Huawei heeft de P40 en P40 Pro aangekondigd, twee high-end smartphones zonder Google-certificering. De Huawei P40 prijs bedraagt 799 euro, terwijl de grotere en betere Pro-variant een adviesprijs van 999 euro krijgt. De P40 Lite en P40 Pro+ komen hier ook op de markt.

De P40 en P40 Pro zijn vanaf 7 april te koop in Nederland in de kleuren zilver (Silver Frost) en zwart (Blush gold Black). Vanaf die datum is ook de P40 Lite te koop. Dit midrangemodel kost 299 euro en komt in het zwart (Midnight Black) of groen (Crush Green). Huawei presenteerde ook een P40 Pro+ met nog krachtigere hardware. Deze smartphone verschijnt pas in juni in Nederland en gaat 1399 euro kosten.

Wie de P40 of P40 Pro tussen 7 april en 3 mei koopt, krijgt een gratis setje Huawei FreeBuds 3-draadloze oordopjes cadeau. Deze oordopjes kosten los zo'n 150 euro. Huawei geeft vroege beslissers ook 50GB opslagruimte cadeau voor zijn Huawei Cloud-dienst, een alternatief voor Microsoft OneDrive, Google Drive en Apple iCloud.

Scherm, accu en opladen

Net als de P30 en P30 Pro van vorig jaar verschillen de P40 en P40 Pro op diverse vlakken. Zo heeft de P40 een 6,1-inch full-hd oled-scherm met 60Hz-ververssnelheid, terwijl het full-hd oled-display van de Pro-versie 6,58-inch meet en een 90Hz-ververssnelheid toont. De hogere ververssnelheid levert vloeiender, rustiger beeld maar drukt ook meer op de accuduur. Daarom beschikt de P40 Pro over een grotere 4200 mAh-accu en zit er een 3800 mAh-accu in de reguliere P40. Waar de Pro-variant via een usb-c-kabel oplaadt met een vermogen van 40W, gaat de P40 niet verder dan 22,5W. De P40 Pro kan ook draadloos opladen met 40W; sneller dan alle andere smartphones. Draadloos opladen ontbreekt op de reguliere P40.

©PXimport

Selfiecamera's

De smartphones zijn gemaakt van glas en aluminium en missen een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. De P40 is IP53 spatwaterbestendig, terwijl de Pro-versie dankzij zijn IP68-certificering volledig water- en stofdicht is.

In het scherm van de P40 en P40 Pro zit links een breed gat voor de selfiecamera. Op de P40 gaat hier een 32 megapixel achter schuil, maar de P40 Pro vult die aan met een dieptesensor en infraroodsensor. Dit toestel biedt daarom veilige 3D-gezichtsbeveiliging.

5G-internet

Beide smartphones draaien op een Kirin 990-processor en ondersteunen 5G-internet. Nederlandse providers lanceren naar verwachting in de zomer hun 5G-netwerken. De P40-modellen hebben 8GB werkgeheugen, ondersteunen dual-sim én e-sim. Het opslaggeheugen kun je uitbreiden via een NM-kaartje. In de P40 zit 128GB opslaggeheugen, in de P40 Pro is dit 256GB.

Huawei P40 (Pro) heeft zoomcamera

Op cameragebied verschillen de smartphones ook. De P40 heeft een 50 megapixel hoofdcamera, een 16 megapixel groothoeklens en een 8 megapixel zoomcamera. De P40 Pro gebruikt dezelfde hoofdcamera, maar met optische beeldstabilisatie voor betere foto’s. Het toestel heeft een 40 megapixel groothoeklens en een 13 megapixel periscoopcamera voor meer zoom. Huawei belooft op de P40 drie keer zoom zonder kwaliteitsverlies en liefst tien keer op de Pro-uitvoering.

Geen Google-certificering: dit merk je

Noemenswaardig is dat de P40 en P40 Pro niet door Google gecertificeerd zijn. Google mag dit namelijk niet doen omdat Huawei op een sanctielijst van de Amerikaanse overheid staat. Het gebrek aan die certificering betekent dat de P40 (Pro) zonder Google-apps komt. Diensten als Maps, YouTube, Gmail en de Play Store-appwinkel zijn niet op de Huawei-telefoon geïnstalleerd en kunnen alleen via onbetrouwbare omwegen gedownload worden. Google en Huawei raden dit met klem af. Niet alleen Google-apps ontbreken; Google’s software voor beveiliging en andere diensten is ook afwezig. Veel populaire Android-apps en -games zijn ontwikkeld met deze software in het achterhoofd en werken niet tot nauwelijks op een smartphone zonder. Dit kunnen we uit eigen ervaring zeggen omdat we onlangs de Honor 9X Pro en Huawei Mate 30 Pro getest hebben, toestellen die ook geen Google-certificering dragen.

©PXimport

Huawei probeert de ontbrekende Google-diensten te compenseren met een eigen appwinkel (AppGallery), maar die bevat nog maar een fractie van de apps uit de Play Store. Een deel van de in Nederland populaire apps werkt bovendien nog niet goed. Ontwikkelaars krijgen van Huawei ondersteuning om dit te verhelpen – een proces dat tijd nodig heeft. Huawei raadt gebruikers aan Google-apps en niet-werkende apps te gebruiken als website, bijvoorbeeld youtube.com.

De P40-serie draait op een open versie vanAndroid 10 met de EMUI 10-schil van Huawei. Het is nog niet duidelijk hoe Huawei – zonder hulp van Google – tijdig en langdurig Android-updates wil uitbrengen.

Computer!Totaal publiceert binnenkort een uitgebreide review van de Huawei P40 Pro.

P40 Lite en P40 Pro+

Huawei maakt ook bekend dat de P40 Lite in Nederland uitkomt. Deze smartphone werd al in februari aangekondigd en heeft een 6,4-inch full-hd-scherm, vier camera's achterop en 6GB werkgeheugen. Het opslaggeheugen meet 128GB. De 4200 mAh-accu laadt via de 40W-stekker binnen dertig minuten van nul naar zeventig procent, aldus Huawei. Ook dit toestel mist een Google-certificering.

De nieuwe P40 Pro+ verschijnt pas in juni, maar Huawei deelt wel alvast details van de smartphone. In essentie is de P40 Pro+ identiek aan de P40 Pro, met enkele verschillen. Zo laadt de accu sneller op, heeft het toestel een extra zoomcamera voor totaal tien keer optische zoom (vijf keer op de P40 Pro) en is het opslaggeheugen dubbel zo groot: 512GB in plaats van 256GB.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.