Opslagservices in de cloud zijn erg populair, ondanks mogelijke privacy-issues. Met een ‘persoonlijke cloud’, waarbij je data uitsluitend op eigen opslagmedia bewaart, heb je wel overal toegang tot je bestanden, maar loop je minder risico op schending van je privacy. We gaan aan de slag met twee oplossingen.

Het is een publiek geheim dat cloudservices als Dropbox, Google Drive en OneDrive voor sommige – vooral Amerikaanse – overheidsinstanties een open boek zijn. Vind je dat geen prettig idee, dan heb je eigenlijk twee opties. Ten eerste kun je zorgen voor end-to-end-versleuteling, waarbij de sleutel niet op de servers van de aanbieders wordt bewaard (zie kader ‘Encryptie’). Ten tweede kun je zelf je cloudopslag gaan beheren.

Dit laatste is precies de insteek van deze basiscursus: we gaan als het ware onze eigen cloud inrichten. Maar ook in dit geval wil je die bestanden natuurlijk het liefst vanaf overal kunnen bereiken. Het valt daardoor nooit helemaal uit te sluiten dat derden erin slagen om je data te benaderen, bijvoorbeeld via exploits. Om dat risico te beperken, zorg je in elk geval dat je alle firmware en software die je voor je ‘privé-cloud’ gebruikt up-to-date houdt. En waar mogelijk gebruik je https (ssl) en natuurlijk sterke wachtwoorden.

Er zijn verschillende methodes om zo’n eigen cloud op te zetten. In dit artikel bespreken we twee relatief gebruiksvriendelijke oplossingen: een nas-eigen service (Synology) en de opensource-tool Syncthing. We besteden daarbij telkens ook de nodige aandacht aan het (automatisch) synchroniseren van je data tussen je verschillende apparaten.

Encryptie

©PXimport

01 Drive op je nas

Heb je een nas, dan hoef je waarschijnlijk niet verder te zoeken naar externe oplossingen. Nagenoeg alle nas’en bieden namelijk een eigen service aan die synchronisatie van data tussen je pc of mobiele apparaten mogelijk maakt, waarbij je de data ook op afstand kunt benaderen.

We nemen hier als voorbeeld de populaire producent Synology, maar ook andere nas-fabrikanten hebben dergelijke apps. Synology biedt het aan als het pakket Synology Drive. Meld je aan bij je nas-interface door het juiste adres in je browser in te voeren, klik Package Center aan en open de rubriek Alle pakketten. Vervolgens klik je op Installeren bij Synology Drive, en bevestig je met Ja zodat het pakket en bijhorende onderdelen als Universal Search en Node.js worden gedownload en geïnstalleerd op je nas. Via het snelmenu linksboven krijg je vervolgens toegang tot je nieuw geïnstalleerde Drive. In het programmavenster duikt ook een link op naar client-apps voor diverse platformen, zowel voor desktop-pc’s (Windows, macOS en Linux) als mobiele apparaten (Android en iOS).

©PXimport

02 Drive op je pc

We tonen kort hoe je Drive op je Windows-pc configureert. De installatie vergt slechts enkele muisklikken. Meteen erna klik je op Nu starten waarna om de domeinnaam (ip-adres) of QuickConnect-ID van je nas wordt gevraagd. Zo’n QuickConnect-ID maakt het makkelijker om je nas ook remote bereikbaar te maken. Op de site van Synology vind je hiervoor instructies: zodra je over een Synology-account beschikt vergt het weinig meer dan een vinkje plaatsen om deze QuickConnect-service te activeren.

Zodra er een verbinding is, stelt de tool de twee standaard synchronisatiemappen voor: /home/Drive (op je nas) en C:\Users\<accountnaam>\SynologyDrive (op je pc). Via het pictogram met het potlood kun je desgewenst andere mappen selecteren. Klik op Geavanceerd om de synchronisatie verder te verfijnen. Zo kun je op het tabblad Bestandsfilter aangeven of je alleen bestanden met een maximumgrootte wilt synchroniseren en welke bestandstypes (extensies) je liever niet meeneemt. Op het tabblad Synchronisatiemodus kun je onder meer de richting van de synchronisatie aangeven, standaard is dat in twee richtingen. Bevestig je keuzes met Toepassen en druk op Volgende en rond af met Voltooien.

Je belandt nu in het taakvenster van waaruit je de synchronisaties van je data kunt volgen. Via de knop Maken kun je ook nieuwe synchronisatietaken maken, met andere mappenparen.

©PXimport

03 Drive op je mobiel

Het wordt natuurlijk pas echt interessant wanneer je de bestanden die in Synology Drive staan, ook onderweg kunt benaderen, bijvoorbeeld vanaf je mobiele apparaat. We nemen de Android-app als voorbeeld. Je vindt de app Synology Drive via de link uit stap 1, of gewoon in de Play Store. De werkwijze is grotendeels gelijk aan die op een pc. Het is het makkelijkst om een remote verbinding te leggen via je QuickConnect-iD. Er zijn natuurlijk alternatieven zoals ‘port forwarding’ in combinatie met ddns, maar die zijn wel wat lastiger (zie ook kader ‘Op afstand’).

Zodra je met je nas-account bent aangemeld, krijg je ook via het internet toegang tot je eigen mappen. Het is uiteraard ook mogelijk nieuwe mappen te creëren en bestanden te uploaden via de plus-knop.

Op afstand

©PXimport

04 Voordelen en versies

Heb je geen nas, heeft je nas geen standaard-app hiervoor of wil je die niet gebruiken? Geen probleem, is er ook een andere manier om je bestanden lokaal te bewaren en die op een veilige manier ook op afstand te kunnen benaderen. Syncthing is een gratis opensource-tool zonder centrale server, waarbij je data uitsluitend op je eigen opslagmedia worden bewaard. Alle verbindingen zijn standaard versleuteld en alleen toestellen die jij zelf expliciet zelf hebt geauthentiseerd kunnen bij de bestanden.

Syncthing is multiplatform: je kunt het inzetten op Windows, macOS, Linux en Android. Er zijn tevens niet-officiële Syncthing-apps beschikbaar voor nas’en, waaronder Synology en QNAP. In dit artikel beperken we ons tot Windows en Android. De nas-app en de desktop-app functioneren en ogen nagenoeg identiek.

©PXimport

05 SyncTrayzor

Beginnen we met de Windows-tool. Er zijn weliswaar ‘core’-versies beschikbaar op de vermelde site, maar wij maken het ons liever wat makkelijker en gaan meteen voor de variant met grafische interface. Die integreert zich bovendien netjes in Windows. Klik op de site van Syncthing op de link SyncTrayzor en download de juiste exe-versie: x64 (64 bit) of x86 (32 bit). Welke versie je nodig hebt hangt van je Windows-architectuur af. Om te achterhalen welke versie je gebruikt, druk je op Windows-toets+Pause, bij Type systeem lees je welke bit-versie je draait.

De installatie van de tool is rechttoe-rechtaan, met een paar muisklikken ben je klaar. Start de tool op, en geef waar nodig de firewall toestemming om het verkeer van SyncTrayzor door te laten. Je beslist zelf of je ook anonieme gebruikersstatistieken wilt laten versturen. Het programmavenster vervolgens duikt op, dat je kunt instellen op Dutch.

Het is nu de bedoeling dat je een map aanduidt die je met andere Syncthing-apparaten wilt delen. Druk dus op de knop Map toevoegen. Voer een geschikt maplabel in, pas desgewenst het Map-ID aan, vul het pad naar de map in en bevestig met Opslaan. Syncthing scant meteen de mapinhoud.

©PXimport

06 Mobiele app

De map staat nu klaar. Je moet nog wel aangeven met welke apparaten je die precies wilt delen. Klik de mapnaam aan en kies Bewerken. Open het tabblad Delen en plaats een vinkje bij de apparaten die je toegang tot deze map wilt verschaffen. Heb je andere Syncthing-apparaten in je netwerk, dan verschijnen die hier normaliter automatisch.

Bevindt een apparaat zich buiten je netwerk, dan kun je dat ook toegang geven. We tonen je de stappen voor een Android-apparaat dat zich buiten je netwerk bevindt. Installeer eerst de app Syncthing op dat apparaat uit de officiële Play Store. Geef toegang tot je lokale data en laat toe dat de app op geselecteerde wifi-netwerken draait. Om te vermijden dat Syncthing teveel van je batterij eist, kies je Weigeren bij de vraag of je de app altijd wilt uitvoeren op de achtergrond.

Zodra de app draait, tik je dan het hamburgerknopje aan en kies je Apparaat-ID weergeven. Noteer dit ID of verzend het via de deelknop. Open hier ook even de rubriek Instellingen / Uitvoervoorwaarden en controleer of er géén vinkje staat bij Run on mobile data, als je in elk geval wilt vermijden dat er via 4G gesynchroniseerd wordt.

07 Data delen

Over nu weer naar SyncTrayzor op je Windows-pc. In het hoofdvenster klik je op Extern apparaat toevoegen, waar je het Apparaat-ID invult. Geef je apparaat een herkenbare naam en bevestig met Opslaan. Het apparaat wordt toegevoegd en is nu eveneens beschikbaar op het tabblad Delen. Wanneer je hier een vinkje plaatst bij een apparaat en je keuze met Opslaan bevestigt, verschijnt op dat apparaat een melding dat je pc zich wil verbinden. Zodra de gebruiker dat verzoek heeft geaccepteerd, verschijnt een tweede melding met de vraag of je ook de gedeelde map aanvaardt. Zodra de gebruiker ook daarop ingaat, kan de synchronisatie van start gaan. Je kunt de voortgang in het programmavenster volgen en desgewenst pauzeren.

Overigens ondersteunt Syncthing ook versiebeheer. Dat houdt in dat oudere bestandsversies nog een tijdlang kunnen worden bewaard. Je stelt deze functie als volgt in. Open een gedeelde map, kies Bewerken en ga naar het tabblad Versiebeheer. In het uitklapmenu komen verschillende mogelijkheden beschikbaar, waaronder Eenvoudig versiebeheer en Gespreid versiebeheer. De exacte verschillen kun je op de site van Syncting lezen. Op die helppagina vind je overigens ook nog informatie over andere meer geavanceerde opties.

©PXimport

08 Automatisch starten

Het spreekt voor zich dat je pc online moet zijn en dat Syncthing actief moet zijn om je bestanden bereikbaar te maken. Het is dan wel zo handig als SyncTrayzor-Syncthing automatisch opstart zodra je bij Windows inlogt. Dat regel je als volgt. Rechtsklik in het Windows-systeemvak rechtsonder op het Syncthing-icoon en kies Instellingen. Op het tabblad SyncTrayzor plaats je onderaan bij de rubriek Automatisch starten bij inloggen een vinkje bij de twee beschikbare opties. En nu je toch in de instellingen zit: bekijk ook de andere opties en tabbladen even. Wellicht tref je hier nog items aan die je wilt aanpassen.

Syncthing kun je desgewenst ook als service laten draaien, zodat er niemand hoeft te zijn aangemeld in Windows. Dat vergt evenwel enige inspanning: je vindt hiervoor de nodige instructies in de rubriek Run as a service independent of user login.

©PXimport

09 Router

De kans is reëel dat je Syncthing-toestel zich achter een router bevindt. De makkelijkste manier om Syncthing van buitenaf bereikbaar te maken is met behulp van upnp. Op het niveau van Syncthing activeer je deze functie door in het hoofdvenster Acties / Instellingen te kiezen, waarna je op het tabblad Verbindingen een vinkje plaatst bij NAT traversal inschakelen (dat is normaliter standaard het geval). Op het niveau van je router vind je ongetwijfeld eveneens een upnp-schakelknop: ook hier activeer je dan deze functie.

Doe je dat liever niet, dan is port forwarding nog een mogelijke optie. Ook hiervoor vind je in de online handleiding de nodige feedback (zie ook kader ‘Op afstand’), samen met instructies voor als de firewall op je pc nukkig doet. In Windows 10 valt dat normaliter als volgt te regelen: druk op de Windows-toets, tik firewall in en kies Een app via Windows Firewall toestaan. Er duikt een dialoogvenster op waar je de knop Instellingen wijzigen indrukt. Scrol naar het item syncthing.exe en plaats hier een vinkje bij zowel Particulier als Openbaar.

©PXimport

Alternatieven

©PXimport

Tot onze verbazing zien we dat de Dreame L10s Ultra (2nd gen) een van de grootste nadelen van zijn voorganger zomaar wegneemt: deze nieuwe robotstofzuiger is namelijk honderden euro's goedkoper dan zijn voorganger ooit geweest was. Sterker nog: ook nu nog is eerste L10s Ultra duurder dan zijn opvolger. Tijd om te bekijken hoe de Gen 2 in de praktijk presteert.

De Dreame L10s Ultra (2nd Gen) heeft een adviesprijs van 699 euro, maar is nu al online verkrijgbaar voor minder. Als je de introductieprijs van de voorganger in het achterhoofd neemt (meer dan duizend euro) dan begrijp je dat we daar enigszins verrast over zijn. Dat model uit begin 2023 beviel, maar stelde ook teleur op een aantal vlakken. Zo botste het nog wel eens ergens tegenaan, had je nog wat handmatig onderhoud, werd het tapijt niet goed schoongemaakt, was de app onoverzichtelijk en zat je als het ware vast aan de schoonmaakmiddelen van Dreame.

Zijn opvolger doet een hoop dingen anders, terwijl de ervaring toch grotendeels hetzelfde blijft. Daarmee bedoelen we dat fabrikant Dreame een aantal negatieve aspecten aangepakt heeft, en de positieve eigenschappen heeft behouden. En dat zonder de prijs te verhogen. Ergens kon dat ook niet anders, gezien het bestaan van bijvoorbeeld de Dreame X40 Ultra en de aankomende X50 Ultra. Die nemen het stokje over van de meest dure Dreame-robots van dit moment, waardoor de vernieuwde L10s Ultra een lager prijskaartje hanteert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Navigeren gaat goed, maar…

De robot en de basis hebben eenzelfde, stijlvol en praktisch ontwerp als andere Dreame-robotstofzuigers en zijn daardoor inmiddels heel herkenbaar. Voor- en bovenop tref je de middelen aan voor objectherkenning, zoals een camera en een laser (LiDAR). Hoewel dit model wel over objectherkenning beschikt, zit er geen AI-camera aan boord (zoals op de duurdere stofzuigers). Over het algemeen navigeert de robot goed door het huis en vermijdt hij verschillende soorten spullen die op de grond liggen en staan.

Waar deze stofzuiger een beetje moeite mee heeft, zijn smalle openingen. Het lijkt net alsof het apparaat een bepaalde route niet 'durft' te nemen uit angst om ergens vast te komen zitten. Daardoor kan het gebeuren dat specifieke plekjes niet meegenomen worden. De objectherkenning laat ook nog wel een iets te wensen over. Het kan zijn dat de robot over kabels heenrijdt en daardoor zichzelf vastrijdt (als het dikke kabels zijn) of iets opzuigt (als het dunne kabels zijn). Bij ons lieten de dweilpads daardoor ook een keer los; die bleven hangen achter een dikke stekkerkabel.

©Wesley Akkerman

Apart bakje voor reinigingsmiddel

Net als de voorganger kan ook de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) zijn twee roterende dweilpads niet achterlaten op het basisstation. Daardoor kunnen dat soort dingen zoals in de alinea hierboven beschreven nog wel eens fout gaan. Als zoiets gebeurt, dan stopt de robot met werken totdat je hem geholpen hebt. Als je dan op dat moment niet thuis bent, dan heb je pech. Gezien de prijs hebben we daar minder moeite mee dan voorheen, maar het kan het gebruik van een robotstofzuiger wel in de weg zitten. Helemaal als het apparaat ergens onder het bed stilstaat, en je er dus moeilijk bij kunt

Gelukkig heeft het basisstation wel een waardevolle upgrade gekregen in de vorm van een apart zeepbakje. Naast een bak voor schoon en een bak voor vies water, heb je nu een aparte bak waar je vloerreiniger in kunt stoppen. Dreame raadt uiteraard zijn eigen schoonmaakmiddelen aan, maar niets staat je in de weg zelf een middel uit te kiezen.

Helaas biedt dit model ook geen droogfunctie aan voor de gebruikte dweilpads. Ze worden wel schoongemaakt op het station, maar het duurt even voordat ze helemaal schoon en droog zijn voor de volgende ronde.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Maakt veel beter schoon

In vergelijking met de vorige versie maakt de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) veel beter schoon langs randen. Dan bedoelen we langs de muren en plinten, maar ook de rand van een vloerkleed. Het gevaarte op wielen maakt dan kleine, schuine bewegingen heen en weer en rijdt kort van voren naar achteren om precies tot aan de rand schoon te kunnen maken. Het slaat in dat proces weinig tot geen stukken vloer over. Wel kan deze robotstofzuiger in een enkel geval nog wel eens met de natte dweil op het vloerkleed komen. Maar dat is niets om je zorgen om te maken.

Qua zuigkracht is het systeem er eveneens flink op vooruitgegaan, van 5300 Pa naar 10.000 Pa. Daardoor blijft er vrijwel geen stof achter op de plekken waar de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) komt. Het kan zijn dat hij nog wel eens wat achterlaat op een hoogpolig kleed. Ook de hoekjes in huis worden niet superschoon, ondanks de uitschuifbare borstel. Maar eerlijk is eerlijk: de robot doet het veel beter dan de Dreame L10s Ultra. De borstel, gemaakt van kunststof, snijdt eventuele haren (van bijvoorbeeld huisdieren of jezelf, als je lang haar hebt) niet voor je kapot; dus je hebt zelf nog wat onderhoud aan het af en toe haarvrij maken van de borstel.

Overzichtelijke app

Dweilen gaat het systeem nog even goed af. Vooral voor het dagelijkse of wekelijkse onderhoud is de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) uitermate geschikt, aangezien hij genadeloos afrekent met oppervlakkige vlekken. Als je wat meer hardnekkige viezigheid aan de vloer laat plakken, weet de robot daar ook nog wel raad mee. Vettigheid en opgedroogde troep kunnen echter een uitdaging vormen – waarschijnlijk omdat de stofzuiger geen gebruik maakt van warm water. De dweilpads zijn overigens eveneens uitschuifbaar, wat het schoonmaken ten goede komt.

Via de overzichtelijke app kun je heel snel bepalen hoeveel water en zeep de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) moet gebruiken. Wellicht helpt het om die hoeveelheid aan te passen, waardoor hardnekkige viezigheid ook zou kunnen verdwijnen – maar meer water en zeep is geen garantie voor succes. Verder bepaal je in de app de zuigkracht, in welke mate de stofzuiger zijn rondes doet (met ruime of minder ruime bochten) en zie je hoe het gesteld is met de verschillende onderdelen. Met die laatste functionaliteit kun je goed zien wanneer iets aan vervanging toe is of wanneer je ergens een lapje over moet halen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dreame L10s Ultra (2nd Gen) kopen?

Tot slot is het goed om te zien dat de accu ruim drie uur meegaat. Dat is deels afhankelijk van de instellingen die je zelf prefereert, maar dan nog is het een zeer nette score. Dit voorkomt dat de robot lange omwegen moet maken om tussentijds op te laden, waardoor het werk sneller gedaan kan worden. Verder moet je qua onderhoud dus rekening houden met vastgelopen haren, de oprit (die snel vies wordt) en zowel de water- als zeepbakken. Niet heel veel meer dus dan bij duurdere modellen; maar vooral dat vastgelopen haar kan irritant worden.

Onderaan de streep vinden we dat Dreame met de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) een fijne balans heeft gevonden tussen een uitgebreide en functionele robotstofzuiger en een redelijke prijs. De maximaal 700 euro die je betaalt, is geen immens hoog bedrag voor de prestaties die je in huis haalt. Je krijgt bovendien toegang tot allerlei premium functies, zoals uitschuifbare dweilpads en de borstel. Je moet er wel rekening mee houden dat je soms de dweil zelf even moet schoonmaken om de prestaties op hoog niveau te houden, maar verder vinden we deze robotstofzuiger top.

Een blender of een keukenmachine maakt geluid, dat is nu eenmaal zo. Er zitten bewegende onderdelen in, en er komt flink wat kracht bij kijken. Maar wat als je blender meer lawaai maakt dan zou moeten? Gelukkig kun je dat vaak zelf oplossen. Hier lees je hoe.

Lees ook: 9 dingen die je óók met je blender kunt maken

Waarom maakt mijn blender lawaai? 

De messen van een blender draaien doorgaans in de rondte met zo'n 20.000 toeren per minuut – bijna tien keer zo veel als de wielen van je auto als je lekker aan het cruisen bent. Geen wonder dus dat daar wat geluid bij komt kijken. 

Oudere blenders maken vaak meer lawaai dan nieuwe, en hoe langer je je blender hebt, des te meer geluid hij gaat maken, omdat de onderdelen verouderd raken. Daar is verder weinig aan te doen, behalve een nieuwe blender kopen. 

Stille blenders

Er zijn steeds meer stille blenders op de markt, al blijven ze natuurlijk altijd geluid maken. Doorgaans geldt dat hoe krachtiger het model, des te hoger de geluidsproductie. Denk dus goed na of je wel de krachtigste blender nodig hebt, of dat je het met een simpeler – en stiller! – model af kan. 

Fabrikanten doen er ook steeds meer aan om het geluid tegen te houden, bijvoorbeeld door een geluidsreductiesysteem en een slimme vorm van de messen en de glazen kan. Nieuwer is niet altijd beter, maar in dit geval vaak wel. 

©HP

Resonantie

Een van de hoofdredenen van een luide blender is de resonantie in de rest van je keuken. Probeer je blender maar eens op te tillen tijdens het blenden: dan hoor je meteen een stuk minder. Dat komt doordat het geluid doordreunt in het keukenblad, of zelfs in de muren waar de blender bij in de buurt staat. 

Zorg er dus voor dat de blender zo vrij mogelijk staat, niet tegen de muur en er ook niet vlakbij. Je kunt ook tijdelijk een handdoek of theedoek onder de blender leggen om het doordreunen te voorkomen, al moet je er wel voor zorgen dat het apparaat waterpas blijft staan. 

Veel blenders en keukenmachines hebben zuignappen, zodat ze wel op hun plek blijven staan, maar niet direct met het aanrechtblad in aanraking komen. Dat scheelt ook weer een slok op een smoothie! 

Conclusie

Je blender maakt nu eenmaal geluid, daar is weinig aan te doen. Je kunt het wel binnen de perken houden door te zorgen dat de blender goed waterpas staat en dat alle onderdelen goed schoon zijn. Zet hem niet tegen of in de buurt van de muur, en zet hem eventueel op een handdoek of theedoek om de ergste trillingen te voorkomen. En anders kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een nieuwe, stille blender.