HDMI is de aansluiting bij uitstek voor onze beeld- en geluidsapparaten. De standaard bestaat al vele jaren en is in die tijd flink geëvolueerd. Tijd voor een overzicht van de nieuwste versies en features, en ook: welk type kabel heb je nu echt nodig?

©Mr.Norasit Kaewsai

Alle nieuwste versies van de HDMI-standaarden ondersteunen ook alle eerdere standaarden. Een HDMI-kabel met versie 2.0 kun je dus gewoon gebruiken op apparatuur die van oorsprong alleen versie 1.0 ondersteunt. Maar wat biedt elke nieuwe versie van HDMI nu precies ten opzichte van de eerdere versie? We hebben een overzicht voor je gemaakt:

HDMI 1.3

Deze standaard zag voor het eerst het levenslicht in 2006 en had al een aantal handige verbeteringen ten opzichte van versie 1.0. Met name de verhoogde bandbreedte en ondersteuning van een hogere framerate bij een Full-HD-resolutie waren welkome verbeteringen.

HDMI 1.4

Drie jaar later, in 2009, kwam versie 1.4 van HDMI beschikbaar. Ook nu weer handige features zoals ethernet-ondersteuning, waardoor de kabel ook netwerk- en internetverkeer kan ontvangen en versturen. Verder werd 4K-ondersteuning toegevoegd, zij het wel op een lagere framerate van maximaal 30 fps.

HDMI 2.0

Deze versie – gelanceerd in 2013 – was een flinke stap voorwaarts. Doordat 4K de standaard videoresolutie aan het worden, was versie 2.0 meer toegespitst op de voordelen die deze videoresolutie biedt. Zo werd de brandbreedte verhoogd naar 18Gbps, werd 60 frames per seconde ondersteund en konden tot wel 32 audiokanalen worden verwerkt.

HDMI 2.1

HDMI 2.1 volgde in 2017 en is verbeterd ten opzichte van de vorige versie in dat het nu een dubbel zo grote bandbreedte van 48Gpbs ondersteunt en ook ondersteuning biedt voor 8k-video met een resolutie van 7680 x 4320 pixels.

Een subversie - HDMI 2.1a - is in februari 2022 toegevoegd en bevat een extra nieuwe specificatie, te weten Source-Based Tone Mapping (SBTM). Kortgezegd is een techniek waarmee berekeningen van HDR-beelden in combinatie met SDR-beelden (bijvoorbeeld het weergeven van een menu op de voorgrond van een HDR-stream) worden verbeterd.

De nieuwste HDMI-standaard ondersteunt 4K- en 8K-apparaten

Extra opletten bij HDMI 2.1

De bij HDMI 2.1 genoemde eigenschappen zoals eARC, ALLM, VRR, QMS en DSC - we leggen ze verderop in dit artikel verder uit - zijn niet gegarandeerd aanwezig op een HDMI 2.1-aansluiting. Al die eigenschappen mag een fabrikant namelijk optioneel implementeren. Heb je ze nodig, dan moet je ze dus expliciet in de specificaties van het apparaat opzoeken.

Dat was overigens ook al het geval met ARC (vanaf versie 1.4). Zo vind je op een tv vaak maar éénHDMI-poort die ARC-ondersteuning biedt. Zelfs al zijn het allemaal HDMI 2.0-poorten. Ook de beschikbare bandbreedte is niet gegarandeerd, zo zijn er HDMI 2.1-poorten die slechts 18Gbps leveren en dus geen 4K-video op 120Hz aankunnen. Zo zijn er op best veel televisies bijvoorbeeld slechts twee poorten beschikbaar die genoeg bandbreedte leveren voor zulke 4K-beelden op 120fps. Ook hier geldt dus dat je goed moet kijken wat de HDMI-poorten exact bieden aan functies en vraag zo nodig verduidelijking van de fabrikant/winkelier.

Bij de HDMI-poorten van een televisie wordt vaak aangeduid welke functies ze ondersteunen.

En om de verwarring omtrent HDMI 2.1 nog groter te maken: het HDMI-consortium dat bepaalt welke functies HMI-kabels en -poorten krijgen, heeft besloten dat de HDMI 2.0-standaard volledig is opgegaan in de HDMI 2.1-standaard.

Fabrikanten mogen dus een aansluiting als 2.1 bestempelen, ook al heeft die aansluiting niet alle functies die in de 2.1-specificaties zijn opgenomen. Ook hier moet je dus goed controleren wat de exacte functies zijn die worden aangeboden door het apparaat.

De functies van HDMI uitgelegd

Nadat je de bovenstaande specificaties hebt gelezen, begint het je misschien te duizelen. Maar geen nood, de belangrijkste functies van HDMI zetten we op een rijtje. Belangrijk om te weten: de functies werken alleen als zowel de gebruikte kabel als het apparaat dezelfde functies ondersteunen.

ARC - Audio Return Channel

Een veelgebruikte functie van HDMI is ARC. Veronderstel, je sluit de tv aan op een AV-receiver via HDMI. Al je bronnen sluit je aan op de AV-receiver. Die zorgt voor geluid, en stuurt het beeld via de HDMI-kabel door naar de tv. Maar wat moet je dan met de bronnen op de tv? Bijvoorbeeld de Netflix-app, of live tv-kanalen? Vroeger moest je dan een aparte audiokabel van de tv naar de AV-receiver leggen, bijvoorbeeld een optisch digitale kabel. Maar dankzij ARC hoeft dat niet meer. Dezelfde kabel die het beeld van de AV-receiver naar de tv brengt, kan dankzij ARC gebruikt worden om het geluid van de tv naar de AV-receiver te brengen. De kabel wordt dus eigenlijk in de andere richting gebruikt, vandaar de naam 'return'. ARC is beperkt in bandbreedte, en kan enkel stereo LPCM, 5.1 DTS, of 5.1 Dolby Digital transporteren.

ARC kan ook gebruikt worden om Dolby Atmos-audio te transporteren, maar dat is niet gegarandeerd. Dat kan alleen als de drager een Dolby Digital Plus-stream is, zoals dat altijd het geval is bij streamingdiensten. En helaas hangt het ook af van hoe ARC op de tv is geïmplementeerd. Daar kom je meestal pas achter door het uit te testen of diep in de specificaties van je apparaat te duiken.

©Vitalii - stock.adobe.com

eARC - Enhanced Audio Return Channel

eARC is, zoals de naam doet vermoeden, een verbeterde versie van ARC. Het biedt meer bandbreedte zodat het ook lossless-audioformaten zoals Dolby Digital True HD of DTS HD Master Audio, Dolby Atmos en DTS:X kan transporteren. Het levert ook een verbeterde lip sync. Opgelet, ARC en eARC zijn niet onderling compatibel, ook al zijn ze, voor zover we weten, altijd op dezelfde HDMI-poort geïmplementeerd. Wil je eARC gebruiken, dan moeten beide toestellen het ondersteunen. In de tv-menu’s kun je eARC in- en uitschakelen.

ALLM – Automatic Low Latency Mode

Dit is een belangrijke feature en vooral van belang voor gamers. Door de vele beeldverwerking op een tv loopt de input-lag in gewone beeldmode vaak op tot 130ms en meer, en dat is erg funest voor de spelervaring. De game-beeldmode schakelt heel wat bewerkingen uit, zodat je geniet van een lage input-lag (vaak slechts rond de 10ms). Je kunt uiteraard manueel naar de game-beeldmode schakelen. Maar ALLM maakt je leven nog gemakkelijker. Het is een eenvoudige feature waarmee de spelconsole kan doorgeven aan de tv dat deze zelf moet overschakelen naar de game-beeldmode, helemaal automatisch.

VRR - Variable Refresh Rate

Ook VRR is voornamelijk van belang voor gamers. Spelconsoles en pc’s leveren beelden aan wanneer de GPU klaar is. En dat is niet op een vast ritme, afhankelijk van wat er in beeld verschijnt heeft de GPU meer of minder werk, en duurt het dus korter of langer voor hij klaar is. De tv verwacht echter een constante stroom aan beelden. Is het volgende beeld niet klaar, dan toont hij het vorige opnieuw, en dat leidt tot een kleine schok in het beeld (judder). Is het beeld sneller klaar, dan is de tv mogelijk nog niet klaar met het tekenen van het vorige beeld. Hij tekent dan een deel van beide beelden, en dat zie je als een horizontale scheur (tearing) in het beeld. VRR is de oplossing voor die problemen. Dit zorgt ervoor dat spelbeelden vloeiend blijven, zonder gestotter (judder) of scheuren (tearing). Pc-gamers kennen het onder de namen AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync.

QMS - Quick Media Switching

Wanneer je op een Blu-ray-speler of spelconsole vanuit het menu een film start, gaat het beeld vaak even op zwart. Dat is nodig omdat het menu in 60fps getoond wordt, terwijl de film in 24fps loopt. Die frameratewissel maakt dat de HDMI-verbinding even moet schakelen. QMS zorgt ervoor dat die schakeling naadloos verloopt, zonder dat het beeld op zwart moet. Opgelet, QMS werkt enkel voor frameratewissels. Als ook de resolutie verandert, kan QMS niet helpen en moet het beeld altijd even op zwart.

DSC - Display Screen Compression

DSC is een technische feature die zijn werk achter de schermen doet. Het is een pseudo-lossless-compressietechniek die het mogelijk maakt om nog hogere resoluties en nog hogere verversingsfrequenties te gebruiken. Dat is echter vooral belangrijk voor 8K en hoger.

Uitvoeringen van HDMI-kabels

Net zoals de ondersteuning van HDMI-standaarden belangrijk is voor apparaten, geldt dat natuurlijk ook voor de HDMI-kabel zelf. Ook die kunnen namelijk qua ondersteunende techniek van elkaar verschillen. Verwarrend hierbij is echter dat de eerdergenoemde versienotering niet mag worden gebruikt door fabrikanten, dat is hen verboden door het HDMI-consortium. Je zult dus geen kabels aantreffen met daarop de versienummers als 1.4 of 2.1. Dat maakt het aanschaffen van de juiste kabel(s) dus niet makkelijker.

In plaats van versienummers moeten kabelfabrikanten alleen termen als Standard, High Speed en Ultra High Speed gebruiken voor de aanduiding van het soort HDMI-kabel. Daarvoor hanteren ze onderstaand schema, waarbij je de ondersteunde videoresolutie en framerate kunt zien (gebruik de groene balk onder de tabel om naar links en rechts te scrollen <-->):

* Alle Ultra High Speed kabels zijn 'with ethernet'
** Getest tot Full HD@60fps, maar werkt tot 4K@60fps

De versies 'with ethernet' en de Ultra High Speed-kabels beschikken over een extra paar draden voor een netwerkfunctie die echter nooit gebruikt werd. Sinds de introductie van eARC wordt dat dradenpaar gebruikt voor eARC. Voor de 'gewone' ARC of andere functies zijn er geen specifieke vereisten.

Er bestaat ook een 'Premium High Speed'-kabel, die getest is tot 4K@60fps, terwijl de gewone High Speed-kabel enkel getest is tot Full HD@60fps. In de praktijk werken nagenoeg alle High Speed kabels echter ook tot 4K@60fps.

Veel webshops laten bij de specificaties gelukkig wel zien om welke versie het gaat.

Tot slot

Een HDMI-kabel kan je beeldkwaliteit niet verbeteren, maar in sommige gevallen wel verslechteren. Mogelijke beeldfouten die dan kunnen voorkomen zijn kleine sterretjes (pixels die aan en uit flikkeren), lijnen of delen van het beeld die uitvallen, of het volledige beeld dat wegvalt. Dergelijke problemen komen vaker voor bij lange kabels. Heb je meer dan tien meter kabel nodig, overweeg dan een versie met ingebouwde signaalversterking, of kies voor optische kabels.

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 belooft gezondere maaltijden en veelzijdige kookopties voor de moderne keuken. Met functies zoals de innovatieve RapidAir Plus-technologie en een handig kijkvenster, combineert deze airfryer gemak met efficiëntie. Maar hoe presteert hij in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van deze airfryer vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 is ontworpen voor kleinere huishoudens die snel en gezond willen koken. Met een capaciteit van 4,2 liter biedt hij genoeg ruimte voor gerechten zoals 6 kipdrumsticks, 800 gram groenten of 5 muffins. De RapidAir Plus-technologie zorgt ervoor dat gerechten knapperig blijven met tot 90% minder vet, terwijl de geïntegreerde vetafvoer maaltijden gezonder maakt. Het handige kijkvenster geeft een duidelijk zicht op de voortgang van je gerecht zonder warmteverlies, en met 16 kookmethoden is het apparaat geschikt voor alles van bakken tot dehydreren.

Andere praktische functies zijn de energiebesparende werking, met tot 70% minder energieverbruik dan een traditionele oven, en de HomeID recepten-app, die toegang biedt tot duizenden gerechten. Dankzij de vaatwasserbestendige onderdelen is schoonmaken eenvoudig en snel.

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 krijgt van testers een gemiddelde score van 7,6. Het apparaat wordt geprezen om zijn veelzijdige kookmogelijkheden, snelle opwarmtijd en gebruiksvriendelijke kijkvenster. Hier volgen de belangrijkste bevindingen van het testpanel.

©Philips

Compact en innovatief

Veel testers waren enthousiast over het compacte ontwerp van de Philips Airfryer. Het apparaat is ideaal voor kleinere keukens en biedt voldoende capaciteit voor twee tot drie personen. "Het apparaat is compact en past gemakkelijk op mijn aanrecht", zegt MarTina2588. De eenvoudige bediening via het touchscreen en de HomeID recepten-app zorgen ervoor dat zowel beginnende als ervaren gebruikers er goed mee overweg kunnen.

Daarnaast wordt het kijkvenster vaak genoemd als een groot pluspunt. Het verlichte raam biedt een duidelijk zicht op de voortgang van je gerecht zonder dat je de lade hoeft te openen. Dit voorkomt warmteverlies en zorgt voor consistente resultaten. "Hierdoor hoeft de la minder vaak open en heb je minder warmteverlies, heel goed bedacht!" aldus WoutCas.

Van gehaktballen en friet tot afbakbroodjes

Met 16 kookmethoden biedt de Philips 3000 Series Airfryer een ongekende veelzijdigheid. Van bakken en grillen tot fermenteren en dehydreren: het apparaat is geschikt voor talloze gerechten. Testers waren vooral te spreken over de resultaten bij het bereiden van snacks, groenten en vis. "Afbakbroodjes komen er heerlijk knapperig uit. Ik heb er ook verse gehaktballen in bereid, deze worden sappig met een krokante buitenkant. Frietjes worden mooi goudbruin en krokant", vertelt Mir-I-am. Voor degenen die graag experimenteren in de keuken, is deze airfryer een veelzijdig hulpmiddel.

Toch vereist het soms wat uitproberen om de optimale instellingen te vinden. "Ik heb wel vaak zelf getest bij welke temperatuur en tijd instellingen het product het beste werd. Zo bak ik friet korter en op hogere temperatuur maar dan is het wél helemaal naar mijn wens. Cake lukte helaas niet, de bovenkant werd gaar en bruin, maar de onderzijde bleef rauw", merkt een tester op. Desondanks waarderen de meeste gebruikers de brede kookmogelijkheden en de consistentie van de resultaten.

Lekker snel klaar

Een van de belangrijkste voordelen van deze airfryer is de snelheid waarmee gerechten worden bereid. Philips claimt dat het apparaat tot 50% sneller kookt en 70% minder energie verbruikt dan een traditionele oven. Dit werd door testers bevestigd. "Fijn even snel wat groenten of een stukje vlees grillen zonder meteen die grote oven voor te verwarmen", zegt een van de testers. En 040Anne1972 vult aan: "Veel snellere bereiding dan in een normale oven."

Maar: aan de kleine kant

Hoewel de Philips 3000 Series Airfryer veel lof krijgt, zijn er enkele verbeterpunten genoemd. Het meest voorkomende kritiekpunt is de beperkte capaciteit. Voor kleine huishoudens is 4,2 liter vaak voldoende, maar voor meer personen kan dit aan de krappe kant zijn. "De inhoud is voldoende voor twee personen, maar wat klein voor een groter gezin", zegt MarTina2588.

Een ander punt van kritiek is de sluiting van het mandje, die soms stroef kan werken. "Het mandje moet op een specifieke manier worden ingeklikt. Soms moet je even extra duwen om het goed vast te zetten. Dit is niet onoverkomelijk, maar het had wat soepeler mogen werken", merkt Lucasuijtt op. Bovendien vonden sommige gebruikers de prestaties niet bij alle gerechten even goed. " Verse friet vond ik niet zo lekker, dat was te hard en krokant", aldus een tester.

©Philips

Eindoordeel

De Philips 3000 Series Airfryer NA321/00 is een uitstekende keuze voor kleinere huishoudens die op zoek zijn naar een stijlvol en veelzijdig keukenapparaat. Met een gemiddelde beoordeling van 7,6 bevestigen testers dat dit apparaat een solide keuze is. Hoewel de beperkte capaciteit en enkele technische verbeterpunten noemenswaardig zijn, blijven gebruikers enthousiast over de gebruiksvriendelijkheid en bakresultaten.

Als je op een Android-apparaat meerdere apps tegelijkertijd wilt gebruiken, dan kan dat nog wel eens omslachtig werken. Gelukkig biedt het besturingssysteem een aantal mogelijkheden die dat gemakkelijker maken. Dit zijn die vier handige opties.

Lees ook: Deze 4 functies maken Android 15 bijzonder

We gebruiken onze smartphones voor steeds meer dingen. We maken er pc's van (door ze aan te sluiten op een beeldscherm) en gamen er ook steeds vaker op. Bovendien vormt het apparaat veelal de basis van ons bestaan, helemaal voor digitale nomaden onder ons die veel met sociale media doen. Ons appgebruik neemt toe en de manier waarop we apps gebruiken verandert. Daardoor is het maar wat handig om te weten wat de multitaskingmogelijkheden zijn op Android, waardoor je je taken gericht en constructief kunt uitvoeren. Dit wil je weten.

De reguliere splitscreenmodus

We beginnen met een onderdeel dat de meeste mensen wel eens gezien hebben: splitscreen. Je deelt het beeld dan op in twee (of soms drie) apps en kunt ze tegelijkertijd gebruiken. Eén app is per keer actief. Door op het juiste venster te tikken, kun je de applicatie in kwestie bedienen. Zeker met smartphoneschermen die steeds groter worden, is dit een handige functie. Zo kun je op de ene helft een video bekijken en op de andere helft het nieuws erachter opzoeken. Of een rekenmachine openen en tegelijkertijd je administratie erbij pakken.

©Wesley Akkerman

Die handige appkoppels

In het verlengde hiervan moeten we het hebben over de handige appkoppels. Het woord laat weinig aan de verbeelding over. Met deze optie koppel je twee apps aan elkaar. En zodra je het koppeltje opent, dan start je direct twee apps op die je vaak samen gebruikt. Hoe je dat voor elkaar krijgt? Open een app op je telefoon en ga naar het appoverzicht. Tik op het icoon en selecteer Gesplitst scherm. Kies nu een tweede app uit en ga naar het overzicht. Tik op een van de iconen en kies dan App-paar opslaan. De snelkoppeling staat dan op het startscherm.

De picture-in-picture-modus

Tot slot kijken we nog even naar de picture-in-picture-modus. Soms wordt deze stand aangeduid als beeld-in-beeld, maar ze doen allebei hetzelfde. Niet elke app ondersteunt het, maar bijvoorbeeld WhatsApp, Google Maps of YouTube wel. Zo kun je een videogesprek voeren met iemand, een kaart volgen of een video kijken terwijl je ondertussen wat anders doet op je smartphone. Meestal activeert de app de optie automatisch wanneer je in een gesprek, tijdens een route of in een video teruggaat naar het hoofdmenu. Gemakkelijker kan haast niet.

©Wesley Akkerman

De belangrijkste veegbewegingen

In dit artikel hebben we al kort ' het overzicht' benoemd. Mocht je niet weten wat dit is: dit is het overzicht met apps die actief zijn. Je bereikt dit overzicht door rechts vanaf de onderkant naar boven te vegen (zodat je het venster van de huidige app kleiner ziet worden). Het kan ook zijn dat je een vierkantje moet indrukken, mocht je niet gebruikmaken van veegbewegingen of gebarenbediening. Hier tref je dus de iconen van apps aan, maar wissel je ook gemakkelijk van applicatie naar applicatie door van links naar rechts te vegen en te tikken op wat je nodig hebt.

Dit voorkomt dat je steeds terug moet gaan naar het thuisscherm of de applade. De applade is eveneens een overzicht met apps, maar dan net even anders. Binnen die lade vind je alle reeds geïnstalleerde apps (mits die niet verborgen zijn, maar dat is weer een compleet ander onderwerp). Door in het overzicht te vegen en de apps te selecteren die je nodig hebt, bespaar je een hoop tijd en gedoe.

We hebben in dit artikel een aantal functies besproken waar je wellicht nog niet eerder van gehoord had. Probeer ze dus eens uit, en kijk wat het je zal brengen!