Met de OLED55C34LA wil LG het succes van de inmiddels iconische C-reeks voortzetten. Van top OLED-beeldkwaliteit en ruime gaming-opties tot een gebruiksvriendelijk smart tv-systeem; de C-reeks wil je alles bieden. Maar hoe groot is het verschil geworden met een LG-tv uit de G3-serie die - dankzij zijn nieuwe paneel - een record op het gebied van helderheid neerzette?

Net als bij de G3 heeft LG weinig redenen gezien om het ontwerp aan te passen; de C3-serie waaronder deze OLED55C34LA valt, lijkt als twee druppels water op de C2. De lichtmetalen, schuin naar voor lopende podiumvoet blijft het meest herkenbare accent van de C2. Het scherm zelf heeft vooraan nauwelijks een rand, enkele millimeter zwart scherm is alles. Van opzij bekeken is de C3 echt een toestel voor wie van strakke lijnen houdt.

Een dunne metalen rand zit rond het scherm ter bescherming. De behuizing achteraan is een rechthoekig blok met een fijne korrelstructuur. De rug heeft een horizontaal streeppatroon. De afwerking is tiptop, de C3 ziet er echt uit als een premium-tv.

Aansluitingen

Een van de redenen waarom de C-reeks al zo lang geliefd is, zijn de vier HDMI 2.1-aansluitingen met 48Gbps bandbreedte. TMisschien alleen interesssant voor gamers en dan ook nog vooral voor degene die meerdere gamingbronnen hebben die 4K op 120fps kunnen leveren. Maar het geeft wel een zekere gemoedsrust dat de tv klaar is voor meerdere 4K120-bronnen, mocht je dat in de toekomst willen, zelfs als je een eARC-soundbar gebruikt.

Gamers krijgen er ook nog ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync bij, en een heel lage input-lag van 10,4ms (4K60) en 5,7ms (2K120). Dankzij QMS (Quick Media Switching) vermijd je dat het tv-beeld even op zwart gaat als de aangesloten bron van framerate verandert, maar je bronapparaat moet dit natuurlijk ook ondersteunen. Met de bijgeleverde IR-blaster kan je aangesloten apparaten bedienen, ook als die in een kast staan. Een korte procedure volstaat om de LG afstandsbediening te leren hoe je het apparaat bedient. Vorige modellen ondersteunden het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association) voor draadloze luidsprekers, dat is op dit model niet meer zo.

Quick Cards in WebOS 23

Je weg vinden in de talloze functies en apps die een moderne smart tv aanbiedt, het is soms een kleine zoektocht. Om dat te verhelpen heeft LG Quick Cards geïntroduceerd in webOS 23. Die kun je het beste zien als mappen waarin LG bepaalde functionaliteit en apps groepeert. Zo is de bijvoorbeeld een muziek Quick Card waarin je alle muziekstreaming-apps vindt, de mediaspeler en de Bluetooth-verbinding. Quick Cards staan centraal op het Home-scherm, ze zijn voor Muziek, Games, Thuiskantoor, Sport en de Thuis-Hub. De volgorde en of je ze toont, kan je zelf bepalen. De inhoud, daar kan je helaas niets aan veranderen. Ook een eigen Quick Card maken is niet mogelijk. Toch is het stap in de juiste richting.

De LG Magic Remote is een afstandsbediening waarmee je een cursor op het scherm beweegt door ernaar te wijzen. Dat blijft iets waar enkel LG mee uitpakt, en we vinden dat erg handig. Wie het toch ongemakkelijk vindt, kan het uitschakelen en gewoon de toetsen op de afstandsbediening gebruiken. De Magic Remote heeft een prima layout, maar de toetsen vereisen iets te veel druk.

Helder: ja, G3: nee

Na de enorme sprong die de G3 dit jaar maakte op vlak van piekhelderheid, zijn de verwachtingen hoog met betrekking tot wat de OLED55C3 kan leveren. Maar temper je verwachtingen maar, want de C3 gebruikt hetzelfde OLED EX-paneel als vorig jaar, dus grote verbeteringen zijn uitgesloten. Toch meten we in Filmmaker Mode een prima resultaat, 880 nits op een 10% venster en 170 nits op een volledig wit scherm. Bovendien is de C3 erg vrijgevig met zijn licht, dus ook grotere witte oppervlakken blijven relatief helder. Dat zijn echt wel prima resultaten, maar het verschil met de G3 is hierdoor nu wel opvallend.

Extra punten krijgt de OLED55C3 omdat hij direct uit de doos ook een erg goed gekalibreerde Filmmaker Mode levert. Die staat garant voor zeer accurate beelden, met veel witdetail, natuurlijke en heldere kleuren, en goed zwartdetail. Alleen het laatste beetje zwartdetail ontbreekt, maar dat gaf bij de test nooit storende effecten. In Filmmaker Mode kun je de ‘Dynamic Tonemapping’, LG's eigen oplossing om HDR10-beelden te verbeteren, veilig geactiveerd laten. De tv ondersteunt verder ook Dolby Vision IQ, maar helaas geen HDR10+. Dat laatste vinden we jammer, maar het is zeker niet dramatisch. Van HDR10+ en Dolby Vision is die laatstgenoemde toch veruit het populairst. 

Zeer goede beeldverwerking

De Alpha9-processor is dezelfde die je in de hoger geplaatste G3 terugvindt, en levert ook op deze C3 heel knappe resultaten. De processor levert verbeterde Dynamic Tonemapping die het maximum uit je HDR10-beelden haalt. Daarnaast is er ook een HDR Expression Enhancer, maar daarvan vonden we het effect zeer beperkt. De instelling heeft twee standen. In de stand 'Detail' wordt contrast heel licht benadrukt, maar daardoor verdonkert het beeld wel wat. Wil je wat extra diepte in het beeld is dit wel een optie. In 'Helderheid' maakt de Expression Enhancer het beeld helderder, en dat vonden we over het algemeen ongewenst. We raden aan om de Expression Enhancer uit te laten, het beeld is prima zo.

Behalve die twee HDR-verbeteringen is er ook een kleine verbetering in de upscaling, maar de impact daarvan is klein. Je kunt de optie ‘Superresolutie’ activeren in de instellingen, en ook de scherpte-instelling licht verhogen. Wees wel terughoudend, want wie beide instellingen te hoog zet, creëert heel wat vals detail in beeld wat erg storend is. Ook ruisonderdrukking levert prima werk zodat oudere beelden er toch nog goed uitzien. Zelfs voor kleurstroken in zachte gradiënten heeft LG een toereikende oplossing.

Sport en actiescènes behouden veel detail dankzij de goede bewegingsscherpte van het OLED-paneel. Blijf weg van de ‘OLED Motion’-instelling, die creëert flikkering in het beeld zonder zichtbare positieve effecten. Wat je wel kunt overwegen is TruMotion te activeren als je een filmbeelden zonder het hinderlijk gestotter wil zien. 'Cinematografische Beweging' respecteert de originele filmstijl, 'Natuurlijk' is een goed compromis dat vloeiende beelden geeft zonder al te veel beeldfouten.

Audio, nu met DTS:X

LG heeft jarenlang geen DTS ondersteund, waardoor je niet alleen geen DTS kon afspelen maar het formaat ook niet via ARC/eARC kon doorsturen naar een externe audio-oplossing. Dat is dit jaar niet meer zo, want De C3 ondersteunt naast Dolby Atmos nu ook DTS:X. De 2.2 luidsprekerconfiguratie beschikt over een eerder bescheiden 40W vermogen. Maar LG benut die blijkbaar erg goed. De tv produceert een warme klank, met een prima volume en een flinke baslijn. Zowel muziek als filmsoundtracks klinken goed, met duidelijke dialogen. Enkel wanneer je echt te veel volume vraagt, wordt de klank rommelig. Er zit ook een goed surround-effect in de filmsoundtracks, maar wel geen echte Dolby Atmos of DTS:X beleving met hoogte effecten.

Nog drie tips. Kalibreer de klank voor je kamerakoestiek, dat vergt slechts een korte procedure. Schakel de AI-mode uit voor audio, die maakt de klank erg schel. En wil je toch beter geluid, dan heeft LG een soundbar specifiek voor de C3, de SC9S. Die werkt zelfs samen met de luidsprekers in de tv dankzij WOW Orchestra.

Conclusie

LG heeft met de OLED55C34LA opnieuw een mooie tv in de line-up dat nagenoeg alles te bieden heeft wat je van een moderne OLED-tv mag verwachten. De beeldkwaliteit is top, ook al kan hij zich op vlak van helderheid absoluut niet meten met de G3, het verschil is echt groot. Deze LG blijft een uitstekende keuze voor gamers, dankzij vier HDMI 2.1-aansluitingen en tal van gamerfeatures. WebOS 23 biedt een rijk aanbod apps en features en is nu met Quick Cards nog net wat leuker geworden. Goede audio, en eindelijk ook DTS-ondersteuning maken het verhaal compleet. Maar de prijs is nog behoorlijk aan de hoge kant, zeker nu (augustus 2023) je nog een C2 in de winkel aantreft. Die televisie loopt immers niet achter op beeldkwaliteit, en is bovendien ondertussen flink goedkoper geworden.

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.

Veel beweegbare bewakingscamera's hebben een slimme volgfunctie. Handig, maar helaas verliezen ze hierbij wel het totaalbeeld uit het oog. TP-Link pakt dat anders aan met een dual-lensmodel: een pan- en tilt-camera met daarboven een vaste groothoeklens. Beide kijken tegelijk mee. De schappelijke adviesprijs van nog geen honderd euro maakt dit buitenmodel extra interessant.

Deze pan- en tilt-camera heeft een IP66-gecertificeerde behuizing van kunststof. Je kunt hem dus zowel binnen als buiten ophangen. Kies wel een veilige plek buiten het bereik van spelende kinderen: de Tapo C545D heeft namelijk een relatief kwetsbare behuizing met diverse roterende onderdelen.

©Maikel Dijkhuizen

Beveiligingscamera ophangen

In de productdoos zit een Engelstalige handleiding met montage-instructies. Je kunt de bewakingscamera op drie manieren ophangen, namelijk aan de muur, dakrand (plafond) of paal. Gebruik het bijgesloten voorbeeldvel om geschikte gaten voor de montagebeugel te boren. Zodra dit onderdeel op de juiste plek hangt, klik je de camera hierop vast. Dat werkt via een soepel schuifmechanisme. Voor aansluiting van de netwerk- en voedingskabel levert TP-Link waterdichte afdichtingsringen mee. Op die manier komt er geen vocht bij de connectors. Zorg trouwens wel voor een nabijgelegen stopcontact, want de stroomkabel van drie meter is niet al te lang. Verder hoef je de ethernetaansluiting niet per se te gebruiken, want deze camera ondersteunt ook wifi.

©Maikel Dijkhuizen

Beelden opslaan

Uiteraard wil je bewakingsbeelden opslaan. De gemakkelijkste methode is om de video's lokaal te bewaren. Prik hiervoor een eigen microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Je kunt optioneel ook beeldmateriaal in de cloud opslaan, maar dat vereist een betaald Tapo Care-abonnement. In de toekomst voegt de fabrikant via een softwareupdate ook nog ondersteuning voor zijn Tapo H500 Smart HomeBase toe. Op dit los verkrijgbare basisstation kunnen gebruikers opnames van maximaal zestien beveiligingscamera's opslaan. Ten slotte bewaar je de video's net zo makkelijk op een geschikte NAS. Kortom, opslagmogelijkheden genoeg!

Lees hier onze Tapo Smart HomeBase H500 review

©Maikel Dijkhuizen

Dubbele opnames

De configuratie in de TP-Link Tapo-app verloopt vlot. Maak eerst een account aan en schakel hierbij vrijblijvend tweestapsverificatie in. Je koppelt de camera daarna zo nodig aan jouw wifi-netwerk en geeft het apparaat een naam. Vervolgens beland je al gauw in het hoofdvenster met alle beschikbare opties. Beide lenzen ondersteunen een respectabele resolutie van 2304 × 1296 pixels. Dat is voor bewakingsdoeleinden prima. De beelden hebben heldere realistische kleuren. Mooi meegenomen is dat deze bewakingscamera ook in het donker opnames in kleur maakt. Aan weerszijden van beide lenzen zitten namelijk twee felle ledlampen.

De dual lens-optie is een groot pluspunt. Het beweegbare hoofd met de pan- en tilt-camera volgt automatisch objecten totdat de bewuste persoon of het huisdier buiten zicht is. Dat werkt in de praktijk erg goed! Tegelijkertijd zorgt de vaste groothoekcamera met een ruim diagonaal gezichtsveld van 165 graden voor het complete plaatje. In feite maakt de Tapo C545D dus steeds dubbele opnames. Om die reden toont de TP-Link Tapo-app twee liveweergaven onder elkaar. Wil je op een ander object focussen? Tik dan enige tijd om dit doel te volgen. Bij detectie van personen, huisdieren en voertuigen ontvang je desgewenst een pushbericht.

©Maikel Dijkhuizen

Veel functies

De app bevat nog veel meer nuttige functies. Zo kun je met behulp van de pijltjestoetsen de pan- en tilt-camera handmatig draaien en kantelen. Daarnaast activeer je eventueel een alarm. Hierbij gaan de lampen na bewegingsdetectie snel knipperen. Bovendien speelt de Tapo C545D ook een sirene af, al is die niet zo luid. Tot slot communiceer je eenvoudig met iemand op afstand. Zodra je in de microfoon van de smartphone praat, laat de geïntegreerde speaker op de camera jouw stem horen.

TP-Link Tapo C545D kopen?

De TP-Link Tapo C545D is een betaalbare beveiligingscamera die op eigen houtje objecten volgt én tegelijkertijd een totaalbeeld van de omgeving vastlegt. Dankzij deze dual lens-techniek registreert dit apparaat dus alle gebeurtenissen in het beoogde gebied. Daarmee is dit product een betaalbare oplossing voor wie een tuin of kamer grondig wil bewaken.

Op zoek naar een goedkopere beveiligingscamera van TP-Link? Lees hier onze TP-Link Tapo C425 review