Televisies van Philips zijn voorzien van Ambilight. Dat is een ingebouwde lichtstrook achter de tv, die de kleuren van het scherm weergeeft. Dit is technologie van Philips, waardoor je die lichtjes niet op andere tv’s tegenkomt. Daar kun je dan de Philips Hue Play Gradient Lightstrip voor gebruiken. Wat is dit, hoe werkt dit en werkt het net zo goed als Ambilight?

De Philips Hue Play Gradient Lightstrip is een siliconen led-strip voor achter de televisie. Wanneer je hem geïnstalleerd hebt, dan kan de strip kleuren weergeven die op het scherm te zien zijn. Het gaat dan met name om de kleuren aan de randen (exclusief eventuele zwarte balken). Zie je groen gras? Dan kleurt de muur groen. Komt er een meer in beeld? Dan kleurt een deel van de muur blauw. Schijnt de zon? Dan zie je ook nog voor een deel geel verschijnen. In de kern is dit een externe variant van Ambilight van Philips’ eigen televisies, maar dan met iets meer haken en ogen. De led-strip is verkrijgbaar in drie formaten, namelijk voor tv’s van 55, 65 en 75 inch.

©PXimport

Philips Hue Play Sync Box

Voordat we het eigenlijk over de Philips Hue Play Gradient Lightstrip kunnen hebben, moeten we eerst een ander product benoemen: de Philips Hue Play HDMI Sync Box. Met dit apparaat is het mogelijk je andere Philips Hue-lampen te laten reageren op de dominante kleuren in beeld. Eenmaal gekoppeld, kleurt heel je huiskamer mee. Dat geldt alleen voor de content die je bekijkt via één van die vier HDMI-poorten. Kijk je dus vooral naar media-apps op je smart-tv, dan werkt de 250 euro kostende Sync Box niet. Dan ben je dus al gauw aangewezen op een externe mediaspeler bijvoorbeeld. Mocht je die nog niet hebben, dan kan dat dus extra kosten opleveren.

Daarnaast is het zo dat het systeem niet werkt zonder draadloze koppeling met de Philips Hue Bridge en de Hue-app, beschikbaar op Android en iOS. Ook dien je de Philips Hue Sync-app te downloaden. De apps zijn gelukkig allemaal gratis, maar het is duidelijk dat je door veel hoepels moet springen om het allemaal op gang te krijgen. Bovendien: mocht je nog geen Sync Box of zelfs een Hue Bridge hebben (omdat je je andere lampen niet aan de tv wil koppelen of omdat je geen gebruikmaakt van Philips Hue-lampen), dan ben je dus honderden euro’s kwijt aan de twee benodigde kastjes. En dat allemaal om een led-strip achter je tv te hangen; nee, dit is niet bepaald plug-and-play, helaas.

©PXimport

©PXimport

Door hoepels springen

Bovenstaande geldt natuurlijk alleen voor de mensen die nog geen cent geïnvesteerd hebben in het Philips Hue-ecosysteem. Mocht je al een Sync Box en / of de Hue Bridge hebben bijvoorbeeld, dan is de minimale investering natuurlijk lager. Daarmee is het wel zo dat de Philips Hue Play Gradient Lightstrip een behoorlijk niche product is. Vanwege de aard van het beestje (het gebrek aan plug-and-play) is de led-strip voornamelijk interessant voor mensen die al die twee kastjes in huis hebben. Anders moet je als consument simpelweg door veel te veel hoepels springen om alles voor elkaar te krijgen. Los van de monetaire investering, moet je alles natuurlijk ook nog installeren.

Omdat wij nog niet in het bezit waren van een Philips Hue HDMI Sync Box, kwam er voor ons een extra stap bij. We moesten de box namelijk eerst koppelen aan de tv en vervolgens ook aan het wifi-netwerk, via de Hue Bridge (die er gelukkig al wel stond). Dat koppelen aan het netwerk gaat via een andere app dan de standaard Hue-app, namelijk de Hue Sync-applicatie. De installatie voor het kastje is gelukkig heel simpel: met enkele op te volgen stappen op het scherm en een druk op de knop van de Hue Bridge, is het allemaal gepiept. Hoef je alleen de led-strip aan te sluiten, dan is dat ook geen probleem. Je volgt de stappen binnen de app op en binnen een kwartier kun je aan je aan de slag.

Er zijn wel twee dingen waar je rekening mee moet houden: de elementen die je aan de achterkant van je tv plakt, waar de strip in rust, en het feit dat je met enorm veel draden te maken krijgt. Zo is er een (meegeleverde) HDMI-kabel van de Sync Box naar de tv, is er een stroomkabel voor dat kastje, is er een koppelstuk nodig voor de led-strip naar de Box en is er nog een stroomkabel voor de strip (die je gelukkig in dezelfde adapter als die van de Sync Box kunt stoppen. En dan heb je natuurlijk nog de maximaal vier HMDI-kabels die in de Box kunnen. Je moet dus redelijk goede kabelmanagement hebben, maar wanneer alles achter een tv-kast ligt, dan heb je daar geen last van.

Daarnaast doe je er ook goed aan je in te lezen over de Philips Hue HDMI Sync Box. Dit geldt natuurlijk alleen voor de mensen die voor het eerst dat product in huis halen. Zo laten sommige gebruikers weten dat sommige HDMI-poorten stoppen met werken, al hebben wij daar tijdens het testen geen last van gehad. Verder is er ondersteuning voor zaken als 4K-, HDR- en Dolby Vision-doorvoer, maar alleen wanneer je tv dit ondersteunt. Ook is het zo dat niet elke HDMI-poort gelijkwaardig is, aangezien slechts twee van de vier poorten de genoemde support aanbieden. Gelukkig is het nog steeds mogelijk je soundbar aan te sluiten, zoals je dat ook op je tv zou doen.

©PXimport

©PXimport

Philips Hue Play Gradient Lightstrip

Dan kunnen we het nu eindelijk hebben over het product in de kop van deze review: de Philips Hue Play Gradient Lightstrip. We vallen meteen met de deur in huis: de Gradient Lightstrip is niet net zo goed als ingebouwd Ambilight op een Philips-televisie. Ondergetekende maakt reeds vier jaar gebruik van Philips-tv’s in z’n eigen woon- en gamekamer en kan dat met overtuiging zeggen. Begrijp de opmerking echter niet verkeerd: dat betekent niet dat dit systeem waardeloos is of niet goed werkt. Want in de basis vult het de ervaring op tv wel degelijk aan. Het maakt dan niet uit of je een game speelt of naar een film kijkt: die gekleurde muur eromheen blijft gewoon tof.

Het is al jaren dé reden om een Philips-tv te nemen: Ambilight. De led-lichtjes achterop reageren net zo snel als het beeld zelf, waardoor de ervaring daadwerkelijk naar een hoger niveau getild wordt. Als je Ambilight nog nooit in werking gezien hebt, dan is dat moeilijk voor te stellen. In de basis is het Gradient Lightstrip-systeem gelijk aan Ambilight: ook hier reageert de externe strip op de beelden van het scherm. Dat doet het systeem met tientallen led-lampen, verdeeld over meerdere zones. Die zones zijn niet aanwezig binnen Ambilight, waardoor er dus wel degelijk verschil is. De vraag is nu: in hoeverre is dat verschil belangrijk en, niet geheel onbelangrijk, valt dat gebruikers echt op?

Het antwoord op de eerste vraag is er één die we voor je kunnen beantwoorden. Het verschil tussen de strip en de normale Ambilight is klein. Daar waar Ambilight direct reageert op de kleuren, doet de Philips Hue Play Gradient Lightstrip dat niet. Er zit echt een paar milliseconden vertraging in. De vertraging is zo kort, dat het waarschijnlijk de meeste mensen niet zal opvallend. Waarschijnlijk valt het ondergetekende wel op, omdat de tv’s hier al jaren een prettige ervaring verzorgen met al die kekke kleurtjes op de muur. Ben je echter niet gewend aan dergelijke toevoegingen, dan is de kans groot dat die vertraging niet opvalt. Een kniesoor die daarop let, wellicht.

©PXimport

©PXimport

Kleuren, helderheid en opties

Ondanks het feit dat de lichtstrip in verschillende zones is opgebouwd, merk je daar vrij weinig van tijdens het kijken of gamen. Los van die hele lichte vertraging, presenteert de led-strip namelijk toffe kleuren die veelal overeenkomen met de kleuren die Ambilight presenteert. Het systeem is in staat zestien miljoen verschillende kleren te presenteren, in vier verschillende helderheidsniveau’s. Ook kun je de sterkte van de led-lampen middels een slider in de Hue Sync-app aanpassen en kiezen uit drie modi: film, muziek of games. De standaardinstellingen worden per modus aangepast, maar je kunt de instellingen ook helemaal zelf aanpassen. Wat dat betreft zit het dus wel goed.

Mocht je meerdere lampen in huis hebben die met Philips Hue Play werken – en die ook zijn aangesloten op de HDMI Sync Box – dan moet je er rekening mee houden dat je één instelling voor alle lampen kiest. Je kunt dus niet de led-strip een andere instelling meegeven dan andere lampen of andersom. Daarnaast is het belangrijk dat je tv op een goede plek staat. Voor deze review hebben we een oude (te kleine) tv gepakt en die vlak tegen de muur gezet, voor het beste effect. Dat is waarschijnlijk ook de opstelling die je zelf gebruikt (ondergetekende in elk geval wel).

Tijdens het dagelijkse gebruik liepen we wel steeds tegen eenzelfde irritatie aan. Wanneer we de tv uitschakelen en er dus géén beeld actief is, blijft de Philips Hue Play Gradient Lightstrip aanstaan. Om dit probleem op te lossen, moet je zelf commando’s instellen met je eigen afstandsbediening; de Sync Box heeft een IR-sensor, dus als het goed is wordt je remote ondersteund. En anders kun je dergelijke zaken regelen via bijvoorbeeld Google Home of de Google Assistent, via stemcommando’s. Na het registreren van je Hue-account duikt de led-strip automatisch op in je smarthome.

©PXimport

©PXimport

Conclusie: kopen of laten liggen?

Laten we wel wezen: je hebt de Philips Hue Gradient Lightstrip niet nodig. Het is geen essentieel product. En als je geïnteresseerd bent in Ambilight, dan heb je ongetwijfeld al een Philips-tv thuis staan. Maar het kan natuurlijk zijn dat je een tv van een ander merk hebt, dit wel interessant vindt en eigenlijk nog geen zin hebt om een nieuwe tv aan te schaffen. In dat geval kunnen we zeggen: als je ook maar een beetje geïnteresseerd bent in de kleurrijke, toegevoegde waarde van de led-lampen achterop: go for it. Ondanks dat hele kleine beetje vertraging, de soms omslachtige manier van bedienen en de dure installatie, tilt de Gradient Lightstrip je kijkervaring naar een hoger niveau.

In de basis is dit namelijk niet heel erg anders dan wat Ambilight doet. De enige vraag is dan nog: hoeveel ben je bereid om uit te geven? Een snelle rekensom leert dat je een Sync Box (250 euro), Hue Bridge (50 euro) en natuurlijk de Lightstrip (minimaal 180 euro) nodig hebt voor de aanvulling op je tv. Dat is 480 euro aan apparatuur. Mocht je de Box en de Bridge al hebben, dan nog is het geen mals bedrag. Wij zijn in elk geval overtuigd van de waarde van Ambilight en nu ook de Gradient Lightstrip: het werk zoals geadverteerd en wanneer alles eenmaal draait, dan draait het goed. Het enige dat echt roet in het eten gooit, is de mogelijk hoge investering die je moet maken.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een betaalbare laptop met een groot scherm? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Lenovo V17 G4 IRU (83A2000WMH)

Deze snelle laptop van Lenovo is de afgelopen tijd erg in prijs gezakt. Ondanks het nogal grote 17,3inch-scherm is het gewicht slechts 2,02 kilo. Gunstig voor wie graag een grote laptop meeneemt. Op het ontspiegelde Full-HD-scherm open je twee apps naast elkaar en stream je in vol ornaat Netflix- of Videoland-titels. Op een vaste werkplek kun je eventueel een externe pc-monitor of televisie aansluiten. Gebruik hiervoor de HDMI-poort of usb-c-aansluiting (DisplayPort-protocol). Verder is het morsbestendige toetsenbord een pluspunt.

De V17 G4 IRU is voor zakelijk en particulier gebruik geschikt. Windows 11 Pro is namelijk op een ssd van 512 GB voorgeïnstalleerd. Vergeleken met de thuisvariant heeft de Pro-versie meer beveiligingsfuncties. Je gebruikt de ingebouwde webcam bijvoorbeeld voor privégesprekken en videovergaderingen. Handig is dat je deze camera met een schuifje kunt blokkeren. Zo voorkom je gluurpraktijken. Op rekenvlak staat een rappe Intel Core i7-processor van de 13e generatie aan het roer. Die heeft tien rekenkernen waarvan de twee snelste Performance-cores een topsnelheid halen van 5 GHz. Samen met 16 GB werkgeheugen zorgt dat voor een vlot systeem.

Acer Aspire 3 A317-54-36HD

Deze uitvoering van de Acer Aspire 3 is een grote laptop met een scherp prijskaartje. Het 17,3inch-scherm van 1980 × 1080 pixels leent zich onder meer goed voor videostreaming en het spelen van eenvoudige games. De Intel Core i3-1215U-processor is een stabiele middenklasser. Op deze chipset bevinden zich vier Efficient-cores (3,3 GHz) en twee Performance-cores (4,4 GHz). Voor alledaagse taken is dat ruimschoots voldoende. Dankzij een riant werkgeheugen van 16 GB gebruik je probleemloos meerdere apps en browsertabbladen tegelijkertijd.

Op het touchpad en volwaardige qwerty-toetsenbord met numeriek blok kun je comfortabel werken. Uiteraard sluit je op een van de drie usb-poorten net zo makkelijk een reguliere muis aan. Voor een bekabelde netwerkverbinding heeft de zijkant een ethernetpoort, al kun je deze laptop natuurlijk ook met wifi verbinden. In de behuizing zit een ssd van 512 GB. Windows 11 Home is al voorgeïnstalleerd, waardoor je meteen met deze laptop aan de slag kunt. Neem de Aspire 3 gerust ergens mee naartoe, want met een gewicht van 2,23 kilo is hij niet al te zwaar.

HP ENVY 17-da0020nd

De HP ENVY 17-da0020nd draait op een recente Intel Core Ultra 5-processor. Deze snelle chipset heeft vier Performance-, acht Efficient- en twee Lower Power Efficient-cores. In totaal zijn dat dus veertien rekenkernen! Tijdens eenvoudige pc-taken worden voornamelijk de energiezuinige Lower Power Efficient-kernen ingezet. Je profiteert op die manier van een lange accuduur. De maximale kloksnelheid van de rapste cpu-kernen bedraagt 4,5 GHz. Er is ook een geheugenmodule van 16 GB ingebouwd, waardoor je op deze laptop soepel kunt multitasken. Daarnaast bevindt zich in de metalen behuizing van 2,5 kilo een ssd van 512 GB.

Het ruime 17,3inch-scherm telt 1920 × 1080 pixels. Nuttig voor wie bijvoorbeeld een foto, video of animatie wil bewerken. Uiteraard kun je ook filmpjes streamen en simpele videospelletjes spelen. Wil je meer schermruimte, dan staan er heel wat video-uitgangen paraat. Een eventuele externe monitor kun je aansluiten via HDMI, thunderbolt óf usb-c (DisplayPort). Als je de laptop vaak 's avonds gebruikt, komt de toetsenbordverlichting goed van pas. Deze HP-laptop bevat een voorgeïnstalleerde versie van Windows 11 Home.

Lees ook: Op zoek naar een nieuwe laptop? Dit is waar je op moet letten!

ASUS Vivobook 15 (X1504ZA-NJ1199W)

Met deze telg uit de populaire ASUS Vivobook 15-serie vind je een goede middenweg tussen mobiliteit en comfort. Het 15,6 inch-scherm is behoorlijk ruim, terwijl je het apparaat moeiteloos in een rug- of schoudertas meeneemt. Bovendien valt het gewicht van 1,7 kilo mee. Het Full-HD-scherm heeft een matte coating, zodat je geen last hebt van vervelende schitteringen. Een ander voordeel is dat je met behulp van vier usb-poorten volop randapparaten kunt aansluiten, zoals een externe schijf, muis en usb-stick. Voor het verbinden van een pc-monitor is er ook nog een HDMI-uitgang.

De aanwezige Intel Core i5-1235U-processor is snel genoeg om processen van alledaagse toepassingen te verwerken. Denk bijvoorbeeld aan browsen, video's streamen en foto's bewerken. De genoemde chipset telt tien rekenkernen. Voor standaardtaken voldoen de acht Efficient-cores van 3,3 GHz prima. Mocht er extra processorkracht nodig zijn, dan springen de twee Performance-cores van 4,4 GHz bij. Dankzij 16 GB werkgeheugen zal de RAM-capaciteit niet zo gauw 'vollopen'. Zelfs wanneer je verschillende apps tegelijk gebruikt, blijft deze laptop snel. Windows 11 Home is op een ssd van 512 GB geïnstalleerd. Tot slot is de stijlvolle donkerblauwe behuizing het vermelden waard.

ASUS Vivobook S 16 OLED (S5606MA-MX108W)

Als je hoge eisen aan een laptop stelt, is deze versie van de ASUS Vivobook S 16 OLED een goede keuze. Allereerst is het haarscherpe 16inch-oledscherm van 3200 × 2000 pixels een lust voor het oog. Hiermee kun je op detailniveau foto's, video's en 3D-modellen bewerken. Vanwege de hoge vernieuwingsfrequentie van 120 hertz zie je bij animaties en filmpjes geen haperingen. Zodra je de laptop aanzet, start Windows Home 11 vanaf een 1TB-ssd op. Kortom, je kunt redelijk wat data lokaal bewaren. Voor de veiligheid log je eventueel bij Windows in met een gezichtsscan.

Deze laptop beschikt over nogal veel werkgeheugen (32 GB) en rekenkracht. De zes snelste kernen van de Intel Core Ultra 9 185H-processor zijn afgeregeld op een klokfrequentie van 5,1 GHz. Daarnaast heeft de chipset ook nog acht Efficient-cores (3,8 GHz) en twee Low Power Efficient-cores (2,5 GHz). Alle aanwezige rekenpower maakt deze laptop zeer geschikt voor veeleisende (bewerkings)software. Overige pluspunten zijn de drie video-uitgangen (1× HDMI/2× thunderbolt), toetsenbordverlichting, wifi 6E-adapter, microSD-kaartlezer en 1080p-webcam. Tot slot is het gewicht het vermelden waard: dat bedraagt slechts 1,5 kilo.

Een radiator is een toestel waar lucht, water en metaal samenkomen. De combinatie van deze drie elementen is de oorzaak van roest. Corrosie verpest de look van een stijlvolle verwarming en kan op lange termijn ook problemen veroorzaken. Je wil immers niet dat de radiator uiteindelijk gaat lekken, want dan is vervangen de enige oplossing.

Radiatoren zijn van staal of gietijzer en dat roest nu eenmaal. Roest aan de buitenkant komt regelmatig voor als je in de badkamer doucht of baadt terwijl de verwarming uit staat. De stoom van het warme bad of douche condenseert op dit verwarmingstoestel. Een andere oorzaak die vaak voorkomt, is de gewoonte om natte handdoeken op de radiator te laten drogen. Roest kan de structuur van de radiator verzwakken en vermindert het vermogen om efficiënt warmte over te dragen. In het ergste geval kan de radiator gaan lekken, wat leidt tot dure reparaties. Het goede nieuws is dat je roest op de radiator gemakkelijk zelf kunt verwijderen en het oppervlak van de radiator herstellen. 

Roest aan de binnenkant

Ook de binnenkant van de radiator kan bedekt zijn met een roestlaag, maar zolang er niet regelmatig lucht in het verwarmingscircuit komt, zal deze vorm van roest niet zo'n vaart lopen. Je kunt trouwens aan het verwarmingswater een roestremmer toevoegen zoals Fernox Protector, dat het roesten minimaliseert. Een enkele dosis van dit product behandelt een grotere woning met een verwarmingssysteem van 130 liter, tot 16 radiatoren. Het product wordt via een drukkoker met behulp van een adapter in de ontluchtsopening van de radiator of via de vulleiding gespoten en beschermt tegen corrosie, kalkaanslag en pH-veranderingen. 

© https://fernox.com

Roest verwijderen

Het is volkomen veilig om de roest van je mooie (meestal witte) radiator te verwijderen, zolang je het maar voorzichtig doet. Het maakt niet uit of het gaat om een witte kolomradiator, een designradiator of een gietijzeren model. De methode blijft dezelfde. Er bestaan zelfs een aantal huismiddeltjes die je kunt proberen om die roest te verwijderen. Met deze tips bespaar je de kosten van gespecialiseerde artikelen. 

Witte azijn

Neem een fles witte (natuur)azijn en giet of spons dit product over de roestige radiator. Wacht tot de azijn volledig is ingetrokken. Op hardnekkige plaatsen kun je dit herhalen. Zodra de roest begint op te lossen veeg je dit weg met een doek. Zie je nog steeds oxidatie, dan doe je meer witte azijn op de doek en wrijf je het opnieuw over de radiator. 

©Robert - stock=adobe.com

Azijn en aluminiumfolie

Een andere toptip die zeker het proberen waard is, is de combinatie van azijn en aluminiumfolie. Knip repen aluminiumfolie en doop die in azijn. Leg deze repen op het radiatorroest. Wrijf de aluminiumfolie voorzichtig over de gecorrodeerde radiator en laat de repen daar zitten. Als je een groot oppervlak moet bedekken, dan gebruik je meerdere stroken.

Laat de stroken lang genoeg zitten zodat de folie het ijzeroxide (de roest dus) kan oplossen. Je zult merken dat er bruine druppels op de radiator verschijnen. Dat is roest die vloeibaar is geworden. Vang deze druppels op met een doek. Trek na tijd een strook de aluminiumfolie los om te zien of de meeste roest op de radiator is opgelost. Ben je tevreden, dan haal je de stroken weg en veeg je de rest van de roest weg met een doek. Merk je dat een deel van de roest hardnekkig blijft hangen, pak dan een nieuw stuk aluminiumfolie. Kneed hem tot een bal, doop hem in azijn en wrijf de roest in een cirkelvormige beweging weg. Daarna veeg je de overtollige roest weg met een doek en zeepsop.  

Natriumcarbonaat 

Maak een dik papje door natriumcarbonaat (dat is baking soda) te mengen met water. Smeer de pasta op de roest en wacht tot het is uitgehard en droog is. Neem dan een doek of een oude tandenborstel en verwijder het mengsel. Tegelijkertijd haal je de roest weg. 

Schuurpapier

De bovenste manieren zijn milde reinigingsmethoden. Schuurpapier of een staalborstel is het laatste redmiddel. Wees voorzichtig om te voorkomen dat je de goede radiatorverf zou beschadigen. Gebruik fijn schuurpapier met een korrelgrootte van 120 tot 220 voor dikke roest. Ben je bang dat het de afwerking van de radiator zou bekrassen dan kun je fijn schuurpapier gebruiken, bijvoorbeeld korrelgrootte 240 of 600. Verwijder de roest door een lichte druk op het schuurpapier uit te oefenen terwijl je cirkelvormige bewegingen maakt. Vaak zie je ook roest bij een koppeling. De mogelijke oorzaak is dat de koppeling niet goed is uitgevoerd, waardoor een erg klein lek is ontstaan en vandaar het vieze uitzicht. 

Voorbereiding om te schilderen

Wanneer de roest grondig en volledig is verwijderd, dan kun je de radiator opnieuw verven. Als er nog roestplekken op de radiator zouden achterblijven, dan zullen die ook zichtbaar blijven met een laagje verf erop. Bovendien gaat het roestproces onder de verf dan gewoon verder. Om te verven zorg je dat de radiator uit staat en niet langer warm is, anders gaat de verf sterk geuren. Daarna ontvet je de volledige radiator. Er bestaan speciale ontvettingsmiddelen voor, maar het lukt ook gewoon met water en een scheut ammoniak.

Behandel de plaatsen waar je de roest hebt weggehaald daarna met een anti-roest primer. Op die manier voorkom je dat het probleem terugkeert. Kleine kuiltjes en krassen kun je eventueel opvullen met metaalplamuur. Schuur dan de radiator nog een keer af met een heel fijn schuurpapier zodat het oppervlak zo egaal mogelijk is. Dan maak je de radiator voor de laatste keer schoon. Dat kan met water, maar wasbenzine werkt grondiger. Dek de wand en de vloer af voordat je aan de slag gaat om verfvlekken te vermijden. Zorg dat de ruimte waarin je werkt zo goed als mogelijk stofvrij is. 

©Peter de Kievith - stock.adobe.com

Niemand zegt dat de radiator altijd wit moet zijn.  

Kwast of spuitbus

Je kunt verven met een kwast of met de spuitbus. Schilderen met een airless spray-toestel laat je beter over aan de vakman. Zorg dus dat je grondverf en daarna speciale radiatorlak gebruikt. Gebruik in ieder geval radiatorverf. Gewone verf en vooral wit, zal vergelen als je de radiator verhit. Begin met lange verticale banen en verdeel dan de verf horizontaal. Verf ten slotte nog eenmaal in verticale banen. Laat de grondverf goed drogen en wacht een dag voor het aflakken. Lucht de kamer goed waar de radiator hangt. Hitte en een te hoge luchtvochtigheid kunnen de oorzaak zijn van een sterke verflucht.

Heb je een radiator met twee panelen? Dan gebruik radiatorlak in een spuitbus. Gemiddeld heb je één spuitbus per vierkante meter nodig. Belangrijk is dat je de spuitbus minstens drie minuten schudt en dat je bij het spuiten minstens 25 centimeter afstand houdt van de radiator. Houd de spuitbus steeds op dezelfde afstand zodat er geen kleurverschillen ontstaan. Ben je klaar, dan houd je de spuitbuis ondersteboven om de laatste resten uit de spuitkop te krijgen.