Bij een sterk uitontwikkelde productcategorie als de laptop kom je nog maar zelden iets echts verrassends tegen. Dat geldt niet voor de ASUS ROG Zephyrus Duo 16, want deze krachtige gaminglaptop is voorzien van een tweede scherm. Of dat handig is, lees je in deze review.

ASUS staat bekend als een merk dat regelmatig experimenteert en met de ASUS ROG Zephyrus Duo 16 brengt het merk een toch wel unieke gaminglaptop op het markt. Niet alleen bevat deze laptop zo'n beetje de krachtigste hardware die je momenteel kunt kopen, hij heeft ook een heus tweede scherm. We vermoeden niet dat veel van jullie de ROG Zephyrus Duo 16 zullen aanschaffen, maar het is natuurlijk wel leuk om eens te kijken wat ASUS op het gebied van gaminglaptops en technologie in huis heeft. Want dit is één van de meest extreme gamingnotebooks die ASUS momenteel in het assortiment heeft.

Twee schermen

De ASUS ROG Zephyrus Duo 16 heeft niet voor niets het woord Duo in de productnaam staan,  het is een laptop die voorzien van twee schermen. Een truc die we al eerder van ASUS zagen, bijvoorbeeld bij de ZenBook Duo 14. Net als bij die laptop heeft deze Zephyrus Duo een tweede scherm dat boven het toetsenbord is geplaatst en bij het openen van de laptop in een schuine stand gezet wordt. In de spleet onder dit scherm zijn openingen voor de koeling en luidsprekers aangebracht. Die spleet sluit uiteraard als je de laptop weer dichtklapt, de waarschuwing om je vingers hier niet tussen te stoppen is dan ook een goede.

Handig is dat ASUS de netwerkaansluiting, HDMI-poort en een usb-poort op de achterkant van de laptop heeft geplaatst. Toch vind je daar niet alle aansluitingen.  Zo is de stroomaansluiting heel onhandig aan de linkerkant geplaatst. Dit zou nou typisch een aansluiting zijn die achterop had gemoeten. Andere aansluitingen links zijn usb-c, usb, een microSD-kaartlezer en een headsetaansluiting. Op de rechterkant is nog een usb-c-poort geplaatst. Al met al genoeg aansluitingen om de laptop ook thuis in combinatie met randapparatuur te gebruiken.

Klein aanraakscherm

Het tweede scherm dat ASUS ScreenPad Plus noemt heeft een resolutie van 3840 x 1100 pixels en wordt door Windows keurig herkend. Je kunt er gewoon programma's en vensters heen slepen. Handig voor multitasken of werken met programma's die deelventers voor bijvoorbeeld gereedschappen of een tijdlijn hebben. ASUS voorziet ook in wat mini-apps die je snel kunt oproepen zoals een rekenmachine, het maken van snelkoppelingen en het oproepen van instellingen. Het is onderweg best een handige toevoeging aan de laptop, zeker als je gewend bent om met twee schermen te werken. Het aanraakschermpje ondersteunt ook een niet meegeleverde actieve stylus, dus ook voor creatieve gebruikers is het interessant. Het is wel vooral bedoeld voor productiviteit, voor gamen zien we weinig toegevoegde waarde. Voor een beperkte groep gamers die ook livestreamen tijdens het gamen is zo’n tweede scherm natuurlijk wel weer handig. Het maakt duidelijk dat de Zephyrus Duo behalve op gamers ook op creatieve gebruikers gericht is.

Miniledscherm

Allebei de Nederlandse uitvoeringen van de ROG Zephyrus Duo 16 zijn door ASUS voorzien hetzelfde schermpaneel. Het gaat om een 16-inch-scherm met een resolutie van 2560 x 1600 pixels met een maximale verversingssnelheid van 165 Hz. Uniek aan dit scherm is dat de achtergrondverlichting uit minileds bestaat en dat deze in verschillende zones aangestuurd kunnen worden. Het scherm combineert hierdoor een goede helderheid met een uitstekend contrast. 

Aparte plaatsing toetsenbord

Door het tweede scherm heeft ASUS het toetsenbord helemaal onderop het palmgedeelte geplaatst. Dat maakt bij gebruik op het bureau niet zoveel uit, maar op schoot is het best onhandig. ASUS levert overigens een polssteun mee als je net als bij een normale laptop toch iets wil hebben om je polsen op neer te kunnen leggen. Het toetsenbord is geen mechanisch toetsenbord, maar tikt wel erg fijn en heeft een aanslag die ook prima geschikt is voor gamen. Wel helemaal gaming is de volledige RGB-verlichting van het toetsenbord die je ook per toets in profielen kunt instellen. Standaard 'ademt' de verlichting in allerlei kleuren, maar dat kun je met het programma Armoury Create ook zo instellen dat alle toetsen heel gewoontjes in één kleur oplichten. Als je echt wil, kun je de verlichting zelfs per applicatie of spel finetunen. Boven het toetsenbord vind je een glazen strook die suggereert dat je naar de interne componenten kijkt, maar dat lijkt niet echt het geval. Op de glazen strook zijn coördinaten in graden, minuten en seconden vermeld. Na intikken in Google Maps blijken deze (logischerwijs) naar een gebouw van ASUS in Taiwan te verwijzen. Een kleine easter egg kortom. 

Een gevolg van het tweede scherm is ook de plaatsing van de touchpad naast het toetsenbord. Dat is iets dat in de praktijk gewoon niet lekker werkt en echt als compromis aanvoelt. Handig is nog wel dat de touchpad ook kan dubbelen als numeriek veld, al is het weer lastig om dit blind te gebruiken. Heel erg is de wat gebrekkige touchpad het ook weer niet, gamen of creatieve applicaties kun je eigenlijk alleen echt goed doen met een losse muis.

Specificaties

De Zephyrus Duo 16 is in Nederland in twee uitvoeringen te koop. Wij ontvingen het topmodel voorzien van een AMD Ryzen 9 6900X processor met acht cores in combinatie met 32 GB RAM, een 2TB-ssd en een Nvidia GeForce 3080 Ti. Die uitvoering is maar beperkt te koop en kost maar liefst 4599 euro. De goedkopere uitvoering heeft een wat langzamere Ryzen 7 6800H-processor die eveneens acht cores heeft en een Nvidia GeForce 3070 Ti grafische kaart. Verder zijn de twee uitvoeringen in Nederland identiek en met een prijs van 3639 euro is deze nog steeds krachtige goedkopere variant van de Zephyrus Duo 16 een stuk betaalbaarder. De laptop is voorzien van één (razendsnelle) ssd, maar upgraden is mogelijk. Je kunt de laptop relatief eenvoudig openmaken waarna je het werkgeheugen en de opslag kunt vervangen. Er is zelfs nog een M.2-slot voor een tweede ssd vrij.

Goede prestaties

De ROG Zephyrus Duo 16 bevat krachtige hardware en de prestaties zijn dan ook uitstekend. In PCMark 10 zet de laptop een indrukwekkende score van 7303 punten neer, een score die nog hoger wordt met 9778 in PCMark 10 Extended waarin ook de gamingprestaties meetellen. In Cinebench R23 zet de laptop uitstekende scores van 1576 en 14.088 punten in de single-core en multi-core-tests neer. Deze scores zijn vrijwel identiek als de test één keer of langere tijd wordt uitgevoerd, een teken dat de koeling goed genoeg is om de prestaties op peil te houden. De ssd van Samsung maakt gebruik van pci-express 4.0 en presteert echt uitstekend met een lees- en schrijfsnelheid van 6709,5 en 4981,27 MB/s. Iets dat bevestigd wordt door de 332,65 MB/s die neergezet wordt in de PCMark 10 Quick System Drive Benchmark. Een score die hoort bij de allerbeste ssd's op de markt. Het is kortom een van de snelste laptops die we tot nu toe getest hebben.

Waar het bij deze laptop natuurlijk echt om gaat, zijn de gamingprestaties. Op gaminggebied presteert de laptop simpelweg uitstekend. Spellen draaien soepel, iets dat de score van 12024 punten in 3Dmark Time Spy bevestigd. We hebben ook de ingebouwde benchmark van Shadow of the Tomb Raider op verschillende instellingen gedraaid en ook daarin scoort de laptop uitstekend. Op de allerhoogste voorinstelling op de schermresolutie van 2560 x 1600 pixels haalt deze laptop nog altijd 112 fps. Zet je Nvidia's DLSS aan waarmee de beelden op een lagere resolutie gerenderd worden en vervolgens met behulp van AI weer opgeschaald worden zonder zichtbare kwaliteitsverlies dan haalt de laptop 142 fps. En je kunt natuurlijk ook de kwaliteitsinstellingen terugschroeven of de resolutie verlagen voor nog betere prestaties. De grafische kaart past kortom uitstekend bij het scherm.

Tijdens doorsnee kantoorgebruik is de laptop eigenlijk verrassend stil. De koeling slaat af en toe licht aan, maar het grootste deel van de tijd is de laptop vrijwel niet te horen tijdens bijvoorbeeld browsen. Dat verandert als je de Zephyrus Duo gebruik waar hij voor bedoeld is: gamen. Want dan slaan de ventilatoren al snel luidruchtig aan. Tijdens het gamen is het geluid van de ventilators wat ons betreft zo luid dat het storend wordt. Je hebt dan ondanks de uitstekende luidsprekers een koptelefoon nodig als je plezierig wilt gamen. Daar is deze gaminglaptop overigens niet uniek in: veel krachtige en dus energiehongerige hardware in een relatief kleine verpakking vereisen nu eenmaal een krachtige koeling. Die componenten hebben ook hun weerslag op het energieverbruik, je kunt als je niet gamed zo’n vier uur werken op de accu voordat je weer een stopcontact moet opzoeken. De Zephyrus Duo 16 is dus (logischerwijs) geen echte laptop om mobiel mee te werken.

Conclusie

De ASUS ROG Zephyrus Duo 16 is een gaminglaptop die uitstekende prestaties combineert met een al net zo'n goede bouwkwaliteit. De hardware behoort het krachtigste dat je momentele kunt kopen. Al zouden we van wege de prijs wel voor de wat lichtere uitvoering kiezen. Het scherm dat verlicht wordt door minileds combineert een uitstekende helderheid aan een net zo uitstekend contrast. Het is simpelweg een genot om op deze laptop te gamen. Toch is dat niet helemaal een rechtvaardiging voor de hoge prijs. Die komt voor een groot gedeelte namelijk ook door het tweede scherm. Ook dat scherm werkt uitstekend, maar de toegevoegde waarde hangt van je werkzaamheden af.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.