ID.nl logo
Zet je eigen cloud op met je NAS
Huis

Zet je eigen cloud op met je NAS

Opslagservices in de cloud zijn erg populair, ondanks mogelijke privacy-issues. Met een ‘persoonlijke cloud’, waarbij je data uitsluitend op eigen opslagmedia bewaart, heb je wel overal toegang tot je bestanden, maar loop je minder risico op schending van je privacy. We gaan aan de slag met twee oplossingen.

Het is een publiek geheim dat cloudservices als Dropbox, Google Drive en OneDrive voor sommige – vooral Amerikaanse – overheidsinstanties een open boek zijn. Vind je dat geen prettig idee, dan heb je eigenlijk twee opties. Ten eerste kun je zorgen voor end-to-end-versleuteling, waarbij de sleutel niet op de servers van de aanbieders wordt bewaard (zie kader ‘Encryptie’). Ten tweede kun je zelf je cloudopslag gaan beheren.

Dit laatste is precies de insteek van deze basiscursus: we gaan als het ware onze eigen cloud inrichten. Maar ook in dit geval wil je die bestanden natuurlijk het liefst vanaf overal kunnen bereiken. Het valt daardoor nooit helemaal uit te sluiten dat derden erin slagen om je data te benaderen, bijvoorbeeld via exploits. Om dat risico te beperken, zorg je in elk geval dat je alle firmware en software die je voor je ‘privé-cloud’ gebruikt up-to-date houdt. En waar mogelijk gebruik je https (ssl) en natuurlijk sterke wachtwoorden.

Er zijn verschillende methodes om zo’n eigen cloud op te zetten. In dit artikel bespreken we twee relatief gebruiksvriendelijke oplossingen: een nas-eigen service (Synology) en de opensource-tool Syncthing. We besteden daarbij telkens ook de nodige aandacht aan het (automatisch) synchroniseren van je data tussen je verschillende apparaten.

Encryptie

Vind je het opzetten en inrichten van een eigen cloud een brug te ver, maar wil je wel meer garantie op privacy als je een publieke cloudopslagservice gebruikt? Dan kun je encryptie inzetten. Je versleutelt je bestanden dan voordat je die naar de cloud stuurt en je houdt de bijhorende encryptiesleutel strikt voor jezelf. Een bekende oplossing voor end-to-end-encryptie is Boxcryptor. De gratis versie beperkt je wel tot één cloudprovider, en je kunt dan je bestanden met maximaal twee apparaten synchroniseren. Een alternatief is het gratis Cryptomator. Daarmee creëer je een versleutelde bestandscontainer in de lokale synchronisatiemap van je cloudprovider, waarna die container als een virtuele schijf op je pc beschikbaar komt. Beide tools zijn multi-platform en bieden tevens mobiele apps aan.

©PXimport

01 Drive op je nas

Heb je een nas, dan hoef je waarschijnlijk niet verder te zoeken naar externe oplossingen. Nagenoeg alle nas’en bieden namelijk een eigen service aan die synchronisatie van data tussen je pc of mobiele apparaten mogelijk maakt, waarbij je de data ook op afstand kunt benaderen.

We nemen hier als voorbeeld de populaire producent Synology, maar ook andere nas-fabrikanten hebben dergelijke apps. Synology biedt het aan als het pakket Synology Drive. Meld je aan bij je nas-interface door het juiste adres in je browser in te voeren, klik Package Center aan en open de rubriek Alle pakketten. Vervolgens klik je op Installeren bij Synology Drive, en bevestig je met Ja zodat het pakket en bijhorende onderdelen als Universal Search en Node.js worden gedownload en geïnstalleerd op je nas. Via het snelmenu linksboven krijg je vervolgens toegang tot je nieuw geïnstalleerde Drive. In het programmavenster duikt ook een link op naar client-apps voor diverse platformen, zowel voor desktop-pc’s (Windows, macOS en Linux) als mobiele apparaten (Android en iOS).

©PXimport

02 Drive op je pc

We tonen kort hoe je Drive op je Windows-pc configureert. De installatie vergt slechts enkele muisklikken. Meteen erna klik je op Nu starten waarna om de domeinnaam (ip-adres) of QuickConnect-ID van je nas wordt gevraagd. Zo’n QuickConnect-ID maakt het makkelijker om je nas ook remote bereikbaar te maken. Op de site van Synology vind je hiervoor instructies: zodra je over een Synology-account beschikt vergt het weinig meer dan een vinkje plaatsen om deze QuickConnect-service te activeren.

Zodra er een verbinding is, stelt de tool de twee standaard synchronisatiemappen voor: /home/Drive (op je nas) en C:\Users\<accountnaam>\SynologyDrive (op je pc). Via het pictogram met het potlood kun je desgewenst andere mappen selecteren. Klik op Geavanceerd om de synchronisatie verder te verfijnen. Zo kun je op het tabblad Bestandsfilter aangeven of je alleen bestanden met een maximumgrootte wilt synchroniseren en welke bestandstypes (extensies) je liever niet meeneemt. Op het tabblad Synchronisatiemodus kun je onder meer de richting van de synchronisatie aangeven, standaard is dat in twee richtingen. Bevestig je keuzes met Toepassen en druk op Volgende en rond af met Voltooien.

Je belandt nu in het taakvenster van waaruit je de synchronisaties van je data kunt volgen. Via de knop Maken kun je ook nieuwe synchronisatietaken maken, met andere mappenparen.

©PXimport

03 Drive op je mobiel

Het wordt natuurlijk pas echt interessant wanneer je de bestanden die in Synology Drive staan, ook onderweg kunt benaderen, bijvoorbeeld vanaf je mobiele apparaat. We nemen de Android-app als voorbeeld. Je vindt de app Synology Drive via de link uit stap 1, of gewoon in de Play Store. De werkwijze is grotendeels gelijk aan die op een pc. Het is het makkelijkst om een remote verbinding te leggen via je QuickConnect-iD. Er zijn natuurlijk alternatieven zoals ‘port forwarding’ in combinatie met ddns, maar die zijn wel wat lastiger (zie ook kader ‘Op afstand’).

Zodra je met je nas-account bent aangemeld, krijg je ook via het internet toegang tot je eigen mappen. Het is uiteraard ook mogelijk nieuwe mappen te creëren en bestanden te uploaden via de plus-knop.

Op afstand

De meeste nas-producenten voorzien in een eenvoudige oplossing om op afstand met je nas te verbinden, zoals QuickConnect bij Synology en CloudLink bij QNAP. Dat is eenvoudig, maar het kan ook anders, bijvoorbeeld via port forwarding. Wellicht vind je ook voor jouw routermodel instructies op de site Portforwarding. Het komt op het volgende neer. Meld je aan bij je router en open een rubriek als Port forwarding of Poort(bereik) doorsturen. Hier creëer je een regel waarin je het interne ip-adres van je nas opneemt, evenals de gewenste externe en interne poort, bijvoorbeeld 5001 voor een https-verbinding met je Synology-nas. Om te vermijden dat je telkens het externe ip-adres van je netwerk/router moet intikken (je vindt dat door even surfen vanaf je netwerk naar www.whatismyip.org/my-ip-address), kun je een dynamisch-dns-service aanspreken, zoals No-IP, Dynu of die van de nas-fabrikant zelf. Je nas is dan bereikbaar via een eigen (sub)domeinnaam in plaats van het lastige en wellicht ook wisselende ip-adres. Vervolgens zorgt een bijhorend tooltje of een ingebouwde functie in je nas ervoor dat deze (sub)domeinnaam mooi gekoppeld blijft aan het toegekende ip-adres. Bij Synology vind je deze functie via Configuratiescherm / Externe toegang / DDNS.

©PXimport

04 Voordelen en versies

Heb je geen nas, heeft je nas geen standaard-app hiervoor of wil je die niet gebruiken? Geen probleem, is er ook een andere manier om je bestanden lokaal te bewaren en die op een veilige manier ook op afstand te kunnen benaderen. Syncthing is een gratis opensource-tool zonder centrale server, waarbij je data uitsluitend op je eigen opslagmedia worden bewaard. Alle verbindingen zijn standaard versleuteld en alleen toestellen die jij zelf expliciet zelf hebt geauthentiseerd kunnen bij de bestanden.

Syncthing is multiplatform: je kunt het inzetten op Windows, macOS, Linux en Android. Er zijn tevens niet-officiële Syncthing-apps beschikbaar voor nas’en, waaronder Synology en QNAP. In dit artikel beperken we ons tot Windows en Android. De nas-app en de desktop-app functioneren en ogen nagenoeg identiek.

©PXimport

05 SyncTrayzor

Beginnen we met de Windows-tool. Er zijn weliswaar ‘core’-versies beschikbaar op de vermelde site, maar wij maken het ons liever wat makkelijker en gaan meteen voor de variant met grafische interface. Die integreert zich bovendien netjes in Windows. Klik op de site van Syncthing op de link SyncTrayzor en download de juiste exe-versie: x64 (64 bit) of x86 (32 bit). Welke versie je nodig hebt hangt van je Windows-architectuur af. Om te achterhalen welke versie je gebruikt, druk je op Windows-toets+Pause, bij Type systeem lees je welke bit-versie je draait.

De installatie van de tool is rechttoe-rechtaan, met een paar muisklikken ben je klaar. Start de tool op, en geef waar nodig de firewall toestemming om het verkeer van SyncTrayzor door te laten. Je beslist zelf of je ook anonieme gebruikersstatistieken wilt laten versturen. Het programmavenster vervolgens duikt op, dat je kunt instellen op Dutch.

Het is nu de bedoeling dat je een map aanduidt die je met andere Syncthing-apparaten wilt delen. Druk dus op de knop Map toevoegen. Voer een geschikt maplabel in, pas desgewenst het Map-ID aan, vul het pad naar de map in en bevestig met Opslaan. Syncthing scant meteen de mapinhoud.

©PXimport

06 Mobiele app

De map staat nu klaar. Je moet nog wel aangeven met welke apparaten je die precies wilt delen. Klik de mapnaam aan en kies Bewerken. Open het tabblad Delen en plaats een vinkje bij de apparaten die je toegang tot deze map wilt verschaffen. Heb je andere Syncthing-apparaten in je netwerk, dan verschijnen die hier normaliter automatisch.

Bevindt een apparaat zich buiten je netwerk, dan kun je dat ook toegang geven. We tonen je de stappen voor een Android-apparaat dat zich buiten je netwerk bevindt. Installeer eerst de app Syncthing op dat apparaat uit de officiële Play Store. Geef toegang tot je lokale data en laat toe dat de app op geselecteerde wifi-netwerken draait. Om te vermijden dat Syncthing teveel van je batterij eist, kies je Weigeren bij de vraag of je de app altijd wilt uitvoeren op de achtergrond.

Zodra de app draait, tik je dan het hamburgerknopje aan en kies je Apparaat-ID weergeven. Noteer dit ID of verzend het via de deelknop. Open hier ook even de rubriek Instellingen / Uitvoervoorwaarden en controleer of er géén vinkje staat bij Run on mobile data, als je in elk geval wilt vermijden dat er via 4G gesynchroniseerd wordt.

07 Data delen

Over nu weer naar SyncTrayzor op je Windows-pc. In het hoofdvenster klik je op Extern apparaat toevoegen, waar je het Apparaat-ID invult. Geef je apparaat een herkenbare naam en bevestig met Opslaan. Het apparaat wordt toegevoegd en is nu eveneens beschikbaar op het tabblad Delen. Wanneer je hier een vinkje plaatst bij een apparaat en je keuze met Opslaan bevestigt, verschijnt op dat apparaat een melding dat je pc zich wil verbinden. Zodra de gebruiker dat verzoek heeft geaccepteerd, verschijnt een tweede melding met de vraag of je ook de gedeelde map aanvaardt. Zodra de gebruiker ook daarop ingaat, kan de synchronisatie van start gaan. Je kunt de voortgang in het programmavenster volgen en desgewenst pauzeren.

Overigens ondersteunt Syncthing ook versiebeheer. Dat houdt in dat oudere bestandsversies nog een tijdlang kunnen worden bewaard. Je stelt deze functie als volgt in. Open een gedeelde map, kies Bewerken en ga naar het tabblad Versiebeheer. In het uitklapmenu komen verschillende mogelijkheden beschikbaar, waaronder Eenvoudig versiebeheer en Gespreid versiebeheer. De exacte verschillen kun je op de site van Syncting lezen. Op die helppagina vind je overigens ook nog informatie over andere meer geavanceerde opties.

©PXimport

08 Automatisch starten

Het spreekt voor zich dat je pc online moet zijn en dat Syncthing actief moet zijn om je bestanden bereikbaar te maken. Het is dan wel zo handig als SyncTrayzor-Syncthing automatisch opstart zodra je bij Windows inlogt. Dat regel je als volgt. Rechtsklik in het Windows-systeemvak rechtsonder op het Syncthing-icoon en kies Instellingen. Op het tabblad SyncTrayzor plaats je onderaan bij de rubriek Automatisch starten bij inloggen een vinkje bij de twee beschikbare opties. En nu je toch in de instellingen zit: bekijk ook de andere opties en tabbladen even. Wellicht tref je hier nog items aan die je wilt aanpassen.

Syncthing kun je desgewenst ook als service laten draaien, zodat er niemand hoeft te zijn aangemeld in Windows. Dat vergt evenwel enige inspanning: je vindt hiervoor de nodige instructies in de rubriek Run as a service independent of user login.

©PXimport

09 Router

De kans is reëel dat je Syncthing-toestel zich achter een router bevindt. De makkelijkste manier om Syncthing van buitenaf bereikbaar te maken is met behulp van upnp. Op het niveau van Syncthing activeer je deze functie door in het hoofdvenster Acties / Instellingen te kiezen, waarna je op het tabblad Verbindingen een vinkje plaatst bij NAT traversal inschakelen (dat is normaliter standaard het geval). Op het niveau van je router vind je ongetwijfeld eveneens een upnp-schakelknop: ook hier activeer je dan deze functie.

Doe je dat liever niet, dan is port forwarding nog een mogelijke optie. Ook hiervoor vind je in de online handleiding de nodige feedback (zie ook kader ‘Op afstand’), samen met instructies voor als de firewall op je pc nukkig doet. In Windows 10 valt dat normaliter als volgt te regelen: druk op de Windows-toets, tik firewall in en kies Een app via Windows Firewall toestaan. Er duikt een dialoogvenster op waar je de knop Instellingen wijzigen indrukt. Scrol naar het item syncthing.exe en plaats hier een vinkje bij zowel Particulier als Openbaar.

©PXimport

Alternatieven

Er zijn nog wel andere oplossingen waarmee je een persoonlijke cloud kunt opzetten. We vermelden hierbij graag de multiplatform-tool Tonido. Hiermee kun je via een eigen subdomeinnaam, maar wel met behulp van de Tonido-servers, je gedeelde bestanden op je computer benaderen. Dat werkt ongeveer zoals bij QuickConnect en CloudLink op een nas dus (zie kadertekst ‘Op afstand’). Resilio Sync Home is een ander bruikbaar multiplatform-alternatief (de gratis Home-versie kent wel behoorlijk wat beperkingen ten opzichte van de commerciële variant). Meer gevorderde gebruikers zien wellicht iets in OwnCloud, een opensource-oplossing die in uiteenlopende vormen beschikbaar is, waaronder als Docker-container en als virtuele machine. Overigens zijn de drie vermelde tools ook voor (sommige) nas-platformen beschikbaar, zij het niet altijd via de officiële kanalen.

©PXimport

▼ Volgende artikel
De plug-in hybride Lexus NX450h+: Premium looks en techniek
Mobiliteit

De plug-in hybride Lexus NX450h+: Premium looks en techniek

De Lexus NX verscheen in 2014 en kende sindsdien een bescheiden succes in Nederland, met zo'n 1500 verkochte exemplaren. Het merk groeit wereldwijd echter flink. Met de lancering van de plug-inhybride NX450h+ zet Lexus deze lijn voort. Irwin van InstaAutoVlog heeft het model getest en deelt zijn bevindingen.

Download nu GRATIS het EV Duurtest-rapport 2024!

In het EV Duurtest-rapport zijn nieuwe elektrische auto's door verschillende consumenten getest. Alle resultaten vind je terug in dit digitale rapport. Door het invullen van je naam en e-mailadres meld je je aan voor ontvangst van het Kieskeurig EV Duurtest-rapport. Tevens ben je ingeschreven voor de Kieskeurig.nl EV-nieuwsbrief.

Dit artikel in het kort:

  • Concurrentie: de Lexus NX richt zich op modellen als de BMW X3, Volvo XC60 en Mercedes-Benz GLC. Hij onderscheidt zich met een rijke standaarduitrusting en hybride aandrijflijn.
  • Ontwerp en afwerking: hij is voorzien van dynamisch design, premium materialen en hoogwaardige afwerking met geavanceerde functies zoals e-Latch portierontgrendeling.
  • Comfort en prestaties: de auto heeft een rijke standaarduitrusting inclusief climate control, stevige motoren (tot 309 pk) en een goede elektrische actieradius.
  • Prijs en varianten: de Lexus is verkrijgbaar vanaf 61.995 euro afhankelijk van aandrijflijn en uitvoering.

Positionering

De Lexus NX strijdt met auto's als de BMW (i)X3, de Volvo XC60 en de Mercedes-Benz GLC. Ook de Audi Q5 is een directe opponent. Het onderscheidende vermogen? Een rijke standaarduitrusting, Lexus' Red Carpet Treatment en de standaard van een hybride aandrijflijn. 

Afmetingen

Met een lengte van 4,66 meter en een breedte van bijna 1,87 meter is hij iets compacter dan sommige concurrenten, maar hij wint het in hoogte met 1,66 meter. Dit geeft de NX een robuuste, maar nooit logge uitstraling, passend bij zijn klasse.

©Irwin Versteegh - Duijnstee

F-Sport-uitvoering

In het donker zorgt de scherp vormgegeven led-verlichting voor en achter voor een sterke uitstraling en herkenbare signatuur. De grille is een opvallend detail, zeker bij de F-Sport uitvoering. Deze testversie valt op door die grille, zwarte dakrails en raamomlijsting, en bijpassende zwarte buitenspiegels. De 20-inch F-Sport Design wielen versterken de sportieve uitstraling, vooral in combinatie met de F-White lak.

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Premium interieur

De Lexus NX biedt een luxe interieur: alles voelt solide en prettig aan. Bovenop het dashboard zit standaard een 14inch-touchscreen voor infotainment vanaf de Business Line; de basisuitvoering heeft een 9,8inch-scherm. Navigatie en draadloos Apple CarPlay of Android Auto zijn standaard aanwezig.

©Irwin Versteegh - Duijnstee

E-Latch-deuropeners

Het zitcomfort is goed en ook de ondersteuning voor beide ellebogen is uitstekend. Enkel het axiaal beperkt verstelbare stuurwiel kan beter. De NX is voorzien van een deels digitaal instrumentarium en e-Latch deurontgrendeling. Deze portieropeners zorgen ervoor dat je geen deur kunt openen als er verkeer van achteren aankomt.

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Details en afwerking

In de Lexus NX zijn details en finesse volop aanwezig. De bediening van elementen zoals de middenarmsteun voelt licht en doordacht, terwijl de klimaatregeling, met nanotechnologie, niet alleen nare geurtjes, maar ook droge huid helpt voorkomen. De geluidsisolatie zorgt daarnaast voor rust in het interieur.

Standaard krijg je een audiosysteem met negen luidsprekers en een subwoofer. Voor wie meer wil, is er in de President-uitvoering een Mark Levinson-systeem met zeventien luidsprekers en een vermogen van 1800 watt, voor een premium luisterervaring.

©Irwin Versteegh - Duijnstee

1500 kilo trekgewicht

Op de achterbank is voldoende plek voor drie volwassenen. De kofferbakinhoud is voor alle versies gelijk. Deze meet 520 liter en is te vergroten naar maximaal 1411 liter. Een sterk punt van de PHEV is het trekgewicht. Mag de normale hybride als 2WD en AWD maximaal 1000 kilogram trekken, na het aanvinken van het 2495 euro kostende Explorer Pack wordt dit naar 1500 kilogram verhoogd. In het pack zit een afneembare trekhaak en een kogeldruk van 100 kilogram. 

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Bereik van de accu

De instap-Lexus NX betreft de 350h. Deze is voorwielaangedreven en beschikt over een 2,5liter-viercilinder benzinemotor die samenwerkt met een 192pk en 270Nm sterke elektromotor. Er is ook een 350h AWD met een extra 54pk en 121 Nm sterke elektromotor op de achteras.

Voor de test is gereden met de plug-in hybride 450h+. De basis-aandrijflijn is gelijk aan die van de 350h AWD. Dankzij een 18,1kWh-lithium-ion batterij kan het elektrische vermogen langer worden aangesproken: zo'n 74 (Luxury Line) of 69 kilometer volgens de WLTP-testmethode.

🚘Meer weten over auto-afkortingen? Lees dan: Van actieradius tot WLTP: dit is het EV-ABC

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Accumanagement

De auto is uitgerust met een eenfase-6,6 kW boordlader, terwijl de warmtepomp ook in de winter zorgt voor een bruikbare actieradius. Interessant is de slimme software die ervoor zorgt dat de batterij in topconditie blijft, zelfs als je deze niet vaak oplaadt. De accu wordt regelmatig ont- en opgeladen om alle cellen actief te houden. Lexus biedt bovendien 10 jaar garantie op de batterij.

Krachtige en soepele aandrijflijn

Het gecombineerde vermogen is 309 pk en in 6,3 seconden ben je van 0 tot 100 km/u. De topsnelheid is 200 km/u. Prettig is het hoge elektrische vermogen van gecombineerd 246 pk, zo'n 100 pk meer dan bij de concurrentie.

Ontdek jouw ideale elektrische auto

Vergelijk en vind de beste deals op Kieskeurig.nl!

Verbruik bij lege accu

Is de accu na zo'n 65 kilometer te hebben gereden leeg, dan verandert de NX in een normale hybride. De elektromotor wordt getemperd en dat zorgt mede voor een op dat moment nog steeds laag brandstofverbruik. Een gemiddelde van 1 op 16 is dan prima te realiseren; een uitstekende waarde. 

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Rijdynamiek

Voor wat betreft de rijdynamiek plaatst de NX zich tussen de compactere LBX en grotere broer RX. Zo stuurt hij verrassend direct en voelt hij mede dankzij het formaat wendbaar en overzichtelijk. Op de snelweg is het de rust in het onderstel waarmee hij overtuigt,net als de uitstekende geluidsisolatie, rechtuit-stabiliteit en het uitmuntend werkende Lexus Safety System+, inclusief een autonome rij-assistent van level 2. 

©Irwin Versteegh - Duijnstee

AVS-dempers

Kun je de Volvo, Mercedes en Audi optioneel met luchtvering krijgen, bij Lexus is dit niet het geval. Het merk focust zich op zogeheten AVS-dempers. Deze Adaptive Variable Suspension-ophanging is standaard onder de F-Sport en President Line en zorgt ervoor dat de NX te allen tijde vlak blijft. Dit kan extra comfort geven, maar met name bij het afrijden van drempels zou een soepelere demping juist voor wat meer comfort mogen zorgen. 

©Irwin Versteegh - Duijnstee

Prijzen en uitvoeringen

De Lexus NX is als 350h leverbaar vanaf 61.995 euro. De 350h AWD kost minimaal 71.995 euro. Pluggen kan met de 450h+ vanaf 65.995 euro en de geteste 450h+ F-Sport Line staat voor 74.995 euro op de lijst. 

▼ Volgende artikel
Review HMD Fusion – Bijzondere smartphone voor weinig geld
Huis

Review HMD Fusion – Bijzondere smartphone voor weinig geld

De HMD Fusion is een van de opvallendste smartphones van 2024. Je kunt namelijk speciale hoesjes om de telefoon doen om extra functies te gebruiken. Zo kan de budgettelefoon opeens betere selfies maken of draadloos opladen. In deze HMD Fusion-review zoomen we in op de accessoire en de smartphone zelf.

Oké
Conclusie

De HMD Fusion is een interessante smartphone, omdat je hem kunt uitbreiden met hoesjes vol extra functies. Een bijzonder concept, al hebben we helaas nog niet alle hoesjes kunnen testen. Als toestel zelf maakt de Fusion minder indruk: hij is weliswaar prima te repareren, maar heeft eenvoudige specificaties en krijgt korter updates dan de concurrentie. Daarmee is de HMD Fusion een opvallende telefoon voor een select publiek.

Plus- en minpunten
  • Zelf te repareren
  • Optionele hoesjes bieden extra functies
  • Lange accuduur
  • Speciale hoesjes laten op zich wachten
  • Matige specificaties
  • Mager updatebeleid

De HMD Fusion is te koop in twee versies, met respectievelijk 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslagcapaciteit en 8 GB / 256 GB. Wij hebben het eerste model getest, dat een adviesprijs van 270 euro draagt. Voor dertig euro meer koop je het betere model, wat wij een nette meerprijs vinden.

In de doos vind je naast een usb-c-oplaadkabel ook een stevig transparant hoesje, dat geen functies toevoegt behalve je toestel beschermen tegen krassen en een valpartij. HMD verkoopt het hoesje ook in het blauw, groen en roze.

Speciale hoesjes

Interessanter zijn de accessoires die wél extra’s bieden, via de stroompinnetjes in het hoesje en op de achterkant van de telefoon. HMD presenteerde in september een hoesje met uitklappende ledring voor betere selfies in het donker, een extra stevig hoesje met een SOS-knop en een hoesje dat draadloos opladen mogelijk maakt.

Met de verkrijgbaarheid van die hoesjes schiet het vooralsnog niet op: die met de selfiering en SOS-knop komen volgens de HMD-website 'later dit jaar beschikbaar' en het oplaadhoesje ontbreekt begint november nog op die website. Wat de hoesjes gaan kosten, is ook nog onduidelijk.

Gelukkig kon HMD ons wel al een hoesje met selfiering opsturen om te testen in combinatie met de Fusion. Dat hoesje is stevig en biedt veel grip. De ledring rond de cameramodule op de achterkant is met een vrije hand makkelijk – maar niet té makkelijk – omhoog te klappen en prijkt dan boven het scherm uit. Vervolgens vind je in de camera-app een instelling voor de aparte flitser, die dus stroom krijgt via het toestel. Je kunt in die instelling onder andere de kleurweergave en helderheid van de flitsring aangeven. De flitsring werkt naar behoren.

📱Leestip: Waar voor je geld: 5 uitgebreide smartphones voor max 500 euro

©Rens Blom

Hieronder vind je twee selfies, gemaakt in het donker op straat. Op de linkerfoto gebruikten we de HMD Fusion als een normale smartphone, waarbij het scherm oplicht om je gezicht in beeld te brengen. Op de rechterfoto stond de flitsring boven het scherm. Wij kregen gemengde reacties op het nut en de kwaliteit van de flitsring, met name omdat hij je gezicht minder natuurlijk weergeeft.

©Rens Blom

Interessant initiatief

Hoewel we dus nog niets kunnen zeggen over de prijzen en de kwaliteit van de andere hoesjes, vinden we het initiatief van HMD interessant. Het doet ons terugdenken aan Motorola, dat jaren geleden al smartphonehoesjes met boeiende functies uitbracht. Denk aan een extra accu, krachtige luidspreker of zelfs miniprinter. HMD pakt het vooralsnog minder exotisch aan, maar belooft wel meer speciale hoesjes. Wij zijn benieuwd.

Positief in ieder geval is dat HMD alle benodigde technische informatie opensource gemaakt heeft, waardoor bedrijven en hobbyisten zelf hoesjes en accessoires kunnen maken die werken met de Fusion.

De HMD Fusion als smartphone

Als smartphone is de HMD Fusion ook noemenswaardig. In lijn met HMD's duurzaamheidsfilosofie is het toestel grotendeels zelf uit elkaar te halen met een schroevendraaier. Op die manier kun je het scherm, de accu, usb-c-poort en andere belangrijke onderdelen vervangen.

HMD verkoopt die onderdelen (straks) zelf via zijn website en stelt reparatiehandleidingen beschikbaar. Een mooi pluspunt van het toestel, zeker ten opzichte van concurrerende telefoons die alleen door een professionele partij te repareren zijn. De prijzen van vervangende onderdelen vinden we schappelijk. Een nieuwe accu kost 25 euro, een nieuw scherm 50 euro.

©Rens Blom

Als 270 euro kostende telefoon biedt de HMD Fusion echter minder goede specificaties dan je verwacht in deze prijsklasse. Weliswaar voelt het toestel stevig aan, het 6,56inch-LCD-scherm met lage resolutie van 1612 x 720 pixels maakt het beeld niet scherp. En de Qualcomm Snapdragon 4 Gen 2-processor is oud en eenvoudig, waardoor de telefoon merkbaar trager is dan de concurrentie. Dat belooft weinig goeds voor de prestaties na een jaar gebruik.

Ook op de camera's is bezuinigd. De Fusion mist een groothoekcamera om extra wijde foto’s te schieten, bijvoorbeeld. Daar staat tegenover dat HMD de Fusion wel een prima selfiecamera met een 50megapixel-resolutie geeft. De camera achterop heeft maar liefst 108 megapixels, maar is kwalitatief niet bijzonder.

©Rens Blom

De 5000mAh-accu gaat wel lekker lang mee, geholpen door de eenvoudige processor en lage schermresolutie. Je kunt de HMD Fusion bijna twee dagen gebruiken voordat je de oplader moet pakken.

Mager updatebeleid

Het updatebeleid van de Fusion is helaas mager. HMD belooft upgrades naar Android 15 en 16 en drie jaar beveiligingsupdates. In dit prijssegment kun je telefoons met vier of vijf jaar updates kopen, onder andere van Samsung.

Conclusie: HMD Fusion kopen?

De HMD Fusion is een interessante smartphone omdat je hem kunt uitbreiden met hoesjes vol extra functies. Een bijzonder concept, al hebben we helaas nog niet alle hoesjes kunnen testen. Als toestel zelf maakt de Fusion minder indruk: hij is weliswaar prima te repareren, maar heeft eenvoudige specificaties en krijgt korter updates dan de concurrentie. Zo is de HMD Fusion een opvallende telefoon voor een select publiek.