De OnePlus 6T smartphone is een kleine upgrade ten opzichte van zijn voorganger, de OnePlus 6, die afgelopen voorjaar uit kwam. Toch is het een grote stap voor OnePlus, dat van koers verandert. Een misstap of logische koers?

De vraag die ik in het intro stelde wordt eigenlijk min of meer al beantwoord in het specificatieblok hierboven. De OnePlus 6T is eerder een zijstap dan een stap vooruit. Financieel zal de OnePlus 6T het bedrijf geen windeieren leggen: dankzij een deal met T-Mobile in de VS zal OnePlus ongetwijfeld grote verkoopsuccessen boeken in een (voor hun) relatief nieuwe markt: de VS.

Ook de verkoop van (draadloze) headsets zal ongetwijfeld een vlucht nemen dankzij de beslissing om de koptelefoonpoort weg te laten. Ook nog: wanneer je de OnePlus 6T uit de doos haalt krijg je een sticker te zien die waarschuwt tegen het gebruik van screenprotectors van andere merken, deze zouden de werking van de vingerafdrukscanner (die onder het scherm zit) kunnen benadelen. Hoewel dat natuurlijk logisch is, zou je haast denken dat de OnePlus 6T meer is ontwikkeld naar de wens van de financiële afdeling, dan van de gebruikers en enthousiaste communnity waar OnePlus graag over opschept. De tweestrijd tussen dubieuze keuzes en het tevreden houden van trouwe fans is al zichtbaar voordat je het toestel aan zet. Naast de waarschuwingssticker, kom je in de doos een brief van CEO Carl Pei tegen, die je welkom heet bij de ‘OnePlus Community’.

OnePlus is een andere koers gaan varen. Tot voorheen was OnePlus een smartphonemaker die het beste van andere topsmartphones overnam en samenvoegde in een smartphone die half zo duur was: wat de slogan ‘Never Settle’ en bijnaam ‘Flagship Killer’ eer aan deed. De OnePlus 6T laat die koers varen. Niet alleen met gemaakte keuzes, ook kunnen de prijzen dit niet meer rechtvaardigen: de OnePlus 6T kost 559 euro, wat duurder is dan een andere, betere ‘flagship’: de Galaxy S9 van Samsung, waarvan de prijs flink gedaald is de afgelopen weken. LG’s G7 Thinq zelfs 460, en hoewel deze als smartphone niet beter is dan de OnePlus 6T, scheelt het wel honderd euro.

De koers van OnePlus is ook op een andere manier aangepast, in plaats van volgen wil de smartphonemaker zelf innoveren. Dat uit zich bij de 6T in een vingerafdrukscanner onder het scherm. Hiermee is OnePlus (samen met Huawei’s Mate 20 Pro) de eerste in Nederland die dit aanbiedt. Hoe goed de innovaties van OnePlus zijn, zien we in deze 6T.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 'unboxing' van de OnePlus 6T is een tenenkrommende ervaring.

OnePlus 6 versus 6T

De OnePlus 6T verschilt op papier weinig van de OnePlus 6, die uitstekend uit de review kwam. Sterker nog, tussen het reviewen door is de OnePlus 6 steevast de smartphone die ik persoonlijk gebruik. Vooral dankzij de fijne Androidschil Oxygen OS, kom ik toch altijd weer terug bij OnePlus. De specificaties zijn hetzelfde: de Snapdragon 845-processor, met (afhankelijk van de versie die je kiest) 6 of 8GB aan werkgeheugen. Ideaal, je kunt bij wijze van spreken een app die je een week geleden voor het laatst gebruikt hebt uit de recente apps weergave oproepen om verder te gaan waar je gebleven bent. De versie met 64GB opslag is er niet meer, je kunt 128GB of 256GB kiezen, wat ruim genoeg is om het gebrek aan geheugenkaartslot voor lief te nemen. Aan de achterzijde zit dezelfde dualcam.

Het is toch wat eigenaardig, dat de OnePlus 6T dezelfde specs biedt als zijn voorganger. Ik weet dat er nog geen nieuwe Snapdragon-processor beschikbaar is, maar waarom dan een nieuwe smartphone uitbrengen?

Niet alles is hetzelfde. De accucapaciteit is flink opgeschroefd, naar 3.700 mAh in plaats van de 3.300 mAh die de OnePlus 6 heeft. In een behuizing die ongeveer hetzelfde formaat heeft, is er een ander amoled schermpaneel geplaatst, dat kwalitatief weinig verschillen laat zien met de OnePlus 6: een full-HD resolutie en iets beter contrast. Kortom, uitstekende beeldkwaliteit. Verschil is dat het OnePlus gelukt is een nog groter deel van de voorzijde te gebruiken voor het scherm. Dat heeft OnePlus voor elkaar gekregen door de schermrand aan de onderkant nog ietsje kleiner te maken en een druppelvormige scherminkeping (notch) te ontwikkelen. Compromis om deze inkeping mogelijk te maken is wel dat het notificatielichtje het veld heeft moeten ruimen. Jammer, maar begrijpelijk. De beeldverhouding van dit 6,4 inch (16,3 cm) grote scherm is nu 19,5 bij 9. Het is bijzonder knap dat het OnePlus gelukt is om een nóg groter scherm te plaatsen zonder dat het smartphoneformaat groter is.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Vingerafdrukscanner

Naast het formaat is ook de hoge bouwkwaliteit grotendeels gelijk gebleven, waarbij de glazen achterkant spiegel- of matzwart is. Helaas is de spiegelvariant nog altijd een magneet voor vieze vingerafdrukken... en over vingerafdrukken gesproken, de vingerafdrukscanner is wel verdwenen van de achterzijde, omdat deze nu onder het scherm aan de voorkant verwerkt zit. Het is fijn dat de vingerafdrukscanner weer aan de voorzijde geplaatst is. De achterzijde blijft altijd wat onwennig ‘gezoek’ naar de scanner, hoewel de ideale locatie natuurlijk erg persoonlijk is. Die vingerafdrukscanner onder het scherm, dat is een mooi stuk techniek. De sensor is niet capacitief, zoals dat het geval is bij andere smartphones, maar een cameraatje onder het scherm. De vingerafdruk wordt gelezen door het licht dat uit het scherm komt. Uit tests van OnePlus is gebleken dat met een groen licht de vingerafdruk het beste uitgelezen kan worden. Daarom licht het gedeelte van het scherm waaronder de sensor zit groen op, wanneer je je OnePlus ontgrendelt.

Dat houdt dus wel in dat het scherm aan moet staan voordat je het toestel kunt ontgrendelen, anders ‘ziet’ de sensor niet dat een vinger op het scherm zit. Dat is wat onhandig als je toestel bijvoorbeeld op je bureau ligt. In de instellingen staat de instelling geactiveerd dat het scherm van de smartphone aan springt als er toestelbeweging wordt gedetecteerd. Ook kun je dubbeltappen op het scherm om deze aan te zetten. Wel zo praktisch, maar die instellingen snoepen een deel van de extra batterijcapaciteit van de OnePlus 6T op. Helaas is de technologie van een vingerafdrukscanner onder het scherm er voor mij nog niet helemaal, de scanner is in praktijk niet zo snel als de oude op de achterzijde van de OnePlus 6. Ook is de scanner wat minder nauwkeurig, ik had vaak meerdere pogingen nodig om het toestel te ontgrendelen. Daarom vind ik de vingerafdrukscanner onder het scherm vooralsnog geen vooruitgang ten opzichte van de scanner aan de achterzijde. Ik merkte ook op dat de gezichtsherkenning een praktischere en snellere manier van ontgrendeling is. Het is ook opvallend dat OnePlus zo inzet op deze scanner onder het scherm, terwijl andere fabrikanten als Apple de vingerafdrukscanner helemaal weglaten ter faveure van de gezichtsherkenning.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Accu

Een deel van de accucapaciteit wordt dus weggesnoept om de vingerafdrukscanner optimaal te benutten. Desondanks merk je het verschil van de grotere batterij. Want de accuduur, die is echt de moeite waard. Wanneer ik ‘s avond naar bed ga heb ik vaak nog meer dan de helft van de accucapaciteit over. Een volle tweede dag is dus net aan haalbaar. Best indrukwekkend. Bovendien krijg je er zoals je gewend bent gewoon een snellader bij je OnePlus, die overigens vanwege naamsrechten geen Dash Charge meer mag heten, maar tegenwoordig gewoon Fast Charge heet. Verder is de oplader hetzelfde: binnen een paar minuten heb je genoeg acculading om een halve dag door te komen. Ideaal. Om de batterij volledig op te kunnen laden heeft de oplader wel iets meer tijd nodig, wat komt omdat de accucapaciteit natuurlijk hoger ligt.

Natuurlijk zorgt een grotere batterij voor een betere accuduur, maar ook een goede software-afstelling draag hier aan bij. Dit is het onderdeel waar OnePlus nog altijd veel punten scoort. De Oxygen OS skin die over Android is uitgerold, is een voordeel voor andere fabrikanten en bovendien zorgt OnePlus voor een degelijke ondersteuningsperiode en een vrij snelle uitrol van updates. De OnePlus 6 bijvoorbeeld was een van de eerste smartphones die afgelopen september een update ontving van Android 8 naar Android 9. Deze Androidversie staat standaard al geïnstalleerd op de OnePlus 6T. Oxygen OS heeft geen bloatware als misleidende virusscanners, een verademing. Ook kunnen de frutselaars helemaal hun hart op met allerhande instelmogelijkheden.

©PXimport

©PXimport

Camera

Softwarematig is er ook vernieuwing gebracht: de camera heeft een nachtmodus gekregen. Deze nachtmodus gebruikt een iets langere sluitertijd en meerdere foto’s om in het donker toch nog een plaatje te schieten. Deze nachtmodus is niet zo indrukwekkend als die van de Huawei P20 Pro, maar toch een handige toevoeging. Fotoresultaten zijn zichtbaar beter: er is veel meer detail te zien en ruis wordt tot een minimum beperk. Nadeel is echter dat de foto’s er een beetje ‘plastic’ uit komen te zien, voor op de delen die door kunstlicht wat beter verlicht zijn.

Verder is de camera hetzelfde als die van de OnePlus 6. Een zeer degelijke camera, die vooral dankzij een update afgelopen zomer veel beter is gaan presteren. In alle lichtsituaties zijn de foto’s prima, en vooral kleurweergave is erg mooi. Wanneer je inzoomt, en dus de andere lens gebruikt, merk je wel een flink verschil. Deze foto’s zijn een stuk minder gedetailleerd, ruiziger en hebben meer moeite met moeilijke lichtomstandigheden.

Ondanks dat er weinig aan te merken valt op de dualcam van de OnePlus 6T, is het jammer dat er niet gekozen is voor betere camerasensoren of verbeterde camerafuncties. Vooral op cameragebied zit de concurrentie niet stil: ontwikkelingen gaan hard. Van vergevorderde object- en sceneherkenning, die automatisch de juiste instellingen pakt en zelf nabewerking toepast, tot sensoren die meer zien in het donker dan dat je zelf ziet. Ontwikkelingen gaan razendsnel, en de OnePlus 6 kon ze eigenlijk al ternauwernood bijbenen. Nu de 6T weinig verbeteringen kent, begint OnePlus achterop te raken vergeleken met de andere vlaggenschepen van Samsung, Huawei en Apple.

©PXimport

©PXimport

Alternatieven

Zoals ik al door liet schemeren in het begin van dit artikel: eigenlijk is Samsung’s toptoestel, de Galaxy S9 een betere keuze dan de OnePlus 6T. De prijzen liggen ongeveer gelijk, terwijl het toptoestel van Samsung meer te bieden heeft: een mooier ontwerp, veel betere camera, beter scherm en koptelefoonaansluiting. Qua snelheid en accuduur liggen de prestaties ongeveer gelijk, alleen in de software is de OnePlus-variant een betere keuze. Op alle andere gebieden biedt Samsung’s S9 meer. Het beste alternatief voor de OnePlus 6T is echter de OnePlus 6 zelf. De T-uitvoering is namelijk geen betere, maar ook geen slechtere smartphone dan zijn voorganger. Je kunt het eerder zien als een stap zijwaarts: de specificaties zijn hetzelfde gebleven. Alleen het scherm is minimaal veranderd en de accuduur is merkbaar verbeterd. Daarentegen is de vingerafdrukscanner onder het scherm geen praktische vooruitgang, en zijn keuzes omtrent de koptelefoonpoort, notifcatielicht en dezelfde camera een compromis dat haaks staat op het 'Never Settle'-principe. Daarom is eigenlijk de OnePlus 6 het beste alternatief voor de 6T. Het is jammer dat het onduidelijk is of OnePlus de 6 blijft aanbieden. Andere webshops verkopen de OnePlus 6 nog wel, en mocht je een interessante aanbieding tegenkomen. Dan is de OnePlus 6 misschien wel een betere keuze.

©PXimport

Conclusie

Het is interessant dat OnePlus de rol van innovator op zich probeert te nemen, de OnePlus 6T slaagt er echter niet in een verbetering te zijn ten opzichte van zijn voorganger. De vingerafdrukscanner onder het scherm is indrukwekkend, maar geen vooruitgang. Het scherm en de inkeping zijn ietsje prettiger, maar vooral de accuduur valt positief op. Daarentegen had OnePlus meer mogen investeren in vernieuwing en kan het bedrijf dubieuze keuzes onvoldoende onderbouwen, wat de enthousiaste community vervreemt.

Een voortzetting van een goede smartphone, maakt van de 6T absoluut geen slecht toestel of een afrader, zeker niet! Maar het slaat wel terug op het eindoordeel van deze review, er zijn gewoonweg betere keuzes en ik begrijp niet zo goed waarom de 6T überhaupt is ontwikkeld. Mocht je daarom in de markt zijn voor een nieuw OnePlus-toestel, dan is het wellicht een beter idee om op zoek te gaan naar een leuke aanbieding van de OnePlus 6, die nog bij verschillende webshops wordt verkocht. Of om een half jaar te wachten op de OnePlus 7, die hopelijk wat meer in z’n mars heeft. Ook is de Samsung Galaxy S9 intussen dusdanig in prijs verlaagd, dat hij gelijk ligt met de OnePlus 6T. De S9 is in bijna alle opzichten een betere keuze.

Een vriezer die goed en efficiënt vriest, heeft allerlei voordelen. Zo is het gunstig voor je gezondheid, omdat bacteriën in een ijskoude vriezer minder kans krijgen. Ook bespaar je energie én hoef je je vriezer minder vaak te ontdooien. Met een paar simpele stappen zorg je ervoor dat jouw vriezer optimaal koelt.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een nieuwe vriezer

De juiste temperatuur

Een goedwerkende vriezer begint met het instellen van de juiste temperatuur. Is je vriezer te warm, dan bederft voedsel sneller en zal er door het overtollige water sneller ijsvorming in het vriesvak ontstaan. In principe zijn alle temperaturen onder de -18°C goed, maar hoe kouder je je vriezer instelt, hoe meer energie hij verbruikt. Met een temperatuur van -18°C bewaar je je voedsel veilig, blijven voedingsstoffen lang behouden én ben je energiezuinig bezig. Veel vriezers beschikken over een ingebouwde thermostaat, vaak in de vorm van een draaiknop, waarop je de temperatuur kunt instellen. Heeft jouw vriezer dit niet, dan kun je een losse thermometer aanschaffen om de temperatuur in je vriezer te controleren.

Slim invriezen

Ook de manier waarop je je eten invriest, heeft veel invloed op hoe efficiënt jouw vriezer koelt. Zo laat voedsel dat nog warm is de temperatuur in je vriezer snel stijgen, waardoor voedingsmiddelen sneller bederven en je te maken kunt krijgen met ijsvorming. Het is dus verstandig om je kliekjes eerst op kamertemperatuur te laten komen voor je ze in de vriezer stopt. Om ervoor te zorgen dat het eten snel de juiste temperatuur bereikt, is het daarnaast beter om kleine porties in te vriezen. Let er daarbij op dat je luchtdichte bakjes of zakjes gebruikt, want als ingevroren eten in contact komt met lucht kan er vriesbrand op voedingsmiddelen ontstaan.

©qwartm

Een beetje overzicht in je vriezer is ook wel zo fijn. Zo weet je exact wat waar staat en hoef je de deur van de vriezer niet elke keer onnodig lang open te laten staan. Daarmee maak je het voor je vriezer een stuk makkelijker om de temperatuur vervolgens weer omlaag te krijgen. Je kunt bijvoorbeeld producten die je als eerste gebruikt voorin je vriezer zetten en overige producten meer naar achteren. Of plak labels op je bakjes met de data waarop je de producten hebt ingevroren. Ook kun je regelmatig even kijken welke producten weggegooid kunnen worden, zodat het geen rommeltje wordt in je vriezer.

Goed vullen (maar niet te vol)

Is jouw vriezer vaak maar voor de helft gevuld? Dat is zonde, want een halfvolle vriezer verbruikt veel onnodige energie. Misschien vind je in je keuken nog wat groente of fruit dat je niet van plan bent om op korte termijn op te eten. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je altijd een paar halfgevulde waterflessen in je vriezer leggen. Voor het afkoelen van producten (massa) hoeft een vriezer namelijk minder hard te werken dan voor het afkoelen van lucht. En omdat producten koude lucht goed vasthouden, gaat er bij het openen van je vriezerdeur minder kou verloren. Let op: een te volle vriezer is ook niet goed, want dit belemmert de luchtcirculatie en veroorzaakt ongelijke temperaturen in je vriezer.

Regelmatig ontdooien

IJsvorming beperkt niet alleen de ruimte in je vriezer, maar maakt ook dat het apparaat minder efficiënt gaat werken. IJs op de wanden van je vriezer werkt namelijk als een soort isolatielaag, waardoor het apparaat minder goed in staat is om warmte naar buiten af te voeren. Daar komt nog bij dat als ijsvorming zich op voedsel nestelt, vooral als dat niet luchtdicht is ingepakt, er vriesbrand op voedingsmiddelen kan ontstaan. Heeft jouw vriezer geen No Frost-functie? Dan moet je helaas zelf regelmatig aan de bak om het ijs uit je vriezer te verwijderen. Om het ontdooiingsproces te versnellen, kun je een bak met heet water in de vriezer plaatsen of het ijs met een föhn verwarmen. Als je je vriezer toch ontdooit, maak 'm dan meteen goed schoon. Ook op vuil in je vriezer kan namelijk ijs of rijp ontstaan.

©Thomas Heitz

De condensor schoonmaken

Maak tot slot, als dat mogelijk is, de condensor van je vriezer regelmatig schoon. De condensor is het zwarte rooster aan de achterkant van je vriezer dat ervoor zorgt dat warmte goed wordt afgevoerd. Zit de condensor vol met stof of vuil, dan blijft warmte in je vriezer circuleren. De condensor kun je eenvoudig schoonmaken met een zachte borstel of met een stofzuiger met borstel-opzetstuk.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.