De nieuwste generatie iPhones verschijnt in meerdere smaken. Zo heb je kleine iPhone 12 Mini, de over-de-top iPhone 12 Pro en nog net iets grotere Pro Max en deze reguliere iPhone 12. En om eerlijk te zijn, deze iPhone 12 zou nog wel eens de interessantste smartphone uit de serie kunnen zijn. Het waarom, dat lees je in deze iPhone 12 review.

De iPhone 12 is (logischerwijs) de opvolger van de iPhone 11, die op zijn beurt weer de iPhone Xr opvolgde. Wanneer je de toestellen naast elkaar legt zie je weinig grote verschillen. De voorgangers zijn allebei zeer degelijke smartphones, maar tijdens het reviewen kwam ik niet van het gevoel af dat een deel van het bestaansrecht van de iPhone 11 en iPhone Xr bestond uit het in het zonnetje zetten van (de respectievelijk) nog duurdere iPhone 11 Pro en iPhone Xs. Vooral het verouderde schermpaneel voedde dit gevoel. Bij de iPhone 12 is dat gevoel volledig weggeslagen door Apple. Sterker nog, het is wellicht de verstandigste keuze voor wie op dit moment op zoek is naar een nieuwe iPhone.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Schermvernieuwing

Want je raadt het al, de (letterlijk) meest in het oog springende vernieuwing van de iPhone 12 ten opzichte van zijn voorgangers is het verbeterde beeldscherm. De iPhone 12 is uitgerust met een oled-schermpaneel én Full-HD-resolutie. Een flinke verbetering ten opzichte van de 720p- LCD-schermen van zijn voorgangers. De gebruikte schermpanelen zijn ook dik in orde, de helderheid is goed en de kleurweergave is erg natuurgetrouw afgesteld. De foto’s en video’s die je maakt komen nu veel beter tot hun recht en ook het kijken van video op bijvoorbeeld YouTube is veel prettiger.

Vergeleken met het scherm van de Pro uitvoering merk je dat de maximale helderheid iets lager is. Op papier is het scherm van de iPhone 12 iets minder scherp, maar om eerlijk te zijn zie ik dat met het blote oog niet. Het gebruikte schermpaneel heeft geen hogere verversingssnelheid, wat zou zorgen voor vloeiender lopende beelden.

Het 6,1 inch schermpaneel heeft dezelfde grootte als de iPhone 11 en ook de grote scherminkeping aan de bovenzijde is gebleven om de selfiecamera, microfoon en andere benodigde sensoren voor de 3D-gezichtsontgrendeling kwijt te kunnen. Hoewel de schermgrootte gelijk is gebleven is de iPhone 12 overigens wel een tikje kleiner en lichter dan de iPhone 11. Wellicht heeft Apple alle onderdelen nog ietsje compacter weten te behuizen, maar wellicht is dit verschil ook te verklaren door de gebruikte accu, die minder capaciteit heeft dan zijn voorganger. Dat is gek, vooral omdat de iPhone 12-serie de eerste smartphones van Apple zijn die kunnen verbinden met 5G.

iPhone met 5G

Sinds het voorjaar zijn de eerste 5G-smartphones op de markt verschenen en in de zomer hebben providers hun 5G-netwerken aan kunnen zetten. De iPhone 12-serie is dus de eerste serie iPhones die klaar zijn voor het nieuwe 5G-netwerk. Dat is prettig, want dankzij 5G heb je hogere snelheden en heb je een smartphone die klaar is voor de toekomst, dat laatste punt is een mooi één-tweetje met de langdurige update-ondersteuning die Apple biedt. Met de iPhone 12 kun je jaren vooruit, zonder iets te hoeven missen.

Toch zijn er wel wat kanttekeningen over 5G. De eerste kanttekening liet ik al doorschemeren: 5G weegt zwaarder op je accu. En de accucapaciteit van de iPhone 12 is niet best. Hierdoor zul je merken dat je accu nog sneller op gaat als je onderweg bent. Wanneer je je iPhone op 4G of wifi gebruikt gaat de accu ongeveer een dag mee (afhankelijk van je gebruik).

De tweede kanttekening is 5G in Nederland. Het écht grote snelheidsverschil ga je merken wanneer de 3,5Ghz-band in gebruik genomen kan worden. In Nederland wordt die frequentieband echter al gebruikt voor andere doeleinden, waardoor het waarschijnlijk nog jaren duurt voordat je optimaal 5G kunt benutten. De 5G-frequenties die nu worden gebruikt bieden wel een merkbaar snelheidsverschil, maar revolutionair is het nog niet te noemen. Kortom, 5G is een zeer prettige toevoeging, waarmee je smartphone klaar is voor de toekomst. Maar laat 5G geen reden zijn om nu een goed-werkende smartphone in te ruilen voor eentje die verbindt met het nieuwe netwerk. Voor 5G kun je beter nog even wachten.

Snelste chipset voorhanden: A14

De 5G-mogelijkheden zijn natuurlijk niet de enige snelheidswinst die de chipset van Apple biedt. De iPhone 12-serie beschikt over een nieuwe generatie chipset, die natuurlijk ook weer betere eigenschappen heeft op onder andere het gebied van rekenkracht en energieverbruik. Deze Apple A14 Bionic chip zagen we al eerder terug in de 2020-generatie van de iPad Air. Het grootste verschil is echter onzichtbaar: de chipset is 5nm (nanometer) in plaats van 7nm. In praktijk merk je weinig verschil, de iPhone 12 is uiterst snel en krachtig. Maar dat waren de vorige generaties van de iPhone ook, omdat Apple’s chipset op het gebied van prestaties al jarenlang rondjes loopt om chipsets van bijvoorbeeld Qualcomm, MediaTek en Samsung, die we terugvinden in de meeste Android-smartphones.

De overige specificaties van de iPhone 12 zijn eveneens dik in orde, het enige puntje van kritiek is dat het basis-opslaggeheugen van 64GB wel erg karig is.

Opladen met MagSafe

Het MagSafe oplaadsysteem waarmee je de nieuwe iPhone kunt opladen is bijzonder slim uitgevoerd. Het is een (bedraad) magnetisch blokje dat je op de achterkant van de iPhone plaatst. Het blokje klikt magnetisch automatisch goed vast (precies op het Apple-logootje) en laadt vervolgens de smartphone draadloos op. Er zijn ook speciale hoesjes waar een magneet in zit, zodat je de MagSafe-oplader op je hoesje van je iPhone plaatst en de smartphone door het hoesje heen opgeladen wordt.

Omdat de magneet aan zowel de oplader als in de iPhone zit, kunnen er nu zelfs accessoires gemaakt worden die je magnetisch aan de achterkant je toestel plaatst. Zoals een pasjeshouder. Houd je je pasjes graag bij je iPhone, let dan wel even op. Oude pasjes met een magneetstrip kunnen beschadigd raken door de MagSafe-magneet. De meeste moderne (bank)passen maken echter gebruik van een chip.

©PXimport

©PXimport

Het MagSafe-oplaadsysteem klikt magnetisch vast aan de hoes of de iPhone zelf.

Dubieuze keuzes

Eén van de meest opvallende bekendmakingen tijdens de presentatie van de nieuwste generatie iPhones, is dat er geen stekker meer in de doos zit. Wel een oplaadkabeltje overigens. Dat er geen stekker in de doos zit kan vervelend zijn, maar zo’n enorm gemis is het niet. Bijna iedereen heeft wel een oplader in huis. Wat meer tegen de haren in strijkt is dat Apple dit aankondigt als een groen besluit. Minder e-waste en kleinere doosjes voor de iPhones. Zonder enig besef van ironie en met een flinke marketingsaus schepte Apple op over de keuze... Door een bedrijf dat zijn elektronica in mens- en milieuonterende Chinese sweatshops maakt, zijn producten nagenoeg onrepareerbaar maakt en de audio-uitgang van iPhones verwijdert om muziekluisteraars op te zadelen met e-waste als dongels en slijtende bluetooth-oortjes.

Het groene argument is bepaald niet geloofwaardig, de mogelijke redenen van Apple laten zich raden. Het kabeltje in de doos en het vernieuwende MagSafe-oplaadsysteem moeten in een stekkerblok met usb-c uitgang. Die stekkerblokken zijn nog tamelijk zeldzaam, en moeten dus nieuw aangeschaft worden. Over usb-c gesproken. Dat Apple weigert de universele poort op de nieuwe generatie iPhones te plaatsen en nog altijd kiest voor de hevig verouderde en minderwaardige Lightning-aansluiting is niet goed te praten. Vooral omdat Macbooks en iPads wél met usb-c komen. De universele aansluiting, waarbij je al je apparatuur met één kabel aansluit en oplaadt zou niet alleen meer mogelijk maken, maar ook Apple’s groene argumentatie op z'n minst een beetje geloofwaardigheid meegeven.

Desondanks kun je er vergif op innemen dat Android-fabrikanten over elkaar heen rollen om hun volgende smartphone-generaties ook zonder stekker mee te leveren en een vergelijkbaar nieuw magnetisch oplaadsysteem te bedenken. Want wat Apple ook doet, of het nu hebberig of innovatief is. Het merk dicteert wat er op smartphone gebied gebeurt.

Camera

De camera van de iPhone 11 was een flinke verbetering ten opzichte van de iPhone Xr, mede dankzij de toevoeging van een extra lens. Hierdoor is de camera beter in staat diepte te herkennen, wat van meerwaarde is voor portretfotografie en door een groothoeklens naast de reguliere lens te gebruiken heb je de mogelijkheid om in- en uit te zoomen door van lens te wisselen. Deze camera-opstelling is gebleven bij de iPhone 12.

©PXimport

Verbeteringen zijn er echter ook, zo is het diafragma van de lenzen op de iPhone 12 lager, wat inhoudt dat de lens in staat is meer licht tot zich te nemen en meer kan vastleggen in donkere omgevingen. Ook het dynamisch bereik is erg goed, dat zie je bijvoorbeeld goed bij foto’s waarbij delen goed belicht zijn en delen (zoals schaduwen) juist niet. Hierdoor is de nachtmodus ook een stuk beter geworden, gebruik echter bij voorkeur wel de reguliere camera in het donker. Hoewel er niet echt verschil in fotokwaliteit te zien is bij gewone lichtomstandigheden, heeft de groothoek wat meer moeite in het donker.

Ten opzichte van de andere smartphones maakt de iPhone 12 foto’s die zich kunnen meten met de beste smartphone-camera’s. Alleen op het gebied van nachtfotografie is Huawei veel verder dan Apple. Verschillen zijn klein met bijvoorbeeld de iPhone 12 Pro, die een net wat beter dynamisch bereik heeft en dat vooral laat zien bij het maken van video’s. Functioneel heeft de iPhone 12 wat minder in zijn mars. Er is geen sensor voor scherpstellen, waardoor het soms wat lastig is in het donker om te focussen op een object. Tevens is er geen zoomlens als derde camera, terwijl concurrenten in dezelfde prijsklasse dit wel bieden.

De nachtmodus is overigens nu ook beschikbaar voor de frontcamera. In theorie een interessante ontwikkeling. In praktijk valt het wat tegen. Omdat het ook licht van het scherm gebruikt wordt, moet je de smartphone dichtbij houden, waardoor je geen mooie achtergrond kunt gebruiken of een selfie met meerdere mensen kunt maken. Met wat meer (straat)licht in het donker kon ik dit compenseren, maar merkte ik dat er snel bewegingsonscherpte optreedt. Bijvoorbeeld door haren in de wind. Kortom, je beste selfies worden niet gemaakt met de nachtmodus aan.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het verschil tussen de reguliere camera en de groothoekcamera.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De nachtmodus van de iPhone 12.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Detail (links), kleur (midden), portretmodus (rechts).

iOS 14

Een van de redenen waarom iPhones altijd zo populair zijn geweest, is de toegankelijkheid en ondersteuning van iOS. Iedereen kan moeiteloos met een iPhone overweg en zolang je een beetje voorzichtig met je smartphone om gaat heb je een toestel waar je jaren mee door kunt. Nadeel van iOS is daardoor echter dat het wat beperkt is in z’n mogelijkheden en vrijheden. Dat laatste punt staat onder druk, omdat er vanuit ontwikkelaars en overheden steeds meer kritiek komt op de (mogelijke) machtsmisbruik van Apple. Op het eerste punt timmert Apple zelf flink aan de weg. De laatste versie van iOS brengt veel veranderingen mee, denk bijvoorbeeld aan thuisscherm widgets en (ein-de-lijk) de mogelijkheid om standaard-apps, zoals de browser te wisselen. Ook op het gebied van privacy maakt iOS flinke stappen, door dataverzameling door adverteerders te beteugelen en meer controle uit te oefenen op de permissies van apps.

©PXimport

Alternatieven voor de iPhone 12

Het is gek, maar waar de iPhone 11 nog aanvoelde als alternatief voor de Pro-uitvoering, voelt de iPhone 12 Pro als een alternatief voor de iPhone 12. Het nuanceverschil zit ‘m in het feit dat de iPhone 12 als smartphone krachtig en compleet is. Je zou wel gek lijken om nog dieper in de buidel te tasten. De Pro-uitvoering is met name het overwegen waard als je écht heel graag een iPhone met zoomcamera wilt. De iPhone SE (2020) is een mooi alternatief als je een iPhone zoekt die betaalbaarder is, maar is het je om het toestelformaat te doen, dan is de iPhone 12 Mini de geschikte smartphone.

Bij Android-alternatieven heb je voor hetzelfde bedrag (en lager) meer camera-mogelijkheden en een veelzijdiger besturingssysteem. Maar niet de toegankelijkheid en ondersteuning van Apple. Interessante alternatieven zijn bijvoorbeeld te vinden in de Galaxy S20 en Note20-series van Samsung.

Conclusie: iPhone 12 kopen?

Eigenlijk gaf ik de conclusie van deze review al weg in de eerste alinea. Als je op zoek bent naar een nieuwe iPhone (of smartphone in het algemeen), is de iPhone 12 met afstand de beste keuze. De prijs ligt zoals je van Apple gewend bent nog wel te hoog. Desondanks krijg je bij de iPhone 12 het volledige pakket: goede ondersteuning, een topcamera, een razendsnel toestel en een hoogwaardig oledscherm.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.