Steeds meer laptops zijn voorzien van een universele usb-c-poort waardoor je één kabel kunt gebruiken voor zowel randapparatuur, video als opladen. Met het ACT USCB-C 4K Multiport Docking Station (AC7046) kun je ook daadwerkelijk één kabel gebruiken om alles in één keer op je laptop aan te sluiten.

ADC’s USB-C 4K Multiport Docking Station MST and Power Delivery AC7046 zoals dit product voluit heet, is een compact kastje vervaardigd uit aluminium dat degelijk overkomt. Je kunt het dockingstation naar keuze plat neerleggen of dankzij een meegeleverd voetje ook rechtop op je bureau zetten. Het voetje is degelijk gemaakt en het dockingstation staat ook met ingeplugde kabels stevig op zijn plaats.

©PXimport

©PXimport

Qua aansluitingen vind je op de voorkant een kaartlezer (microSD en SD), usb-poort, usb-c-poort, 3,5mm-headsetaansluitign en een usb-c-poort waarmee je het dockingstation met een meegeleverde kabel op je laptop aansluit. Op de achterkant vind je een gigabit-netwerkaansluiting, tweemaal usb, hdmi, tweemaal DisplayPort en een usb-c-aansluiting waarop je de lader van je laptop aansluit.

©PXimport

©PXimport

Eigen lader gebruiken

Opvallend is dat ADC een losse voeding meelevert met het dockingstation die je aansluit op een voedingsaansluiting op de achterkant van het dockingstation. Op zich zou je dat verwachten bij een dockignstation in deze prijsklasse, maar helaas is die voeding niet bedoeld om de aangesloten laptop mee op te laden. De voeding dient puur voor de functionaliteit van het dockingstation zelf. Hiermee worden bijvoorbeeld aangesloten externe harde schijven van genoeg voeding voorzien. Overigens doet de dock het wel zonder aangesloten voeding, maar dan werkt een gedeelte van de functionaliteit niet. Zo is bijvoorbeeld de netwerkverbinding niet beschikbaar zonder aangesloten voedingsadapter. Om met het dockingstation ook je laptop op te laden zul je een eigen usb-c-voeding moeten aansluiten op de daarvoor bedoelde usb-c-aansluiting op de achterkant. Je kunt maximaal een voeding van 100 watt gebruiken. Uiteraard kun je hiervoor de met je laptop meegeleverde lader gebruiken, al zijn er laptops die via usb-c kunnen worden opgeladen die geleverd worden met een lader voorzien van een andere laadaansluiting. In dat geval zul je zelf een relatief dure usb-c-voeding moeten regelen. In ieder geval is het natuurlijk een beetje onhandig dat je bij een dockingstation dat duidelijk is ontworpen om altijd op je bureau te staan alsnog een losse lader moet aansluiten.

Prestaties

In het dockignstation worden usb-controllers van Via Labs gebruikt waarbij de meeste onderdelen op usb3.0-snelheid (Gen 1) met het systeem zijn verbonden. Dit omhelst de aanwezige usb-poorten op de dock, de netwerkcontroller en de kaartlezer. Alleen voor de vanwege de hoofdtelefoonaansluiting ingebouwde geluidskaart, is een uitzondering gemaakt. Die is via usb 2.0 aangesloten. De ingebouwde netwerkcontroller komt uit de stal van Realtek terwijl het audiogedeelte van C-Media Electronics Inc. komt. Prettig is dat alle onderdelen van het dockingstation ook door macOS zonder aanvullende stuurprogramma’s direct werken. Alle usb-poorten zijn van het type usb 3.2 Gen 1, de huidige naam voor poorten die voldoen aan de originele usb3.0-snelheid van 5 Gbit/s. De snellere Gen2-standaard van 10 Gbit/s wordt dus niet ondersteund. In de praktijk heb je daar wel alleen echt last van als je snelle externe ssd’s via het dockingstation wilt aansluiten.

Voor het testen van de snelheid van de usb-aansluitingen hebben we een externe ssd gebruik. Aangesloten via het dockingstation, wordt een snelheid van 447 MB/s gehaald terwijl deze ssd direct aangesloten op dezelfde laptop een snelheid van 549 MB/s haalt. De netwerkcontroller is netjes verbonden via een gigabitsnelheid, maar presteert in de praktijk met een snelheid van 892 Mbit/s net wat minder dan verwacht. Je haalt met dit dockingstation dus niet de allerhoogste snelheden, maar voor veel toepassingen zal het meer dan genoeg zijn. Overigens zien we hetzelfde ook bij andere dockingstations.

Meerdere schermen

De dock is voorzien van een hdmi2.0-poort en tweemaal een DisplayPort1.4-aansluiting. Je kunt hierdoor indien je laptop dit ondersteunt een 4K-scherm met een verversingsnelheid van 60 Hz aansluiten. Afhankelijk van je laptop kun je naast één scherm ook meerdere schermen tegelijkertijd aansluiten. Het hangt van je laptop af of meerdere schermen daadwerkelijk ondersteund worden. Op een MacBook is dat sowieso niet mogelijk. Wordt dit wel ondersteund, dan wordt voor twee schermen tegelijkertijd maximaal 4K met een verversingssnelheid van 60 Hz ondersteund. Sluit je echter drie schermen aan, dan is driemaal een 4K-scherm met een verversingssnelheid van 60 Hz alleen mogelijk als je laptop DSC (display stream compression) ondersteunt. Zonder DSC is maximaal tweemaal 4K op 30 Hz plus een Full HD-scherm op 60 Hz mogelijk. Uiteraard kun je ook twee of drie Full HD-schermen aansluiten.

Conclusie

Het ACT USCB-C 4K Multiport Docking Station is een handig apparaat dat doet wat het moet doen en er qua ontwerp fraai uitziet. Wel behoort het dockingstation met een prijs van zo’n 200 euro tot de wat duurdere exemplaren die je kunt kopen en dan vallen er toch wat dingen op. Zo is er niet voorzien in snellere usb Gen2-poorten met een snelheid van 10 Gbit/s. Ook wordt er geen voeding voor een laptop meegeleverd, iets dat voor wat deze dock kost eigenlijk wel had gemogen. Nu zul je in de praktijk voordat je je laptop kunt aansluiten eerst je eigen lader ook moeten inpluggen en dat is toch wat onhandig voor een relatief groot dockingstation dat bedoeld is voor vaste installatie.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.