Met de OnePlus 5T schudt de Chinese smartphonemaker OnePlus voor de tweede keer dit jaar de markt op. Wie een geweldige smartphone zoekt hoeft geen 800 euro of meer te betalen. Met de 5T geldt dat nu ook voor wie op zoek is naar een smartphone met een groot scherm zonder randen.

Een half jaar na het verschijnen van de OnePlus 5 is het de beurt aan de OnePlus 5T. Grote verschillen tussen de twee toestellen zijn er niet. De toestellen zijn nagenoeg even groot. Deze nieuwe T-uitvoering beschikt echter over een veel groter scherm van 6 inch (15,3 cm) in plaats van 5,5 inch, waarover de 5 beschikte. De toestellen zijn echter even groot gebleven omdat de schermranden erg klein zijn gemaakt en de vingerafdrukscanner naar de achterkant is geplaatst.

Ook de verhouding van het scherm is iets aangepast. De OnePlus 5 beschikte over een beeldverhouding van 16 bij 9. Een standaard-breedbeeldverhouding die op veel andere schermen als tv’s, smartphones, laptops, tablets en monitoren gebruikt werd. Deze verhouding is wat langwerpiger gemaakt bij de OnePlus 5T: 2 bij 1, om zo relatief meer scherm in de behuizing te passen. OnePlus is daarmee niet de eerste, maar volgt juist fabrikanten die met aansprekende toestellen als de Samsung Galaxy S8, LG G6 en Huawei Mate 10 Pro kwamen. Toestellen die eveneens over topspecificaties beschikken, net als de 5T, maar flink duurder zijn.

5 versus 5T

Zoals ik al aangaf, verschillen met de OnePlus 5 zijn klein. Naast het scherm zijn er andere camerasensoren en is de software wat aangepast, zodat er onder andere gezichtsontgrendeling aanwezig is. De OnePlus 5T kom ook in twee uitvoeringen: 6GB werkgeheugen, 64GB opslaggeheugen voor 499 euro en 8GB werkgeheugen en twee keer zoveel opslaggeheugen voor 559 euro. Dezelfde prijzen die de OnePlus 5-uitvoeringen hadden. Hadden, inderdaad. Want de OnePlus 5 door de komst van de 5T niet meer verkrijgbaar.

Heb je echter onlangs een OnePlus 5 gekocht, dan kan de introductie van de OnePlus 5T als een teleurstelling voelen. Zit je in een klap met een verouderd, inferieur toestel? Laat ik dat vast de kop indrukken. Tijdens het testen heb ik beide toestellen naast elkaar gebruikt en gelukkig presteren beide smartphones nagenoeg gelijk. Dat is niet verwonderlijk ook, de specificaties zijn hetzelfde. Alleen als je zelf graag zo’n extra groot scherm verlangt, kan ik me enige teleurstelling wel voorstellen.

De OnePlus 5T is (ook) niet waterdicht, althans, tijdens de aankondiging van het toestel claimde het bedrijf dat het toestel wel waterdicht is, maar niet over de certificering beschikt om kosten te besparen. Ik durf het toestel niet onder te dompelen, en dat zou je zelf ook beter niet kunnen doen. Maar mocht je de OnePlus 5T in de plomp vallen, dan hoeft dat niet het einde van je toestel te betekenen. Verder beschikt de smartphone over een fraaie zwarte metalen behuizing. Andere kleuren zijn er niet. Een koptelefoonpoort is er wel. Zoals het hoort, de cijfers van OnePlus onderbouwen dat. Tijdens de presentatie vertelde de CEO dat 80% van z’n gebruikers de koptelefoonpoort ook daadwerkelijk gebruikt.

©PXimport

Scherm

Het scherm van de OnePlus 5T is, zoals ik al aangaf behoorlijk groot. Dit is heel prettig bijvoorbeeld als je stukjes leest op sites en door apps heen scrollt. Minpunt is echter wel dat ik met mijn vingers haast niet in de linkerbovenhoek kan komen als ik het toestel met één hand vasthoud. Gelukkig hoef je daar in Android niet vaak te zijn.

Het scherm heeft een full-HD resolutie (2160 bij 1080). Dat is lager dan de meeste topsmartphones. Qua scherpte merk je daar echter weinig van. Het beeld is scherp zat, alleen voor VR is de OnePlus 5T niet echt geschikt. Verder merkte ik dat het beeld wat te dof is. Gelukkig kun je in de instellingen de kleurweergave wat verbeteren. Maar toch bleef alles wat grauw overkomen. Ondanks dat is de beeldkwaliteit van de 5T dik in orde.

Accuduur

De specificaties, waaronder de accu zijn hetzelfde gebleven. Terwijl er een groter scherm in de OnePlus 5T zit. De accuduur van de OnePlus 5 was op z’n zachtst gezegd middelmatig te noemen, ik haalde net aan een dag. Ik vreesde daarom dat het grotere scherm ook een mindere accuduur betekent. Gek genoeg blijkt het tegengestelde waar. De benchmarkscores waren hoger en in praktijk haalde ik anderhalve dag accutijd, terwijl ik smartphones niet anders ben gaan gebruiken. Waar het aan lag kon ik niet helemaal vaststellen. Betere software-afstelling? Een productiefoutje bij de geteste OnePlus 5? Hoe het ook zij, anderhalve dag accuduur, dat volstaat. Bovendien wordt het toestel geleverd met een snellader (Dash Charge) die het toestel buitengewoon snel oplaadt. Binnen een half uur had ik een lege accu halfvol geladen. Niet alleen laadt het toestel razendsnel, ook de accucapaciteit is met 3.300 mAh niet opvallend hoog. De Mate 10 Pro heeft bijvoorbeeld een capaciteit van 4.000 mAh, de Asus Zenfone Zoom S zelfs 5.000 mAh.

©PXimport

Specs

De OnePlus 5T komt in twee uitvoeringen, waarbij de duurste uitvoering (559 euro) 128 gigabyte opslag biedt. Dat is zat. De goedkopere uitvoering beschikt overigens over 64GB, wat voor de meesten ook moet volstaan. Dit opslaggeheugen valt echter niet uit te breiden. Dat is wel gek, want een tweede simkaart plaatsen is wel mogelijk. Veel toestellen bieden de optie aan om of een geheugenkaart of een simkaart te plaatsen. Waarom dat met de 5T niet mogelijk is, dat is gek. De mogelijkheid een tweede simkaart te plaatsen maakt de OnePlus 5T overigens erg geschikt om ook zakelijk te gebruiken.

De prestaties van het toestel zijn onveranderd hoog, door de combinatie van topspecificaties (een Snapdragon 835-processor en in ons geval 8GB ram) en een relatief schone Android.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Android Nougat

OnePlus heeft een actieve community, die ingezet wordt voor verbeteringen in Android. Aanpassingen zijn minimaal, zodat het besturingssysteem zo vlot mogelijk blijft werken. Dat heeft de telefoonmaker goed voor elkaar. De OnePlus 5T draait echter nog op Android 7, een Androidversie uit 2016. Dat is toch wat beschamend. Versie 8.0 (Oreo), verschijnt pas in het eerste kwartaal van 2018.

OnePlus heeft echter wel zaken toegevoegd aan z’n Android-skin Oxygen OS. Deze skin staat al bekend om het feit dat je alles tot in de kleinste details kunt aanpassen. Hiermee is Oxygen OS een voorbeeld hoe andere fabrikanten met Android om zouden moeten gaan. Toegevoegd zijn 'parallel-apps', wat het mogelijk maakt een app twee maal te installeren. Dat is best handig voor WhatsApp bijvoorbeeld, omdat het toestel ook over twee simkaartsloten beschikt. Ook is er een leesmodus toegevoegd, uitgebreide screenshotopties en een game-modus, waarbij je niet gestoord wordt door meldingen.

Ook nieuw is de mogelijkheid om met je gezicht het toestel te ontgrendelen, zoals Samsung en Apple dat ook hebben. Deze vorm van ontgrendeling is een hoop om te doen, want in praktijk blijkt het niet heel erg veilig omdat het relatief makkelijk om de tuin te leiden is - en vaak niet werkt als het te donker is. Hierdoor zet Apple zich bijvoorbeeld op gênante wijze te kijk, omdat hun marketeers Face ID onterecht als extreem veilig verkochten. OnePlus pakt dat slimmer aan. Ondanks dat de gezichtsontgrendeling snel werkt en het me niet is gelukt om met een foto van mezelf het toestel te ontgrendelen, geven ze zelf al aan dat er veiligere ontgrendelmethodes zijn, zoals een wachtwoord en pincode. De gezichtsherkenning kan ook niet gebruikt worden voor andere zaken dan ontgrendeling van het toestel. Voor bankzaken of het beveiligen van apps moet je uitwijken naar veiligere alternatieven. Realistisch, waar wat voor te zeggen valt.

Camera

Oneplus’ marketingteam slaat hard op de trommel wat betreft de camera. De dubbele camera op de achterkant verschilt welliswaar qua megapixel (20 en 16), maar de sensorgrootte en diafragma is gelijk. Hierdoor wordt de camera-opstelling niet gebruikt voor een optische zoom, zoals andere smartphones met een dubbele camera dat vaak wel doen, waaronder de OnePlus 5, maar ook iPhone 7- en 8 Plus en LG’s G6. De camera’s moeten beter samenwerken om tot de mooiste plaatjes te komen.

©PXimport

In zekere zin lukt dat ook wel. Foto’s in donkere omgevingen vertonen minder ruis dan de OnePlus 5. Maar vooral portretfotografie kan de OnePlus 5T heel erg goed. Deze vorm van fotografie hoef je niet alleen te gebruiken voor personen. Maar ook als je een enkel object fotografeert. Het object wordt scherp weergegeven en de achtergrond vervaagt subtiel.

Een minpunt is er echter ook. De panorama-functie van de OnePlus 5T is bedroevend, omdat de foto’s niet lekker aan elkaar geplakt worden. Hierdoor zie je bijvoorbeeld in de horizon rare hoeken.

Over de gehele lijn is de camera van de OnePlus 5T erg goed. Voor deze prijs kun je geen betere smartphonecamera vinden. Verschillen ten opzichte van de 5 zijn echter niet heel groot, foto’s lijken wat scherper en minder ruis te bevatten. Omdat OnePlus zijn toestellen steevast ‘flagship killers’ noemt, ben je geneigd het toestel met de duurste toptoestellen te vergelijken die vaak bijna twee keer zo duur zijn. Qua snelheid, bouwkwaliteit en specificaties komt de OnePlus 5T prima mee. Alleen op cameragebied zal het nog zijn meerdere moeten erkennen. Vooral in donkere omgevingen weten andere ‘vlaggenschepen’ foto’s met meer kleur en detail af te leveren.

©PXimport

Versus flagships

Over de slag met andere vlaggenschepen gesproken. De OnePlus 5T kan wederom prima meekomen met de allerduurste toestellen, en dat is een indrukwekkende positieve marktverstoring. Toestellen als de Galaxy S8+ (ca. 700 euro) en Huawei Mate 10 Pro (800 euro) zijn vergelijkbaar, met grote schermen en winnen het net aan op het gebied van camera en snelheid. Maar kunnen gewoonweg niet dezelfde prijs-kwaliteitsverhouding bieden, en hebben bovendien Android negatief overhoop gegooid met hun skins. Dezelfde vlieger gaat naar verwachting op voor de LG V30, die binnenkort voor zo’n 900 euro in de winkel ligt.

Smartphones in dezelfde prijsklasse, zoals de Asus Zenfone 4 en Nokia 8 kunnen simpelweg niet tippen aan wat de OnePlus 5T biedt. Het is positief dat OnePlus vasthoudt aan de prijzen van 499 en 559 euro. Omdat veel concurrenten in korte tijd hun prijzen nog hoger opgevoerd hebben, springt het Chinese merk er (als vanouds) weer behoorlijk uit met wat er voor het prijskaartje geboden wordt.

Conclusie

De OnePlus 5T is in feite een OnePlus 5 met een groter scherm. Andere veranderingen zijn minimaal. Voor z’n prijs kun je geen betere smartphone krijgen en de OnePlus 5T laat je je afvragen waarom je eigenlijk zoveel moet betalen voor andere topsmartphones. Ook met OxygenOS laat OnePlus andere fabrikanten zien hoe het moet. Jammer is wel dat het nog om een oudere Androidversie gaat.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.