggooien', doordat windmolens en/of zonnepanelen uitgeschakeld moeten worden (en wordt het dus ook minder interessant om in dit soort projecten te investeren). Dat is natuurlijk zonde, maar gelukkig is er een oplossing.

Thuisbatterijen kunnen tijdelijk overtollige energie opslaan, energie die op een later moment weer kan worden ingezet. Deze opslagcapaciteit is de enige manier om wind- en zonnestroom over tijd te verplaatsen, waardoor het dus veel efficiënter kan worden gebruikt. Dat zorgt ervoor dat het stroomnet tijdens piekmomenten minder hoeft te worden belast. Op die manier hoeft er minder energie uit gascentrales te komen, en dat is weer goed voor het milieu.

Wat levert een thuisbatterij op?

Een thuisbatterij kan je op dit moment al aardig wat geld opleveren. Dat heeft te maken met de onbalansmarkt. Die zorgt ervoor dat de stroomprijs automatisch omhoog gaat als er een tekort is, en juist lager wordt op momenten van een stroomoverschot. Gedurende een gewone dag kunnen zo grote verschillen ontstaan.

Als particulier kun je in principe niet bij die onbalansmarkt, maar met een thuisbatterij en Powerplay van Zonneplan kan dat wel! Je thuisbatterij wordt opgeladen als er een stroomoverschot is en levert weer stroom terug als er een tekort op het landelijke stroomnet dreigt. Zou er niet op deze onbalans gereageerd worden, dan ontstaat er schade aan apparaten of kan de stroom zelfs volledig uitvallen. Jouw bijdrage aan een stabiel net is dus enorm belangrijk en levert daardoor ook flinke vergoedingen op.

Netcongestie oplossen

Los van het stabiliseren van het landelijke net kunnen batterijen ook worden ingezet voor het oplossen van lokale druk, ook wel netcongestie genoemd. Dat komt voor wanneer zonnepanelen in één wijk massaal tegelijk energie terugleveren, of als bijvoorbeeld elektrische auto's en warmtepompen allemaal op hetzelfde moment stroom proberen af te nemen. Thuisbatterijen kunnen op die momenten tegenwicht bieden om de druk van het net te halen.

Op dit moment is daar nog geen markt voor, maar Zonneplan is onlangs wel al een eerste pilot gestart met netbeheerder Liander die daar een oplossing voor kan zijn.

Zonneplan Nexus-thuisbatterij

Een van de populaire thuisbatterijen is de Zonneplan Nexus. Dat is niet zomaar een accu die even wordt opgeladen en weer wordt leeggetrokken. Nee, het is een van de meest geavanceerde batterijen die er op de markt zijn. De opslagcapaciteit van de Nexus ligt tussen de 10 en wel 20 kWh – dat is bijna drie keer het dagelijks verbruik van een gemiddeld gezin.

Ook gaat het opladen en ontladen van de accu razendsnel en op vol vermogen. Daardoor maak je maximaal gebruik van de fluctuerende energieprijzen en haal je zo veel mogelijk rendement uit het op- en ontladen van de accu.

De thuisbatterij wordt volledig voor je geïnstalleerd en updates met nieuwe functies en opties ontvang je gewoon over 4G. Tel daarbij de slimme AI-gestuurde software op en de Zonneplan Nexus is de ideale thuisbatterij, voor nu én voor de toekomst.

©Zonnneplan

Conclusie

De voordelen van een thuisbatterij zijn tweeledig. Enerzijds kun je nu al geld verdienen door een thuisbatterij aan te schaffen. Je voorkomt ermee dat je een duurdere aansluiting nodig hebt, en je kunt meehelpen om het stroomnet in balans te houden, waardoor je je energierekening flink verlaagt of zelfs geld terugkrijgt. Als het voordeel van saldering wegvalt, kun je met een thuisbatterij je eigen stroom opslaan en op een later moment weer gebruiken, bijvoorbeeld als de stroomprijs tijdelijk relatief hoog is.

Met de Nexus-thuisbatterij van Zonneplan en automatische Powerplay-aansturing help je nu al om het stroomnet in balans te houden, en voorzie je je volledige huishouden in de nabije toekomst van jouw zelf opgewekte stroom.

Kijk voor meer informatie over de Zonneplan Nexus op de website van Zonneplan.

Ga je weer werken na een vakantie, dan voelt dat vaak aan als een frisse start. Net zoals wanneer kinderen weer naar school gaan. Deze ‘back-to-school-periode’ is daarom voor veel gebruikers het moment om op zoek te gaan naar een nieuwe pc of laptop. Wij vertellen je in dit artikel waar je dan op moet letten.

Voor de meeste gebruikers is hun computer tegenwoordig een laptop. De desktop-pc raakt steeds meer in de vergetelheid en wordt vooral nog gebruikt door mensen die meer kracht nodig hebben dan een gemiddelde laptop kan bieden.

De klassieke laptop is echter niet het enige apparaat dat geschikt is om op te werken. Convertibles, oftewel tablets die je met een toetsenbord kunt gebruiken, hebben de traditionele laptop niet volledig vervangen zoals ooit werd voorspeld. Toch zijn ze vaak erg handig en kunnen ze een prima alternatief vormen, afhankelijk van je behoeften.

Oudere modellen

Na een opleving tijdens de coronaperiode is de verkoop van pc's en laptops sterker gedaald dan verwacht. Hierdoor hebben fabrikanten en winkels nog een flinke voorraad oudere modellen. Zo zijn er nog volop laptops te vinden met een Core-processor van de elfde generatie, chips die al in 2020 op de markt zijn gebracht. Bij AMD zijn er eveneens veel laptops met een Ryzen-processor uit de 5000-serie, uit 2021, beschikbaar.

Dat hoeft echter geen probleem te zijn. Ook iets oudere processors van Intel en AMD zijn nog altijd snel genoeg om comfortabel op te werken. Met een beetje geluk kun je voor een aantrekkelijke prijs een laptop op de kop tikken die nog prima aan je wensen voldoet.

©Maanas - iStock

Schermformaat

Het scherm bepaalt in grote mate het formaat van je laptop. Een 13- tot 14inch-scherm biedt wat ons betreft de beste verhouding tussen formaat en draagbaarheid. Toch zijn juist laptops met een 15- tot 16inch-scherm de populairste modellen, wellicht omdat veel gebruikers een laptop vooral thuis gebruiken en draagbaarheid in dat geval geen issue is. Laptops met een 17inch-scherm scharen we onder desktopvervangers. Zo’n groot scherm kan natuurlijk prettig zijn om langer op te werken, maar pas dan wel op dat je niet langdurig in een verkeerde houding zit.

Steeds meer laptops zijn voorzien van een scherm met een beeldverhouding van 16:10 in plaats van 16:9. Hiermee heb je verticaal meer werkruimte, en dat is bij vrijwel alle werkzaamheden prettig.

Een Full-HD-schermresolutie van 1920 × 1080 pixels (of bij een beeldverhouding van 16:10 1920 × 1200 pixels) is tegenwoordig standaard, ook in laptops van zo’n 500 euro vind je een Full-HD-scherm. In duurdere laptops hebben de schermen een hogere resolutie, zoals 2560 × 1440, 2560 × 1600, 2880 × 1800 of 4K.

Windows 11 is geschikt voor aanraakbediening en sommige laptops zijn daarom voorzien van een aanraakscherm. Zo’n aanraakscherm is in de praktijk vooral handig als je het scherm ook kunt omklappen om je laptop op schoot als tablet te gebruiken. Aanraakschermen zijn vrijwel altijd glanzend afgewerkt, iets dat ook voor veel normale schermen geldt. Wil je dat niet, zoek dan specifiek naar een mat afgewerkt scherm.

Schermtechnologie

Er wordt weleens gezegd dat echt slechte schermen niet meer bestaan, maar bij de goedkoopste laptops vind je soms uitzonderingen die deze regel bevestigen. Dit komt deels door het gebruik van tn (twisted nematic) schermtechnologie. Het voordeel van tn-panelen is de lage prijs en snelle reactietijd, maar de nadelen zijn de relatief beperkte kijkhoeken en minder goede kleurweergave. Toch betekent dat niet dat alle tn-panelen onbruikbaar zijn; sommige laptops met tn-schermen zijn zeker goed genoeg voor alledaags gebruik. Omdat tn-panelen tegenwoordig vooral in goedkopere laptops worden toegepast, zijn het automatisch ook de simpelste schermen op de markt.

Gelukkig zijn steeds meer laptops voorzien van een ips-scherm (in-plane switching), dat goede kleurweergave combineert met brede kijkhoeken. Hoewel er kwaliteitsverschillen bestaan, is een ips-scherm in de meeste gevallen ruim voldoende voor normaal gebruik. De betere (en vaak duurdere) ips-panelen hebben een groter kleurbereik, waardoor ze geschikter zijn voor beeldbewerking.

Een derde schermtechnologie die snel aan populariteit wint, is oled (organic light-emitting diode). Een oledscherm bestaat uit individueel aangestuurde pixels die ook volledig uitgeschakeld kunnen worden. Hierdoor is zwart ook echt zwart, wat zorgt voor een uitstekend contrast en een indrukwekkende beeldkwaliteit.

Besturingssysteem

Misschien ben je simpelweg op zoek naar een laptop voorzien van Windows. Andere opties zijn macOS en Chrome OS. MacOS werkt in de basis vergelijkbaar met Windows en veel populaire software is ook voor Apples besturingssysteem beschikbaar.

Wanneer je een laptop alleen gebruikt voor taken die je in een browser kunt uitvoeren, dan kan Chrome OS een interessante keuze zijn. Chrome OS is ontworpen voor online gebruik, maar documenten kun je ook offline bewerken. Daarnaast kun je Android-apps en Linux-software installeren. Een voordeel van Chrome OS is dat het relatief licht is, waardoor het ook op minder krachtige laptops acceptabel presteert. Chromebooks zijn over het algemeen dan ook goedkoper dan laptops waar Windows op draait. Toch geldt dat niet voor iedere Chromebook; er zijn varianten te koop met krachtige hardware vergelijkbaar met luxere Windows-laptops.

Processorreeksen

Met tientallen opties op de markt kan het kiezen van de juiste processor behoorlijk lastig zijn. Zowel Intel als AMD bieden chips aan voor vrijwel elk prijspunt, en daarnaast zijn er nog laptops beschikbaar met processors uit drie verschillende generaties.

Op het eerste gezicht lijkt de keuze overzichtelijk, aangezien zowel Intel als AMD hun processors indelen in verschillende duidelijke reeksen. Intel biedt bijvoorbeeld de Core i3-, i5-, i7- en i9-processors aan, terwijl AMD Ryzen 3, 5, 7 en 9 in het assortiment heeft. Over het algemeen geldt: hoe hoger het getal, des te beter de prestaties van de processor, met meer cores en een hogere kloksnelheid. Intel zal overigens vanaf de volgende generatie (die nog niet te koop is) overstappen op Core 3, 5 en 7 voor reguliere processors, en Core Ultra 5, 7 en 9 voor de snellere varianten.

Bij desktopprocessors is deze indeling vaak al een goede leidraad, maar bij laptopprocessors ligt het wat ingewikkelder. Zowel Intel als AMD delen hun laptopprocessors namelijk verder in op basis van energieverbruik, waardoor het vergelijken van verschillende modellen iets complexer kan zijn.

©Intel Corporation

Lees ook: Kies de juiste processor voor je laptop

Energieverbruik

Het energieverbruik van processors verschilt voornamelijk door het aantal cores en de kloksnelheid, maar bij Intels twaalfde en dertiende generatie Core-processors ook door het type cores. Deze generaties gebruiken een hybride architectuur met twee soorten cores: performance-cores voor hoge prestaties en efficiency-cores die zuiniger zijn.

Bij Intel zijn de chips die speciaal ontworpen zijn voor energiezuinige toepassingen voorzien van een 'U' in het typenummer, zoals de Core i5-1235U. Deze processors hebben een standaard energieverbruik (thermal design power, tdp) van maximaal 15 watt, waarbij een hoger verbruik voor betere prestaties slechts kortstondig mogelijk is. Een stap hoger zijn de chips met een 'P' in het typenummer, die een tdp van 28 watt hebben en meer performance-cores bevatten dan de U-varianten.

In de elfde generatie Core-processors worden de energiezuinige varianten aangeduid met een 'G' in de typenaam. Deze generatie gebruikt geen hybride architectuur, maar de tdp kan wel worden ingesteld tussen 15 en 28 watt, wat tot prestatieverschillen leidt.

De krachtigste processors hebben een 'H' in het typenummer (bijvoorbeeld Core i7-13700H) en zijn ontworpen voor een tdp van 45 of 55 watt.

Bij AMD is er een vergelijkbaar systeem. Processors met een 'U' in het typenummer, zoals de Ryzen 5 6600U, zijn afhankelijk van het model ontworpen voor een tdp tussen de 15 en 28 watt, met soms instelbare tdp-opties. De chips met een 'H' in het typenummer (bijvoorbeeld Ryzen 7 7735HS) hebben een configureerbare tdp van 35 tot 45 watt, of zelfs 55 watt voor de krachtigere modellen.

©Intel Corporation

Normaal of meer kracht

In de meeste laptops die voor thuisgebruik interessant zijn, zul je een processor terugvinden die voorzien is van een U in het typenummer (of een G in het geval van een processor uit de elfde generatie Core-processors). Deze vereisen de minste koeling en maken dunne laptops mogelijk. De processors met een wat hoger energieverbruik (bij Intel met een G of P in het typenummer) vind je in de duurdere en luxere dunne laptops waarin een betere koeling mogelijk is.

De snelste chips met een H in het typenummer zul je niet terugvinden in normale laptops, maar worden gebruikt voor doelgroepen die meer kracht nodig hebben, zoals grafische professionals of gamers. Dergelijke laptops of workstations zijn over het algemeen dikker, luidruchtiger en hebben een kortere accuduur dan dunne laptops.

Werkgeheugen

Er zijn laptops met 4 GB RAM te koop. Die voldoen weliswaar aan de minimumeisen van Windows 11, maar toch raden we je ten minste 8 GB aan. Wil je ook langere tijd prettig werken, dan is 16 GB vermoedelijk de beste keuze. Twijfel je tussen 8 en 16 GB, ga dan voor 16 GB, omdat het geheugen op steeds meer laptops een vast gegeven is; de geheugenchips zijn immers direct op het moederbord gesoldeerd.

Sommige laptops bieden een combinatie van gesoldeerd geheugen en een geheugenslot, waardoor uitbreiding wél mogelijk is. Al loop je dan al snel tegen de situatie aan dat je moet werken met ongelijke modules, en dat is minder optimaal dan twee gelijke modules. Uiteraard zijn er ook laptops met losse geheugenmodules; dat zijn over het algemeen de duurdere of krachtigere modellen, zoals gamelaptops.

©NIKITA SOBOLKOV

Opslag

Als je weinig lokale opslagruimte nodig hebt, kun je mogelijk uit de voeten met een ssd van 128 GB. Maar zelfs met slechts een paar geïnstalleerde programma's raakt deze capaciteit snel vol, vooral omdat updates ook tijdelijk extra ruimte in beslag nemen. Daarom raden we aan om in de prijsklasse tot ongeveer 500 euro minimaal te kiezen voor 256 GB opslag. Bij duurdere laptops is het verstandig om te gaan voor minimaal 512 GB opslag.

Gelukkig kun je bij de meeste laptops de ssd vervangen, omdat ze vaak zijn uitgerust met een M.2-ssd. Dit maakt het eenvoudig om de opslagruimte te upgraden als dat nodig is.

Let er wel op dat ook de goedkoopste laptops tegenwoordig voorzien zijn van op flashgeheugen gebaseerde opslag. Soms wordt er echter geen echte ssd gebruikt, maar eMMC-opslag. Dit type opslag is meer vergelijkbaar met een snelle geheugenkaart en is merkbaar trager dan een echte ssd, vooral bij gebruik van een volledig pc-besturingssysteem zoals Windows.

Grafische kaart

Elke laptopprocessor heeft tegenwoordig een geïntegreerde gpu, die voor de meeste dagelijkse werkzaamheden prima voldoet. Hoewel er prestatieverschillen zijn tussen deze geïntegreerde gpu's, is dat voor normaal gebruik meestal niet zo belangrijk. Wanneer je echter grafisch intensieve taken wilt uitvoeren, zoals het spelen van games of het bewerken van video's, heb je al snel een extra (dedicated) gpu nodig.

Mobiele gpu's worden geproduceerd door zowel Nvidia als AMD, maar in de meeste laptops zie je toch voornamelijk Nvidia-gpu's terug.

Voor een gaming-laptop is de minimale aanbevolen gpu de Nvidia GeForce RTX 4050. Hiermee kun je de meeste games spelen in Full HD-resolutie met gemiddelde kwaliteitsinstellingen. De oudere Nvidia RTX 3060 biedt vergelijkbare prestaties als de RTX 4050.

Een RTX 4060 is een goede keuze als je games op hogere instellingen wilt spelen. Voor oudere laptops kun je dan naar een RTX 3070 kijken. De krachtigere RTX 4070 (of de RTX 3080) maakt het mogelijk om vrijwel alle games op de hoogste instellingen te spelen, terwijl een RTX 4080 zelfs gaming in 4K ondersteunt.

Let op de aansluitingen

Uiteraard let je er bij de keuze van een laptop op of het apparaat is voorzien van de door jou gewenste aansluitingen als usb-poorten, HDMI en een kaartlezer. Vrijwel alle moderne laptops zijn tegenwoordig voorzien van in ieder geval één usb-c-aansluiting. Helaas is de ene usb-c-poort de andere niet, want usb-c ondersteunt diverse standaarden.

Het trage usb 2.0 is zeldzaam, maar bij gebruik van usb 3.2 (dat soms nog 3.1 genoemd wordt) kan het om gen 1 of gen 2 gaan met een maximale snelheid van 5 of 10 Gbit/s. De meeste laptops met usb-c laten zich via usb-c opladen, maar dat is niet altijd het geval. Hetzelfde geldt voor een DisplayPort-beeldsignaal. Controleer dit dus goed in de specificaties, want een usb-c-poort die zowel laden, dataoverdracht als een beeldsignaal ondersteunt, is in de praktijk erg handig. Hiermee is het mogelijk om je laptop met één kabel op een keur aan dockingstations aan te sluiten die je al voor enkele tientjes in huis hebt.

Vind je thunderbolt 3 of 4 of usb 4.0 in de specificaties van je laptop, dan heb je automatisch een aansluiting die voorzien is van alle mogelijkheden.

©cronislaw@gmail.com

Prijsklassen

Je haalt al vanaf zo’n 300 euro een nieuwe laptop in huis, maar op dat prijsniveau kun je niet heel veel verwachten. Zo zal de processor een relatief langzame Intel Pentium zijn en zul je 4 GB RAM krijgen in combinatie met een krappe ssd. We raden je daarom aan om minimaal 500 euro voor je nieuwe laptop te reserveren. Voor dat bedrag kun je een laptop kopen die is voorzien van een Intel Core i3- of AMD Ryzen 3-processo in combinatie met 8 GB RAM en 256 GB opslag.

Ben je op zoek naar meer kracht en luxe, dan vind je in de prijscategorie tussen 700 en 800 euro interessante modellen. Voor dit geld is het mogelijk om een laptop met 16 GB RAM in huis te halen in combinatie met een ssd van 512 GB. De processors zullen doorgaans nog een Core i5 of Ryzen 5 van de wat oudere generaties zijn.

Ben je op zoek naar een snelle, moderne en lichte laptop, dan heb je voor zo’n 1000 euro een prima exemplaar in huis voorzien van een moderne processor, 16 GB RAM en 512 GB opslag. Ook een scherm met een resolutie hoger dan Full HD vind je in deze prijsklasse terug.