Er zijn verschillende tools die je meteen op de hoogte stellen als je inloggegevens, zoals e-mailadressen en wachtwoorden, gestolen zijn na een datalek. Deze worden los, maar ook als onderdeel van wachtwoordmanagers en browsers aangeboden. In dit artikel bespreken we een aantal van deze tools.

Have I Been Pwned?

Have I Been Pwned (HIBP) is waarschijnlijk de populairste site die zich richt op het bijhouden van gestolen inloggegevens. HIBP beheert een database met inloggegevens die, vaak door een datalek, van websites worden gestolen en vervolgens op bijvoorbeeld hackersfora zijn gepubliceerd. Als gebruikers hun e-mailadres op de site invullen, kijkt HIBP of dat adres aanwezig is in zijn database met gestolen gegevens. HIBP bevat ook een optie waarmee gebruikers meteen een e-mail krijgen als hun mailadres is gevonden in een nieuw datalek.

HIBP is echter niet perfect. De tool kan aangeven of iemands e-mailadres onderdeel is van een datalek, maar laat niet weten of daar ook wachtwoorden bij zijn buitgemaakt. Het is natuurlijk aan te raden om bij sites die door een datalek getroffen zijn uit voorzorg je wachtwoord te veranderen, maar met deze tool weet je nooit zeker of dat ook echt nodig is.

Wel biedt HIBP een extra functie aan, Pwned Passwords, om erachter te komen of een van je wachtwoorden is gelekt. Deze functie vertelt echter alleen maar dát een wachtwoord in X-aantal gelekte datasets is voorgekomen. Er wordt niet genoemd van welke sites je wachtwoord is gestolen. Je moet dus zelf uitzoeken bij welke sites je dat wachtwoord hebt gebruikt. Bovendien is het niet mogelijk om via je e-mail een melding te krijgen als een van je wachtwoorden onderdeel was van een nieuw datalek.

Firefox-moederbedrijf Mozilla heeft overigens bijna precies dezelfde functie: de Mozilla Monitor. Dat is weinig meer dan Have I Been Pwned met een nieuw likje verf. Er wordt namelijk gewoon gebruikgemaakt van dezelfde database. De enige aanvullende optie is dat je kunt instellen dat alle waarschuwingen naar één primair e-mailadres worden gestuurd. Als je veel verschillende e-mails gebruikt, hoef je dus niet telkens de inboxen van al deze adressen in de gaten te houden om erachter te komen of je gegevens zijn gestolen.

Alternatieve, losstaande diensten

Als je van een andere database dan Have I Been Pwned gebruik wilt maken, zijn er verschillende kleinere diensten die je kunt overwegen. Zo heb je bijvoorbeeld Dehashed en het Nederlandse Scattered Secrets. Ze gaan op dezelfde manier te werk als HIBP. De gestolen inloggegevens die in hun databases staan, zullen dus grotendeels dezelfde zijn (al beweren deze sites wel toegang te hebben tot 'privédatasets' die niet online staan en dus alleen in hun bezit zijn).

Het grootste verschil is dat Scattered Secrets en Dehashed wél vertellen van welke sites de gestolen wachtwoorden afkomstig zijn. Deze twee diensten houden dus bij welk wachtwoord bij welk e-mailadres hoort. Ze sturen alleen een waarschuwing als behalve je e-mailadres ook je wachtwoord is buitgemaakt.

Wel kost Scattered Secrets 2 euro per e-mailadres per jaar, mits je waarschuwingsmeldingen wilt ontvangen. Bij Dehashed is het ontvangen van meldingen gratis, al moeten gebruikers wel 15 dollar per maand of 180 dollar per jaar betalen voor enkele geavanceerde functies, waaronder toegang tot hun 'privédatasets'.

Wachtwoordmanagers

Naast tools die zich specifiek richten op het monitoren van gelekte inloggegevens, zijn er ook steeds meer wachtwoordmanagers met een dergelijke ingebouwde functie. Zo heeft 1Password (3 euro per maand) de Watchtower-feature, die gebruikmaakt van de Have I Been Pwned-database en de gegevens die daarin staan vergelijkt met je opgeslagen wachtwoorden. Als een van je wachtwoorden aan HIBP wordt toegevoegd, krijg je een melding. Maar zoals gezegd geeft de HIBP-database niet aan van welke site je wachtwoord is weggeplukt en welke andere inloggegevens daaraan gekoppeld zijn. Wie weet gaat het dus wel om een lek bij een site waar jij niet eens lid van bent, maar iemand anders die toevallig hetzelfde wachtwoord gebruikt.

Dashlane (3,65 euro per maand) werkt zo’n beetje op dezelfde manier, maar maakt gebruik van een eigen systeem om op het darkweb naar (onder meer) je (master)wachtwoorden te speuren. Dashlane koppelt de wachtwoorden wél aan je andere inloggegevens. Ook LastPass (gratis) heeft een dergelijke functie op basis van een eigen systeem, al is deze versie beperkter, omdat deze alleen checkt of je e-mailadres in een datalek-database voorkomt. Met wachtwoorden wordt dus helemaal niets gedaan.

Ingebouwde browserfuncties

Steeds meer browsers bieden een ingebouwde wachtwoordmonitorfunctie aan. Google Chrome-gebruikers kunnen sinds kort de ‘Uitgebreide versie van Safe Browsing’-functie activeren. In de Microsoft Edge-instellingen kunnen gebruikers de ‘Scannen op gelekte wachtwoorden’-optie aanvinken, en Firefox heeft de wachtwoordbeheerder (een geïntegreerde versie van de Mozilla Monitor).

Het handige van deze ingebouwde features is dat je niet alleen een notificatie krijgt zodra je gegevens onderdeel zijn van een datalek, maar dat je ook meteen wordt gewaarschuwd als je diezelfde wachtwoorden vervolgens probeert te gebruiken om ergens in te loggen. Een nadeel is natuurlijk wel dat deze functies alleen werken voor de wachtwoorden die je in de browser in kwestie hebt opgeslagen.

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.