De Moto G-serie van Motorola is al jaren de beste keuze als je een goede smartphone zoekt, voor een portemonnee-vriendelijke prijs. Ook deze nieuwste Motorola Moto G7 Plus is een goede keuze, maar je moet wel een paar concessies doen. Welke? Dat lees je in deze Moto G7 Plus review.

De Motorola Moto G7 Plus is het topmodel uit de Moto G-serie. Deze serie volgt de Moto G6 serie op, die in 2018 verscheen. Opvallend uit deze G6-serie was dat de Moto G6 flinke concessies deed ten opzichte van de Moto G6 Plus. De Plus uitvoering had betere prestaties, een betere camera, een beter scherm en een wat groter formaat. Motorola heeft er hard aan gewerkt in de G7-serie om de verschillen tussen de Moto G7 en deze Moto G7 Plus kleiner te maken. Het formaat en de luxe behuizing zijn hetzelfde gebleven. Deze behuizing is overigens niet waterdicht. Verder heeft de G7 Plus uitvoering wederom een iets snellere chipset, iets betere camera en een iets beter scherm. Maar de verschillen zijn minder merkbaar dan bij de G6-serie. Vorig jaar was nog het advies om altijd de paar tientjes meer te investeren in de Plus-uitvoering. Bij de G7-serie maakt het niet uit. De G7 is een uitstekende basis, die je met deze G7 Plus uitbreidt met een iets betere camera’s, prestaties en een 27 W-snellader.

©PXimport

©CIDimport

Waar voor je geld

De Motorola Moto G7 Plus kost 300 euro, een paar tientjes meer dan de gewone G7. Daarmee is de prijs-kwaliteitsverhouding gewoonweg uitstekend te noemen. De Moto G7 Plus oogt ontzettend luxe, dankzij een glazen behuizing en de voorzijde waarbij een groot 6,3 inch scherm is geplaatst met dunne randen en druppelvormige scherminkeping. Stiekem heb ik ook wel een zwakje voor de rode uitvoering die we te testen kregen. Fraai detail is dat de vingerafdrukscanner aan de achterzijde in het Motorola-logo verwerkt zit. Het ronde camera-eiland maakt de smartphone herkenbaar als Moto-smartphone, maar steekt wel een stuk uit de behuizing. Toegegeven, bij de Moto G6-smartphones was dit erger. Toch is het geen smartphone die je zonder hoesje gebruikt vanwege de camera die uit de behuizing steekt en de glazen behuizing die vingerafdrukken aantrekt.

Niet alleen de buitenkant doet je vermoeden dat je een smartphone van rond de 600 euro in handen hebt. Ook de binnenkant is dik in orde: de Snapdragon 636 chipset met 4GB breken natuurlijk geen snelheidsrecords, maar zijn voor deze prijsklasse dik in orde voor de belangrijkste taken van je smartphone. De accucapaciteit van 3.000 mAh is voldoende om de dag mee door te komen. Maar veel meer ook niet.

Groot scherm

De Moto G7 Plus heeft hetzelfde schermpaneel als de Moto G7: een 6,2 inch scherm met een full HD-resolutie. Net als bij andere moderne smartphones maakt Motorola gebruik van een druppelvormige inkeping, dunne schermranden en een afwijkende beeldverhouding. In dit geval van 19 bij 9. De beeldkwaliteit is dik in orde: het scherm oogt helder en de kleuren komen er mooi uit… Maar er is iets geks aan de hand. Onze testversie van de Moto G7 Plus had een mindere beeldkwaliteit dan de gewone Moto G7 die op de testbank ligt. Onze Moto G7 Plus had een wat grauwer beeld en minder goede kijkhoek. Dat is eigenaardig. Want navraag leerde me dat het toch echt om dezelfde schermpanelen gaat. We kunnen een afwijkend toestel hebben gekregen, maar het zou ook kunnen dat de beeldkwaliteit per toestel wisselt.

©CIDimport

Moto G7 Plus camera

Aan de achterzijde van de Moto G7 Plus zit een dualcam. Deze kan helaas niet gebruikt worden voor geavanceerde mogelijkheden zoals zoomen zonder kwaliteitsverlies. De tweede cameralens is puur bedoeld voor diepte-waarneming, die weer toegepast wordt in bijvoorbeeld de portretmodus (waarbij een scherptediepte-effect wordt gebruikt), uitsnedes en spotkleur (die een monochrome foto maakt, met uitzondering van één kleur die je zelf ingeeft). Desondanks voelt zo’n tweede lens altijd een beetje overbodig als het geen zoomfunctie biedt. Google kan de mogelijkheden die ik net noemde namelijk ook softwarematig uitvoeren met een enkele lens aan de achterzijde van de Pixel-smartphone.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Bij moeilijke lichtomstandigheden merk je al gauw dat de Moto G7 Plus (links) in staat is betere foto's vast te leggen.

De hoofdlens is in staat om goede foto’s te schieten. Smartphones in dezelfde prijsklasse laten vaak veel grauwere foto’s zien dan deze Moto G7 Plus. Dat is overigens ook het verschil tussen de G7 en G7 Plus. Wie een degelijke camera zoekt in een budgetsmartphone is beter af om die paar tientjes extra te investeren in de Plus-uitvoering, want vooral wanneer de lichtomstandigheden moeilijker worden, merk je het verschil duidelijk. De Moto G7 Plus schiet levendige foto’s, waarbij het dynamisch bereik groot genoeg is om zowel donkere als lichte oppervlaktes in een foto redelijk duidelijk weer te geven. Natuurlijk komt de Moto G7 met zijn foto’s niet in de buurt van de duurste Huawei, Samsung of Apple smartphone. Maar desondanks, de foto’s die je met de G7 Plus schiet zijn dik in orde.

Android 9.0 met Motosaus

Naast de prestaties en de betere camera’s is de G7 Plus gelijk aan de Moto G7. Uiterlijk, bouwkwaliteit, maar ook de software. De Motorola’s draaien op Android 9 (Pie), met een Motorola-sausje. Toevoegingen zijn bijvoorbeeld Moto Acties, waarbij je de smartphone handig bedient. Bijvoorbeeld door de zaklamp aan te zetten door de smartphone te schudden of de camera te starten met een polsbeweging. Motorola is een voorbeeld voor veel fabrikanten, door niet te ingrijpend zaken te veranderen in Android, gewoon de meest recente Androidversie op de smartphone te leveren en duidelijk te zijn over het updatebeleid. Toch laat Motorola op softwaregebied wat steken vallen. Het updatebeleid kan namelijk beter: je krijgt één grote versie-update en twee jaar lang veiligheidspatches. Veel andere budgetsmartphones draaien op Android One en zien daarmee betere ondersteuning tegemoet.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Alternatieven voor de Moto G7 Plus

Hoewel de Moto G7 Plus een van de beste budgetsmartphones is, zijn er genoeg alternatieven. Natuurlijk is er de Moto G7, die qua camera en prestaties iets minder scoort, maar wel wat goedkoper is. Maar ook Xiaomi’s Pocophone F1 is een interessant alternatief voor ongeveer dezelfde prijs. Qua prestaties loopt deze smartphone rondjes om de Moto G7 Plus, alleen kan de Pocophone niet tippen aan de Androidversie van Motorola. Wie juist het beste zoekt wat Android te bieden heeft kan beter in dezelfde prijsklasse op zoek naar een Android One smartphone, zoals de Nokia 6.1 en Nokia 7.1.

Conclusie: Motorola Moto G7 Plus kopen?

Net als bij de vorige generaties van de Moto G-serie is de Moto G7 Plus de beste budgetsmartphone die je kunt kopen. De smartphone oogt luxe en modern en het toestel heeft gewoonweg geen grote minpunten. Dat gezegd hebbende, er komt steeds meer serieuze concurrentie, qua beter presterende smartphones en smartphones met betere Android-support. Ook zijn de verschillen tussen de gewone Moto G7 en Plus-versie minder groot.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.