Nadat het huwelijk tussen Nokia en Windows op de klippen liep, maakt de merknaam onder de vlag van HMD Global een nieuwe start met Android. Deze Nokia 8 is het eerste topmodel waarbij Android en Nokia zijn gekoppeld.

De Nokia 8 oogt als een voortzetting van de Nokia-smartphones die de afgelopen jaren uit zijn gekomen met Windows Phone. De toestellen zijn rechthoekig en de achterkant loopt rond af, waardoor hij prettig vasthoudt. Omdat de achterkant van metaal is, en het natuurlijk om Nokia-bouwkwaliteit gaat, voelt de Nokia 8 ontzettend stevig aan. De randjes rondom de usb-c-poort en camera voelen echter wel wat scherp aan. Deze Zeiss-camera zit overigens zoals vertrouwd in het midden van de achterzijde, echter is er in het geval van de Nokia 8 een dubbele camera aanwezig.

Het formaat is redelijk bescheiden gebleven. Het schermformaat is 5,3 inch (14,5 cm), maar dankzij de dunne schermranden is het toestel niet al te groot. Aan de onderkant vind je de vingerafdrukscanner terug.

Wanneer je het toestel in handen krijgt, heb je dus echt weer (ouderwets) het gevoel een Nokia in handen te hebben, en dat is mooi, want achter de schermen is er een hoop gebeurd. Van de overname door Microsoft, tot het in licentie uitbrengen van Nokia door HMD Global, dat voornamelijk bestaat uit ex-Nokiamedewerkers, die ten tijde van de Microsoft-samenwerking en overname de laan uit zijn gestuurd.

Schoon en veilig

Ik heb echt een zwak gekregen voor de Nokia 8. Vooral op de manier waarop met Android wordt omgesprongen. Het toestel draait nog niet op Android 8 (Oreo), maar vooralsnog op versie 7 (Nougat). De update naar 8 komt uiteraard, maar ook de beveiligingsupdates worden serieus genomen. Sterker nog, de Nokia 8 had eerder de beveiligingsupdate dan Google’s eigen smartphones.

Dat kan HDM Global (vanaf nu ga ik het Nokia noemen), omdat ze niet aan het Android-besturingssysteem hebben lopen rommelen. Zo heb je geen last van (veelal overbodige) functietoevoegingen, een snel trager wordend systeem, een accu die niet zo lang meegaat als dat hij zou moeten en bloatware, met alle opslagruimtegevolgen van dien. Je hebt gewoon alle ruimte en systeemcapaciteit zelf te besteden, daar kunnen veel fabrikanten nog wat van leren. Ik hoop ook dat Nokia de verantwoordelijkheid van de beveiliging ook op lange termijn zo serieus blijft nemen.

©PXimport

©CIDimport

©CIDimport

Prestaties

De accuduur is dus prima in orde, ondanks dat de capaciteit er niet echt uitspringt. Dagelijks opladen is zeker niet nodig, een dag of twee is net aan te doen. Ook qua prestaties scoort de Nokia 8 punten. Maar dat mag ook wel verwacht worden van de Snapdragon 835-processor, die het toestel aan boord heeft. Ook is er vier gigabyte aan werkgeheugen aan boord en 64 gigabyte aan opslagruimte, waarvan het systeem er zo’n 13,5 in gebruik heeft. Is dat niet genoeg, dan vul je deze opslagruimte gewoon aan met een geheugenkaartje.

De Nokia 8 presteert vlot, dankzij z’n goede hardware. Alleen met ontgrendelen liep ik vaak te stuntelen. De vingerafdrukscanner onder het scherm had vaak last van missers, waardoor ik na (te) veel pogingen uit moest wijken naar een pincode voor ontgrendeling.

Bothies

De enige toevoegingen aan Android die ik vond zijn een support-app, waarin je ook de toestelhandleidingen digitaal terugvind, en de camera app is onder handen genomen. Er zitten behoorlijk wat gimmicks in. Zo gaat de Nokia-marketingploeg helemaal los op een fenomeen dat ze ‘bothie’ noemen. Hierbij wordt tegelijkertijd een foto gemaakt met de camera aan de voorkant én achterkant van het toestel. De twee vierkante plaatjes worden samengevoegd in één rechthoekige foto. Zo kun je bijvoorbeeld jezelf en iemand anders op de foto zetten, of laten zien in welke omgeving je zit. In theorie leuk, in praktijk is het me nog niet gelukt om een bothie te maken die het bewaren waard is.

Ook vond ik andere rare gimmicks terug in de camera app, zoals een kompas en een hoogtemeter.

©CIDimport

Camera

Wat betreft de camera-kwaliteit heeft Nokia nog altijd een goede reputatie bij me. De Lumia 1020 bijvoorbeeld kan ondanks dat hij heftig verouderd is op camerakwaliteit nog altijd meekomen. Ook de PureView-camera’s waren hun tijd ver vooruit. Daarom ben ik toch wat teleurgesteld in de camera van de Nokia 8. Foto’s hadden vaak wat last van bewegingsonscherpte en in lastige lichtomstandigheden heeft de Nokia 8 zichtbaar veel moeite om kleuren goed vast te leggen en genoeg licht te verzamelen om alles (bewegingsloos) weer te geven. Dat is wel jammer.

De Nokia 8 is uitgerust met een dubbele camera: een gewone lens en een monochrome. Deze techniek kennen we van de Huawei P10 bijvoorbeeld. Hierdoor kan er leuk geëxperimenteerd worden met fraaie scherpte-diepte-effecten en kleurloze foto’s.

Scherm

Deze foto’s - en natuurlijk ook alles wat je verder doet op de Nokia 8 - komen prima tot zijn op het LCD-beeldscherm van de Nokia. Het scherm is erg helder, wat bijvoorbeeld erg prettig is als je het toestel buiten in de zon gebruikt. Qua kleurweergave zit alles wel snor, alleen lijken vooral lichte oppervlakken wat grauw.

Concurrentie

De Nokia 8 kost zo’n 550 à 600 euro. Daarmee onderscheidt het zich van de echt dure toptoestellen, de uitslovers. In deze prijsklasse heb je vooral concurrentie van de OnePlus 5, die een wat betere camera heeft en specificaties. Maar weer inboet op accuduur. Ook de Zenfone Zoom S van Asus zit in dezelfde prijsklasse en scoort beter met z’n camera en een fantastische accuduur. Alleen zadelt Asus je op met heel veel bloatware. Binnenkort verschijnt in deze prijsklasse ook de Zenfone 4 van Asus, welke ik ook uitgebreid zal reviewen.

Conclusie

De Nokia 8 is een erg prettig toestel, met prettige pluspunten zoals een vlot, schoon systeem, stevige bouwkwaliteit. Maar waarom ik de Nokia 8 vooral prettig vond om te testen, is het feit dat er juist niks echt mis was. Natuurlijk, de camera kon beter en de vingerafdrukscanner nauwkeuriger. Maar ondanks dat is Nokia terug met een toptoestel, dat bij twijfel altijd de veilige keuze is.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.