De meeste gebruikers van Office 365 – en daar vallen ook de thuislicenties onder – zijn inclusief 1 TB cloudopslag via OneDrive. Alleen: wat moet je daar nu mee? Nou, bijvoorbeeld back-ups maken van je Synology NAS!

Een NAS is per definitie een veiliger opslagsysteem dan bestanden lokaal op je pc bewaren. Als dat anno 2021 nog altijd je hoofdmethode van opslag is, ben je eigenlijk verkeerd bezig. Een Windows-pc kan zomaar ineens na een update op hol slaan en – zo hebben we inmiddels uit het verleden geleerd – belangrijke bestanden en mappen onherroepelijk verwijderen. De kans dat dit gebeurt is niet extreem groot, maar dát het blijkt te kunnen moet al genoeg reden tot ernstige zorgen zijn. Back-uppen naar een USB-schijfje is een kleine verbetering, maar zolang die schijf aan de pc hangt kan ook daar van alles mis op gaan. Een NAS is dan veiliger, zeker als deze over meer dan één harddisk (of desnoods SSD) beschikt. In dat geval kun je in een gespiegelde RAID-configuratie draaien. Hang er een externe USB-schijf aan voor back-ups (of gebruik een extra NAS als back-up-doel) en het ziet er nog beter uit. Alleen: al die apparaten staan natuurlijk wel bij jou in huis. Gebeurt daar een natuurrampje of breekt brand uit, dan ben je alsnog alles kwijt. En daarmee komt een back-up naar de cloud om de hoek kijken.

Kiezen

Synology zelf biedt zeer betaalbare cloudopslag-abonnementen aan, waarbij gebruik gemaakt wordt (naar keuze) van een Europees datacenter. Dat is uitstekend, want daarmee vallen jou bewaarde gegevens onder de strenge EU-regels wat privacy betreft. Prijzen lopen van €9,99 per jaar(!) voor 100 GB tot net geen €70 per jaar voor 1 TB. Geen dramatische bedragen dus! Echter: gebruik je Office 365 van Microsoft, dan heb je daar (meestal) ook een 1 TB cloud-drive bij gekregen. De meeste mensen gebruiken die om af en toe eens wat Office-documentjes op te zetten en that’s it. Die 1 TB raakt dus maar voor een fractie gevuld. Eigenlijk zonde! Bezitters van een Synology NAS kunnen die drive echter moeiteloos inzetten als back-up doel, inclusief stevige versleuteling!

OneDrive

Om OneDrive (Business) – zo heet de opslagruimte die je bij je Office 365-abonnement krijgt – te kunnen gebruiken als back-up voor je Synology NAS, is het zaak om eerst vanuit Package Center de app Cloud Sync te installeren. Gelukt? Dan vind je Cloud Sync voortaan in het startmenu van je NAS. Start de app en je ziet een lijst met ondersteunde cloudopslagdiensten. Keuze genoeg, dus mocht je in plaats van OneDrive een andere opslagdienst gebruiken met een ruime opslagruimte: sla je slag. In dit voorbeeld gaan we echter aan de slag met Microsoft OneDrive, klik hier dan ook op in de lijst, gevolgd door een klik op Volgende. Gebruik je trouwens een zakelijk Office 365-account, dan kies je voor de optie Microsoft OneDrive for business! Je dient je nu aan te melden bij je Microsoft-account, gebruik je Office 365-inloggegevens. Klik op Nee bij de vraag of je aangemeld wilt blijven, da’s nergens voor nodig en potentieel onveilig. Klik dan op de knop Agree waarin CloudSync toestemming vraagt.

©PXimport

Kies de doelmap

Je keert weer terug naar de Synology NAS-desktop, alwaar je – desgewenst – de naam van de verbinding kunt aanpassen. We adviseren je die echter voor de duidelijk lekker zo te laten. Klik op de bladerknop achter Lokaal pad en selecteer de map die je wilt back-uppen naar OneDrive. Bedenk daarbij dat de totale inhoud van die map nooit groter mag zijn dan 1 Terabyte of de opslagruimte die nog beschikbaar is op je OneDrive. Gelukkig is het mogelijk om ook submappen te selecteren, dus kies alleen de mappen met écht belangrijke gegevens. Klik op Selecteren om de gekozen map te bevestigen.

Maak een back-up doelmap aan

Nu moet je even opletten. Standaard is achter Extern pad de optie Basismap geselecteerd. Die zou je kunnen aanhouden als je je OneDrive echt nooit gebruikt en deze dus nog maagdelijk leeg is. Gebruik je de drive echter wel voor zo af en toe wat Word-documenten en dergelijke bewaren, dan ontstaat bij gebruik van de basismap als back-up-doel al snel een wat onoverzichtelijke rommel. Om dat te voorkomen klik je op de bladerknop achter Extern pad. Je ziet nu de beschikbare mappen op je OneDrive. Maak een nieuwe map aan met de daarvoor bedoelde knop, bijvoorbeeld BACKUP_DS416 of iets dergelijks. Als het maar duidelijk en herkenbaar voor jou is, dat hier je NAS-backup te vinden is. Klik op Selecteren om de keuze te bevestigen.

Klassieke back-up

Kies – als je een echte klassieke back-up wilt maken – voor de optie Alleen lokale wijzigingen uploaden achter Synchronisatierichting. Laat verder het selectievakje voor de optie Geen bestanden in de doelmap verwijderen wanneer ze al zijn verwijderd in de bronmap uitgeschakeld. Daarmee ben je verzekerd van een echte back-up die er net zo uitziet als ’t origineel. Wil je meer veiligheid betreffende het per ongeluk wissen van bestanden en mappen, dan kun je aan de slag met snapshots op je Synology.

Versleuteling

Schakel vervolgens de optie Gegevenscodering beslist in. Microsoft staat bekend als een dataverzamelaar van jewelste, en dus is het zaak om je documenten stevig versleuteld te back-uppen. Er is echter wel een nadeel – zoals bij al dit soort cloud-backup-systemen: de bestandsnamen worden niet versleuteld. Daar is niks aan te doen helaas. Dus an sich zou een Microsoft nog altijd aan de hand van die bestandsnamen een gebruikersprofiel – zij het niet extreem nauwkeurig – kunnen maken. Als je dat beslist niet wilt, is het zaak om naar bijvoorbeeld de cloudopslagdienst van Synology uit te wijken of – nog beter – een eigen server te huren en daar je back-up naar te maken. Maar da’s iets dat buiten het bestek van dit artikel valt.

©PXimport

Planning

Klik op de knop Schema-instellingen. Je kunt nu een schema opzetten, waarin je aangeeft wanneer geautomatiseerde back-ups van de geselecteerde map gemaakt worden. Dat kan elk uur van de dag zijn, of bijvoorbeeld slechts een keer per week. Net wat je wilt. Mappen waarin maar heel af en toe iets gewijzigd wordt hoef je vanzelfsprekend niet elk uur te back-uppen. Je kunt alle voorgeprogrammeerde blauwe blokjes wissen door op Onderbreken te klikken en over het complete veld te slepen. Klik dan op Uitvoeren en selecteer de tijdstippen waarop een back-up moet worden gedraaid. Klik op OK.

©PXimport

Wachtwoord

Klik in het onderliggende venster op Volgende. Verzin een stevig wachtwoord voor je back-up-versleuteling. Er wordt gebruik gemaakt van AES-256, dus als jij een voldoende complex wachtwoord kiest (maak eventueel gebruik van een wachtwoordgenerator!) zit je helemaal safe. Klik op OK als je het wachtwoord in beide daarvoor bestemde velden hebt ingevoerd. Je ziet dan een overzicht van de gemaakte instellingen; de geavanceerde opties kun je in de meeste gevallen laten voor wat ze zijn. Klik op Toepassen en wacht even, waarna alles geactiveerd is. De eerstvolgende back-up wordt op het in ’t schema geprogrammeerde tijdstip gedraaid. Je krijgt ook nog de optie om een zipje met de codeersleutel te downloaden. Zeker doen als je geen wachtwoordbeheerder gebruikt en deze sleutel op een veilige plek bewaren!

Meer taken toevoegen

Je kunt meerdere mappen van je NAS back-uppen door meerdere taken toe te voegen. Klik daarvoor op Takenlijst in het hoofdvenster van de app Cloud Sync, en aldaar op de knop Maken. Het werkt dan ’t zelfde als eerder beschreven. In het hoofdvenster van de app zie je op de tab Overzicht in één oogopslag hoeveel opslagruimte er nog vrij is op je OneDrive, hou dat een beetje in de gaten.

Sneller uploaden (soms)

Om het uploaden van bestanden te versnellen, kun je eens op het instellingentandwieltje klikken. Verhoog dan het aantal gelijktijdige uploads van de standaard 3 naar wat meer. De mate van succes is daarbij vanzelfsprekend wel grotendeels afhankelijk van de uploadsnelheid van je internetverbinding. Maar als je een back-up in de nachtelijke uurtjes laat draaien zul je er verder weinig ‘last’ van hebben. Bovendien is het vooral de eerste run die veel dataverkeer zal genereren, in opvolgende back-ups worden alleen de gewijzigde bestanden geüpload. Heb je Cloud Sync eenmaal ingesteld, dan staat er voortaan rechtsboven in beeld, in de taakbalk van je Synology-desktop – voortaan een pictogram van de tool. Ten teken dat alles goed werkt. Je hebt er verder geen omkijken meer naar.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.