In de basis zijn alle soundbars hetzelfde: een lang toestel met daarin kleine speakertjes of drivers die de verschillende geluidskanalen van een filmsoundtrack afspelen. Toch zijn er wel degelijk zaken om op te letten als je zo'n soundbar overweegt te kopen. Dan kom je ineens met allemaal termen in aanraking als Dolby Atmos, DMI-eARC en meer eigenschappen. Wat moet je daarover weten?

Als je je een beetje verdiept in het aanbod van soundbars, ontdek je al snel dat er wel heel veel verschillende modellen bestaan. Dat de ene soundbar niet de andere is, merk je eveneens aan de prijs. Voor een soundbar beginnen de prijzen rond 150 euro en eindigen ze in de buurt van 2000 euro.

Waar komt die enorme spagaat vandaan? Zaken als streaming-opties, design en vermogen spelen een rol, maar wellicht de belangrijkste factor is de geboden surround-ervaring.

Waarom een soundbar

Wanneer heb je nu een soundbar nodig? Een soundbar kan een oplossing zijn voor een reëel probleem, zoals spraak die niet goed verstaanbaar is. Dit probleem doet zich bij een rustige talkshow zelden voor. Bij een film, waarbij er nog veel andere geluidseffecten of muziek speelt, kunnen die kleine tv-speakers overweldigd raken.

Ook kan het zijn dat je verlangt naar een meer meeslepende kijkervaring. George Lucas merkte het ooit op: geluid en beeld zijn even belangrijk om je een film in te sleuren, zodat je er echt in opgaat. Een mooi, groot scherm volstaat niet. Ondersteun de beelden met surround-geluid en je krijgt veel meer immersie. 

Dit geldt uiteraard ook voor gamen, waar surround-geluid of positionele audio niet enkel voor sfeer zorgt, maar ook tactische informatie biedt. In een battle royale-game kunnen die geweerschoten in de verte je op het spoor brengen van een tegenstander.

Geluid van de tv zelf

Is het geluid dat uit televisies komt nu echt zo slecht? Het antwoord op die vraag was heel lang ‘ja’, maar inmiddels ligt dat iets genuanceerder. Bij de absolute topmodellen onder de televisies kun je tegenwoordig wél rekenen op veel betere audioprestaties.

Sommige tv-fabrikanten zijn zelfs gaan samenwerken met hifi-merken om beter geluid te leveren. Deels is dat een marketingtruc, maar onder meer de samenwerking tussen Philips en Bowers & Wilkins levert toch echt knappe resultaten op. Zoals je leest in deze Philips 65OLED936/12 review.

Helaas zijn die goede audioprestaties er enkel bij televisietoestellen van duizenden euro’s. Het merendeel van de budget- en mid-range-televisies blijft uitgerust met kleine speakers die niet in staat zijn om het volledige frequentiebereik weer te geven.

©PXimport

Soundbar met Dolby Atmos

De hypeterm van 2021 is zonder twijfel Dolby Atmos. De meeste soundbars pakken uit met deze surround-technologie die de klassieke surround-kanalen op oorhoogte aanvult met speakers die hoger geplaatst zijn. Of, in het geval van soundbars, luidsprekers die naar boven gericht zijn en geluid laten weerkaatsen via het plafond. Dankzij die zogenaamde hoogtekanalen kunnen geluidseffecten zowel in de breedte als in de hoogte worden gepositioneerd.

Dat is om twee redenen positief. Om te beginnen krijg je realistischere geluidseffecten. Helikopters vliegen naadloos over je heen, in plaats van plots te verspringen van voor je naar achter je. Dat merk je meteen. 

Subtieler is dat die hoogtekanalen de ambiance of ruimtelijke audio weergeven. Een scène in een betegelde badkamer, een drukke winkelstraat of een grote kathedraal klinkt daardoor natuurlijker en realistisch. Dit is ook de meerwaarde bij films en tv-reeksen die niet propvol spectaculaire scènes zitten. Een Scandinavische crimi of een historisch drama wordt er nog echter door.

©PXimport

5.1.2, 3.1, 7.1.4...

Bij soundbars krijg je vaak een reeks cijfers met punten ertussen naar je hoofd geslingerd. Hieraan kun je meteen zien of een soundbar klaar is voor Atmos. Een conventionele surround-opstelling is bijvoorbeeld 5.1. Dat zijn vijf kanalen op oorhoogte (links-center-rechts-linksachter-rechtsachter) plus één subwoofer (LFE of Low Frequency Effects). 

Voeg er twee Atmos-kanalen bij en je krijgt 5.1.2. Er zijn nog andere opstellingen mogelijk, zoals 2.0 (stereo), 3.1 (stereo plus een centerkanaal voor dialogen én een subwoofer) of 7.1.4.

Deze cijfers staan bij een surround-opstelling voor kanalen die uit aparte speakers komen. Bij een soundbar is dat niet altijd zo. Dankzij complexe algoritmes kunnen speakers meerdere rollen op zich nemen, zodat een soundbar met slechts drie speakers toch Atmos zou leveren.

Het is behoorlijk indrukwekkend hoe software geluid kan richten, onder meer door in te grijpen op de fase, maar toch blijft het resultaat bij deze (goedkopere) Atmos-soundbars achter op toestellen met afzonderlijke speakers per kanaal.

©PXimport

Dolby Atmos is een technologie die vanuit de bioscoop naar de consument werd gebracht. Onvermijdelijk is daarbij iets verloren gegaan. Je kunt nu eenmaal niet 64 speakers aangestuurd door slimme processors vervangen door enkele kleine speakers vooraan in de kamer.

Het is mogelijk om thuis een goede Atmos-ervaring te krijgen, maar dan moet je gaan voor een surround-opstelling of een high-end-soundbar met losse draadloze speakers die je naast en achter je zetel plaatst. Meestal zullen die losse speakers trouwens enkel de achterste kanalen weergeven, niet de twee Atmos-kanalen. Samsung is ongeveer de enige die een soundbar biedt met dubbele satellietspeakers.

De meeste soundbars bieden eerder een benadering van Atmos dan echt een accurate weergave. Dat is niet per se iets slechts. Door de nadruk te leggen op een indrukwekkende beleving krijg je wel een meeslepende onderdompeling in een film of game. En dat is waar het om draait.

Wat is HDMI-eARC?

Nieuwe tv’s en soundbars pakken uit met HDMI-eARC. Dit is een nieuwe versie van HDMI-ARC, een standaard om geluid van de tv naar een audiotoestel te brengen. “Logisch”, denk je misschien, maar eigenlijk gaat audio op dat moment ‘tegen de stroom in’. HDMI werd immers oorspronkelijk ontworpen om beeld en geluid naar de televisie te brengen, niet andersom. Pas toen de soundbar werd uitgevonden, bleek er nood aan een audiokanaal dat in de andere richting werkte.

eARC doet hetzelfde, maar dan via een andere techniek, zodat ook surround-geluid in de hoogste kwaliteit (te vinden op Ultra-HD-blu-rays) over kan worden gebracht. In de praktijk is dit niet zo belangrijk. HDMI-eARC biedt daarnaast betere lipsynchronisatie.

Met HDMI-eARC houden tv-bouwers rekening met een nieuwe realiteit: streaming is nu het belangrijkste, tv-decoders en schijfjesspelers worden massaal gedumpt. Dat is een grote kentering. Vroeger gold bovendien dat je een videobron (zoals een console of blu-ray-speler) het best aansloot op je audiotoestel. Dat leverde de beste audiokwaliteit.

©PXimport

Dankzij eARC is dat niet langer zo. Het is nu gebruikelijk om je bronnen rechtstreeks aan je televisie te koppelen. Bovendien kijken velen via de apps op hun televisie. Kortom, er is weinig vraag naar extra HDMI-ingangen op een soundbar. Je ziet zelfs high-end modellen zonder een extra HDMI-poort.

Dit creëert wel een probleem voor mensen met een oudere tv die Dolby Atmos willen ervaren. Toestellen die gebouwd werden vóór circa 2017 bieden zelden Atmos via Netflix, Disney+ en andere streamingaanbieders. De benodigde apps zijn er misschien wel, maar leveren op die oudere toestellen enkel Dolby Digital Plus 5.1.

Ook als je een moderne bron, zoals een Apple TV 4K of Xbox, aan je oudere tv koppelt, heb je nog steeds een probleem. De televisie zal de Atmos-stream die de Apple TV aanlevert niet doorsturen naar de soundbar. De audio wordt dan omgevormd tot stereo. De enige optie die je in dat geval hebt, is om je bron rechtstreeks aan het audiotoestel te koppelen. Maar als er geen extra HDMI-ingang is op de soundbar, kan dat niet.

Heb je een nieuwe televisie, eventueel uitgerust met HDMI-eARC, dan zijn de tv-apps mogelijk wel in staat Atmos te leveren en wordt de audio van een bron die aan een televisie hangt volledig doorgestuurd (passthrough).

Muziek streamen op soundbar

Verschillende soundbars in dit dossier hebben eigen apps waarmee je eigen muziek of gestreamde muziek kunt afspelen. Leuk, maar veel mensen verkiezen om te werken met hun vertrouwde muziek-apps.

Dat kan bij de meeste modellen via Chromecast en/of AirPlay 2. De eerste technologie komt van Google, de tweede van Apple, en heel wat soundbars hebben beide aan boord. Ze bieden ongeveer hetzelfde: je kunt in een app van een dienst gewoon op een pictogram tikken om de muziek via de soundbar af te spelen.

Het grote voordeel van Chromecast is dat de muziekstream direct naar de soundbar loopt, zonder de smartphonebatterij leeg te trekken. Je kunt zelfs een afspeellijst kiezen en dan je telefoon afsluiten: de muziek blijft spelen. AirPlay is dan weer veelzijdiger en laat je bijvoorbeeld ook audio van een YouTube-video of een game naar een soundbar sturen.

©PXimport

AirPlay 2 en Chromecast bieden beide ondersteuning voor het groeperen van verschillende luidsprekers. Je kunt bijvoorbeeld dezelfde track synchroon afspelen op je soundbar en een Chromecast- of AirPlay 2-speaker in de keuken. Handig is dat Chromecast en AirPlay het makkelijk maken om een soundbar met het wifi-netwerk te verbinden. Via de Google Home-app of de wifi-instellingen van een iPhone of iPad regel je dat met enkele tikken.

Spotify-gebruikers zien trouwens dankzij Spotify Connect hun soundbar (als die met het netwerk verbonden is) gewoon opduiken in de Spotify-app zelf. Dit werkt heel goed en deze functie is tegenwoordig op nagenoeg elke soundbar met wifi aanwezig.

Je tv-geluid doorsturen met Chromecast of AirPlay 2 kan niet. Daarvoor moet je een echte multiroom-soundbar hebben, zoals van Denon, Sonos of Bluesound. Bij hun producten staat het softwareplatform centraal en is er meer flexibiliteit om geluid door te sturen naar andere toestellen elders in de woning. Zo kun je bijvoorbeeld ook een platenspeler aansluiten op een aux-ingang van de soundbar en het geluid daarvan beluisteren via een speaker in de eetkamer.

Niet iedereen heeft een ruime woonkeuken. Misschien woon je in een flat, een klein appartement of heb je bewust gekozen voor een tiny house. Maar ook in een compacte keuken kun je verrassend veel kwijt – zolang je maar slim omgaat met de beschikbare ruimte.

Sommige mensen zeggen weleens dat de keuken het kloppende hart van het huis is. Je begint er je dag met een kop koffie, zit er 's middags met de kinderen om de (school)dag door te spreken en kookt er 's avonds een lekkere maaltijd. Het is ook een plek waar je steeds meer spullen verzamelt. Denk aan pannen, borden, potten, snijplanken, schoonmaakmiddelen enzovoorts. Hoe kleiner je keuken is, hoe lastiger het wordt om al die spullen netjes op te bergen. Maar het kán wel: een kwestie van je keuken goed indelen en alle beschikbare ruimte benutten.

Hang planken en rekken op

Heb je weinig plek (over) op je aanrecht maar nog wel ruimte aan de muur? Dan is het ophangen van een paar planken een goed idee. Kies bij voorkeur planken die passen bij de stijl van je keuken. Omdat de planken in een kleine keuken vooral functioneel moeten zijn (elke centimeter ruimte telt) is het slim om er vooral dingen op te zetten die je vaak nodig hebt. Denk bijvoorbeeld aan potjes met specerijen, glazen of borden.

Zorg wel voor overzicht. Grote lepels en spatels kun je bijvoorbeeld verzamelen in een glazen pot of een oude vaas. Daarmee geef je spullen die je al hebt meteen een nieuwe functie. Kijk ook of je ruimte hebt voor bijvoorbeeld een magnetische messenhouder, een rekje of haken. Daar kun je dan scharen, gardes en opscheplepels aan ophangen.

©Marina

Kastdeurtjes hebben twee kanten...

Niet alles hoeft in het zicht. Kijk eens naar de binnenkant van je keukenkastjes. Daar kun je vaak nog best aan hoop aan kwijt. Bevestig wat kleine haakjes en hang daar bijvoorbeeld je afwasborstel en pannenlappen aan. Of hang een klein deurrekje op. Daarin kun je spullen als aluminiumfolie, boterhamzakjes of schoonmaakdoekjes in opbergen kwijt. Let wel op dat je de kastdeur nog goed kunt sluiten.

Keukenkastjes slim indelen

Heb je iets meer ruimte in je keukenkastjes tot je beschikking? Dan kun je ook de onderkant van de planken gebruiken om je wijnglazen aan op te hangen. Er zijn bijvoorbeeld metalen ophangsystemen te koop waar je de glazen zo in schuift. Zorg er wel voor dat er onder die glazen voldoende ruimte overblijft.

Schoonmaakspullen nemen ook al gauw veel ruimte in. Je kunt ze natuurlijk allemaal mooi in het gelid achter elkaar zetten, maar je kunt ze ook allemaal in een emmer doen en alles zo in één keer in het kastje zetten. Dat scheelt ruimte, omdat je zo de hoogte van het kastje beter benut. Bonus: als je wilt gaan schoonmaken, heb je dan meteen alles bij de hand!

Ook slim: gebruik mandjes of opbergdozen om kleine spulletjes in op te bergen. Kunststof opbergboxen kun je bovendien makkelijk stapelen. Doe spullen die je weinig gebruikt in de onderste doos. Wanneer je er een etiket op plakt waarop je de inhoud van de box noteert, blijft alles lekker overzichtelijk.

Hoekkast? Draaiplateau!

Tot slot hebben we nog een tip voor als je een hoekkast in de keuken hebt. Die bieden op zich veel ruimte, maar je komt er zo moeilijk bij. Dat ondervang je door er een onderhoekcarrousel (ja mensen, dat is een bestaande term!) in te plaatsen. Het is een soort draaiplateau met verschillende planken waar je veel op kwijt kunt. Zo'n carrousel is vooral handig voor pannen. Wanneer je de kastdeur opent, komt het plateau automatisch naar buiten. Je benut dus echt alle ruimte in de hoekkast, terwijl je tegelijkertijd geen moeite hoeft te doen om er iets uit te pakken.

©rois010

Kleine keuken? Toch genoeg ruimte!

Je ziet dat je meer ruimte hebt in een kleine keuken dan je misschien zou denken. In een bestaande keuken kun je al de nodige aanpassingen doen zodat je zoveel mogelijk spullen kwijt kunt. Ga je een nieuwe keuken kopen? Zelfs als die niet zo groot is, zijn er veel mogelijkheden. Vraag je keukenleverancier om advies: die hebben vaak nog meer tips voor je!

Je hebt geen programmeerervaring, maar je wilt toch een eigen mobiele app maken? Onmogelijk? Niet met een gratis en krachtig duo als Android Studio en Cursor. Programmeerkennis is niet vereist, al helpt het als je precies weet wat je wilt en dat ook goed kunt verwoorden.

We richten ons op het maken van Android-apps met behulp van het gratis Android Studio. Dit is de officiële geïntegreerde ontwikkelomgeving (IDE) van Google. Die biedt een uitgebreide set tools voor het ontwerpen, ontwikkelen, testen en debuggen (foutopsporing) van Android-applicaties, en ondersteunt programmeertalen als java, C++ en Kotlin. Deze laatste wordt officieel door Google ondersteund en is erg geschikt voor het ontwikkelen van Android-apps. Deze taal wordt daarom ook standaard gekozen voor nieuwe projecten in Android Studio.

Leuk om te weten, maar eigenlijk hoef je je daar helemaal niet om te bekommeren, aangezien we zelf niet, of althans niet handmatig, aan de achterliggende code gaan sleutelen. Immers, we laten deze gewoon genereren met een andere gratis tool: Cursor. Dit is een codegenerator en -editor die op Visual Studio Code is gebaseerd en door AI wordt gestuurd. Beide tools kunnen netjes naast elkaar draaien en met prompts in een natuurlijke taal, zoals Nederlands, genereer, wijzig en optimaliseer je de nodige code automatisch.

Installatie en setup Android Studio

Je hebt inmiddels begrepen dat je twee tools nodig hebt: Android Studio en Cursor. We beginnen met de eerste. Ga hiervoor naar https://developer.android.com/studio en klik op Download Android Studio (in ons geval is dit de versie Ladybug Feature Drop). Accepteer de voorwaarden en bevestig de download (circa 1,14 GB).

Open het installatiebestand, druk driemaal op Next en klik op Install. Start Android Studio na de installatie. De set-upwizard verschijnt. Klik op Next, laat Standard geselecteerd en klik opnieuw op Next.

Er worden verschillende onderdelen geïnstalleerd, waaronder een emulator, een SDK voor Android en aanvullende modules. Klik op Finish om deze te downloaden. Bevestig met Ja en klik nogmaals op Finish. Het welkomstvenster verschijnt.

Android Studio is een IDE met verschillende handige componenten.

Begin nieuw project

Klik in het welkomstvenster op New Project. Kies bij Templates voor Phone and Tablet en selecteer Empty Activity. Druk op Next. Voer een naam in voor je app, afhankelijk van het type app dat je wilt maken. In ons voorbeeld maken we een app om de weersverwachting te bekijken en op basis van temperatuur, windkracht en regenkans te bepalen of een dag geschikt is voor een fietstocht, inclusief de mogelijkheid om een locatie in te voeren. We noemen deze app Fiets of Niets.

Bij Package Name kun je bijvoorbeeld invullen nl.<jenaam>.fietsofniets, een omgekeerde domeinnaam gevolgd door de appnaam. Pas eventueel Save Location aan en noteer deze. Laat de overige instellingen, zoals API 24 en Kotlin DSL, ongewijzigd.

Klik op Finish om de benodigde bestanden te laden. Er wordt een basisstructuur gegenereerd, waaronder MainActivity.kt, een Kotlin-bestand dat de code voor de hoofdactiviteit bevat. Dit kan intimiderend ogen, maar zoals gezegd: je hoeft hier zelf zo goed als niets aan te wijzigen.

Als Android Studio detecteert dat Microsoft Defender actief is en hierover een melding geeft, klik dan op Automatically en bevestig met Ja om te voorkomen dat deze beveiliging storend werkt. Je kunt het venster Assistent verbergen via het knopje rechtsboven. Laat het Android Studio-venster wel geopend. Dit bevat nu twee deelvensters: rechts de eigenlijke code, links de bestandsstructuur voor deze code.

De Studio-omgeving met de Kotlin-code oogt intimiderend, maar watervrees is nergens voor nodig.

Installatie en setup Cursor

Hoog tijd om AI-tovenaar Cursor erbij te halen. Open je browser en ga naar www.cursor.com. Klik op Download en voer het gedownloade exe-bestand uit.

Kies de gewenste taal, bijvoorbeeld English, ga akkoord met de licentieovereenkomst, selecteer de installatielocatie en laat de overige opties ongewijzigd. Klik op Next en vervolgens op Install. Laat Launch Cursor geselecteerd en druk op Finish.

Bij de eerste opstart kun je de meeste instellingen ongemoeid laten. Wil je AI-prompts in het Nederlands gebruiken? Vul dan Nederlands in bij Language for AI en bevestig met Continue. In het volgende venster kun je eventueel Private Mode inschakelen, zodat prompts en invoer niet worden opgeslagen. Klik op Continue en daarna op Sign Up om de AI-functionaliteit te activeren. Meld je nu in het geopende browservenster aan met je e-mailadres of via een Google- of GitHub-account. Volg de instructies en bevestig indien nodig met Yes, Log in.

De installatie en setup van Cursor heb je zo voor elkaar.

Nieuw project

Wanneer je terugkeert naar het Cursor-venster, ben je automatisch aangemeld. Aangezien zowel Cursor als Android Studio een donker thema gebruiken, kan dit in het begin wat verwarrend zijn. Je kunt het thema van Cursor daarom misschien het beste aanpassen. Ga hiervoor naar File / Preferences / Theme / Color Theme en kies bijvoorbeeld Red.

Klik in het startvenster op Open project en navigeer naar de map waarin Android Studio het project heeft opgeslagen. Standaard is dit C:\Users\AndroidStudioProjects\<app_naam>. Cursor importeert automatisch de code van je Android Studio-project. Je kunt nu AI-prompts gebruiken om je app helemaal vorm te geven.

Het project is geladen en het thema hebben we wat opvallender gemaakt.

Cursor Composer

Druk op Ctrl+I om het deelvenster Cursor Composer te openen. Rechts verschijnt nu een invoerveld waarin je je eerste AI-prompt kunt typen, oftewel je vraag of instructie.

Linksonder dit venster zie je dat standaard het AI-model Claude-3.5-sonnet wordt gebruikt. Wil je een ander model, zoals gpt-4o, klik dan op het pijlknopje en selecteer je voorkeur.

Wil je extra modellen inschakelen, klik dan op het tandwielpictogram rechtsboven, open de rubriek Models en vink de gewenste modellen aan. Let op: sommige modellen vereisen een betaalde API-sleutel, die je hier bij de juiste provider kunt invullen. In dit artikel werken we verder met het gratis Claude-3.5-sonnet.

Je kunt met verschillende AI-modellen aan de slag.

AI-prompts

Het komt erop neer dat je met prompts instructies geeft aan Cursor (Composer) om je app vorm te geven. Doe dit stapsgewijs en gestructureerd. Waarschijnlijk gebruikt je projectstructuur meerdere bestanden, zoals kt en xml. Om Cursor te dwingen hiermee rekening te houden, begin je prompts bij voorkeur met @codebase (bevestig met Enter). Dit is niet altijd nodig bij eenvoudige of algemene instructies, maar kwaad kan het eigenlijk nooit.

Hieronder een voorbeeld van een eerste prompt voor onze app Fiets of Niets:

@codebase, druk op Enter. Gebruik de gratis dienst Open-Meteo om een weersvoorspelling van de eerstvolgende 7 dagen te geven, telkens in één regel, druk op Enter.

Cursor genereert direct de nodige code (bestanden). Verschijnt de melding Accept file of Accept all, klik hierop om de aanpassingen door te voeren. Wij hebben Open-Meteo gekozen omdat deze geen API-sleutel vereist. Zo vermijd je dat Cursor een dienst gebruikt die dit wel nodig heeft. Moet er toch een sleutel worden ingevoerd, geef deze dan via een prompt aan Cursor door en vraag om deze op de juiste plek in de code te verwerken.

Alle begin is moeilijk: de eerste prompts voor de ontwikkeling van een app.

App testen

Test je app geregeld. Open het venster van Android Studio – de door Cursor gegenereerde code is hier ook opgenomen – en klik bovenaan op de groene knop Run App (Shift+F10). De app start dan in de Android-emulator, al kan dit vooral de eerste keer even duren.

Het is niet uitgesloten dat er foutmeldingen verschijnen in het deelvenster Build Output (onderaan) van Android Studio. Druk hiervoor indien nodig eerst op de knop Build in de knoppenbalk linksonder. Duiken er inderdaad foutmeldingen op (zoals ‘unresolved references’), geef deze dan via prompts door aan Cursor en vraag om ze op te lossen. Bevestig de voorgestelde wijzigingen telkens met Accept all en test opnieuw.

Cursor kan ook voorstellen om foutmeldingen uit de Logcat van Android door te geven. Open Logcat in Android Studio via de gelijknamige knop in de knoppenbalk linksonder, kopieer de meldingen met Ctrl+C en plak ze in het Cursor-promptvenster met Ctrl+V. Zijn de fouten verholpen, dan kun je de app verder vormgeven, telkens met gerichte prompts aan Cursor.

Desnoods open je de Logcat en geef je foutmeldingen als prompts aan Cursor door.

App gebruiken

Werkt je app goed en ziet deze er goed uit in de emulator, dan kun je deze overzetten naar een fysiek Android-apparaat. Je kunt hiervoor een apk-bestand laten genereren (Android Package Kit) dat alle code in één pakket verzamelt. Klik op het menuknopje linksboven in Android Studio, open bovenaan het tabblad Build en kies Build App Bundle(s)/APK(s) / Build APK(s).

Je kunt je app in een apk-bestand inpakken.

Even later verschijnt een melding en kun je hier op Locate klikken om de map in Verkenner te openen. Wil je de app installeren, stel dan het apk-bestand beschikbaar op je telefoon, bijvoorbeeld via cloudopslag, en dubbelklik erop. Zorg wel eerst dat in de Android-instellingen de installatie van onbekende apps is toegestaan (via een optie als Apps / Speciale app-toegang / Onbekende apps installeren). Je kunt het kant-en-klare apk-bestand van onze eigen Fiets of Niets-app hier downloaden.

Je kunt ook je fysieke Android-apparaat direct gebruiken via de knop Device Manager in de rechterzijbalk van Android Studio. Selecteer hier je eigen apparaat in plaats van het virtuele apparaat van de emulator, mits dit via usb is aangesloten en je de nodige machtigingen hebt ingesteld. Voor verdere details hebben we hier helaas niet de ruimte.

Of je verbindt rechtstreeks je fysieke Android-apparaat.