Een trap in een woning wordt veel gebruikt en krijgt dus behoorlijk wat te verduren. Op een gegeven moment is het tijd voor een renovatie. Dat is een klus die je zelf kunt doen als je een beetje handig bent. Je leest hier hoe je dat aanpakt.

Benodigdheden

• De nieuwe bekleding:
◦ Overzettreden: meestal hout of PVC
◦ Stootborden (bij een gesloten trap)
◦ Afwerklijsten
• Hand- of decoupeerzaag: kies voor fijne tanden voor het mooiste resultaat
• Schuurpapier en schuurmachine
• Rolmaat of duimstok
• Montagekit

Lees ook: De juiste zaag voor iedere klus

Stappenplan

Hoeveel traptreden heb je nodig en wat is de vorm van je trap?

Voor je begint, bepaal je wat je precies nodig hebt, zodat je niet onnodig veel uitgeeft aan materialen. Rechte trappen zijn het makkelijkst te bekleden, maar in Nederland hebben de meeste trappen een bocht. Tel het aantal treden; over het algemeen zijn dat er 13 of 14. Verder speelt het een rol of jouw trap open of dicht is, oftewel: kun je tussen de treden door kijken? Een open trap heeft geen stootborden nodig. Maar het is wel zo fraai om ook de andere kant van de trede af te werken, aangezien die bij een open trap zichtbaar is.

Het verwijderen van de oude bekleding van de trap

Bij het verwijderen is het vooral belangrijk om aandacht te besteden aan de lijmresten. Anders hecht de nieuwe laag niet goed. Demonteer eerst de bovenlaag. Ga daarna met een krabber over de treden om de grofste lijmresten en oneffenheden weg te werken. Schuur de trap vervolgens met een schuurmachine voor een egale ondergrond. Met de hand schuren is mogelijk, maar gezien de omvang van een trap niet aan te raden.

©U. J. Alexander

Het opmeten van de maten van rechte treden

Het opmeten is de stap waarin de meeste fouten gemaakt worden, vooral bij trappen met een bocht. Ga dus secuur en systematisch te werk. Meet de breedte en de lengte van de traptrede en teken dit af op het nieuwe materiaal voor bekleding. Maak, wanneer je dat handig vindt, gebruik van een trapspin. Daar lees je meer over in de volgende alinea. Het is handig om zowel de trede op de trap als het nieuwe materiaal te nummeren.

©zephyr_p

Treden opmeten met een irreguliere vorm: de trapspin

De bocht in een trap is het meest lastige gedeelte omdat elke trede een unieke vorm heeft. Gelukkig bestaat er een speciaal gereedschap om ook deze treden snel en nauwkeurig op te meten: de trapspin. Er zijn verschillende modellen, maar ze werken op een vergelijkbare manier. Een trapspin bestaat uit een aantal poten, minstens zes. Deze zijn los van elkaar te bewegen en vast te zetten met de bijgeleverde vleugelmoeren.

Zo gebruik je de trapspin voor het opmeten van traptreden

Plaats twee poten van de trapspin aan de voor- en achterzijde van een traptrede. Vervolgens duw je twee poten tegen de zijkanten van de trede aan. Zet de trapspin vast met de vleugelmoeren. Deze houdt nu de vorm vast en hiermee creëer je een soort mal. Die til je op en neem je mee naar de nieuwe trapbekleding. Zorg ervoor dat je de moeren stevig vastdraait zodat de mal bij het verplaatsen niet vervormt. Teken de vorm af op het nieuwe materiaal. Hierdoor weet je over welke lijnen je moet zagen voor de exacte afmetingen.

Bij een flink aantal trappen zijn de treden die in de hoek liggen irregulier aan de zijkant. Gebruik in dat geval extra poten van de trapspin. Lees de specifieke instructies die bij de trapspin horen voor de mooiste resultaten. Schuur na het zagen de sneden bij voor een glad eindresultaat.

Bij een gesloten trap: stootborden opmeten

Leg de nieuwe treden op hun plek, maar bevestig ze nog niet. Meet nu de hoogte en breedte van het achterbord op. Doe dit altijd terwijl de nieuwe overzettreden op hun plaats liggen voor de exacte maat.

Het opmeten en plaatsen van de afwerklijsten

Over de opstaande gedeeltes van traptreden plaats je afwerklijsten. Bij een open trap zitten die aan beide kanten. Zorg ervoor dat de lijsten die je koopt de juiste hoogte hebben. Meet vervolgens de breedte op en zaag de afwerklijsten op maat. 

©Simin Zoran

Het passen en plaatsen van de overzettreden

Pas als je alles op maat hebt gezaagd, is het tijd om de onderdelen vast te zetten. Gebruik montagekit om alles te monteren. Begin bovenaan en plaatst als eerste de overzettreden en vervolgens de stoorborden en afwerklijsten. Werk de naden indien gewenst af met (gekleurde) kit.

Toch liever niet zelf aan de klus? 👇

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.