Sommige merken ontwikkelen geen eigen smart-tv-platform, maar kozen voor Android TV. Onder andere Philips, Sony en TCL deden dat bijvoorbeeld. In 2020 lanceerde Google bovendien een nieuwe interface voor Android TV, namelijk Google TV. We bekijken beide systemen.

Android TV en Google TV: het verschil in grote lijnen

Android TV is geïntroduceerd in 2014 en is het smart-tv-systeem van Google, gebaseerd op Android OS. Google TV, geïntroduceerd in 2020, gebruikt onder de motorkap nog steeds Android TV, maar heeft een andere gebruikersinterface. Dat betekent bijvoorbeeld al meteen dat alle apps die beschikbaar zijn op Android TV ook werken op Google TV.

Schakel je over van een model met Android TV naar een met Google TV, dan zal er niet zo veel veranderen. Het belangrijkste verschil is dat Google TV meer focust op content. Het aggregeert inhoud van verschillende apps en laat je op die manier meer dingen ontdekken, bijvoorbeeld door je te laten navigeren tussen verschillende genres. Bij Android TV navigeer je meer tussen verschillende apps die elk hun aanbevelingen hebben. Uiteraard zijn er ook cosmetische verschillen, maar Google TV blijft erg herkenbaar als een op Android TV-gebaseerd systeem.

Google TV

Het Google Home-scherm benadrukt duidelijk hoe belangrijk aanbevelingen zijn. Op de achtergrond is een carrousel zichtbaar met aanbevelingen (in ons geval van Disney+). Bovenaan vind je vier verschillende secties: Zoeken, Home, Apps en Bibliotheek. We merkten dat fabrikanten ook de optie hebben om daar een eigen sectie te creëren (zoals Sony, dat tips en content uit de eigen Bravia Core-app toont). Het scherm wordt verder ingenomen door een extra rij aanbevelingen van Google TV, en pas daaronder volgt de rij met je favoriete apps.

Wie verder naar beneden scrolt, vindt een hele reeks aanbevelingen die thematisch gerangschikt zijn, maar uit verschillende diensten kunnen komen, bijvoorbeeld ‘Dramatische thrillers’ of ‘Sciencefictionfilms’. Wat er exact verschijnt, daarover heb je bitter weinig controle. Je vertrouwt dus op de algoritmes van Google om zinvolle dingen aan te bieden, maar dat maakt het mogelijk lastiger om nieuwe zaken te ontdekken. Wanneer je een serie selecteert, kun je ze niet alleen onmiddellijk bekijken, maar ook op een kijklijst bewaren voor later. Je kijklijst vind je terug in de Bibliotheek-sectie; die bevat ook titels die je hebt gekocht of gehuurd via streamingdiensten.

Scrol je helemaal naar beneden, dan vind je daar de optie om te selecteren welke diensten content-aanbevelingen leveren. We konden hier alleen Amazon Prime Video, Apple TV+ en Disney+ selecteren. Geen Netflix dus, en ook geen lokale diensten.

Wie geen heil ziet in al die aanbevelingen, kan in de account-instellingen voor de ‘Apps only’-modus kiezen. Het Home-scherm toont dan alleen nog de carrousel met aanbevelingen op de achtergrond, en de rij met je favoriete apps.

In de Apps-sectie vind je een rij met je favorieten apps terug, zoals ze op het Home-scherm verschijnen. Je kunt ze van plaats verwisselen en er zijn twaalf plaatsen beschikbaar. Ben je op zoek naar nieuwe apps, dan suggereert Google hier apps die op je andere apparaten staan. Je kunt natuurlijk ook zelf op naam zoeken in de appstore.

Google TV biedt je ook de mogelijkheid om met meerdere accounts te werken, die dan elk hun eigen aanbevelingen krijgen. Diensten met een log-in zijn gedeeld tussen accounts. Er zijn ook kinderprofielen, waar je als hoofdgebruiker beperkingen op app-niveau of schermtijd kunt instellen.

Android TV

Het oudere Android TV herken je onmiddellijk aan het app-centrische Home-scherm. Op de eerste rij vind je je favoriete apps; die kun je van daaruit rechtstreeks opstarten. Daaronder vind je in horizontale rijen per app content-aanbevelingen. Je kunt zelf bepalen of een app in dit overzicht verschijnt en je kan ze bovendien van plaats verwisselen.

De recentste versie van Android TV (versie 11) heeft steeds meer gelijkenissen met Google TV. Het heeft bovenaan vier verschillende secties. Je start (niet heel verwonderlijk) op het Startscherm. Een klik naar links brengt je in Zoeken, verder staan rechts de secties Ontdekken en Apps. Op de eerste rij vind je nog steeds je favoriete apps, en daaronder nog steeds aanbevelingen per app.

Je kunt die aanbevelingen van plaats wisselen door op de rij van de app te staan en naar links te klikken. Helemaal onderaan het startscherm vind je de optie om te bepalen welke diensten (Google noemt het Kanalen) je zichtbaar wilt houden.

In het scherm Ontdekken vind je aanbevelingen die over verschillende diensten gaan, net zoals dat in Google TV het geval is. Ook hier kun je helemaal onderaan de lijst bepalen welke diensten content leveren voor die aanbevelingen. Net zoals bij Google TV konden we alleen Prime Video, Apple TV en Disney+ selecteren.

Tot slot is er de Apps-sectie. Daar vind je alle apps die op de tv geïnstalleerd zijn. In de appstore kun je op zoek naar nieuwe apps of door de verschillende categorieën bladeren. In deze versie van de appstore vind je ook nog een aparte Game-sectie.

Welke apps?

Als Android TV en Google TV ergens mee kunnen uitpakken, dan is het wel met het immense app-aanbod, want zowel internationale als nationale diensten zijn uitgebreid vertegenwoordigd. Met Netflix, Amazon Prime Video, Disney+, Apple TV, HBO Max, Viaplay (Formule 1), NPO Start, Pathé Thuis, Videoland, KIJK, RTL XL, NLziet, Ziggo Go, KPN iTV / KPN Smart TV, Streamz, VTM Go, VRT NU en Telenet Flow heb je zeker keuze genoeg. En dan zijn er nog talloze andere. Om een app te installeren, heb je een account nodig voor de Google Play Store.

Een bijkomend voordeel is dat je ook een ingebouwde Chromecast-functionaliteit hebt, dus elke app die casten ondersteunt, kan content rechtstreeks van je smartphone naar de tv sturen. Uiteraard kun je ook het volledige scherm van je smartphone casten. Sommige fabrikanten bouwen ook Airplay 2 in, maar dat is geen standaard onderdeel van Android TV, en moet je dus goed op voorhand nakijken.

Net zoals op je Android-smartphone is het mogelijk apps te sideloaden. Dat is een interessante troef. Je installeert dan niet via de appstore, maar je biedt een apk-bestand aan via bijvoorbeeld een usb-stick. Zoek wel een betrouwbare bron en kijk goed uit met onbekende apps!

Verschillen bij merken

Android TV en Google TV worden beide gebruikt door verschillende merken. Functies die eerder aan het toestel verbonden zijn dan aan de smart-tv-omgeving kunnen visueel flink verschillen. Een snelmenu met instellingen, het instellingenmenu of de manier waarop je een andere externe ingang selecteert bijvoorbeeld. Een paar voorbeelden.

Algemene indrukken      

De nieuwe interface van Google TV legt enorme focus op content, ongeacht de bron. Al moeten we daarbij zeggen dat de bronnen in kwestie voorlopig nog wat beperkt zijn. Aanbevelingen kunnen immers alleen van Prime Video, Apple TV en Disney+ komen. Mocht daar Netflix en een reeks lokale diensten bij komen, dan zou het resultaat veel indrukwekkender zijn.

Iets meer mogelijkheden om aanbevelingen bij te sturen zou prettig zijn. Maar het mag duidelijk zijn dat Google met zijn nieuwe interface iets in gang heeft gezet. We zien immers dat Samsung en LG ook overstag zijn gegaan en hun interface in dezelfde richting veranderen.

Het is goed om weten dat wie Google TV in huis haalt ook een aantal updates naar nieuwe versies zal krijgen. Het is dus mogelijk dat Android TV op jouw toestel na een update plotseling Google TV wordt. Al hebben fabrikanten daar ook zelf nog wat beslissingsruimte in. Zo is het best mogelijk dat Android TV in jouw geval niet de overstap maakt naar de Google TV-interface, maar onder de motorkap alleen nog beveiligingsupdates of wat nieuwe features krijgt.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten