Wanneer je de P10 in handen krijgt merk je direct dat de Chinese smartphonemaker Huawei ondertussen de ‘made-in-China’-fase ver achter zich heeft gelaten. Op sommige fronten kunnen smartphonemakers als Apple zelfs nog wat opsteken. Waar de Huawei P10 op scoort lees je in deze review.

In feite is de Huawei P10 een voortzetting van de weg die ingeslagen werd met de Huawei P9. Het toestel was een startpunt van een samenwerking met cameramerk Leica en beschikt over een uitstekende dubbele camera. De bouwkwaliteit van de P9 was ook keurig. Helaas was ik echter niet wildenthousiast over de smartphone. Dat kwam vooral omdat het aan de software-kant niet goed zat. Slordigheden, taalfouten, onoverzichtelijk, bloatware en er werd onnodig veel over de schutting gekeken bij Apple.

iP10

Gelukkig is men bij Huawei niet doof geweest voor kritiek. Natuurlijk, roept het uiterlijk van de P10 vergelijkingen met de iPhone op, vooral nu de vingerafdrukscanner van de achterkant naar de voorkant is verplaatst. Maar omdat Huawei bijvoorbeeld weer in staat is geweest de camera wel netjes in de achterkant weg te werken, denk ik dat de designers van Apple op hun beurt ook even over de Chinese schutting mogen kijken. Het toestel van Huawei is daarentegen niet waterdicht, wat wel jammer is.

©CIDimport

©CIDimport

Ook de Android-skin van Huawei (Emui 5.1) verbetert. Dat is een koers die ze ten tijde van de Mate 9 al in hebben gezet, maar het is fijn dat je de mogelijkheid hebt om bijvoorbeeld een app-overzicht aan te zetten. Bovendien kwam ik minder iOS-inspiratie en slordigheden tegen. Maar nog steeds valt er nog behoorlijk wat te verbeteren. Ik stuitte op veel onnodige voorgeïnstalleerde apps en het instellingenmenu is bijzonder onoverzichtelijk. Het straalt nog niet de luxe uit die je verwacht van een topsmartphone met deze prijs, bouwkwaliteit en specificaties. Gelukkig is het toestel wel geoptimaliseerd qua stroomverbruik, dat met anderhalf à twee dagen gewoon dik in orde is.

Het besturingssysteem en bijbehorende skin zijn overigens wel bij de tijd: Android 7. Hopelijk neemt Huawei de moeite om het toestel minstens de komende twee jaar van (veiligheids)updates te voorzien.

Twee ogen zien meer

Waar Huawei vooral mee wil scoren zijn de camera’s. De dubbele camera van P9 scoorde vorig jaar opvallend goed in een vergelijkende cameratest. Bij de P10 is het concept hetzelfde gebleven: de twee camera’s werken samen om het beste plaatje op te leveren. Bij de dubbele camera van LG G6 en de iPhone 7 Plus worden een gewone lens en een groothoeklens gebruikt, waardoor toch een soort optische zoom mogelijk lijkt. Bij de P10 worden de kleurloze en gewone foto samengesmolten tot één eindfoto, die scherper moet zijn en met meer diepte. In theorie klinkt het leuk, maar het is de praktijk waar het om draait. Uiteraard heb ik daarom in meerdere situaties de camera’s het vuur aan de schenen gelegd.

Ik moet zeggen dat ik wederom weer behoorlijk onder de indruk ben van de foto’s die de camera schiet. Vergeleken met directe concurrentie van Samsung, Apple en LG lijken de foto’s op het eerste gezicht wat grauwer, maar dat komt omdat de kleuren juist erg natuurgetrouw zijn. Andere fabrikanten (en schermen) willen de kleuren nog wel eens overdrijven. Verder valt op dat de camera snel scherpschelt en foto’s schiet, mits er voldoende licht voorhanden is.

Iets minder was ik onder de indruk wanneer ik een donkere ruimte betrad. Zo heb ik bijvoorbeeld tijdens een concert met de automatische stand wat foto’s geprobeerd te nemen, die veelal niet lekker uit de verf kwamen. Het toestel probeerde softwarematig hard om de afbeelding te verscherpen. Terwijl mijn eigen (oude) Nexus 6P, nota bene ook van Huawei, betere plaatjes schoot. Wellicht heeft Huawei hier nog wat af te stellen of ligt het aan het wat hogere diafragma (f/2.2), waardoor de camera iets minder in staat is licht af te vangen. Gelukkig kon ik met handmatige instellingen de foto’s een stukje opkrikken.

Je hebt namelijk veel camera-instellingen voorhanden. Wanneer je het camerabeeld naar rechts veegt kun je veel modi kiezen. De monochroomcamera is zeker de moeite waard om eens uit te proberen en levert mooiere foto’s op dan een gewone foto die je later met een zwartwit-filtertje bewerkt. Gevorderde fotografen kunnen ook hun hart op met rawfotografie en een pro-menu waarin gestoeid kan worden met onder andere de witbalans en sluitertijd.

©PXimport

©CIDimport

De selfiecamera kent ook opvallend veel instelmogelijkheden. Grappig is dat hij bij portretten automatisch de achtergrond vervaagt, waardoor een portret er al gauw opgepoetst uit ziet. Overigens valt dit natuurlijk ook gewoon uit te zetten als de resultaten je niet bevallen.

Maatje

Ondanks dat de P10 veel weg heeft van zijn voorganger heb ik in gebruik een zwakje gekregen voor het toestel. Natuurlijk, het is even behelpen met de software. Maar het toestel is handzaam, ligt uitstekend in de hand en tegelijk voelt luxe aan. Geduld wordt ook niet op de proef gesteld, alles werkt uiterst vlot en zelfs een tikje van een miliseconde op de vingerafdrukscanner is genoeg om het toestel te ontgrendelen. Een vingerafdrukscanner onder het scherm die verder geen enkele andere functie kent voelt echter wat onnatuurlijk aan.

Het scherm van de Huawei P10 lijkt vergeleken met andere smartphones wat doffer qua kleurweergave. In feite valt het wel mee, de P10 toont kleuren iets realistischer dan z’n concurrenten, die vaak kleuren iets op te blazen. Qua scherpte, kijkhoek en vooral helderheid van het scherm ben ik ook erg te spreken.

Conclusie

Zoals ik al liet doorschemeren heb ik een zwakje voor de Huawei P10 gekregen. Gewoonweg omdat het toestel (op wat software-slordigheden na) all-round goed is, handzaam en luxe tegelijk en nét even wat goedkoper geprijsd dan zijn directe concurrenten. Écht er uit springen doet de P10 niet, in zowel positief als negatief opzicht.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.