De Xiaomi Pocophone F1 is een Chinese smartphone, die topspecificaties biedt voor een vriendelijke prijs. Voor zo’n 350 euro heb je specificaties die meekomen met toestellen van twee keer deze prijs. Dat verhaal hebben we eerder gehoord...

De Pocophone doet denken aan de OnePlus One, de eerste OnePlus-smartphone die in 2014 verscheen. Voor 299 euro had je een toestel dat ongeveer hetzelfde bood als de topsmartphones van destijds. Intussen is OnePlus van koers gewijzigd en zijn de smartphones niet te onderscheiden qua prijs en onderdelen. Dat wil niet zeggen dat er geen vraag meer is naar goede, betaalbare smartphones. Xiaomi probeert met het online merk Pocophone in het vacuüm te springen dat OnePlus achterlaat. De Pocophone F1 is wat duurder dan de OnePlus One destijds: rond de 349 euro. Je moet daarbij wel opletten dat de smartphone uit China geïmporteerd moet worden, dus je moet rekening houden met mogelijke importtarieven. Eventueel kun je de Pocophone F1 smartphone ook bij Europese webshops verkrijgen, dan betaal je geen importheffing, maar ligt de aanschafprijs vaak wat hoger. Ook bieden deze webshops vaak wat meer duidelijkheid als het op garantie aankomt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Topspecificaties

Voor die 350 euro krijg je heel wat terug: de krachtigste Snapdragon 845-processor, 6GB werkgeheugen en 64GB opslaggeheugen, dat je desgewenst uitbreidt met een geheugenkaart... Of een tweede simkaart. Ook is er een enorme 4.000 mAh-accu in de smartphone geplaatst en zit er op de achterzijde een dualcam. Wie een beetje thuis is in de specs, weet dat dit behoorlijk indrukwekkend is. Smartphones met vergelijkbare specificaties vallen in de prijsklasses van 500 tot 800 euro. Een consolidatie heeft Xiaomi wel moeten doen in de specs: er is geen NFC-chip aanwezig, die je bijvoorbeeld gebruikt voor mobiel betalen. Maar specificaties zijn slechts theorie, hoe werkt het toestel in praktijk?

De Pocophone F1 oogt in ieder geval niet als een budgetsmartphone. Aan de voorzijde is een groot scherm geplaatst, met een iPhone X-achtige scherminkeping (ook wel notch genoemd) aan de bovenzijde. De schermranden aan de zij- en bovenkant zijn klein gebleven, maar aan de onderzijde is de schermrand helaas wel erg dik. De achterzijde is van kunststof, waardoor de Pocophone F1 niet zo’n vingerafdrukmagneet is als al die generieke glazen smartphones. Rondom het toestel is een stevige metalen rand geplaatst en qua aansluitingen vind je gewoon een usb-c-poort en een koptelefoonaansluiting.

De Pocophone is niet overdreven groot, ondanks dat het scherm op papier een doorsnee heeft van 6,2 inch. Door een alternatieve schermverhouding van 19 bij 9 is het formaat een fractie kleiner dan de meeste andere topsmartphones. Het LCD-scherm heeft een full-HD resolutie en is kwalitatief acceptabel. Het is helder genoeg en de kleurweergave is goed genoeg. Minpunt van het scherm is het contrast, witte vlakken ogen ook wat grauw. Het is qua weergave nou eenmaal niet zo indrukwekkend en levendig als de amoledscherm van duurdere smartphones. Maar het kan zich kwalitatief uitstekend meten met de betere schermen in dezelfde prijsklasse, zoals de Moto G6 Plus.

Voor sommigen kan het in gebruik wel een flink nadeel zijn dat Netflix en Amazon Prime niet in full HD afspelen, wat wellicht te herleiden is tot de DRM-vereisten van deze apps.

Duurloper

Dat de Pocophone F1 krachtig is, dat bewijzen de benchmarks wel. De krachtigste apps en games draaien prima op de Pocophone F1, alhoewel het toestel wel vrij heet kan worden als je hem zwaar belast. Ook qua uithoudingsvermogen scoort de smartphone indrukwekkend goed, een dag of twee is prima haalbaar. In de doos van de Pocophone F1 vind je een snellader, die in een half uur tijd tot een procent of veertig oplaadt. Dat breekt geen snelheidsrecords, maar dat er überhaupt een snellaadfunctie in zit, is voor deze prijsklasse ongewoon.

Android 8.1

De Pocophone F1 is qua telefoon de nieuwe budgetkoning, maar helaas troeft de concurrentie de Pocophone op software af. Op dit moment draait de smartphone nog altijd op Android 8.1 (Oreo), gelukkig wel met een redelijk recente veiligheidspatch (oktober 2018). Wanneer een update naar Android 9 verschijnt, dat is nog maar de vraag. Ook is het nog maar de vraag wat we van het updatebeleid kunnen verwachten. Xiaomi’s updatebeleid is redelijk, maar voeren ze dit door bij het submerk Pocophone?

Steeds meer concurrenten kiezen in de lagere prijsklasse voor Android One, een schone versie van Android, die door Google zelf ondersteund wordt met snelle updates. Helaas is dat niet het geval bij de Pocophone F1: over Android zit een eigen schil verwerkt MIUI Global 10.0. Heel erg ingrijpend is de skin niet, maar een vooruitgang ten opzichte van een kale Android? Dat ook niet. Het instellingenmenu is rommelig, de icoontjes wat kinderlijk en er is veel te veel bloatware, van Microsoft, Facebook en Xiaomi zelf, zoals een dubbele browser of zelfs een Beveiligings-app die zich niet laat verwijderen en daarmee wel misleidende antivirus op je smartphone smokkelt. Hopelijk kiest Xiaomi ervoor om de Pocophone F2 ook uit te rusten met Android One.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera

an de achterzijde van de Pocophone F1 vind je een dualcam terug. Verwacht niet dezelfde functionaliteit als de duurste iPhones en Samsung Galaxy’s. Zo kun je de tweede lens bijvoorbeeld niet gebruiken om in te zoomen zonder kwaliteitsverlies. Deze is er enkel voor portretfotografie, zodat je foto’s met een scherptediepte-effect maakt (ook wel bokeh genoemd). Het is jammer dat je wat geavanceerde functies mist van de dubbele camera en dat de camera-app is bijna één op één overgenomen van Apple. De camera schiet helemaal geen verkeerde foto’s, maar wanneer je ze naast foto’s legt van duurdere smartphones, zoals de OnePlus 6 zie je wel verschillen. De foto’s van de Pocophone zijn wat fletser en minder gedetailleerd. Maar over het algemeen: echt niet verkeerd! Vergeleken met de andere smartphones in de prijsklasse heeft de Pocophone een van de betere camera’s.

De selfiecam is over het algemeen ook wat flets en heeft daarbij veel last van felle lichtbronnen en een wat lage resolutie. Niet echt geschikt voor de mooiste selfies helaas. Zoals met veel Chinese smartphones het geval is, heb je wat schoonheidsfilters in de camera-app die je gezicht ontzettend plastic eruit laten zien.

©PXimport

©PXimport

Alternatieven

Als je kijkt naar de specificaties is de Pocophone ongeëvenaard snel voor zijn prijsklasse en hetzelfde geldt voor de accuduur. Nadeel is echter de software, mocht dat erg belangrijk voor je zijn kun je kiezen voor alternatieven als de Motorola Moto G6 Plus of de Nokia 7 Plus. Een iets luxere uitstraling krijg je met smartphones van Huawei (zoals de Mate 20 Lite), maar ook deze kunnen de snelheid van de Pocophone F1 niet bijbenen

Conclusie

De verkrijgbaarheid is wellicht problematisch, maar los daarvan: voor het prijskaartje van zo’n 350 euro kun je momenteel geen betere, krachtigere smartphone krijgen dan de Pocophone F1. Op specificaties komt het toestel mee met smartphones van zo’n 800 euro. Concessies zijn er wel, het scherm en de camera en bouwkwaliteit zijn bijvoorbeeld prima. Maar niet even indrukwekkend als de duurste smartphones, en natuurlijk geeft dat ook helemaal niks. Alleen laat de MIUI-software met Android 8 een steekje vallen. Hopelijk weet Xiaomi dat met de Pocophone F2 op te lossen, bijvoorbeeld met Android One.

Met dank aan Gearbest voor het beschikbaar stellen van een testexemplaar van de Xiaomi Pocophone F1.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.