In het topsegment van Philips vind je deze 65OLED908 met Bowers & Wilkins-audio. De samenwerking met de Britse luidsprekerfabrikant loopt al enkele jaren en staat garant voor prima geluid. Voeg je daar Philips' beeldexpertise en een nieuw, helder oledpaneel aan toe, dan krijg je dit mooie resultaat.

Eén ding moet je Philips nageven: ze slagen erin om jaar na jaar knappe designs neer te zetten. Ook dit model komt met zijn typerend slanke oledscherm, dat onderaan voorzien is van een luidsprekerbalk, stijlvol voor de dag. Die steekt als een soort kin lichtjes uit naar voren en is afgedekt met Kvadrat-luidsprekerstof.

Aan de achterzijde zitten de Ambilight-leds en een grote woofer-module. Het toestel staat op een centrale draaivoet, maar in plaats van de typische voetplaat zie je alleen een vrij kleine U-vormige stand. De stabiliteit van de opstelling wordt gegarandeerd door een slanke, brede balk aan de achterzijde.

©Mees Tas | Lukkien.bv

Aansluitingen

De OLED908 moet het ondanks zijn prestige als topmodel stellen met twee HDMI 2.0-poorten en twee HDMI 2.1-poorten met 48Gb/s-bandbreedte. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120, VRR en ARC/eARC. De input-lag klokte af op 14,2 ms bij 4K60 en 5,2 ms bij 2K120. Met andere woorden: deze televisie is uitstekend geschikt voor gaming. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de VRR-ondersteuning goed is voor zowel AMD FreeSync als NVIDIA G-Sync. ARC neemt een van je HDMI 2.1-poorten in beslag; dat is altijd lastig voor gamers met meerdere 4K120-bronnen. Maar met de ingebouwde luidsprekerbalk in gedachte koop je dit model niet met de intentie om er een externe audiobron aan te hangen.

De tv heeft verder een enkelvoudige tv-tuner. Je kunt eventueel opnemen en live-tv pauzeren als je een externe usb-schijf aansluit. We vinden daarnaast drie usb-poorten, een optische audio-uitgang (Toslink), een subwoofer pre-out voor eventueel een extra subwoofer en een hoofdtelefoonaansluiting.

©Eric Beeckmans

Beeldverwerking 

Topmodellen van Philips krijgen normaal gesproken een unieke krachtige processor: de P5 Dual Engine. De OLED908 is echter een uitzondering en gebruikt de P5 AI Perfecte Picture Engine, net als de OLED808. We zien dan ook veel gelijkenissen met dat model.

De prestaties zijn uitstekend, zeker wat upscaling betreft. Het nieuwe superresolutie-algoritme (te activeren met de instellingen Textuurverbetering) geeft beelden wat subtiele extra scherpte die nooit stoort, maar wel een tikkie meer realiteit in beeld brengt. Eén uitzondering: wanneer je ouder materiaal zoals dvd’s of lage kwaliteit live-tv bekijkt, kun je deze functie beter uitzetten. Ondanks de prima ruisonderdrukking is er dan toch risico dat je ongewenste effecten ziet.

©TP Vision

Voor kleurstroken in zachte gradiënten heeft Philips nog steeds geen toereikende oplossing. Heel subtiele stroken worden netjes verborgen, maar de gevallen die echt storen, daar weet de processor geen raad mee. Je kunt natuurlijk MPEG-ruisonderdrukking in een hogere stand zetten, maar dan riskeer je weer dat je veel detail verliest.

Philips levert wel uitstekend werk door bewegingsonscherpte het hoofd te bieden. Geholpen door de snelle reactietijd van het oledpaneel en dankzij een uitstekende motion interpolation-algoritme kun je dat typische geschokk (judder) bij snelle camerabewegingen laten verdwijnen. Zet de Motionstijl op Vloeiend of minstens op Standaard. Zeker voor sport, maar zelfs voor films vinden we dat een aanrader, al is dat ook een kwestie van persoonlijke smaak.

De lichtsensor kan niet alleen ingrijpen op de helderheid van het beeld, maar kan ook de donkere details wat accentueren of de kleurtemperatuur aanpassen. Alle drie zijn ze afzonderlijk te activeren. Die laatste optie schakelen we uit; ondanks de goede resultaten vinden we dat effect minder wenselijk.

©Mees Tas | Lukkien.bv

Oledscherm met MLA-technologie is erg helder

Als topmodel kreeg de OLED908 het nieuwste oledpaneel dat is uitgerust met een laagje microlenzen (MLA staat voor Micro Lens Array). Die laag minimaliseert de interne reflecties (en dus lichtverlies) van het oledpaneel. In combinatie met de aangepaste aansturing van het paneel is de verbetering van de piekhelderheid aanzienlijk.

We meten 1351 nits op het 10%-venster en 236 nits op een volledig wit scherm, allemaal in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker Mode. Dat is in lijn met de resultaten van de Panasonic MZW2004 en LG G3. Beide genoemde concurrenten scoren nog iets hoger op het 10%-venster, maar Philips neemt de leiding op het volledig witte scherm.

Het kleurbereik van 96% P3 is daarnaast uitstekend. Philips heeft de tonemapping aanzienlijk bijgestuurd ten opzichte van wat we zagen op de OLED808. De processor geeft nog steeds voorrang aan correcte, intense kleuren ten koste van wat helderheid, maar de ongewenste kleurstroken zijn verdwenen.

De processor maakt erg goed gebruik van zijn helderheid, met erg duidelijke lichtaccenten. Af en toe verdwijnt er wat minimaal witdetail, maar dat was niet storend. In donkere scènes zien we weliswaar dat er wat zwartdetail kan ontbreken, al is dat gelukkig vooral zichtbaar in testpatronen en veel minder in gewone beelden. Ook hier zien we een lichte verbetering ten opzichte van de resultaten die we zagen op de OLED808. De kalibratie van de Filmmaker-mode was zowel in HDR als SDR erg goed.

©Mees Tas | Lukkien.bv

Bowers & Wilkins-geluid

De luidsprekerbalk onder op de tv springt misschien niet in het oog, maar is wel een belangrijk onderdeel van de aantrekkingskracht van deze tv. Hij is ontworpen door Bowers & Wilkins, een gerenommeerd luidsprekerfabrikant uit het Verenigd Koninkrijk. Achter de Kvadrat-luidsprekerstof schuilt een 3.1-opstelling; de woofer zit in de rug van het apparaat en laat omwille van zijn afmeting mooie resultaten vermoeden. De tv ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X.

We doken eerst in de Dolby Atmos-soundtracks, en de klank is prima met duidelijke dialogen, knappe, diep klinkende explosies en een bescheiden ruimtelijk gevoel. Omhoog gerichte luidsprekers ontbreken op deze televisie, dus een echt hoogte-effect is er helaas niet. We missen bovendien een beetje een ruimer surround-gevoel.

Aangemoedigd door de mooie klanken schakelen we over naar muziek, en daar kan deze Philips zich uitstekend onderscheiden. Ongeacht het genre was de klank erg aangenaam, met duidelijke stemmen, fijne hoge tonen en een goede, strak klinkende bas. Duik even in de instellingen voor je favoriete preset als je de klank wat wilt bijsturen.

©Mees Tas | Lukkien.bv

Google TV en een nieuwe afstandsbediening

De OLED908 draait op Google TV en levert een vlotte en aangename werking. Het platform biedt de ruimste selectie aan apps en enorm veel aanbevelingen gesorteerd in verschillende categorieën. Er is ondersteuning voor Chromecast, maar helaas niet voor Apple AirPlay. Philips biedt wel DTS Play-Fi, maar dat is vooral handig als je de tv wilt uitbreiden met een Philips-soundbar. Voor meer detail kun je terecht in het artikel over Google TV.

De blikvanger wat gebruiksgemak betreft is echter de nieuwe afstandsbediening. De toetsen zijn verlicht zodra je er eentje aanraakt en de afstandsbediening gebruikt een ingebouwde oplaadbare batterij. Opladen doe je via usb-c.

De vormgeving is erg slank, de randen zijn ietwat scherp: dat geeft een erg knappe look, maar ligt soms wat ongemakkelijk in de hand. De toetsen hebben een uitstekende, lichte maar duidelijke aanslag. De vormgeving en lay-out sluiten aan bij de trend om minder toetsen te gebruiken, maar daar heeft Philips een handige oplossing voor.

Het numerieke toetsenbord licht namelijk op onder de D-pad zodra je op de nummertoets drukt (tussen de volume en kanaaltoetsen). Een uitstekende oplossing, want zo blijven cijfertoetsen fysiek beschikbaar zonder extra ruimte in te nemen. Voor de volume- en kanaaltoetsen koos Philips kanteltoetsen. Dat is ook een aanpak die we voor het eerst zien. Het vraagt wat minimale gewenning, maar het werkt wel.

©Eric Beeckmans

Conclusie

De Philips 65OLED908 is een mooie combinatie van beeld en geluid. Wie liever geen soundbar in huis haalt, maar audio toch belangrijk vindt, zal blij zijn met de prestaties van de Bowers & Wilkins-configuratie. De beeldkwaliteit is uitstekend en leunt op het nieuwste oledpaneel voor een erg hoge piekhelderheid, maar dankt zijn prima beeldverwerking ook aan de Philips P5-processor. De minpunten zijn beperkt: soms wat minder goed schaduwdetail en geen effectieve oplossing voor kleurstroken. Het gebruiksgemak is dankzij Google TV en vooral de vernieuwde afstandsbediening zeer goed. Gamers worden bovendien voorzien van alle belangrijke features.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!