Alle televisies hebben een scala aan aansluitingen voor al je audio- en videoapparatuur. Het is lang niet altijd duidelijk waar al die aansluitingen voor zijn en welke je het best kunt gebruiken. Bovendien lijken sommige aansluitingen erg op elkaar, terwijl ze toch andere functies hebben. Hoe zit dat precies?

De gemiddelde televisie heeft zelf vaak niet heel goede luidspreker(s) aan boord, waardoor het aansluiten van bijvoorbeeld een soundbar of een receiver geen overbodige luxe is. Hetzelfde geldt ook wanneer je tv wilt kijken, want niet alle smart-tv's kunnen overweg met het televisiesignaal dat door de provider wordt doorgegeven, bijvoorbeeld wanneer je glasvezel of adsl hebt.

De verschillende audio-aansluitingen

Als het op het geluid aankomt, zijn er meerdere mogelijkheden om de audio van je televisie door te sturen naar bijvoorbeeld een soundbar of receiver. Qua uitgangen heb je de keuze uit HDMI, optisch (Toslink), analoog en draadloos via bluetooth. Wat betreft die laatste optie: die komt vooral op modernere televisies voor en vind je doorgaans niet op modellen ouder dan vier jaar. We nemen de mogelijkheden van de aansluitingen met je door.

HDMI

Een van de meest voor de hand liggende manieren om audio naar een extern apparaat te sturen, is via HDMI. Dat protocol is naast beeld immers ook geschikt voor de overdracht van audio. Dat vereist de minste aanpassingen vanuit de televisie zelf; je hoeft dan niets in te stellen in een menu. Let wel dat je voor de audio van de televisie naar het audioapparaat een HDMI-ARC-kabel gebruikt. ARC staat voor Audio Return Channel, en zorgt ervoor dat signalen vanuit de receiver of soundbar ook weer kunnen worden teruggestuurd naar de televisie. Hierdoor ontstaat minder vertraging en is het ook mogelijk om andere audiobronnen die direct op de soundbar of receiver zijn aangesloten door te sturen naar de tv. In die gevallen hoef je dan bijvoorbeeld niet van audiobron te wisselen om geluid van een ander apparaat af te spelen.

Dankzij ARC kun je bovendien het volume regelen met een enkele afstandsbediening, omdat ook de signalen voor de audiosterkte tussen apparaten worden doorgestuurd.

Belangrijk om te weten is dat ARC alleen werkt met gewoon stereogeluid of 5.1-surround, maar niet met geavanceerdere audiotechnieken als Dolby TrueHD, Dolby Atmos, DTS-HD Master Audio of DTS:X. Daarvoor heb je de nieuwere versie van ARC nodig: eARC. Controleer dus of jouw apparaten zijn voorzien van een eARC-benaming bij de poorten.

Gebruik je al HDMi-kabels, dan hoef je waarschijnlijk geen speciale ARC-compatibele HDMI-kabels aan te schaffen; zolang jouw kabel de HDMI 1.4-standaard uit 2009 ondersteunt, zit je goed en worden ARC en eARC gewoon ondersteund.

Op zoek naar een nieuwe tv? Bekijk hier onze tips:

Bluetooth

Wanneer je geen kabels wilt gebruiken voor het doorgeven van audio naar een extern apparaat, gebruik je bluetooth. Vrijwel alle smart-tv's van de afgelopen vijf jaar ondersteunen de mogelijkheid om audio via bluetooth door te sturen naar een extern apparaat. Dat werkt zowel voor soundbars en receivers als hoofdtelefoons, maar je moet dan wel kiezen tussen het ene of het andere apparaat; tegelijkertijd een bluetooth-audiosignaal uitsturen naar meerdere apparaten is meestal niet mogelijk. Vaak volstaat het om één bluetooth-speaker of hoofdtelefoon uit te schakelen om van de ander gebruik te kunnen maken.

Het bereik van bluetooth voor audio is relatief groot: zo'n 10 meter. Maar hoe korter de afstand tussen televisie en het bluetooth-audioapparaat, des te minder kans op vertraging (ook wel audio lag genoemd) er is.

Optische kabel

Heb je geen heel moderne (smart-)tv, dan is de kans groot dat die nog beschikt over een andere digitale manier voor het uitsturen van het audiosignaal, namelijk optisch. Via deze aansluiting (Toslink genoemd) wordt het audiosignaal via een optische kabel digitaal verstuurd. Met zo'n optische kabel kun je alleen audio doorsturen, maar is het bijvoorbeeld niet mogelijk om signalen terug naar de televisie te sturen; het is puur éénrichtingsverkeer. Ook zul je voor het volume een aparte afstandsbediening voor je receiver of soundbar moeten gebruiken.

©Reshift Digital

Oldskool: analoog

Misschien heb je wel een nieuwe smart-tv, maar beschik je ook nog over een goede receiver zonder extra digitale poespas. Het is natuurlijk altijd mogelijk om een televisie aan te sluiten op een oudere receiver met behulp van de bekende rood/witte cinch-kabels. De meeste smart-tv's beschikken nog wel over zo'n audio-uitgang, maar ze worden wel schaarser. Eventueel kun je er ook nog voor kiezen om de hoofdtelefoonuitgang van je televisie te gebruiken om audio naar je versterker te sturen, maar dat is wel een minder fraaie oplossing.

©Oliver Boehmer

De bekende rood/witte kabels (de gele is voor video) kun je doorgaans nog gebruiken op wat oudere smart-tv's.

Video-aansluitingen

Als we kijken naar de video-aansluitingen van de tv, dan zijn die steeds beperkter. Eigenlijk is tegenwoordig vooral HDMI belangrijk, omdat dit de meest voorkomende aansluiting is met de meeste mogelijkheden. Aan de achterzijde van een gemiddelde smart-tv vind je dan ook vooral meerdere HDMI-poorten om daar onder meer een tv-decoderkastje, gameconsole of blu-ray-speler op aan te sluiten. Natuurlijk kun je een van de HDMI-poorten ook gebruiken om er even (snel) een laptop op aan te sluiten, bijvoorbeeld omdat je een presentatie wilt (laten) zien of een film wilt afspelen.

Heb je nog een videorecorder en ga je binnenkort een nieuwe televisie kopen? Dan wordt het al vrij lastig om die aan te sluiten, want nieuwere tv's worden vrijwel niet meer geleverd met een scart-aansluiting. Sommige televisies hebben nog wel een composiet-aansluiting voor compatibiliteit en er bestaan verloopkabels van scart naar composiet, dus die optie is er ook nog. Ook bestaan er scart-naar-HDMI-converters. Deze apparaten kunnen het videobeeld upscalen naar een 720p-resolutie en soms 1080p (Full-HD)-resolutie, maar goedkoop zijn ze niet.

Muziek, video en foto's

Een smart-tv kan overweg met de meest gangbare audio-, video- en fotoformaten, en spelen deze zodoende probleemloos af. Een smart-tv neem je zonder enige moeite op in je thuisnetwerk en op die manier kan de televisie ook direct media afspelen vanaf bijvoorbeeld een NAS of een gedeelde map op een computer in hetzelfde thuisnetwerk. Verder vind je op een moderne smart-tv minstens één usb-aansluiting, waarin je een usb-stick of -drive kunt plaatsen en direct de bestanden die erop staan kunt afspelen via de ingebouwde mediaspeler.

Kabel-tv

Kijk je televisie via de analoge of digitale kabel, dan hebben alle huidige smart-tv's nog gewoon een coax-aansluiting. Ook voor digitale televisie die met een smartcard is beveiligd, kun je bij de meeste tv's nog gewoon terecht, omdat ze ook een CI+-interface bieden waarin je direct een smartcard kunt plaatsen, zonder tussenkomst van een aparte settop-box. En sluit je een externe harde schijf aan op de usb-poort, dan kun je tv-programma's ook opnemen; ze worden dan op die externe harde schijf opgeslagen.

©Hseyin | stock.adobe.com

Verbinden met internet en netwerk

Alle smart-tv's beschikken tegenwoordig over een LAN-poort en hebben wifi aan boord, waardoor je zo'n televisie eenvoudig kunt verbinden met je thuisnetwerk en het internet. Smart-tv's kunnen tegenwoordig ook niet meer zonder, omdat bij veel modellen softwareupdates ook via internet worden binnengehaald, zoals tv's die zijn voorzien van Android TV of Google TV. En ook voor het kijken van streamingdiensten zoals Netflix en Amazon Prime is natuurlijk een internetverbinding nodig.

Wanneer je een smart-tv verbindt met je thuisnetwerk, is het bovendien vaak mogelijk om deze op te nemen in je slimme huis. Met Google Home bijvoorbeeld kun je ook stem- of smartphoneopdrachten naar je televisie versturen, bijvoorbeeld om deze uit te schakelen, tegelijkertijd met de slimme verlichting.

Vrijwel alle televisies hebben minstens een 1 GBit/s-netwerkaansluiting, hoewel 100 Mbit/s ook nog steeds voorkomt. Die laatste snelheid is in principe voldoende voor het streamen van de meeste video's.

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 belooft gezondere maaltijden en veelzijdige kookopties voor de moderne keuken. Met functies zoals de innovatieve RapidAir Plus-technologie en een handig kijkvenster, combineert deze airfryer gemak met efficiëntie. Maar hoe presteert hij in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van deze airfryer vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 is ontworpen voor kleinere huishoudens die snel en gezond willen koken. Met een capaciteit van 4,2 liter biedt hij genoeg ruimte voor gerechten zoals 6 kipdrumsticks, 800 gram groenten of 5 muffins. De RapidAir Plus-technologie zorgt ervoor dat gerechten knapperig blijven met tot 90% minder vet, terwijl de geïntegreerde vetafvoer maaltijden gezonder maakt. Het handige kijkvenster geeft een duidelijk zicht op de voortgang van je gerecht zonder warmteverlies, en met 16 kookmethoden is het apparaat geschikt voor alles van bakken tot dehydreren.

Andere praktische functies zijn de energiebesparende werking, met tot 70% minder energieverbruik dan een traditionele oven, en de HomeID recepten-app, die toegang biedt tot duizenden gerechten. Dankzij de vaatwasserbestendige onderdelen is schoonmaken eenvoudig en snel.

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 krijgt van testers een gemiddelde score van 7,6. Het apparaat wordt geprezen om zijn veelzijdige kookmogelijkheden, snelle opwarmtijd en gebruiksvriendelijke kijkvenster. Hier volgen de belangrijkste bevindingen van het testpanel.

©Philips

Compact en innovatief

Veel testers waren enthousiast over het compacte ontwerp van de Philips Airfryer. Het apparaat is ideaal voor kleinere keukens en biedt voldoende capaciteit voor twee tot drie personen. "Het apparaat is compact en past gemakkelijk op mijn aanrecht", zegt MarTina2588. De eenvoudige bediening via het touchscreen en de HomeID recepten-app zorgen ervoor dat zowel beginnende als ervaren gebruikers er goed mee overweg kunnen.

Daarnaast wordt het kijkvenster vaak genoemd als een groot pluspunt. Het verlichte raam biedt een duidelijk zicht op de voortgang van je gerecht zonder dat je de lade hoeft te openen. Dit voorkomt warmteverlies en zorgt voor consistente resultaten. "Hierdoor hoeft de la minder vaak open en heb je minder warmteverlies, heel goed bedacht!" aldus WoutCas.

Van gehaktballen en friet tot afbakbroodjes

Met 16 kookmethoden biedt de Philips 3000 Series Airfryer een ongekende veelzijdigheid. Van bakken en grillen tot fermenteren en dehydreren: het apparaat is geschikt voor talloze gerechten. Testers waren vooral te spreken over de resultaten bij het bereiden van snacks, groenten en vis. "Afbakbroodjes komen er heerlijk knapperig uit. Ik heb er ook verse gehaktballen in bereid, deze worden sappig met een krokante buitenkant. Frietjes worden mooi goudbruin en krokant", vertelt Mir-I-am. Voor degenen die graag experimenteren in de keuken, is deze airfryer een veelzijdig hulpmiddel.

Toch vereist het soms wat uitproberen om de optimale instellingen te vinden. "Ik heb wel vaak zelf getest bij welke temperatuur en tijd instellingen het product het beste werd. Zo bak ik friet korter en op hogere temperatuur maar dan is het wél helemaal naar mijn wens. Cake lukte helaas niet, de bovenkant werd gaar en bruin, maar de onderzijde bleef rauw", merkt een tester op. Desondanks waarderen de meeste gebruikers de brede kookmogelijkheden en de consistentie van de resultaten.

Lekker snel klaar

Een van de belangrijkste voordelen van deze airfryer is de snelheid waarmee gerechten worden bereid. Philips claimt dat het apparaat tot 50% sneller kookt en 70% minder energie verbruikt dan een traditionele oven. Dit werd door testers bevestigd. "Fijn even snel wat groenten of een stukje vlees grillen zonder meteen die grote oven voor te verwarmen", zegt een van de testers. En 040Anne1972 vult aan: "Veel snellere bereiding dan in een normale oven."

Maar: aan de kleine kant

Hoewel de Philips 3000 Series Airfryer veel lof krijgt, zijn er enkele verbeterpunten genoemd. Het meest voorkomende kritiekpunt is de beperkte capaciteit. Voor kleine huishoudens is 4,2 liter vaak voldoende, maar voor meer personen kan dit aan de krappe kant zijn. "De inhoud is voldoende voor twee personen, maar wat klein voor een groter gezin", zegt MarTina2588.

Een ander punt van kritiek is de sluiting van het mandje, die soms stroef kan werken. "Het mandje moet op een specifieke manier worden ingeklikt. Soms moet je even extra duwen om het goed vast te zetten. Dit is niet onoverkomelijk, maar het had wat soepeler mogen werken", merkt Lucasuijtt op. Bovendien vonden sommige gebruikers de prestaties niet bij alle gerechten even goed. " Verse friet vond ik niet zo lekker, dat was te hard en krokant", aldus een tester.

©Philips

Eindoordeel

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 is een uitstekende keuze voor kleinere huishoudens die op zoek zijn naar een stijlvol en veelzijdig keukenapparaat. Met een gemiddelde beoordeling van 7,6 bevestigen testers dat dit apparaat een solide keuze is. Hoewel de beperkte capaciteit en enkele technische verbeterpunten noemenswaardig zijn, blijven gebruikers enthousiast over de gebruiksvriendelijkheid en bakresultaten.

Als je op een Android-apparaat meerdere apps tegelijkertijd wilt gebruiken, dan kan dat nog wel eens omslachtig werken. Gelukkig biedt het besturingssysteem een aantal mogelijkheden die dat gemakkelijker maken. Dit zijn die vier handige opties.

Lees ook: Deze 4 functies maken Android 15 bijzonder

We gebruiken onze smartphones voor steeds meer dingen. We maken er pc's van (door ze aan te sluiten op een beeldscherm) en gamen er ook steeds vaker op. Bovendien vormt het apparaat veelal de basis van ons bestaan, helemaal voor digitale nomaden onder ons die veel met sociale media doen. Ons appgebruik neemt toe en de manier waarop we apps gebruiken verandert. Daardoor is het maar wat handig om te weten wat de multitaskingmogelijkheden zijn op Android, waardoor je je taken gericht en constructief kunt uitvoeren. Dit wil je weten.

De reguliere splitscreenmodus

We beginnen met een onderdeel dat de meeste mensen wel eens gezien hebben: splitscreen. Je deelt het beeld dan op in twee (of soms drie) apps en kunt ze tegelijkertijd gebruiken. Eén app is per keer actief. Door op het juiste venster te tikken, kun je de applicatie in kwestie bedienen. Zeker met smartphoneschermen die steeds groter worden, is dit een handige functie. Zo kun je op de ene helft een video bekijken en op de andere helft het nieuws erachter opzoeken. Of een rekenmachine openen en tegelijkertijd je administratie erbij pakken.

©Wesley Akkerman

Die handige appkoppels

In het verlengde hiervan moeten we het hebben over de handige appkoppels. Het woord laat weinig aan de verbeelding over. Met deze optie koppel je twee apps aan elkaar. En zodra je het koppeltje opent, dan start je direct twee apps op die je vaak samen gebruikt. Hoe je dat voor elkaar krijgt? Open een app op je telefoon en ga naar het appoverzicht. Tik op het icoon en selecteer Gesplitst scherm. Kies nu een tweede app uit en ga naar het overzicht. Tik op een van de iconen en kies dan App-paar opslaan. De snelkoppeling staat dan op het startscherm.

De picture-in-picture-modus

Tot slot kijken we nog even naar de picture-in-picture-modus. Soms wordt deze stand aangeduid als beeld-in-beeld, maar ze doen allebei hetzelfde. Niet elke app ondersteunt het, maar bijvoorbeeld WhatsApp, Google Maps of YouTube wel. Zo kun je een videogesprek voeren met iemand, een kaart volgen of een video kijken terwijl je ondertussen wat anders doet op je smartphone. Meestal activeert de app de optie automatisch wanneer je in een gesprek, tijdens een route of in een video teruggaat naar het hoofdmenu. Gemakkelijker kan haast niet.

©Wesley Akkerman

De belangrijkste veegbewegingen

In dit artikel hebben we al kort ' het overzicht' benoemd. Mocht je niet weten wat dit is: dit is het overzicht met apps die actief zijn. Je bereikt dit overzicht door rechts vanaf de onderkant naar boven te vegen (zodat je het venster van de huidige app kleiner ziet worden). Het kan ook zijn dat je een vierkantje moet indrukken, mocht je niet gebruikmaken van veegbewegingen of gebarenbediening. Hier tref je dus de iconen van apps aan, maar wissel je ook gemakkelijk van applicatie naar applicatie door van links naar rechts te vegen en te tikken op wat je nodig hebt.

Dit voorkomt dat je steeds terug moet gaan naar het thuisscherm of de applade. De applade is eveneens een overzicht met apps, maar dan net even anders. Binnen die lade vind je alle reeds geïnstalleerde apps (mits die niet verborgen zijn, maar dat is weer een compleet ander onderwerp). Door in het overzicht te vegen en de apps te selecteren die je nodig hebt, bespaar je een hoop tijd en gedoe.

We hebben in dit artikel een aantal functies besproken waar je wellicht nog niet eerder van gehoord had. Probeer ze dus eens uit, en kijk wat het je zal brengen!