Een wachtwoordmanager is een digitale kluis die je gebruikersnamen en wachtwoorden van onlinediensten veilig bewaart, net als betaalgegevens en persoonlijke notities. De inhoud van de kluis moet ondanks de strenge beveiliging gemakkelijk te gebruiken zijn. Wij testen zestien wachtwoordmanagers, waaronder KeePass en LastPass, op functionaliteit, gebruiksgemak én prijs. Welke wachtwoordmanager is de beste?

Laten we eerlijk zijn, er is weinig zo vervelend als inloggen. Zeker wanneer voor iedere website of onlinedienst een apart wachtwoord is gemaakt dat voldoet aan het beveiligingsadvies om toch maar lange en complexe wachtwoorden te gebruiken. Begrip voor iedereen die overal hetzelfde korte wachtwoord gebruikt, neemt dan al snel toe. Toch zijn eenvoudige wachtwoorden net als hergebruik niet aan te raden. Lekt het wachtwoord uit, dan is geen enkel account nog veilig. Het repareren van zo’n datalek is, als het al nog mogelijk is, een helse klus. Een betere oplossing voor de spagaat tussen irritatie en veiligheid, is het gebruik van een wachtwoordmanager. Dat is een applicatie of webdienst die jouw wachtwoorden en gebruikersnamen veilig bewaart in een versleutelde database, net als bijvoorbeeld betaalgegevens en persoonlijke documenten zoals je paspoort en rijbewijs en notities. De toegang tot de versleutelde database wordt afgeschermd met een hoofdwachtwoord. Omdat dat het enige wachtwoord is dat je nog hoeft te onthouden, mag dat best lang en complex zijn.

©PXimport

De kluis

Voor de database is het belangrijk dat de versleuteling sterk genoeg is om niet gemakkelijk gekraakt te kunnen worden. Zonder uitzondering bieden de geteste wachtwoordmanagers in elk geval de techniek AES-256 en dat is momenteel voldoende. Een belangrijk verschil is wel de plek waar de wachtwoordkluis wordt bewaard. Hierbij is er een duidelijk onderscheid tussen wachtwoordmanagers die de kluis in de cloud bewaren, zoals Amazon AWS of Microsoft Azure, en wachtwoordmanagers die de gebruiker zelf laten kiezen en ook de mogelijkheid geven de kluis op de eigen pc of NAS of een zelf te bepalen synchronisatieplatform als OneDrive, Google Drive of Dropbox te plaatsen. En er zijn wachtwoordmanagers die beide doen. De eerste groep is het grootst, met bekende namen als 1Password, Dashlane, LastPass, Keeper en Synology, dat opvallend genoeg dus bij de eigen wachtwoordmanager geen optie biedt deze op een NAS te bewaren. Wachtwoordmanagers die de gebruiker zelf laten kiezen waar hij zijn digitale kluis bewaart, zijn KeePass en verwante producten als Enpass en KeePassXC. Bitwarden en StrongBox bieden zowel de cloud als de mogelijkheid zelf de opslag van de kluis te regelen.

©PXimport

Cloudopslag

Een vorm van cloudopslag is handig, maar dat hoeft dus geen opgelegde keuze van de wachtwoordmanager te zijn. Middels synchronisatie zijn de beveiligde inloggegevens niet alleen op de pc, smartphone of Mac beschikbaar, maar op alle apparaten. Die toegang is er dan via een app van de wachtwoordmanager of een desktopversie voor Windows, macOS of Linux – maar bijna altijd ook via de webbrowser.

Het voordeel van synchronisatie is duidelijk: je hebt altijd toegang tot de kluisinhoud én wordt op één van de apparaten een set inloggegevens toegevoegd of aangepast, dan zijn die geüpdatete gegevens automatisch ook op alle andere apparaten beschikbaar. Toegang tot de kluis via de browser ontbreekt logischerwijs bij de wachtwoordmanagers zonder cloudopslag, zoals KeePass, KeePassXC, Enpass en Strongbox, maar ook bij F-Secure ID-Protection en NordPass. Deze laatste manager heeft webtoegang inmiddels wel aangekondigd. Cloudopslag betekent overigens niet dat de makers van de wachtwoordmanager bij de gegevens in de kluis kunnen. Allemaal gebruiken zij een zero-knowledge security-architectuur, waarbij de gegevens op het apparaat worden versleuteld en dan pas worden verstuurd naar de cloud. Zonder gebruikerswachtwoord heeft niemand toegang.

Wachtwoorden opschrijven?

Gebruiksgemak

De langdurige en structurele beveiliging van de inloggegevens en andere informatie in de kluis staat en valt met het gebruiksgemak van de wachtwoordmanager. Een belangrijk onderdeel hiervan is het gemak waarmee de gegevens in de kluis zich laten gebruiken. Veel wachtwoordmanagers bieden daarom een of meer extensies voor de bekende browsers. Deze nemen het invullen van gebruikersnamen en wachtwoorden en soms ook andere formuliergegevens, zoals namen en adressen, uit handen. Eén keer inloggen op de kluis en de browserextensie doet de rest. Ook het toevoegen van nieuwe inloggegevens of het updaten ervan gaat bij online diensten met een webextensie erg snel en eenvoudig.

Een alternatief voor webextensies is autotype, waarbij vanuit de op de achtergrond geopende wachtwoordmanager met één toetscombinatie de benodigde gegevens worden opgeroepen en automatisch worden ingevuld. Vooral KeePass en afgeleiden bieden deze mogelijkheid, al worden er zeker voor KeePass vanuit de community rondom deze gratis opensource-wachtwoordmanager ook alternatieve webextensies aangeboden. Het gemak en vertrouwen daarvan is vaak van lagere kwaliteit dan wanneer deze uitbreidingen van de makers van de wachtwoordmanager zelf komen.

De enige wachtwoordmanager zonder browserextensies is SecureSafe. Deze biedt wel de mogelijkheid sites te openen en dan snel in te loggen. SecureSafe is ook een van de wachtwoordmanagers zonder offline toegang. Zonder internettoegang is gebruik van wachtwoorden beperkt tot de mobiele applicatie. Op Windows en Mac worden de gegevens niet ook lokaal bewaard en versleuteld; elke keer dat er een gebruiksnaam en wachtwoord nodig is, worden die uit de online kluis gehaald.

©PXimport

Webdienst, software en apps

Gebruik je een pc of laptop, dan biedt een desktopapplicatie vaak de beste gebruikerservaring. Opvallend is dat Dashlane en LastPass de ontwikkeling daarvan hebben gestopt en alleen nog een webapp bieden, een versie van hun wachtwoordmanager die volledig draait binnen de browser. Software installeren is niet nodig en de gebruikerservaring is identiek ongeacht het besturingssysteem. Nadelen zijn er ook, zoals grotere afhankelijkheid van de aanbieder en toch ook wel het gemis van een echt programma. Dit laatste heeft ook NordPass, dat zijn applicaties bouwt op Electron, een cross-platform framework dat prima werkt, maar nooit het gevoel geeft met een echt programma te werken. Overigens stapt ook 1Password in elk geval voor de Mac-software hierop over.

De andere aanbieders hebben in elk geval een echt programma voor Windows, vaak ook voor macOS en soms ook Linux. Althans, op Synology na, dat nog volop zijn wachtwoordmanager aan het ontwikkelen is en op dit moment alleen webtoegang en extensies biedt. Uitzondering is daarnaast Strongbox, dat nog nadenkt over uitbreiden naar Windows, en zich helemaal richt op het Apple-ecosysteem met software voor macOS en iOS. Tot slot is er Bitwarden, opensource en beschikbaar voor Windows, macOS én Linux, maar waarvan ook afgeleiden bestaan, zoals Vaultwarden (voorheen Bitwarden_RS), dat zich op een NAS laat installeren. Je draait dan een eigen Bitwarden-cloud, bent vrij van kosten en licenties, maar moet wel zelf voor de NAS, de beveiliging én back-ups zorgen.

©PXimport

Gratis of betaald

Van de meeste wachtwoordmanagers bestaat een gratis versie, maar die kent wel een of meer beperkingen om de betaalde versie te promoten. De prijs daarvan verschilt van enkele euro’s tot bijna driehonderd euro bij NordPass, dat er wel een megakorting op geeft, waardoor de prijs vergelijkbaar wordt met de duurste andere producten. Maar of je dat wilt, is maar de vraag. De licentie is bijna altijd een abonnement, waarbij een langere periode goedkoper is. Enpass en Strongbox bieden de mogelijkheid in één keer een levenslange licentie te nemen. KeePass en KeePassXC zijn gratis. Deze laatste is compatibel met KeePass en ook beschikbaar voor macOS en Linux. Toch volstaat voor velen het gratis origineel, zeker omdat de ontwikkeling van KeePass onverminderd voortgaat. Wie bereid is iets tijd te steken in het toevoegen van uitbreidingen en het leren kennen van deze wachtwoordmanager, houdt eigenlijk weinig te wensen over. C2 Password van Synology is ook gratis.

Veilig?

©PXimport

Familielicentie

Wil je dat jouw gezinsleden hun wachtwoorden en belangrijke gegevens ook goed beveiligen, kijk dan of er ook een familielicentie wordt aangeboden. Voor de prijs van doorgaans twee of drie normale licenties krijg je dan het gebruiksrecht voor vijf of zes gezinsleden. Let ook op de mogelijkheid om veilig wachtwoorden en andere gegevens te delen. Samen met noodtoegang, waarmee je anderen toegang tot een account of hele kluis kunt geven in geval van ziekte of erger, zijn dat handige opties voor gebruik in gezinsverband. Hoe verleidelijk het ook mag zijn om hierbij naar de wachtwoordmanagers van de bekende antimalwareleveranciers te kijken, geen daarvan voldoet echt. Zowel Kaspersky, maar zeker F-Secure en Trend Micro leggen het juist op bruikbaarheid en compleetheid af tegen de andere wachtwoordmanagers.

©PXimport

Oprukkende concurrentie

Hoezeer de wachtwoordmanagers hun best ook doen, de concurrentie zit hen op de hielen. Elke browser beschikt inmiddels wel over een eigen wachtwoordmanager die inlogschermen invult en de inloggegevens tussen verschillende apparaten synchroniseert. Hetzelfde geldt voor de belangrijkste besturingssystemen. Microsoft timmert met Windows Hello en alles wat daarbij hoort stevig aan de weg, zoals ook Apple steeds meer wachtwoordmanagementfunctionaliteit direct in macOS en iOS stopt. De laatste toepassingen vormen daarbij mogelijk een grotere dreiging voor de wachtwoordmanagers dan de eerste. Een wachtwoordmanager in een browser synchroniseert namelijk wel tussen apparaten, maar nooit tussen verschillende browsers. De kans dat Microsoft en Apple hier minder kieskeurig in zijn, is realistisch. Waarom dan toch nog een aparte wachtwoordmanager? Niemand wil met zijn digitale identiteiten gevangen zitten in het ecosysteem van een browser of besturingssysteem.

Conclusie

Ondersteuning voor meerdere browsers en platformen, goede apps voor mobiel gebruik, overal toegang ongeacht plaats en apparaat, ieder gezinslid zijn eigen wachtwoordkluis ook wanneer hetzelfde computeraccount wordt gebruikt, noodtoegang, de mogelijkheid belangrijke documenten en notities veilig op te slaan, onafhankelijkheid van de makers van browsers en besturingssystemen. Allemaal functies die in elk geval voorlopig nog voldoende zijn om het gebruik van een losse wachtwoordmanager te rechtvaardigen. Er is meer dan voldoende aanbod en de juiste keuze komt aan op details en de weging van de soms kleine verschillen. Helemaal gratis kan prima met KeePass, die krijgt van ons het keurmerk Redactietip. Wil je apps op meerdere besturingssystemen of heb je andere specifieke wensen, kies dan uit Bitwarden, StrongBox, Enpass, Roboform, 1Password of Dashlane. Die scoren goed en bieden prima functionaliteit. Omdat ze zo verschillen, is er geen generieke winnaar uit te roepen. Bij de plus- en minpunten kun je zien wat voor jou de beste optie is. Begin vooral met een gratis of proefversie, want als je eenmaal een wachtwoordmanager hebt gekozen, wissel je niet meer zo makkelijk.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.