ID.nl logo
Je Android-tablet of smartphone koppelen aan je tv
© PXimport
Huis

Je Android-tablet of smartphone koppelen aan je tv

Het streamen van films en series op je telefoon of tablet is eenvoudig, maar voor een grotere kijkervaring kun je deze ook koppelen aan je televisie. Zo stream je moeiteloos content van je mobiele apparaat naar je tv-scherm. In dit artikel leggen we uit hoe je dat doet.

In dit artikel leggen we uit hoe je een Android-smartphone of Android-tablet koppelt aan je televisie, zodat je content kunt streamen naar je tv.

Tabletbezitters leven in een gouden eeuw qua content: steaming videoapplicaties zoals Netflix en zelfgemaakte video's en foto's moeten allemaal gedeeld worden. En hoewel online delen erg gemakkelijk is, is het veel leuker om het in het echt te doen. Het probleem is het scherm van je tablet: perfect voor één of twee personen, maar met vijf mensen eromheen is het toch echt veel te klein. Dit geldt nog sterker voor de iPad mini met zijn kleine scherm.

Het goede nieuws is dat je waarschijnlijk al een apparaat in je woonkamer hebt dat perfect is. Je tv is groot, helder, en niemand hoeft moeite te doen om te kunnen zien wat erop gebeurt. Er is een toenemend aantal manieren om er foto's en video's op te bekijken, van simpele kabels tot ingenieuze - maar vaak dure - draadloze opties .

Hier bekijken we beide opties, evenals de diensten die je in staat stellen om je abonnementen, foto's en video's op het grote scherm te delen - en de diensten waarmee dat niet kan. Hoewel we het voornamelijk over Android tablets hebben, geldt hetzelfde advies voor Android smartphones.

HDMI

HDMI (High Definition Multimedia Interface) is de huidige interface standaard. Als je je televisie in het afgelopen decennium gekocht hebt heeft hij een HDMI-poort, net als vrijwel elke settopbox, gamesconsole, en een redelijk aantal foto- en videocamera's. Het voordeel van HDMI, afgezien van de alomtegenwoordigheid ervan (wat betekent dat het goedkoop is), is het feit dat het tegelijkertijd plaats biedt voor zowel HD video als audio, waardoor je niet een film in full-HD hoeft te bekijken met de slechte speakers van je tablet voor het geluid. Een HDMI output is een voordeel dat veel Android tablets hebben ten opzichte van Apple's iPad.

Er zijn drie formaten HDMI-pluggen. Reguliere HDMI (Type A, links) zijn de volledige poorten die je vindt op apparaten waarop ruimte geen probleem is: denk aan tv's, laptops, en gamesconsoles. De poorten die je gewoonlijk op tablets en telefoons vindt zullen ofwel Type C (ook wel Mini HDMI genoemd, midden) of Type D (Micro HDMI, rechts) zijn. Van deze is Micro HDMI, of Type D, het kleinst.

Welk type poort je tablet ook heeft, je kunt deze redelijk goedkoop aan een HDMI poort koppelen: Je hoeft waarschijnlijk niet meer dan 10 tot 15 euro uit te geven aan een HDMI naar Mini-HDMI of Micro-HDMI kabel.

©PXimport

Een heleboel tablets hebben HDMI of één van de verkleinde varianten. De Acer Iconia A1, Archos 80 Titanium en Nokia 2520 - en heel veel andere - hebben het. Het is de meest eenvoudige aanpak.

Maar je hoeft niet per se een tablet met een HDMI-uitgang te kopen om hem aan je tv te kunnen koppelen.

MHL / Slimport

HDMI is eenvoudig te begrijpen: het is een poort die slechts één ding doet. Het nadeel is dat niet alle tablets een HDMI-uitgang hebben. Het goede nieuws is dat er een paar breed ondersteunde standaarden verschenen zijn waarmee Android eigenaren verbinding kunnen maken met externe displays door middel van hun eigen micro-usb-poort.

©PXimport

De standaarden in kwestie zijn MHL (Mobile High Definition Link) en de nieuwere SlimPort. Ze zien er allebei hetzelfde uit, wat voor de hand ligt aangezien ze simpelweg de micro-usb-poort op een Android apparaat gebruiken om video te leveren.

Net als HDMI, ondersteunen SlimPort en MHL zowel video als audio, met maximaal acht beschikbare kanalen voor surround sound. Beide vereisen normaal gesproken een break-out box: een kleine dongle tussen je apparaat en tv die het signaal van je telefoon converteert naar een signaal dat compatibel is met HDMI.

Je kunt verwachten om zo tussen de 15 en de 35 euro te betalen voor een SlimPort of MHL signaalconverter. Daardoor is het wat duurder dan het gebruiken van een tablet met een HDMI-poort, maar vooral MHL wordt door veel telefoon- en tabletfabrikanten ondersteund.

Er zijn verschillende versies van MHL geweest: we zijn momenteel bij versie drie, die de maximale resolutie verhoogt naar 4K. Dit is hetzelfde als SlimPort, en betekent dat beide standaarden zeer vergelijkbare technische specificaties bieden. Een voordeel van MHL is de brede ondersteuning van tv fabrikanten: kijk naar de achterkant van je tv, en als de HDMI-poort een MHL logo erboven heeft staan kun je een HDMI naar micro-usb-kabel gebruiken om de twee met elkaar te verbinden - de HDMI kabel levert stroom aan je tablet of telefoon, dus je hebt geen extra adapters of kabels nodig.

Als je tv MHL niet ondersteunt, of als je een SlimPort apparaat hebt, zul je een adapter nodig hebben. SlimPort gebruikers kunnen verwachten om zo rond de 20 euro uit te moeten geven, terwijl MHL gebruikers wat minder hoeven te betalen. Als je MHL gebruikt is de kans groot dat je een externe voedingsbron nodig zult hebben: MHL 3 kan tot 10 watt van het host apparaat gebruiken.

SlimPort heeft hier het voordeel: er is geen externe voedingsbron nodig, waardoor de opstelling minder rommelig is. Beide apparaten vereisen echter dat het scherm van de tablet aan staat, dus break-out boxen hebben meestal een micro-usb poort zodat je een oplader kunt gebruiken.

De ondersteuning voor MHL en SlimPort varieert enorm. Omdat er drie verschillende versies van MHL zijn, plus SlimPort, moet je de specificaties van je apparaat controleren voordat je een adapter koopt. De Microsoft Surface en Samsung Galaxy Tab 3 ondersteunen MHL, terwijl de Google Nexus 5 juist SlimPort ondersteunt.

Apple gebruikers hebben het gemakkelijker: hoewel de iPad technisch gezien compatibel is met DisplayPort, kun je hem alleen met Apple's eigen kabels aan een scherm koppelen. Het nadeel is de prijs: Je moet bijna 50 euro neertellen voor een officiële HDMI-adapter die je aan de Lightning connector van een iPad kunt koppelen (voor oudere iPads is er een 30-pin versie verkrijgbaar).

Er zijn ook adapters die niet door Apple zijn geproduceerd en dat scheelt enorm in de prijs. Voor iets meer dan een tientje kun je zo'n adapter kopen. Bedenk wel dat deze adapters mogelijk niet zo goed werken als de officiële van Apple. Doe daarom voorafgaand aan je aankoop wat onderzoek naar de adapter die je wilt kopen.

Draadloos

Het is geweldig om video rechtstreeks van een tablet naar je tv te kunnen beamen. Het goede van Android is dat er meerdere manieren zijn om dit te doen. Miracast is een draadloze standaard die een ad hoc netwerk aanmaakt tussen twee apparaten, doorgaans je tablet en een settopbox dit Micracast ondersteunt.

Een toenemend aantal tv's ondersteunt Miracast zonder dat er extra hardware voor nodig is. Miracast gebruikt H.264 voor videotransmissie, wat efficiënte compressie en goede full-HD beeldkwaliteit betekent. Beter nog, Miracast ondersteunt DRM (Digital Rights Management), wat inhoudt dat diensten zoals iPlayer en YouTube naar een tv gestreamd kunnen worden. Maar niet alle diensten werken. Android apparaten met Android 4.2 hebben Miracast ondersteuning.

Een alternatief is Google's Chromecast. Deze goedkope dongle kun je in een ongebruikte HDMI-poort van je tv pluggen, en deze maakt verbinding met je draadloze netwerk. Chromecast ondersteuning begint alomtegenwoordiger te worden, waardoor content van diensten zoals iPlayer, Netflix, enzovoorts met de Chromecast kan worden afgespeeld terwijl de dongle al het werk doet in plaats van je tablet, en dat is goed nieuws voor je batterijduur.

Sinds juli 2014 is het ook mogelijk om Chromecast te gebruiken om het display op je Android apparaat te spiegelen, waardoor je op je tablet op Play kunt drukken en er (DRM-vrije) video op je tv wordt afgespeeld. Hetzelfde geldt voor alles wat het scherm kan weergeven, waaronder apps, games, en foto's.

Het aansluiten van een Chromecast werkt erg eenvoudig. Het maakt in principe ook niet uit welke generatie Chromecast je hebt. Ook de ChromeCast Ultra, die 4K-beelden en HDR streamt sluit je op dezelfde manier aan. 

Ook is er een Chromecast Ultra. Het grote verschil met de reguliere versie van de Chromecast is dat je in 4K kunt streamen. Heb je dus een tablet met een 4K-scherm (bij veel tablets heet dit vaak Ultra HD, dan is het dus aan te raden om voor de duurdere Chromecast te gaan. De Ultra is namelijk enkele tientjes duurder. 

Chromecast aansluiten 

Voordat je kunt gaan casten moet je natuurlijk eerst een Chromecast aansluiten. Dit doe je natuurlijk aan je televisie, maar het werk in principe op ieder scherm met een HDMI-poort, dus je kunt ook een pc-monitor gebruiken. De Chromecast sluit je aan op de HDMI-ingang. Vervolgens heeft de Chromecast nog worden voorzien van stroom via een micro-usb-aansluiting. Je kunt deze direct aan het stopcontact hangen, maar sommige televisies hebben ook een usb-poort, die goed van pas komt om de Chromecast van stroom te voorzien. Zoek je meer informatie over het aansluiten van een Chromecast op je tv? Lees dan onze handleiding.

©PXimport

Apple gebruikers hebben opnieuw een eenvoudigere, maar duurdere oplossing. De iPad en iPhone ondersteunen geen enkele open streaming standaard, dus je zult een Apple TV (ongeveer 150 euro) moeten aanschaffen. Deze ondersteunt AirPlay mirroring, uitsluitend vanaf iOS apparaten, en net als Chromecast biedt het verschillende streaming diensten waaronder Netflix.

Met een Apple TV 4K kun je, zoals de naam al doet vermoeden, ook films en series in 4K streamen. Bovendien kan de Apple TV HDR-beelden afspelen. High Dynamic Range-beelden (meestal afgekort als HDR) zijn beelden met meerdere helderheidsniveaus. Met HDR worden schaduwen bijvoorbeeld donkerder terwijl een zonnige lucht licht blijft. Hierdoor krijg je een gedetailleerder en realistischer beeld.

Zorg dat het werkt

Video streamen vanaf je smartphone of tablet naar je tv zal afhangen van de setup die je gekozen hebt. Als je een fysieke connectie gebruikt, zoals HDMI, MHL of SlimPort, zal de content op het display van je tablet gewoon op je tv verschijnen zodra alles eenmaal verbonden is.

Dit is eenvoudig, maar er zitten een aantal nadelen aan. Je tablet verstuurt namelijk alleen een signaal wanneer het scherm aan staat. Dit betekent dat je batterij snel leegloopt, dus de kans is groot dat je de oplader zult moeten inpluggen om te zorgen dat hij er niet tijdens de show mee ophoudt.

Als je tablet video heeft die je zelf hebt aangeleverd, in de vorm van DRM-vrije bestanden, kun je prima mirroring gebruiken, en hetzelfde geldt voor commerciële diensten zoals Netflix, ITV Player en iPlayer. Maar het is niet allemaal even rooskleurig. Aanbieders van content weten dat consumenten extra zullen betalen voor het gemak van het streamen van tv-series in het hele huis.

Als je draadloos gaat, is Miracast momenteel de beste optie voor display mirroring, aangezien het simpelweg de inhoud op het scherm van je Android apparaat draadloos doorstuurt. Dus als je een foto opent op het scherm van je tablet, verschijnt deze op je tv - net als met een fysieke connectie zoals HDMI. Hetzelfde geldt voor veel apps: BBC's iPlayer, YouTube en Vimeo werken allemaal via Miracast. 

Hoewel veel fabrikanten Miracast ondersteunen, is het verwarrende wel dat elke fabrikant zijn eigen variant van Miracast aanbiedt en hier vaak ook een andere naam aan geeft. Miracast wordt niet (meer) ondersteund door Android en iOS, maar Windows 10 en Windows 11 kan wel streamen via Miracast. Heb je moeite om een verbinding tot stand te brengen, kijk dan even hier. Goedkope streamingsticks uit China bieden vaak wel ondersteuning voor Miracast.

Het nadeel van Miracast is hetzelfde als bij een kabelverbinding: het scherm van je tablet moet de hele tijd aan staan om het te laten werken. Dat, in combinatie met hogere eisen voor de draadloze radio van je apparaat (vooral als je tegelijkertijd van het internet aan het streamen bent), kan ervoor zorgen dat je een veel kortere batterijduur hebt.

Wil je een nieuwe TV kopen maar weet je niet waar je op moet letten? Bekijk onze YouTube-video!

Watch on YouTube

Meer video's van ID.nl zien? Abonneer je dan op ons YouTube-kanaal!

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 airfryers met bijzondere functies
© Grandbrothers - stock.adobe.com
Huis

Waar voor je geld: 5 airfryers met bijzondere functies

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Zin in een lekkere maaltijd, maar niet in een vette hap? Dan is een airfryer wellicht iets voor je. De redactie van ID.nl zocht er vijf uit, die bovendien van bijzondere functies zijn voorzien.

Aan een airfryer kun je niets meer verbeteren, horen we je denken. Toch is dat niet zo, want hoewel deze handige apparaten al in menig keuken te vinden zijn, wordt er nog veel doorontwikkeld. Daarom valt de keuze dit keer op airfryers met bijzondere functies die je niet direct op iedere airfryer tegen komt.

Tefal EY905D Easy Fry & Grill Dual 8.3L XXL

Deze Tefal-airfryer heeft twee gescheiden kookzones waarmee je verschillende gerechten tegelijkertijd kunt klaarmaken. Beide zones kunnen apart worden ingesteld qua temperatuur en tijd. Hierdoor kun je gerechten bereiden die niet dezelfde bereidingstijd nodig hebben, maar wel op hetzelfde moment klaar moeten zijn, bijvoorbeeld kip en friet. De inhoud van 8,3 liter is ruim genoeg voor huishoudens van 3 tot 5 personen.

De bediening van deze airfryer is digitaal, met knoppen en een overzichtelijk scherm. Het apparaat heeft verder een timer, instelbare temperatuur tot 200 graden en antiaanbaklaag. Er zijn geen geavanceerde voorgeprogrammeerde standen, maar de basisfuncties zijn voldoende voor alledaags gebruik. De manden zijn uitneembaar en kunnen met de hand of in de vaatwasser worden schoongemaakt. Met de Tefal-app vind je handige gerechten voor deze airfryer.

Inventum GF1200HLD

Dit model van Inventum combineert de functies van een airfryer en heteluchtoven. Het apparaat heeft een inhoud van 12 liter en beschikt over een roterende mand, waarmee je bijvoorbeeld friet automatisch kunt laten draaien voor een gelijkmatig resultaat. Daarnaast zijn ook een grillrek, bakplaat en draaispit meegeleverd, zodat je verschillende bereidingswijzen kunt toepassen. De temperatuur is instelbaar tot 200 graden en de timer tot 90 minuten.

LEES OOK: Airfryer met één of twee lades? Zo kies je slim

De bediening bestaat uit fysieke knoppen met een klein digitaal display. Gebruikers geven aan dat de prestaties stabiel zijn, en dat vooral de draaimand goed werkt bij snacks en aardappelproducten. Er is geen stoomfunctie of slimme aansturing. De buiten- en onderkant worden tijdens gebruik warm, dus plaatsing op een hittebestendig oppervlak is aanbevolen.

Ninja Foodi SP101EU

De Ninja Foodi SP101EU is opvallend in die zin dat het eruit ziet en werkt als een oven, maar toch airfryer-functionaliteit heeft. Het heeft dan ook acht functies: heteluchtfrituren, bakken, braden, grillen, drogen, roosteren, warmhouden en een aparte bagelstand. De oven heeft een vermogen van 2400 watt en verwarmt snel op, met een opwarmtijd van ongeveer 60 seconden. Door de combinatie van zes infrarood verwarmingselementen en luchtcirculatie wordt voedsel gelijkmatig bereid. De temperatuur en bereidingswijze worden digitaal ingesteld via een bedieningspaneel.

Bij de oven worden standaard een bakplaat, een heteluchtfrituurmand en een rooster geleverd. Het apparaat is geschikt voor verschillende soorten gerechten, van ovenschotels tot broodjes en gegrilde groenten. Dankzij het ontwerp en de functies kan de oven ook worden gebruikt als alternatief voor een traditionele heteluchtoven.

Ninja Foodi Dual Zone AF400EUWH

De Ninja Foodi AF400EU beschikt over twee aparte manden van elk 4,75 liter. Dit maakt het mogelijk om twee gerechten tegelijk te bereiden, met verschillende instellingen qua tijd en temperatuur. De zogenaamde 'Match Cook'- en 'Sync Finish'-functies zorgen ervoor dat je gerechten op hetzelfde moment klaar zijn, zelfs als deze andere bereidingstijden hebben. De bediening is volledig digitaal, met zes automatische kookprogramma’s zoals max crisp, air fry, roast en bake.

LEES OOK: Dit zijn de meestgemaakte fouten met airfryers (en zo voormijd je ze)

Je kunt de temperatuur instellen vanaf 40 tot 240 graden Celsius en het maximum vermogen is 2470 Watt. De binnenmanden zijn voorzien van een keramische antiaanbaklaag en kunnen in de vaatwasser. Het apparaat is relatief groot, dus dat is wel iets om rekening mee te houden als de ruimte in je keuken beperkt is. Gebruikers van de AF400EUWH waarderen de stille werking en de mogelijkheid om flexibel te koken zonder tussendoor schoon te maken of het apparaat opnieuw in te stellen.

Princess 1.182068.01.001

Met de Princess 1.182068.01.001 Double Basket Airfryer kun je twee gerechten tegelijk bereiden, dankzij de dubbele mand. Het apparaat staat los op het aanrecht en heeft een zwart ontwerp dat in de meeste keukens past . Je bedient het eenvoudig via het LED-display en de touchknoppen. Er zijn acht programma’s, een timer en je kunt de temperatuur zelf instellen tot 220 °C. De totale inhoud is 8 liter, genoeg voor ongeveer zes porties.

Tijdens het gebruik blijven de handvatten koel, en bij oververhitting schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit. De losse onderdelen – inclusief de binnenbakken – mogen gewoon in de vaatwasser. Met een vermogen van 2400 watt warmt de airfryer snel op en bereid je je eten gelijkmatig. Of je nu frietjes bakt of kip grilt, deze airfryer maakt het eenvoudig zonder veel gedoe.

▼ Volgende artikel
Voorjaarsklus: verzakt terras of pad zelf herstellen? Zo doe je dat!
© Irina Zharkova
Huis

Voorjaarsklus: verzakt terras of pad zelf herstellen? Zo doe je dat!

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

In dit artikel lees je: • Waardoor bestrating verzakt en hoe je dat voorkomtHoe je verzakte plekken herkent en beoordeeltHoe je stenen of tegels veilig verwijdertHoe je het zandbed ophoogt en de bestrating weer vlak maaktHoe je opsluitbanden opnieuw plaatst of verstevigtWat je kunt doen bij schade door wortelsHoe je verzakking door mollen voorkomt en herstelt

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus


• Goede werkhandschoenen

Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat


Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

NK Tegelwippen 2025

Doet jóúw woonplaats al mee?

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Stenen 'opzuigen'
Er bestaan ook zuignapsystemen voor bestrating, vergelijkbaar met zuignapsystemen om bijvoorbeeld grote glasplaten te plaatsen. Deze apparaten zijn te huur bij specialistische bedrijven, maar zijn eigenlijk vooral geschikt voor zeer grote, zware tegels. De de huurprijs kan liggen tussen de 20 en 30 euro per dag.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Zoeken naar worteldoeken

Bescherm je terras tegen wortels en onkruid

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.

Vraag een offerte aan voor hovenier: