Met de JBL Tour Pro+ oortjes brengt het merk betaalbare bluetooth in-ears op de markt met ruisonderdrukking (ANC) en ambient modus. Bovendien durft JBL het aan om het ontwerp niet af te kijken van de AirPods. Allemaal pluspunten in het intro. Zijn de JBL Tour Pro+ oortjes ook de aanschaf waard?

De JBL Tour oortjes zijn draadloze in-ears, die qua uiterlijk een beetje lijken op de Samsung Galaxy Buds+. Het ontwerp is een dopje dat je in je oorschelp steekt. Wat opvalt is dat de JBL Tour Pro+ oortjes ontzettend luxe ogen. Hetzelfde geldt voor het ovaalvormige oplaaddoosje, met een matzwarte afwerking met glimmende accenten. Ledjes zijn subtiel in het doosje verwerkt, zodat je ziet of de oortjes verbonden zijn en wat de accustatus is. Het oplaaddoosje laad je op via de usb-c-poort of via een draadloze oplader.

Draagcomfort problematisch

De JBL Tour Pro+ hebben een wat eigenaardige vorm, waarbij het dopje vrij diep je gehoorkanaal in gaat. In mijn geval zonder echt vast te blijven zitten. Deze pasvorm zorgt ervoor dat m’n oren na verloop van tijd wat pijnlijk werden en dat bij beweging de koptelefoon uit m’n oren valt. Tijdens werk of onderweg blijven de in-ears prima zitten. Bij beweging zoals (hard)lopen niet. Hoewel deze ervaring per persoon, of zelfs per oor verschilt, was dit voor mij een hinderlijke ervaring.

De rubber tipjes, die dus vrij diep je gehoorkanaal in gaan, zijn vervangbaar. In de doos krijg je de tipjes in drie maten. Het kan dus zomaar zijn dat de JBL-oortjes jou beter passen. Gelukkig wisten de oortjes dankzij de passende tipjes mijn gehoorkanaal goed af te sluiten, zodat de geluidsbeleving en andere features goed genoeg getest konden worden.

©PXimport

©PXimport

JBL Tour Pro+ eigenschappen

De JBL Tour Pro+ zijn de meest luxe oortjes die het merk aanbiedt. Het verklaart het luxe ontwerp, maar ook qua eigenschappen heeft JBL alles uit de kast getrokken. Zo is er ruisonderdrukking aanwezig en een ambient modus, die geluid juist doorlaat (handig voor in het verkeer of op het werk). Ook is er een fraai vormgegeven app beschikbaar voor Android en iOS, waarmee je je JBL Tour Pro+ instelt en updatet.

Al die luxe komt wel met een prijskaartje: de oortjes kosten zo’n 200 euro. Zo’n prijs schept verwachtingen voor de geluidskwaliteit en accuduur, want voor minder geld kun je uitstekende bluetooth in-ears kopen zoals de Jabra Elite 85t, Apple AirPods Pro en de Oppo Enco X. Helaas weet de JBL Tour Pro+ de slag met deze concurrenten niet te winnen. De ruisonderdrukking en ambient modus zijn te weinig op te merken.

Ook de geluidsbeleving is niet heel erg overtuigend. Hoewel het geluid goed scoort op helderheid, wat gunstig is voor telefoongesprekken, podcasts en audioboeken, is het geluid niet erg krachtig. Muziek klinkt vrij zacht en als je het volume opschroeft raakt het basgeluid vervormd. Echt lekker opgaan in de muziek lukte me dus niet echt met de JBL Tour Pro+ oortjes, want als je wilt genieten van de details of meegaan in de volle bas moet je kiezen tussen een laag volume of vervormd geluid. Zonde, want de afstelling van midden-, hoge- en lage tonen lijkt prima.

De ingebouwde microfoons doen uitstekend hun werk, waardoor de oortjes (in combinatie met de geluidskwaliteit) prima zijn voor telefoongesprekken en videochats. Desgewenst kun je de microfoons ook gebruiken voor spraakbediening.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Accuduur

De accuduur van de JBL Tour Pro+ headset is natuurlijk afhankelijk van de luistermodus die je gebruikt. Heb je ambient modus of ruisonderdrukking aan staan, dan zal de accuduur korter zijn. Een uurtje of vier. Gebruik je de gewone afspeelmodus dan gaan de oortjes zo’n vijf uur mee op een volgeladen accu. Het oplaaddoosje heeft genoeg capaciteit om de oortjes bijna vijf keer volledig op te laden.

Conclusie: JBL Tour Pro+ kopen?

Alles aan de JBL Tour Pro+ straalt luxe uit. Van de oortjes tot het oplaaddoosje en de app. De concurrentie is echter moordend en JBL’s headset legt het af tegen de AirPods Pro, Oppo Enco X en Jabra Elite 85t. Het geluid mist net even teveel power en de afspeelmodi maken niet het verschil. Tevens viel het draagcomfort mij tegen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!