Het streamen van films en series op je telefoon of tablet is eenvoudig, maar voor een grotere kijkervaring kun je deze ook koppelen aan je televisie. Zo stream je moeiteloos content van je mobiele apparaat naar je tv-scherm. In dit artikel leggen we uit hoe je dat doet.

Tabletbezitters leven in een gouden eeuw qua content: steaming videoapplicaties zoals Netflix en zelfgemaakte video's en foto's moeten allemaal gedeeld worden. En hoewel online delen erg gemakkelijk is, is het veel leuker om het in het echt te doen. Het probleem is het scherm van je tablet: perfect voor één of twee personen, maar met vijf mensen eromheen is het toch echt veel te klein. Dit geldt nog sterker voor de iPad mini met zijn kleine scherm.

Het goede nieuws is dat je waarschijnlijk al een apparaat in je woonkamer hebt dat perfect is. Je tv is groot, helder, en niemand hoeft moeite te doen om te kunnen zien wat erop gebeurt. Er is een toenemend aantal manieren om er foto's en video's op te bekijken, van simpele kabels tot ingenieuze - maar vaak dure - draadloze opties .

Hier bekijken we beide opties, evenals de diensten die je in staat stellen om je abonnementen, foto's en video's op het grote scherm te delen - en de diensten waarmee dat niet kan. Hoewel we het voornamelijk over Android tablets hebben, geldt hetzelfde advies voor Android smartphones.

HDMI

HDMI (High Definition Multimedia Interface) is de huidige interface standaard. Als je je televisie in het afgelopen decennium gekocht hebt heeft hij een HDMI-poort, net als vrijwel elke settopbox, gamesconsole, en een redelijk aantal foto- en videocamera's. Het voordeel van HDMI, afgezien van de alomtegenwoordigheid ervan (wat betekent dat het goedkoop is), is het feit dat het tegelijkertijd plaats biedt voor zowel HD video als audio, waardoor je niet een film in full-HD hoeft te bekijken met de slechte speakers van je tablet voor het geluid. Een HDMI output is een voordeel dat veel Android tablets hebben ten opzichte van Apple's iPad.

Er zijn drie formaten HDMI-pluggen. Reguliere HDMI (Type A, links) zijn de volledige poorten die je vindt op apparaten waarop ruimte geen probleem is: denk aan tv's, laptops, en gamesconsoles. De poorten die je gewoonlijk op tablets en telefoons vindt zullen ofwel Type C (ook wel Mini HDMI genoemd, midden) of Type D (Micro HDMI, rechts) zijn. Van deze is Micro HDMI, of Type D, het kleinst.

Welk type poort je tablet ook heeft, je kunt deze redelijk goedkoop aan een HDMI poort koppelen: Je hoeft waarschijnlijk niet meer dan 10 tot 15 euro uit te geven aan een HDMI naar Mini-HDMI of Micro-HDMI kabel.

©PXimport

Een heleboel tablets hebben HDMI of één van de verkleinde varianten. De Acer Iconia A1, Archos 80 Titanium en Nokia 2520 - en heel veel andere - hebben het. Het is de meest eenvoudige aanpak.

Maar je hoeft niet per se een tablet met een HDMI-uitgang te kopen om hem aan je tv te kunnen koppelen.

MHL / Slimport

HDMI is eenvoudig te begrijpen: het is een poort die slechts één ding doet. Het nadeel is dat niet alle tablets een HDMI-uitgang hebben. Het goede nieuws is dat er een paar breed ondersteunde standaarden verschenen zijn waarmee Android eigenaren verbinding kunnen maken met externe displays door middel van hun eigen micro-usb-poort.

©PXimport

De standaarden in kwestie zijn MHL (Mobile High Definition Link) en de nieuwere SlimPort. Ze zien er allebei hetzelfde uit, wat voor de hand ligt aangezien ze simpelweg de micro-usb-poort op een Android apparaat gebruiken om video te leveren.

Net als HDMI, ondersteunen SlimPort en MHL zowel video als audio, met maximaal acht beschikbare kanalen voor surround sound. Beide vereisen normaal gesproken een break-out box: een kleine dongle tussen je apparaat en tv die het signaal van je telefoon converteert naar een signaal dat compatibel is met HDMI.

Je kunt verwachten om zo tussen de 15 en de 35 euro te betalen voor een SlimPort of MHL signaalconverter. Daardoor is het wat duurder dan het gebruiken van een tablet met een HDMI-poort, maar vooral MHL wordt door veel telefoon- en tabletfabrikanten ondersteund.

Er zijn verschillende versies van MHL geweest: we zijn momenteel bij versie drie, die de maximale resolutie verhoogt naar 4K. Dit is hetzelfde als SlimPort, en betekent dat beide standaarden zeer vergelijkbare technische specificaties bieden. Een voordeel van MHL is de brede ondersteuning van tv fabrikanten: kijk naar de achterkant van je tv, en als de HDMI-poort een MHL logo erboven heeft staan kun je een HDMI naar micro-usb-kabel gebruiken om de twee met elkaar te verbinden - de HDMI kabel levert stroom aan je tablet of telefoon, dus je hebt geen extra adapters of kabels nodig.

Als je tv MHL niet ondersteunt, of als je een SlimPort apparaat hebt, zul je een adapter nodig hebben. SlimPort gebruikers kunnen verwachten om zo rond de 20 euro uit te moeten geven, terwijl MHL gebruikers wat minder hoeven te betalen. Als je MHL gebruikt is de kans groot dat je een externe voedingsbron nodig zult hebben: MHL 3 kan tot 10 watt van het host apparaat gebruiken.

SlimPort heeft hier het voordeel: er is geen externe voedingsbron nodig, waardoor de opstelling minder rommelig is. Beide apparaten vereisen echter dat het scherm van de tablet aan staat, dus break-out boxen hebben meestal een micro-usb poort zodat je een oplader kunt gebruiken.

De ondersteuning voor MHL en SlimPort varieert enorm. Omdat er drie verschillende versies van MHL zijn, plus SlimPort, moet je de specificaties van je apparaat controleren voordat je een adapter koopt. De Microsoft Surface en Samsung Galaxy Tab 3 ondersteunen MHL, terwijl de Google Nexus 5 juist SlimPort ondersteunt.

Apple gebruikers hebben het gemakkelijker: hoewel de iPad technisch gezien compatibel is met DisplayPort, kun je hem alleen met Apple's eigen kabels aan een scherm koppelen. Het nadeel is de prijs: Je moet bijna 50 euro neertellen voor een officiële HDMI-adapter die je aan de Lightning connector van een iPad kunt koppelen (voor oudere iPads is er een 30-pin versie verkrijgbaar).

Er zijn ook adapters die niet door Apple zijn geproduceerd en dat scheelt enorm in de prijs. Voor iets meer dan een tientje kun je zo'n adapter kopen. Bedenk wel dat deze adapters mogelijk niet zo goed werken als de officiële van Apple. Doe daarom voorafgaand aan je aankoop wat onderzoek naar de adapter die je wilt kopen.

Draadloos

Het is geweldig om video rechtstreeks van een tablet naar je tv te kunnen beamen. Het goede van Android is dat er meerdere manieren zijn om dit te doen. Miracast is een draadloze standaard die een ad hoc netwerk aanmaakt tussen twee apparaten, doorgaans je tablet en een settopbox dit Micracast ondersteunt.

Een toenemend aantal tv's ondersteunt Miracast zonder dat er extra hardware voor nodig is. Miracast gebruikt H.264 voor videotransmissie, wat efficiënte compressie en goede full-HD beeldkwaliteit betekent. Beter nog, Miracast ondersteunt DRM (Digital Rights Management), wat inhoudt dat diensten zoals iPlayer en YouTube naar een tv gestreamd kunnen worden. Maar niet alle diensten werken. Android apparaten met Android 4.2 hebben Miracast ondersteuning.

Een alternatief is Google's Chromecast. Deze goedkope dongle kun je in een ongebruikte HDMI-poort van je tv pluggen, en deze maakt verbinding met je draadloze netwerk. Chromecast ondersteuning begint alomtegenwoordiger te worden, waardoor content van diensten zoals iPlayer, Netflix, enzovoorts met de Chromecast kan worden afgespeeld terwijl de dongle al het werk doet in plaats van je tablet, en dat is goed nieuws voor je batterijduur.

Sinds juli 2014 is het ook mogelijk om Chromecast te gebruiken om het display op je Android apparaat te spiegelen, waardoor je op je tablet op Play kunt drukken en er (DRM-vrije) video op je tv wordt afgespeeld. Hetzelfde geldt voor alles wat het scherm kan weergeven, waaronder apps, games, en foto's.

Het aansluiten van een Chromecast werkt erg eenvoudig. Het maakt in principe ook niet uit welke generatie Chromecast je hebt. Ook de ChromeCast Ultra, die 4K-beelden en HDR streamt sluit je op dezelfde manier aan. 

Ook is er een Chromecast Ultra. Het grote verschil met de reguliere versie van de Chromecast is dat je in 4K kunt streamen. Heb je dus een tablet met een 4K-scherm (bij veel tablets heet dit vaak Ultra HD, dan is het dus aan te raden om voor de duurdere Chromecast te gaan. De Ultra is namelijk enkele tientjes duurder. 

Chromecast aansluiten 

©PXimport

Apple gebruikers hebben opnieuw een eenvoudigere, maar duurdere oplossing. De iPad en iPhone ondersteunen geen enkele open streaming standaard, dus je zult een Apple TV (ongeveer 150 euro) moeten aanschaffen. Deze ondersteunt AirPlay mirroring, uitsluitend vanaf iOS apparaten, en net als Chromecast biedt het verschillende streaming diensten waaronder Netflix.

Met een Apple TV 4K kun je, zoals de naam al doet vermoeden, ook films en series in 4K streamen. Bovendien kan de Apple TV HDR-beelden afspelen. High Dynamic Range-beelden (meestal afgekort als HDR) zijn beelden met meerdere helderheidsniveaus. Met HDR worden schaduwen bijvoorbeeld donkerder terwijl een zonnige lucht licht blijft. Hierdoor krijg je een gedetailleerder en realistischer beeld.

Zorg dat het werkt

Video streamen vanaf je smartphone of tablet naar je tv zal afhangen van de setup die je gekozen hebt. Als je een fysieke connectie gebruikt, zoals HDMI, MHL of SlimPort, zal de content op het display van je tablet gewoon op je tv verschijnen zodra alles eenmaal verbonden is.

Dit is eenvoudig, maar er zitten een aantal nadelen aan. Je tablet verstuurt namelijk alleen een signaal wanneer het scherm aan staat. Dit betekent dat je batterij snel leegloopt, dus de kans is groot dat je de oplader zult moeten inpluggen om te zorgen dat hij er niet tijdens de show mee ophoudt.

Als je tablet video heeft die je zelf hebt aangeleverd, in de vorm van DRM-vrije bestanden, kun je prima mirroring gebruiken, en hetzelfde geldt voor commerciële diensten zoals Netflix, ITV Player en iPlayer. Maar het is niet allemaal even rooskleurig. Aanbieders van content weten dat consumenten extra zullen betalen voor het gemak van het streamen van tv-series in het hele huis.

Als je draadloos gaat, is Miracast momenteel de beste optie voor display mirroring, aangezien het simpelweg de inhoud op het scherm van je Android apparaat draadloos doorstuurt. Dus als je een foto opent op het scherm van je tablet, verschijnt deze op je tv - net als met een fysieke connectie zoals HDMI. Hetzelfde geldt voor veel apps: BBC's iPlayer, YouTube en Vimeo werken allemaal via Miracast. 

Hoewel veel fabrikanten Miracast ondersteunen, is het verwarrende wel dat elke fabrikant zijn eigen variant van Miracast aanbiedt en hier vaak ook een andere naam aan geeft. Miracast wordt niet (meer) ondersteund door Android en iOS, maar Windows 10 en Windows 11 kan wel streamen via Miracast. Heb je moeite om een verbinding tot stand te brengen, kijk dan even hier. Goedkope streamingsticks uit China bieden vaak wel ondersteuning voor Miracast.

Het nadeel van Miracast is hetzelfde als bij een kabelverbinding: het scherm van je tablet moet de hele tijd aan staan om het te laten werken. Dat, in combinatie met hogere eisen voor de draadloze radio van je apparaat (vooral als je tegelijkertijd van het internet aan het streamen bent), kan ervoor zorgen dat je een veel kortere batterijduur hebt.

Wil je een nieuwe TV kopen maar weet je niet waar je op moet letten? Bekijk onze YouTube-video!

Tot onze verbazing zien we dat de Dreame L10s Ultra (2nd gen) een van de grootste nadelen van zijn voorganger zomaar wegneemt: deze nieuwe robotstofzuiger is namelijk honderden euro's goedkoper dan zijn voorganger ooit geweest was. Sterker nog: ook nu nog is eerste L10s Ultra duurder dan zijn opvolger. Tijd om te bekijken hoe de Gen 2 in de praktijk presteert.

De Dreame L10s Ultra (2nd Gen) heeft een adviesprijs van 699 euro, maar is nu al online verkrijgbaar voor minder. Als je de introductieprijs van de voorganger in het achterhoofd neemt (meer dan duizend euro) dan begrijp je dat we daar enigszins verrast over zijn. Dat model uit begin 2023 beviel, maar stelde ook teleur op een aantal vlakken. Zo botste het nog wel eens ergens tegenaan, had je nog wat handmatig onderhoud, werd het tapijt niet goed schoongemaakt, was de app onoverzichtelijk en zat je als het ware vast aan de schoonmaakmiddelen van Dreame.

Zijn opvolger doet een hoop dingen anders, terwijl de ervaring toch grotendeels hetzelfde blijft. Daarmee bedoelen we dat fabrikant Dreame een aantal negatieve aspecten aangepakt heeft, en de positieve eigenschappen heeft behouden. En dat zonder de prijs te verhogen. Ergens kon dat ook niet anders, gezien het bestaan van bijvoorbeeld de Dreame X40 Ultra en de aankomende X50 Ultra. Die nemen het stokje over van de meest dure Dreame-robots van dit moment, waardoor de vernieuwde L10s Ultra een lager prijskaartje hanteert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Navigeren gaat goed, maar…

De robot en de basis hebben eenzelfde, stijlvol en praktisch ontwerp als andere Dreame-robotstofzuigers en zijn daardoor inmiddels heel herkenbaar. Voor- en bovenop tref je de middelen aan voor objectherkenning, zoals een camera en een laser (LiDAR). Hoewel dit model wel over objectherkenning beschikt, zit er geen AI-camera aan boord (zoals op de duurdere stofzuigers). Over het algemeen navigeert de robot goed door het huis en vermijdt hij verschillende soorten spullen die op de grond liggen en staan.

Waar deze stofzuiger een beetje moeite mee heeft, zijn smalle openingen. Het lijkt net alsof het apparaat een bepaalde route niet 'durft' te nemen uit angst om ergens vast te komen zitten. Daardoor kan het gebeuren dat specifieke plekjes niet meegenomen worden. De objectherkenning laat ook nog wel een iets te wensen over. Het kan zijn dat de robot over kabels heenrijdt en daardoor zichzelf vastrijdt (als het dikke kabels zijn) of iets opzuigt (als het dunne kabels zijn). Bij ons lieten de dweilpads daardoor ook een keer los; die bleven hangen achter een dikke stekkerkabel.

©Wesley Akkerman

Apart bakje voor reinigingsmiddel

Net als de voorganger kan ook de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) zijn twee roterende dweilpads niet achterlaten op het basisstation. Daardoor kunnen dat soort dingen zoals in de alinea hierboven beschreven nog wel eens fout gaan. Als zoiets gebeurt, dan stopt de robot met werken totdat je hem geholpen hebt. Als je dan op dat moment niet thuis bent, dan heb je pech. Gezien de prijs hebben we daar minder moeite mee dan voorheen, maar het kan het gebruik van een robotstofzuiger wel in de weg zitten. Helemaal als het apparaat ergens onder het bed stilstaat, en je er dus moeilijk bij kunt

Gelukkig heeft het basisstation wel een waardevolle upgrade gekregen in de vorm van een apart zeepbakje. Naast een bak voor schoon en een bak voor vies water, heb je nu een aparte bak waar je vloerreiniger in kunt stoppen. Dreame raadt uiteraard zijn eigen schoonmaakmiddelen aan, maar niets staat je in de weg zelf een middel uit te kiezen.

Helaas biedt dit model ook geen droogfunctie aan voor de gebruikte dweilpads. Ze worden wel schoongemaakt op het station, maar het duurt even voordat ze helemaal schoon en droog zijn voor de volgende ronde.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Maakt veel beter schoon

In vergelijking met de vorige versie maakt de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) veel beter schoon langs randen. Dan bedoelen we langs de muren en plinten, maar ook de rand van een vloerkleed. Het gevaarte op wielen maakt dan kleine, schuine bewegingen heen en weer en rijdt kort van voren naar achteren om precies tot aan de rand schoon te kunnen maken. Het slaat in dat proces weinig tot geen stukken vloer over. Wel kan deze robotstofzuiger in een enkel geval nog wel eens met de natte dweil op het vloerkleed komen. Maar dat is niets om je zorgen om te maken.

Qua zuigkracht is het systeem er eveneens flink op vooruitgegaan, van 5300 Pa naar 10.000 Pa. Daardoor blijft er vrijwel geen stof achter op de plekken waar de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) komt. Het kan zijn dat hij nog wel eens wat achterlaat op een hoogpolig kleed. Ook de hoekjes in huis worden niet superschoon, ondanks de uitschuifbare borstel. Maar eerlijk is eerlijk: de robot doet het veel beter dan de Dreame L10s Ultra. De borstel, gemaakt van kunststof, snijdt eventuele haren (van bijvoorbeeld huisdieren of jezelf, als je lang haar hebt) niet voor je kapot; dus je hebt zelf nog wat onderhoud aan het af en toe haarvrij maken van de borstel.

Overzichtelijke app

Dweilen gaat het systeem nog even goed af. Vooral voor het dagelijkse of wekelijkse onderhoud is de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) uitermate geschikt, aangezien hij genadeloos afrekent met oppervlakkige vlekken. Als je wat meer hardnekkige viezigheid aan de vloer laat plakken, weet de robot daar ook nog wel raad mee. Vettigheid en opgedroogde troep kunnen echter een uitdaging vormen – waarschijnlijk omdat de stofzuiger geen gebruik maakt van warm water. De dweilpads zijn overigens eveneens uitschuifbaar, wat het schoonmaken ten goede komt.

Via de overzichtelijke app kun je heel snel bepalen hoeveel water en zeep de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) moet gebruiken. Wellicht helpt het om die hoeveelheid aan te passen, waardoor hardnekkige viezigheid ook zou kunnen verdwijnen – maar meer water en zeep is geen garantie voor succes. Verder bepaal je in de app de zuigkracht, in welke mate de stofzuiger zijn rondes doet (met ruime of minder ruime bochten) en zie je hoe het gesteld is met de verschillende onderdelen. Met die laatste functionaliteit kun je goed zien wanneer iets aan vervanging toe is of wanneer je ergens een lapje over moet halen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dreame L10s Ultra (2nd Gen) kopen?

Tot slot is het goed om te zien dat de accu ruim drie uur meegaat. Dat is deels afhankelijk van de instellingen die je zelf prefereert, maar dan nog is het een zeer nette score. Dit voorkomt dat de robot lange omwegen moet maken om tussentijds op te laden, waardoor het werk sneller gedaan kan worden. Verder moet je qua onderhoud dus rekening houden met vastgelopen haren, de oprit (die snel vies wordt) en zowel de water- als zeepbakken. Niet heel veel meer dus dan bij duurdere modellen; maar vooral dat vastgelopen haar kan irritant worden.

Onderaan de streep vinden we dat Dreame met de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) een fijne balans heeft gevonden tussen een uitgebreide en functionele robotstofzuiger en een redelijke prijs. De maximaal 700 euro die je betaalt, is geen immens hoog bedrag voor de prestaties die je in huis haalt. Je krijgt bovendien toegang tot allerlei premium functies, zoals uitschuifbare dweilpads en de borstel. Je moet er wel rekening mee houden dat je soms de dweil zelf even moet schoonmaken om de prestaties op hoog niveau te houden, maar verder vinden we deze robotstofzuiger top.

Een blender of een keukenmachine maakt geluid, dat is nu eenmaal zo. Er zitten bewegende onderdelen in, en er komt flink wat kracht bij kijken. Maar wat als je blender meer lawaai maakt dan zou moeten? Gelukkig kun je dat vaak zelf oplossen. Hier lees je hoe.

Lees ook: 9 dingen die je óók met je blender kunt maken

Waarom maakt mijn blender lawaai? 

De messen van een blender draaien doorgaans in de rondte met zo'n 20.000 toeren per minuut – bijna tien keer zo veel als de wielen van je auto als je lekker aan het cruisen bent. Geen wonder dus dat daar wat geluid bij komt kijken. 

Oudere blenders maken vaak meer lawaai dan nieuwe, en hoe langer je je blender hebt, des te meer geluid hij gaat maken, omdat de onderdelen verouderd raken. Daar is verder weinig aan te doen, behalve een nieuwe blender kopen. 

Stille blenders

Er zijn steeds meer stille blenders op de markt, al blijven ze natuurlijk altijd geluid maken. Doorgaans geldt dat hoe krachtiger het model, des te hoger de geluidsproductie. Denk dus goed na of je wel de krachtigste blender nodig hebt, of dat je het met een simpeler – en stiller! – model af kan. 

Fabrikanten doen er ook steeds meer aan om het geluid tegen te houden, bijvoorbeeld door een geluidsreductiesysteem en een slimme vorm van de messen en de glazen kan. Nieuwer is niet altijd beter, maar in dit geval vaak wel. 

©HP

Resonantie

Een van de hoofdredenen van een luide blender is de resonantie in de rest van je keuken. Probeer je blender maar eens op te tillen tijdens het blenden: dan hoor je meteen een stuk minder. Dat komt doordat het geluid doordreunt in het keukenblad, of zelfs in de muren waar de blender bij in de buurt staat. 

Zorg er dus voor dat de blender zo vrij mogelijk staat, niet tegen de muur en er ook niet vlakbij. Je kunt ook tijdelijk een handdoek of theedoek onder de blender leggen om het doordreunen te voorkomen, al moet je er wel voor zorgen dat het apparaat waterpas blijft staan. 

Veel blenders en keukenmachines hebben zuignappen, zodat ze wel op hun plek blijven staan, maar niet direct met het aanrechtblad in aanraking komen. Dat scheelt ook weer een slok op een smoothie! 

Conclusie

Je blender maakt nu eenmaal geluid, daar is weinig aan te doen. Je kunt het wel binnen de perken houden door te zorgen dat de blender goed waterpas staat en dat alle onderdelen goed schoon zijn. Zet hem niet tegen of in de buurt van de muur, en zet hem eventueel op een handdoek of theedoek om de ergste trillingen te voorkomen. En anders kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een nieuwe, stille blender.