OLED kennen we vooral van de telefoons en televisies, maar sinds kort zijn dit soort schermen ook in laptops beschikbaar. Asus heeft met de Asus Vivobook Pro 14X een laptop met prachtig OLED-scherm en bijpassende hardware in de verkoop. Wij hebben hem getest, lees er alles over in deze Vivobook Pro 14X review.

De Vivobook-lijn van ASUS is al een lange tijd een goede optie als je op zoek bent naar een stijlvolle draagbare laptop, maar met de nieuwe Vivobook Pro-laptops als de geteste Vivobook Pro 14X  OLED slaat het bedrijf een andere weg in. Het is nog steeds een apart ontwerp en een laag gewicht, maar door er krachtige hardware en een grote selectie aan poorten toe te voegen, richt ASUS zich nu ook op de poweruser. Het model dat wij hebben getest krijgt daar ook nog eens een bijzonder OLED-scherm bij. 

©PXimport

©PXimport

Design en bouwkwaliteit

De Vivobook Pro 14X is behoorlijk slank voor een laptop met een scherm van dit formaat. De randen rondom het scherm zijn nog niet zo klein als dat van bijvoorbeeld een XPS 15, maar het is zeker niet iets waar we over kunnen klagen. Deze randen geven echter wel de ruimte voor een degelijke webcam met fysieke privacy-slider, iets wat in deze tijden zeer waardevol is.

Op het plastic randje rondom het scherm na is de behuizing rondom gemaakt van matzwart metaal en voelt zeer stevig. De behuizing buigt of kraakt nergens en voelt in zijn geheel erg solide aan. Ook het scharnier doet uitstekend zijn werk en de laptop is te openen met één hand.

Op de bovenkant van het deksel vinden we een ASUS-embleem met een gestreept patroon en een paar hashtags. Deze had ASUS naar onze mening beter weg kunnen laten, maar dat is een zeer persoonlijk dingetje. Het andere detail op de klep is wel verrassend handig: een subtiele voelbare lijn aan de kant waar je de laptop open moet maken. Het zijn dat soort kleine dingetjes die duidelijk maken dat er veel aandacht is besteed aan het ontwerp.

Aan de binnenkant vinden we weinig bijzonders. De koeling lijkt magertjes, maar wordt in de praktijk nooit oorverdovend luid door het gebruik van twee ventilatoren. Helaas heeft ASUS er wel voor gekozen om het RAM op het moederbord te solderen. Het is dus niet mogelijk om deze zelf uit te breiden als later blijkt dat jouw configuratie niet voldoende is. De SSD kun je wel zelf vervangen en ook de 63Wh-batterij is goed bereikbaar. 

©PXimport

De speakers aan de onderkant van de laptop voldoen redelijk aan de verwachtingen van een luxe moderne laptop. Het geluid kan behoorlijk hard, maar wordt vooral bij hogere volumes blikkig en de bas is nauwelijks aanwezig. De laptop is duidelijk niet geschikt om een kamer te vullen met muziek, maar het is meer dan genoeg voor filmpje of meeting.

Anders dan bij veel andere “Pro”-laptops heeft de Vivobook Pro 14X een verrassende hoeveelheid poorten. Met in totaal drie USB-A-poorten en een USB-C-poort hebben de meeste gebruikers genoeg voor alle randapparatuur. De HDMI-poort is daarnaast handig bij het geven van presentaties en de fotograven zullen erg blij zijn met de micro SD-kaartlezer.

©PXimport

Fijn werken

Ook het toetsenbord en trackpad lenen zich uitstekend voor de professionals. Het toetsenbord is prettig om te typen met voldoende feedback en een prettige coating. Het trackpad is groot genoeg dat je nooit te weinig ruimte hebt, maar is niet zo groot dat hij in de weg zit tijdens het typen. Overigens noemt ASUS het zelf een DialPad, omdat er een extra feature zit ingebakken voor Adobe-gebruikers. 

Met een speciale beweging kan er een cirkel met instellingen tevoorschijn getoverd worden die werken in de workflow in een aantal applicaties zoals Photoshop vergemakkelijkt. Op het moment zijn er echter nog geen andere toepassingen voor, dus is het gebruik van die functie vrij beperkt. 

©PXimport

Scherm

De belangrijkste feature van de Vivobook Pro 14X OLED is natuurlijk het beeldscherm. Bij het eerste gebruik is de kracht van OLED direct duidelijk. Het is iets dat je met je eigen ogen moet zien, maar een OLED-scherm kijkt veel prettiger en heeft uiteraard dat felbegeerde oneindige contrast. In het geval van deze ASUS werkt er nog veel meer positieve factoren. 

Om te beginnen is dit één van de beste laptops die we tot nu toe hebben gemeten als het gaat om kleurweergave. Het beeldscherm komt met een kalibratieprofiel dat door Pantone is gevalideerd en bereikt moeiteloos 100% van het DCI-P3-spectrum en 97% Adobe RGB. De gemiddelde delta E komt uit op een uitstekende 0.39, maar ook het maximum was niet hoger dan 1.09. Dat zijn zeer goede resultaten die deze laptop bij uitstek geschikt maakt voor kleurgevoelig werk. 

©PXimport

Helaas gaat het hier wel om een glossy paneel. Het heeft dus een duidelijk spiegelend effect bij donker beeld, wat vooral bij films storend kan zijn. Gelukkig heeft het OLED-scherm wel een uitstekende piekhelderheid van 583 cd/m2, waardoor spiegelingen bij heldere beelden nauwelijks zichtbaar zijn.

Als laatste is er nog een belangrijke kanttekening nodig bij OLED-panelen. Op het moment is het namelijk nog niet goed duidelijk hoe die zich houden bij gebruik met Windows. Statische objecten zoals de taakbalk zouden voor permanente burn-in kunnen zorgen waardoor je ook bij full-screen applicaties nog een wazige variant van de taakbalk kunt waarnemen. Dit was voornamelijk een groot probleem bij de eerste generatie OLED-televisies en komt inmiddels steeds minder voor, maar het is iets waar je zeker nog rekening mee moet houden. 

©PXimport

Prestaties

De geteste laptop is de meest krachtige variant die ASUS op het moment verkoopt. Met een 8-core AMD Ryzen 9 5900HX en 32GB geheugen zullen er weinig taken zijn die deze laptop niet aan kan. Voor het compileren van grote programma’s, renderen van 3D-objecten of uitrekenen van wiskundige modellen is deze configuratie dus zeer geschikt, maar minder veeleisende gebruikers hebben waarschijnlijk genoeg aan de minder krachtige Ryzen 5 5600H-processor en 16GB geheugen. De modellen met 8GB werkgeheugen kun je beter laten liggen, dat is vandaag de dag al snel niet meer voldoende.

De kracht van de hardware zien we ook terug in de benchmarks. De Vivobook Pro 14X zet in PCMark 10 een score neer van 9736 in Essentials en 9345 in Productivity. De Blender Classroom render doet er met de CPU 9:03 minuten over en 5:30 minuten met de GPU.

Ook de SSD bereikt het maximaal haalbare met PCIe 3.0. Sequentieel 1MB lezen gaat met een snelheid van 3604MB/s en schrijven kan met een snelheid van 3073MB/s. Het meer realistische random lezen en schrijven van kleine bestanden valt zoals gebruikelijk een stuk lager uit, maar is nog altijd uitstekend. 

©PXimport

Conclusie

De Asus Vivobook Pro 14X is een uitstekende laptop voor veeleisende gebruikers die meer doen dan alleen tekstverwerken en emails bijhouden. Het lage gewicht en de uitstekende behuizing zorgen er daarnaast voor dat de laptop zich gemakkelijk mee laat nemen. Het paradepaartje van deze laptop is echter het beeldscherm. De kleuren zijn fantastisch en OLED is een stuk prettiger voor je ogen dan traditionele LCD-beeldschermen. We hebben hier dus te maken met een uitstekende alleskunner waar menig gebruiker blij van zal worden. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.