De Chinese telefoongigant Oppo zet voet op Nederlandse grond. Het nieuwste toestel is de RX17 Neo, een mid-range smartphone met innovatieve features als een vingerafdrukscanner onder het scherm. Hoe presteert de telefoon? We onderzoeken het in deze Oppo RX17 Neo review.

Kijk je naar de Oppo RX17 Neo, dan zou je niet verwachten dat de telefoon 349 euro kost. Het toestel oogt futuristisch en luxer dan de meeste concurrenten in zijn prijsklasse. De voorkant bestaat bijna helemaal uit scherm, met enkel bovenin een smalle inkeping (notch) waar de microfoon, lichtsensor en frontcamera achter schuilgaan. De plastic achterkant is glanzend rood of blauw met paars, waarbij de exacte kleur afhangt van hoe het licht op de behuizing valt. Dat is gaaf, al trekt het plastic wel vingerafdrukken, haren en stof aan. Het materiaal voelt ook wat goedkoop aan, al lijkt de bouwkwaliteit van de telefoon wel in orde.

Het grote 6,4 inch scherm heeft een full-hd-resolutie en oogt daarom scherp genoeg. Het gebruikte oled-paneel biedt bovendien een hoog contrast en mooie kleuren. De Oppo RX17 Pro en OnePlus 6T (OnePlus is een zusterbedrijf van Oppo) hebben op papier hetzelfde scherm, en volgens mij is dat ook echt zo.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Vingerafdrukscanner onder het scherm

Steeds meer dure smartphones hebben een vingerafdrukscanner onder het display. Denk aan de Huawei Mate 20 Pro en OnePlus 6T, maar ook de Oppo RX17 Pro. Opvallend is dat de RX17 Neo over dezelfde scanner beschikt; een primeur in dit prijssegment.

De scanner herkent je vingerafdruk als je je vinger op de aangewezen plaats op het display legt. Dit vergt wat gewenning, maar na enkele dagen werkt het prima. Ik vind de scanner niet onderdoen voor die op de Mate 20 Pro, de telefoon die ik hiervoor gebruikte. Houd er wel rekening mee dat dit type vingerafdrukscanner niet zo snel is als een ‘normale’ vingerafdrukscanner. Ook weigert hij iets vaker, bijvoorbeeld omdat je je vinger nét niet goed op het scherm houdt of omdat je vinger nat is.

Waarom Oppo de RX17 Neo voorziet van een scanner onder het scherm, is me niet duidelijk. Enerzijds is het natuurlijk een gave vernieuwing, zeker op een mid-range smartphone. Aan de andere kant werkt het oudere type scanner simpelweg beter, en had ‘ie prima op de achterkant gekund.

©CIDimport

Zee aan opslagruimte

Niet alleen de scanner onder het beeldscherm is een opvallende feature van de Oppo RX17 Neo. De hoeveelheid opslaggeheugen doet de wenkbrauwen ook fronzen. Waar de meeste middenklasse smartphones over 32GB of 64GB opslagruimte beschikken, heeft het Oppo-toestel maar liefst 128GB aan boord. Hiervan is zo’n 118GB te gebruiken, wat enorm veel is. Mocht het tóch te weinig zijn, dan kan je een micro-sd-kaartje in de telefoon stoppen.

Onder de motorkap van de RX17 Neo is een Snapdragon 660-processor geplaatst. Die is iets ouder, maar staat bekend om zijn rappe prestaties en energiezuinigheid. Ook de Oppo-smartphone draait vlot, wat mede te danken is aan het werkgeheugen van 4GB. Dat is genoeg om zonder problemen te wisselen tussen recent gebruikte apps. Over apps gesproken: alle populaire apps en games werken soepel. De zwaarste spellen zijn minder goed speelbaar, maar dat kunnen we een telefoon in dit prijssegment niet kwalijk nemen.

De Oppo RX17 Neo is uitgerust met bluetooth 5.0, gps en wifi (2,4GHz en 5GHz). Een nfc-chip ontbreekt helaas, dus de telefoon gebruiken om contactloos te betalen, is niet mogelijk.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Accuduur

De accu is 3600 mAh groot, wat gemiddeld is voor dit type telefoon. De vergelijkbare OnePlus 6 en 6T hebben accu’s van 3400 mAh en 3700 mAh, bijvoorbeeld. De Oppo RX17 Neo gaat zonder problemen een dag mee. ’s Nachts opladen is wel vereist, en dat gebeurt helaas via een verouderde micro-usb-aansluiting. Een micro-usb-kabel past maar op één manier in de telefoon en laadt trager op dan een usb-c-kabel. Oppo levert een VOOC-snellader mee. Die valt in de praktijk wat tegen: de accu volledig opladen duurt bijna twee uur. Draadloos opladen is niet mogelijk, al geldt dat voor de meeste mid-range telefoons.

Camera's

Achterop de RX17 Neo is een dubbele camera geplaatst. De primaire lens heeft een resolutie van 16 megapixel en maakt overdag mooie foto's. Scherp, met een goed contrast en levendige kleuren. 's Nachts staat de camera ook zijn mannetje, wat deels te danken is aan het grote f/1.7-diafragma. Hierdoor vangt de lens meer licht op en maakt hij scherpere foto's dan de gemiddelde mid-range smartphone.

De secundaire 2 megapixel-lens wordt op de Oppo-telefoon gebruikt om scherpte-diepte-foto's vast te leggen. Bij dit zogeheten bokeh-effect vervaagt de achtergrond rondom een persoon of object, zodat die meer naar voren komt. Dit werkt prima, zoals dat voor veel mid-range-toestellen prima werkt.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Software

Op de Oppo RX17 Neo is Android 8.1 (Oreo) geïnstalleerd. Desgevraagd laat een woordvoerder van Oppo weten dat er gewerkt wordt aan een update naar versie Android 9.0 (Pie), al weet het bedrijf nog niet wanneer de update beschikbaar komt. Op moment van schrijven draait de telefoon op de veiligheidsupdate van 5 november. Google brengt maandelijks een update uit, maar Oppo brengt slechts eens per drie maanden een update naar zijn smartphones. Dat valt tegen. Oppo zegt dat het in de toekomst vaker veiligheidsupdates wil vrijgeven, maar noemt geen details.

Wat wel duidelijk is, is dat de ColorOS-schil van Oppo niet de meest gebruiksvriendelijke is. De software is flink anders dan de standaard Android-versie, zowel visueel als qua features. ColorOS bevat extra (commerciële) apps als Facebook, verandert zaken als het notificatiesysteem en voegt onnodige dingen als een virusscanner toe.

De meest normale dingen werken anders en waarom is mij volstrekt onlogisch. Met de softwareschillen van Huawei en Xiaomi kan ik niet zo goed opschieten, en dat geldt ook voor Oppo's ColorOS.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

De Oppo RX17 Neo is een telefoon met uitstekende hardware, waaronder veel opslaggeheugen en een vingerafdrukscanner onder het scherm. Ook het goede oled-display en de prima prestaties van het toestel laten een goede indruk achter. Tel daarbij op dat de RX17 Neo een luxe ontwerp heeft en je hebt een smartphone met kleine minpunten zoals een oude usb-poort en geen nfc.

De voornaamste reden om de Oppo-smartphone links te laten liggen, is de ColorOS-software. Wie een meer kale Android-versie prefereert, doet er goed aan om verder te kijken. Vormt ColorOS geen probleem, dan is de Oppo RX17 Neo één van de beste mid-range smartphones van dit moment.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.