Februari is de maand waarin we veel meer te weten zullen komen over de nieuwe smartphones van dit jaar. Veel fabrikanten zullen deze maand hun modellen voor 2020 aankondigen. Eén van de verwachte features voor de nieuwe telefoons lijkt de hogere ververssnelheid van het beeldscherm te worden. Er wordt op dit moment al volop gepronkt met 120 en 90Hz-smartphones. Maar wat houdt een 90Hz of 120Hz-beeldscherm eigenlijk in?

Smartphones zijn normaal gesproken te onderscheiden van andere modellen dankzij een snellere chipset, betere camera of langere batterijduur. Maar sinds vorig jaar zien we steeds meer smartphones op de markt komen die over een hogere ververssnelheid van het scherm beschikken. 60Hz is jarenlang de standaard geweest, maar we zien de laatste tijd een ontwikkeling op het gebied van smartphone-displays. OnePlus heeft met bijvoorbeeld de OnePlus 7T en 7T Pro een 90Hz-telefoon in het assortiment en Google kwam vorig jaar met een 90hz-telefoon in de vorm van de Pixel 4 XL.

Daarnaast zagen we meer game-georiënteerde smartphones zoals de Razer Phone 2 en de Asus ROG Phone 2 met een scherm dat beelden tot 120Hz kan tonen. Maar wat betekent een hogere ververssnelheid nu eigenlijk voor jou?

©PXimport

Wat is ververssnelheid?

De ververssnelheid heeft betrekking op de pixels in het display. De ververssnelheid duidt aan hoe vaak het beeld volledig wordt ververst. Dit wordt gemeten per seconde. Voor een 90Hz beeldscherm betekent dit dat er 90 keer per seconde alle pixels op het display worden ververst. De hogere refresh rate zorgt ervoor dat het beeld bij 90 of 120Hz soepeler oogt dan dat het bij 60Hz doet. Dit is voornamelijk te merken bij het scrollen over webpagina’s, het bekijken van een video en bij het spelen van videogames. Bij computermonitors zagen we al dat de refresh rare een steeds belangrijkere rol ging spelen. Een vloeiender beeld is ook een welkome toevoeging in het smartphone-landschap.

Niet alleen maar voordelen

Er zitten echter nog wel wat haken en ogen aan het hele ververingsverhaal. Zo heeft zo’n dergelijk scherm een grote impact op de batterijduur van het toestel. In sommige gevallen is het dan ook beter om de 90Hz-functie terug te schroeven naar 60Hz. In onze OnePlus 7T review benoemde we al het feit dat het toestel het einde van de dag niet haalde wanneer de 90 hertz-ververssnelheid was ingeschakeld. Daarnaast zijn veel games nog niet eens geschikt gemaakt voor deze feature.

Wat te verwachten in de toekomst?

Desalniettemin zetten smartphonefabrikanten hoog in op de hogere ververssnelheid van het scherm. OnePlus heeft al aangegeven een 120Hz-smartphone uit te brengen. Xiaomi presenteerde kortgeleden de Poco X2, die over een 120Hz-scherm zal beschikken. Zeer binnenkort zal Samsung waarschijnlijk ook een duit in het zakje doen met de nieuwe S20-lijn. De onthulling van de Galaxy S20-serie zal plaatsvinden op 11 februari. Daarnaast vind eind deze maand de Mobile World Congress plaats in Barcelona. Daar zullen we vast het één en ander horen over meer smartphones met een hogere ververssnelheid. Alle signalen wijzen erop dat alle andere fabrikanten zeker niet zullen achterblijven op dit gebied.

We hebben in de praktijk gezien dat een 90Hz of zelfs een 120Hz-display echt een vloeiendere smartphonebeleving maakt. Nu er zoveel partijen zich lijken te willen richten op deze feature is er goedde hoop dat de huidige kinderziektes verdwijnen. De impact op de accuduur is op dit moment het grootste doorn in het oog. Als de batterij zodanig wordt beïnvloed dat je geen hele dag met je toestel uit de voeten kunt, laat ik het liever bij een saai traditioneel 60Hz-display. Nu maar hopen dat de aankondigingen van de nieuwe 90Hz en 120Hz-smartphones gepaard gaan met een nog betere batterijduur.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.