Google heeft de definitieve versie van Android 8.0 uitgebracht. De nieuwe software voert zowel grote als kleinere wijzigingen door in het Android-besturingssysteem, en is vanaf vandaag te downloaden voor ondersteunde apparaten. Computer!Totaal legt uit wat er nieuw is in Android Oreo en hoe en wanneer je met de software aan slag kunt.

Nadat Google sinds maart vier testversies van Android 8.0 heeft uitgebracht, arriveert vandaag de officiële upgrade die voor alle gebruikers bedoeld is. De afgelopen maanden zijn geleidelijk nieuwe functies voor Android geïntroduceerd, we bespreken ze hieronder.

Nieuwe Android 8.0-functies

Google's technici hebben bij de ontwikkeling van Android 8.0 flink lopen sleutelen aan de code, en dat resulteert in een aantal noemenswaardige prestatie- en accuverbeteringen ten opzichte van versie 7.0. Volgens Google start een Android 8.0-apparaat twee keer sneller op, draait de software tot twee keer vlotter en verbruiken apps minder stroom, wat voor een langere accuduur moet zorgen.

Android 8.0 is visueel ook deels anders dan 7.0, met een instellingenscherm dat overzichtelijker is en een notificatiebalk die slimmer geworden is. Zo worden meldingen gebundeld in notificatiekanalen en kun je aangeven dat bijvoorbeeld een nieuws-app geen notificaties mag sturen over sportnieuws, maar wel over binnenlands nieuws.

Een veelgevraagde, handige toevoeging is dat je nu meldingen kunt sluimeren zodat ze na een kwartier, half uur of uur nogmaals getoond worden. En de picture-in-picture-modus, waarbij een video in een klein scherm afspeelt en je ondertussen andere apps kunt gebruiken, maakt ook zijn entree. Google wilde deze functie al in Android 7 bouwen, maar koos er uiteindelijk toch voor om er nog een jaar mee te wachten.

©PXimport

Een functie die we kennen uit Google's Chrome-browser zit nu ook in het Android-besturingssysteem. Het gaat om de Autofill, waarbij de software je gebruikersnamen en wachtwoorden van websites (en nu apps) onthouden wordt, en automatisch invult als je wil inloggen. Een kanttekening: ontwikkelaars moeten zelf Autofill-ondersteuning aan hun apps toevoegen.

Chromebooks kunnen sinds vorig jaar overweg met Android-apps uit de Play Store. Dat gaat niet altijd van een leien dakje, want apps gaan uit van aanraakbediening, terwijl niet alle Chromebooks een aanraakgevoelig beeldscherm hebben. Wat ze wel hebben, zijn een tab- en pijltjestoetsen. Android 8.0 laat apps daarom ook werken met die toetsen om een betere bediening te realiseren.

©PXimport

Play Protect moet ongure apps weren

Een langere accuduur, slimmer notificatiesysteem en betere samenwerking met Chromebooks zijn leuke vernieuwingen, maar de belangrijkste nieuwe functie is misschien wel Google Play Protect. Een verzameling technische diensten die via machine learning op slimme wijze apps uit de Play Store-appwinkel scant op verdacht gedrag en handelt bij een (potentieel) gevaarlijke app. Wil je zo'n app installeren dan verhindert Play Protect dat (met uitleg) en doet een geïnstalleerde app ongure dingen, dan wordt hij van je toestel verwijderd. Zo wil Google je Android-apparaat veiliger maken, en dat is geen overbodige luxe. De afgelopen jaren is het Android-besturingssysteem regelmatig negatief in het nieuws gekomen vanwege malafide apps die de ingebouwde Play Store-beveiliging wisten te omzeilen, en na installatie bijvoorbeeld advertenties toonden of gebruikersdata doorsluisden. Android 8.0 moet daar een einde aan maken.

Android 8.0: beschikbaarheid en dowloaden

De afgelopen maanden waren testversies van Android 8.0 al te downloaden voor een select aantal toestellen. Het gaat om de Pixel, Pixel XL, Pixel C, Nexus Player, Nexus 6P en Nexus 5X. Nu de definitieve Android 8.0-versie uitgebracht is, kunnen deze producten als eerste geüpgraded worden. Ga daarvoor naar de instellingen van je toestel en kijk bij de software-info of de upgrade al voor jou beschikbaar is.

Smartphones, tablets en overige op Android-draaiende apparatuur van andere fabrikanten worden vanaf vandaag geüpgraded naar Android 8.0. Wanneer hangt af van het bedrijf en welk model je hebt, waardoor het momenteel onmogelijk is om van alle Android-producten te voorspellen wanneer de upgrade arriveert. Wel ligt het voor de hand dat smartphones met een nagenoeg kale Android-versie (o.a. Nokia, Sony en Motorola) sneller geüpgraded worden dan toestellen waarop de software meer is aangepast (o.a. Huawei en Samsung). We verwachten dat fabrikanten in de aankomende weken hun updateplannen bekendmaken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.