Slimme verlichting zoals Philips Hue is handig, maar een lichtknopje blijkt vaak onmisbaar. Als je een slimme lamp met een normale lichtschakelaar uitzet, is de lamp onbereikbaar voor het systeem. Smartwares belooft met de Wall switch converter een oplossingen te hebben die je normale wandschakelaar slim maakt.

Wanneer je bij een systeem als Hue een lamp via een wandschakelaar uitschakelt, staat er geen spanning meer op en is de lamp niet meer bereikbaar voor het systeem. En dat is lastig als je de lamp vervolgens wel wilt bedienen met je smartphone of een automatische actie geprogrammeerd hebt waarvoor het licht ingeschakeld moet worden. Nu kun je voor bijvoorbeeld Hue diverse losse schakelaars kopen, maar vaak zul je de normale wandschakelaars gewoon laten zitten. Of misschien vind je iets als een Hue Dimmer Switch niet bij je schakelmateriaal passen. Al is er vanuit schakelmateriaalfabrikanten steeds meer mogelijk in de vorm van Friends of Hue, maar dat zijn wel prijzige knopjes. Smartwares heeft met de Wall switch converter een relatief goedkope inbouwmodule gemaakt die normale schakelaars verandert in slimme schakelaars waarbij een slimme lamp altijd onder spanning blijft staan. De Smartwares Wall switch converter is een compacte module waar je een knoopcel in plaatst. Dat heeft als voordeel dat er geen nuldraad nodig is voor het aansluiten. De module werkt met Smartwares' eigen lampen én Hue-verlichting.

©PXimport

HomeWizard Link

De Smartwares-inbouwmodule maakt voor de communicatie gebruik van een protocol op de 868MHz-band, dezelfde frequentie als bijvoorbeeld Z-wave ook gebruikt. Het protocol is helaas gesloten en voor zover ik weet zijn er geen mogelijkheden om dit protocol met andere ontvangers te gebruiken waardoor je om de Wall switch converter te gebruiken een basisstation van Smartwares in de vorm van de HomeWizard Link nodig hebt. Gelukkig valt de prijs van dat basisstation met 35 euro mee. De HomeWizard Link vormt de basis van Smartwares’ eigen HomeWizard Pro domoticasysteem dat naast de in dit artikel besproken inbouwmodule onder andere eigen lampen, schakelaars en sensors omvat. Er is echter een beperkt aantal slimme producten van derde partijen te koppelen en laat Philips Hue nou net één van die producten zijn. Hierdoor is de Wall switch converter volgens Smartwares uitermate geschikt om in combinatie met Hue als slim lichtknopje te gebruiken, het verlichtingssysteem dat ik zelf gebruik.

©PXimport

Inbouwmodule met batterijtje

Inbouwmodules voor achter de wandschakelaar zijn op zich niks nieuws, maar vaak zijn ze een stuk duurder dan de 20 euro die Smartwares per module vraagt en een stuk lastiger in te bouwen. Die eenvoudige installatie komt doordat Smartwares gekozen heeft voor een batterij als voeding. Het voordeel van deze aanpak is duidelijk: je hebt geen blauwe nuldraad achter je inbouwschakelaar nodig om de zender van energie te voorzien. Zo vereisen de meeste Z-wave-inbouwmodules zowel een bruine fasedraad als een blauwe nuldraad. Achter lichtschakelaars vind je doorgaans alleen de bruine fasedraad omdat de blauwe draad die de stroomkring sluit bij de lamp zelf in de centraaldoos zit. Om een dergelijke inbouwmodule dan aan te sluiten, zul je zelf blauwe nuldraden vanaf de centraaldoos naar de lichtschakelaars moeten trekken en dat kan een lastig klusje zijn. 

©PXimport

Dankzij het batterijtje is dat bij de Smartwares-module niet nodig. Het enige nadeel dat ik van Smartwares’ aanpak kan bedenken is dat een batterij natuurlijk een keer leeg is. Op dat moment zul je de lichtschakelaar weer van de muur moeten schroeven om de batterij te vervangen. Al zou dat nadeel mee moeten vallen, want volgens Smartwares gaat de batterij maar liefst acht jaar mee. Het gebruikte type knoopcel CR2450 is gelukkig een gebruikelijk type batterij dat je op veel plekken zo kunt kopen.

Kennelijk vond ook Signify (het bedrijf achter Philip Hue) de batterijmodule ook een goed idee, want onlangs kondigde Signify aan zelf met een vergelijkbare module te komen. Die is met een prijs van 40 euro per module wel een stuk duurder.

Eenvoudige installatie

De installatie van de inbouwmodule is geen heel ingewikkeld klusje. Uiteraard schakel je eerst de spanning van de groep in de meterkast uit. Je begint met het plaatsen van de knoopcelbatterij waarna je de inbouwmodule via een knopje koppelt met de HomeWizard Link. Die koppeling moet je in ieder geval doen voordat je alles weer terug op de muur schroeft, want dan kun je natuurlijk niet meer bij het knopje.

©PXimport

©PXimport

Vervolgens is het tijd voor de daadwerkelijke installatie en schroef je de wandschakelaar van de muur. Haal de bruine en zwarte draad vervolgens van de schakelaar los. Die bruine en zwarte draad moet je vervolgens met elkaar verbinden. Zo staat er altijd spanning op het lichtpunt waar de slimme lamp hangt. Hiervoor levert Smartwares een lasklem mee. Ik was aangenaam verrast dat het om een WAGO-variant met hendeltjes gaat. Die zijn vooral als je de draden ooit weer los wil maken echt veel handiger dan normale lasklemmen. Vervolgens sluit je de draadjes van de inbouwmodule aan op de contacten van de lichtschakelaar en schroef het geheel weer op de muur. Je kunt nu de groep weer inschakelen en je lamp en schakelaar softwarematig koppelen in de app.

©PXimport

©PXimport

Je hoeft natuurlijk niet per se de schakelaar van een lichtpunt aan een lamp op dat lichtpunt te koppelen. Zo heb ik in de keuken een wandlichtpunt met bijbehorende schakelaar die ik niet gebruik omdat ik daar geen lamp heb hangen. Wel heb ik een Hue-lichtstrip op de keukenkastjes gelegd. Die ongebruikte schakelaar is dankzij een Wall switch converter opeens wel te gebruiken en schakelt nu de lichtstrip.

©PXimport

©PXimport

Schakelen en scenes

In de HomeWizard-app koppel je de Hue Bridge waarna je zelf kunt besluiten welke van je Hue-lampen daadwerkelijk in de HomeWizard-app getoond worden. Handig, want het heeft wat mij betreft geen zin om al mijn lampen te ontsluiten. Voor mij is het voldoende om alleen de lampen te zien die ik via HomeWizard daadwerkelijk aan een fysieke lichtschakelaar wil koppelen. Vind je een automatiseringsfunctie in de app toch handig of wil je de lampen koppelen met Smartwares-producten, dan kun je natuurlijk wel alle Hue-lampen toevoegen. 

©PXimport

©PXimport

De koppeling tussen een lamp en een schakelaar is eenvoudig te maken en je kunt acties toekennen aan 1, 2 3 en 4 keer schakelen. Ik heb aan de 1x schakelen de actie schakel apparaat toegekend. Dat betekent dat als je op de normale manier je lichtschakelaar gebruikt, de status van de lamp verandert. Staat de lamp aan, dan gaat ie uit. En staat de lamp uit, dan gaat ie aan. Je kunt dus probleemloos de Hue-app of een andere schakelaar gebruiken, de schakelaar met daarachter de Wall switch converter doet altijd wat je ervan verwacht. Je kunt via de app instellen met welke tint of kleur en helderheid een lamp ingeschakeld moet worden via de schakelaar. Zolang je één lamp tegelijkertijd wilt in- of uitschakelen, werkt het geheel prima.

©PXimport

©PXimport

Het wordt echter een probleem als je meerdere lampen in één keer wil in- of uitschakelen. De kamers of zones waarmee je in de Hue-app lampen aan elkaar koppelt zijn niet zichtbaar in de HomeWizard-omgeving. Dat zou niet erg moeten zijn omdat je lampen binnen de HomeWizard-app ook in kamers kunt verdelen. 

Helaas blijkt het niet mogelijk te zijn om in één keer alle lampen in een kamer te schakelen. Het enige dat je kunt doen om lampen te koppelen is een scene maken. Het is prima mogelijk om een scene te maken die de gewenste lampen inschakelt. Maar als je die scene aan de normale 1X-schakelactie toekent, kun je die scene alleen inschakelen oftewel: je kunt de verlichting dan niet uitschakelen met de normale schakelactie. Daarvoor kun je weer een tweede scene maken waarin je de lampen weer uitschakelt, maar die scene zul je dan moeten toekennen aan de 2X-schakelactie. Dat wordt wat mij betreft al snel onhandig. Ik wil gewoon op de knop drukken om het licht aan en vervolgens weer uit te doen. De scenes waarmee je verschillende lampen in één keer op gewenst kleur en helderheid zet zie ik zelf echt als aanvulling hierop. Het koppelen van meerdere lampen tot één licht is immers geen gek idee, er zijn genoeg armaturen waar je meerdere lampen in draait. Als gebruiker van Hue is het overigens niet mogelijk om scenes die je binnen de Hue-app gemaakt hebt te gebruiken, je zult eventuele scenes voor de wandschakelaar in de HomeWizard-app moeten (na)maken.

Beperkte koppelingsmogelijkheden

Wat jammer is aan de HomeWizard Link is dat er naast de koppeling met Hue, Google Home en Amazon Alexa niks van derde partijen te koppelen valt. Op zich begrijpelijk vanuit Smartwares, want uiteraard is de HomeWizard Link ontworpen om dienst te doen als basis voor een slim huis. Maar vanuit het oogpunt van iemand die het vooral als aanvulling op Hue gebruikt en ook andere slimme apparaten in huis heeft, is het jammer dat je de knoppen niet kunt ontsluiten in bijvoorbeeld systemen als Home Assistant of Domoticz.

Conclusie

Smartwares heeft met de Wall switch converter een handig product in het assortiment. In eerste instantie is de inbouwmodule bedoeld voor het eigen verlichtingssysteem, maar er is een eenvoudige koppeling met Philips Hue voorhanden. De prijs van 20 euro per inbouwmodule is goed, wel heb je een HomeWizard Link-basisstation nodig. Die is met een prijs van 35 euro betaalbaar, en zeker als je een paar lichtknopjes in huis slim wilt maken overkomelijk.

Het geheel is eenvoudig te installeren en werkt zolang je met één schakelaar één lamp wilt schakelen uitstekend. De hardware is dus prima in orde, maar helaas geldt dat niet voor de software. Het probleem begint als je meerdere lampen met één schakelaar wilt bedienen want lampen groeperen tot één lamp is niet mogelijk. En dat is toch echt wel een belangrijk nadeel waar scenes wat mij betreft niet helemaal de oplossing voor zijn.

Een ander nadeel voor vooral Hue-gebruikers is dat HomeWizard Lite een eigen ecosysteem is waar je verder eigenlijk alleen slimme producten van SmartWares zelf op kunt aansluiten. Nu heb je daar als je het systeem puur als Hue-knoppen gebruikt natuurlijk geen last van, maar een koppeling met bijvoorbeeld een open platform als Home Assistant zou handig zijn om meer met de slim gemaakte schakelaars te kunnen doen.

Ben je overigens al een gebruiker van het HomeWizard Link-systeem, dan raad ik je de Wall switch converter zeker aan. De genoemde nadelen van het systeem gelden dan immers veel minder sterk voor jou.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.