Het Duitse audiomerk Teufel brengt ieder jaar nieuwe bluetooth in-ears uit. Ieder jaar lijken de oortjes een stapje vooruit te maken. Maar hoe zit dat met de tweede generatie van de Real Blue headset? Je leest het in deze Teufel Real Blue TWS 2 review.

Ieder jaar verschijnt een nieuw setje Teufel-oortjes en ieder jaar wordt een ander minpunt weggepoetst. De Real Blue TWS van 2021 beschikte over een usb-c-aansluiting, waar de Airy True Wireless (2020) niet over beschikte. Deze tweede generatie Real Blue-oortjes beschikken over een bijbehorende app, zodat je je oortjes naar wens afstelt. Kleine progressie, maar het voelt alsof Teufel steeds een inhaalslagje moet maken omdat het achter de feiten aanloopt.

Want terwijl Teufel ijverig een app in elkaar geknutseld heeft, lijkt de concurrentie niet stil te hebben gezeten op het gebied van ruisonderdrukking (ANC), de transparante modus, pasvorm en geluidskwaliteit. Gebieden waar Teufel zich de komende generatie wat meer op kan richten.

Geluidskwaliteit Teufel Real Blue TWS 2

In de handleiding wijst Teufel erop dat de oortjes goed in het oor geplaatst moeten worden voor de optimale ervaring. Natuurlijk. Dat spreekt voor zich, maar het is geen overbodige luxe. De oortjes zijn namelijk makkelijk een beetje scheef in het oor geplaatst, waardoor de geluidsbeleving een stuk minder is. Heb je de oortjes goed recht in het oor, dan komt het geluid optimaal tot zijn recht. Want het is geluidskwaliteit waar een merk als Teufel zichzelf mee profileert.

En die geluidskwaliteit is in orde. De balans is gevonden in de afstemming, waardoor hoge-, midden en lage tonen in balans zijn. Toch vallen de kleine details in het middengebied soms wat weg en mist het geluid kracht. Hierdoor weet het opzwepende gitaar- en danswerk je niet echt te overtuigen het hoofd of heupen in beweging te zetten. Wel weet het geluid zich prima te lenen voor andere soorten muziek, zoals pop, klassiek en jazz. Of gesproken geluid, zoals podcasts en luisterboeken. Dat komt omdat het geluid opmerkelijk helder klinkt.

Toch had het iets hoogwaardiger gekund, wellicht als Teufel een andere bluetooth-codec had gebruikt. De Teufel Real Blue TWS 2 ondersteunt SBC en AAC. Geen LDAC, dat hoogwaardigere geluidskwaliteit aan kan. De oortjes verbinden met de nieuwste bluetoothversie (5.2). Waarmee in theorie met een update later de bluetooth LE codec ondersteund kan worden, die nog hogere geluidskwaliteit belooft. Of zou Teufel bluetooth LE bewaren voor de Real Blue TWS 3?

Teufel-app

In de nieuwe Teufel-app kun je desgewenst de geluidskwaliteit naar wens aanpassen met de equalizer. Dat was wel een beetje een gemis, vooral voor de verfijnde luisteraar die Teufel doorgaans probeert te bedienen. Verder kun je de afspeelmodus in- of uitschakelen en instellen na hoeveel ongebruikte tijd de oortjes uitschakelen… en dat is eigenlijk alles.

De functionaliteit van de app is net even te karig. Vooral de mogelijkheid de bediening anders in te stellen is een groot gemis. Nu is het één keer tikken voor volumebediening, twee keer tikken voor pauze, drie keer tikken voor vorige of volgende nummer. Andere bediening instellen zit er niet in. Ook mist er bijvoorbeeld functionaliteit om de oortjes terug te vinden wanneer je ze kwijt bent.

Ruisonderdrukking en transparantie

Zoals je mag verwachten van in-ears in deze prijsklasse heb je dus ook de beschikking over ruisonderdrukking en een transparante modus. Deze kun je inschakelen in de app, of door van luistermodus te wisselen door je vinger enkele tellen op het oortje te houden.

Er is een merkbaar verschil tussen de luistermodi. De ruisonderdrukking blokkeert omgevingsgeluid en de transparante modus laat juist omgevingsgeluid door. Toch bleef ik in praktijk hangen bij de reguliere afspeelmodus omdat beide luistermogelijkheden geen enorm verschil maken.

De transparante modus zorgde er bijvoorbeeld voor dat ik wel wat rumoer op de werkvloer meekreeg. Maar onderscheiden wie iets zegt. Dat bleek lastig. De ruisonderdrukking wist me niet helemaal af te sluiten van de buitenwereld. En bovendien: als je de Real Blue TWS 2 oortjes goed in je oor hebt, weten ze al flink buitengeluid af te sluiten.

Accuduur Teufel Real Blue TWS 2

Voordeel van de reguliere afspeelmodus is ook dat je met minimaal omgevingsgeluid het langst luistert. Die accuduur is dan dik in orde, ongeveer zeven uur. Wanneer je ruisonderdrukking of transparantie aan hebt is de afspeelduur iets minder dan zes uur.

Het oplaaddoosje kan de oortjes zo’n drie en een half keer volledig laden. Het oplaaddoosje zelf is voorzien van een usb-c-aansluiting om op te laden. Draadloos laden ontbreekt. Het oplaaddoosje is voorzien van ledjes die aanduiden hoe vol de batterij is en wanneer er verbinding is gemaakt met bluetooth. Het dekseltje voelt wat kwetsbaar.

Hoewel de oortjes even goed geplaatst moeten worden, zitten ze comfortabel genoeg om lang te gebruiken. De vorm van de oortjes zorgt er ook voor dat het gewicht voldoende verdeeld is dat de in-ears niet uitvallen bij beweging, maar echt ‘rotsvast’ zitten ze ook niet.

Alternatieven voor de Teufel Real Blue TWS 2

De Teufel Real Blue TWS 2 zijn all-round goed, maar weten nergens écht in uit te blinken. De app is wat beperkt, de geluidsweergave mist kracht en de afspeelmodi maken geen groot verschil. Dat maakt andere alternatieven wat geschikter als je wel net even wat meer zoekt. Bijvoorbeeld de Sony LinkBuds S, Jabra Elite 5 of Huawei FreeBuds Pro 2 bieden dat wel.

Conclusie: Teufel Real Blue TWS 2 kopen?

De Teufel Real Blue TWS 2 heeft een paar kleine minpuntjes, maar is over het algemeen een all-round goede keus. Toch weten andere oortjes van Apple, Jabra en Sony meer te overtuigen met pasvorm, geluidsbeleving, ruisonderdrukking en functies. Teufel heeft echter de goede accuduur als troefkaart.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.