Er is weinig leuker om nieuw aan te schaffen dan een hypermoderne televisie! Maar wie denkt dat aansluiten zo gepiept is, heeft het mis. Smart-tv’s hebben namelijk nogal wat aansluitingen in huis. Om over het grote aantal menu-instellingen nog maar te zwijgen. Zo stel je je smart-tv optimaal in!

Tip 01: Kies voor hdmi

Nadat je een smart-tv hebt neergezet of opgehangen, sluit je logischerwijs eerst de benodigde kabels aan. Hoewel moderne toestellen ook component- of zelfs nog composiet-ingangen hebben, gebruik je bij voorkeur hdmi-poorten. Deze standaard is in staat om zowel beeld als geluid in een hoge kwaliteit te transporteren. Wie een receiver (home-cinemaset), soundbar of versterker gebruikt, stopt de kabel in de hdmi-uitgang van dit apparaat. Het andere uiteinde van de hdmi-kabel doe je in de hdmi-ingang van de smart-tv. Kies bij voorkeur de hdmi-ingang waarbij de term arc staat vermeld. In tip 3 gaan we nader op deze interessante technologie in. Gebruik je geen receiver of heeft dit apparaat geen hdmi-uitgang? Je sluit alle audiovisuele randapparatuur in dat geval rechtstreeks op de hdmi-ingangen van de smart-tv aan. Denk bijvoorbeeld aan een decoder (tv-ontvanger), mediaspeler, spelcomputer en/of blu-ray-speler. Gelukkig hebben de meeste smart-tv’s voldoende hdmi-poorten aan boord.

©PXimport

Tip 02: Geluid op speakers

Sommige receivers, soundbars en versterkers hebben geen hdmi-uitgang. Waarschijnlijk zijn de blu-ray-speler en decoder dan rechtstreeks op de televisie aangesloten via hdmi-kabels. Vanzelfsprekend wil je het tv-geluid wel graag over je kwalitatief goede speakers horen. Naast hdmi zijn er gelukkig ook nog andere methodes om het tv-geluid aan de receiver door te geven. Een prima alternatief is de optische s/pdif-uitgang op je smart-tv. De corresponderende ingang is op de meeste receivers aanwezig en kan digitale surround-formaten als dts en dolby digital doorgeven. Oudere receivers en sommige stereoversterkers hebben alleen analoge ingangen. Je kunt het tv-geluid in dat geval via de speakers beluisteren door een tulpkabel aan te sluiten. Let hierbij wel op, want vaak is er aan de televisiezijde een speciale verloopkabel nodig om een analoge verbinding tot stand te brengen.

Tip 03: Arc-verbinding

Bij een traditionele opstelling zijn alle audiovisuele bronnen op de receiver of soundbar aangesloten. De receiver stuurt het beeldsignaal door naar de televisie en regelt zelf de audio-afdracht van een aangesloten blu-ray-speler, decoder of spelcomputer. Vanwege populaire apps als NPO, RTL XL, KIJK, Netflix en Videoland is de smart-tv zelf ook een audiovisuele bron. Ook wanneer je nog naar analoge televisie kijkt of er een interne CI+-module is ingebouwd, genereert de smart-tv zelfstandig audio.

Dit geluid wil je uiteraard eveneens via de receiver en aangesloten luidsprekers afspelen. Gelukkig vereist dat veelal geen aparte kabel, mits zowel de receiver als smart-tv arc (audio return channel) ondersteunen. Bij nieuwe producten is dat meestal het geval. Je dient in de geluidsinstellingen wel aan te geven dat je het geluid via hdmi-arc naar de receiver terugstuurt. Overigens is deze techniek ook nuttig wanneer de receiver te weinig hdmi-poorten bevat voor al je audiovisuele apparatuur. Je sluit bijvoorbeeld een mediaspeler of spelcomputer waarvoor op je reciever geen ruimte meer is, rechtstreeks op de hdmi-ingang van je smart-tv aan, en laat het geluid hiervan terugsturen naar de receiver. Hoewel arc een prachtige techniek is om geluid tegen de richting in terug te sturen, werkt het in de praktijk helaas wisselvallig. Het is dus een kwestie van uitproberen. Is er geen stabiele audioverbinding, dan loont het de moeite om het geluid van apps, analoge zenders of een CI+-module op je smart-tv via een aparte optische s/pdif-kabel naar de receiver over te dragen.

©PXimport

Tip 04: Netwerkverbinding

Een smart-tv vereist altijd een actieve netwerkverbinding. Je hebt die nodig om bijvoorbeeld videostreams vanaf de server van Netflix, YouTube of NPO op te halen. Verder krijgen smart-tv’s ook regelmatig software-updates via internet aangeboden. De meeste toestellen hebben een draadloze netwerkkaart, zodat je het apparaat eenvoudig verbindt met het wifi-netwerk. Hoewel dat om praktische redenen vaak handig is, geniet een bekabelde verbinding de voorkeur. Een draadloze signaaloverdracht is namelijk gevoelig voor storingen en de bandbreedte valt vaak tegen. Aangezien videostreams steeds meer bandbreedte opeisen, is het beter om de televisie via een ethernetkabel met het thuisnetwerk te verbinden. Zo verklein je de kans op hinderlijke haperingen van bijvoorbeeld 4K-streams op Netflix.

Tip 05: Eerste instellingen

Als de benodigde kabels correct zijn aangesloten, is het tijd om de instellingen van de smart-tv onder de loep te nemen. Zodra je het apparaat voor de eerste keer aanzet, beland je doorgaans in een configuratiewizard. Welke instellingen er verschijnen, is per model en televisiefabrikant verschillend. Meestal stel je de taal, tijdzone en netwerkverbinding in. Kies je voor een draadloos netwerk, dan selecteer je de juiste netwerknaam en vul je het bijbehorende wachtwoord in. Wanneer er rechtstreeks een analoge televisiekabel of CI+-module op het toestel is aangesloten, zoekt de smart-tv naar beschikbare zenders. Mogelijk kun je nog de thuis- of winkelmodus (de)activeren en een universele afstandsbediening instellen. Laatstgenoemde optie is bijvoorbeeld een uitkomst wanneer je een decoder met een eigen afstandsbediening gebruikt.

©PXimport

Tip 06: Geluidsinstellingen

Wanneer het configuratiemenu van de smart-tv niet de geluidsinstellingen met je doorneemt, doe je dat handmatig. Het is tenslotte belangrijk om te bepalen op welke wijze je tv het geluid afspeelt. Je opent de instellingen meestal door op het tandwiel van de afstandsbediening te drukken, waarna je de geluidsopties opent. Indien de smart-tv op een receiver of soundbar is aangesloten, geef je aan hoe je het tv-geluid aan dit apparaat doorgeeft. Je hebt meestal keuze tussen hdmi (arc), optisch en analoog (line-out). Luxere modellen kunnen audio via bluetooth op draadloze luidsprekers afspelen. Verder geef je in de instellingen eventueel aan dat je geluid zowel via een aangesloten receiver als op de interne tv-speakers wilt afspelen. Soms kun je in de geluidsinstellingen ook de gewenste audio-uitvoer instellen, zoals dolby digital (plus) en pcm. Laat indien mogelijk deze instelling op de automatische instelling staan, zodat de smart-tv zelf de beste audio-doorvoer selecteert. Wanneer beeld en geluid niet volledig synchroon lopen, pas je tot slot de audiotiming aan door bijvoorbeeld een vertraging in te stellen.

Tip 07: Hdmi-cec

Hdmi-cec (consumer electronic control) is een ietwat lastige term, omdat televisiefabrikanten hiervoor verschillende benamingen gebruiken. Neem nu bijvoorbeeld LG SimpLink, Samsung Anynet+, Philips EasyLink en Sony Bravia Link. Al deze termen komen op hetzelfde neer, namelijk het koppelen van verschillende apparaten via hdmi-cec. Dankzij deze technologie voer je met een enkele opdracht op de afstandsbediening bij diverse apparaten een taak uit. Schakel je de televisie bijvoorbeeld uit, dan zorgt hdmi-cec dat automatisch de receiver en blu-ray-speler ook worden uitgezet. Verder kiest de receiver altijd de juiste bron. Ook het eerder besproken arc is onderdeel van hdmi-cec. Wie deze technologie eens wil uitproberen, activeert in het menu van de televisie de functie. Op een LG-toestel navigeer je bijvoorbeeld naar Alle instellingen / Algemeen / SIMPLINK (HDMI-CEC). Daarnaast activeer je hdmi-cec ook op de aangesloten hdmi-apparaten, zoals een receiver en blu-ray-speler. Er is overigens wel een waarschuwing op z’n plaats. Zodra je producten van verschillende merken aan elkaar koppelt, verloopt de communicatie tussen de apparaten mogelijk minder soepel. Sommige fabrikanten passen deze standaard namelijk naar eigen smaak iets aan. Verder heb je met hdmi-cec minder controle. Wanneer je de televisie inschakelt, springen er tegelijkertijd wellicht apparaten aan die je op dat moment niet wilt gebruiken.

©PXimport

Tip 08: Mobiele app

Bekende televisiefabrikanten bieden voor hun smart-tv’s een mobiele app aan. Hiermee verbind je een smartphone of tablet eenvoudig met de televisie. Zo gebruik je het mobiele toestel bijvoorbeeld als afstandsbediening of stream je persoonlijke video’s naar de smart-tv. Logischerwijs zijn de exacte functies bij ieder merk verschillend. Bezitters van een LG-smart-tv hebben veel profijt van de app LG TV Plus. Hiermee voer je allerlei handelingen op de gekoppelde televisie uit, zoals de volumeregeling, het activeren van de 3D-modus en het opstarten van apps. Met de functie Touchpad bestuur je een muisaanwijzer op het scherm. Het koppelingsproces is vrij eenvoudig. Eerst download je de LG TV Plus-app gratis uit de app-store van Apple of Google. Belangrijk is dat de smart-tv en het mobiele toestel met hetzelfde thuisnetwerk zijn verbonden. De app toont vervolgens de naam van de smart-tv en het bijbehorende ip-adres. Als het goed is verschijnt er op de televisie nu een driecijferige pincode. Deze code neem je over op de smartphone of tablet, waarna beide apparaten met elkaar zijn verbonden.

Tip 09: Smart-tv-apps

Zonder fatsoenlijke apps heb je natuurlijk weinig aan een smart-tv. De kans is groot dat populaire apps al zijn geïnstalleerd, zoals Netflix en YouTube. Kijk vooral ook even in de applicatiewinkel welke toepassingen er nog meer beschikbaar zijn. Zo zijn voor de Nederlandse markt NPO, RTL XL, KIJK, NLziet, Videoland, Pathé Thuis en Spotify interessante apps. Voor de laatste vier genoemde namen heb je overigens wel een geldig abonnement nodig. Verder is Plex een doeltreffend hulpmiddel om eigen video’s vanaf netwerkbronnen te streamen. Ook nieuwsmedia als De Telegraaf, NOS en Nu.nl zijn op de meeste smart-tv’s beschikbaar. Wanneer je een leuke app tegenkomt, kies je simpelweg voor Installeren. De naam van de app verschijnt even later in het menu. Overigens pas je de volgorde van de apps in het menu eenvoudig aan. Het is namelijk uiterst vervelend wanneer je ver moet scrollen om je favoriete toepassing te openen.

©PXimport

Tip 10: Software-update

Televisiefabrikanten voorzien hun smart-tv’s regelmatig van nieuwe software (ook wel firmware genoemd). Deze updates bieden ze via internet aan. Vaak gaat het om verbeteringen of gedichte beveiligingslekken van het besturingssysteem, al komen er ook weleens nieuwe functies beschikbaar. Hoewel veel smart-tv’s automatisch laten weten wanneer er een nieuwe software-update klaarstaat, is dat helaas niet altijd zo. Het is dus verstandig om regelmatig handmatig naar verse updates te laten zoeken. Meestal is deze functie in het instellingenmenu onder de optie Algemeen aanwezig. Je vraagt hier statusinformatie over de televisie op en bekijkt welke softwareversie er momenteel actief is. Als de smart-tv een nieuwe update vindt, installeer je die meteen. Veelal kun je ook aangeven dat je toekomstige updates wél automatisch wilt installeren.

Tip 11: Beeldinstellingen

Een smart-tv heeft nogal wat instellingen in huis om de beeldweergave naar eigen hand te zetten. Is je televisie nieuw, dan is de kans groot dat de standaardbeeldmodus is geoptimaliseerd voor een sterk verlichte winkelomgeving. Thuis is er vaak minder licht, waardoor een te felle beeldweergave storend kan zijn. Reden genoeg om daar even zorgvuldig naar te kijken. Zoek in het menu de beeldinstellingen op. Bij de meeste televisies heb je keuze tussen verschillende beeldmodi. In donkere omgevingen geven Bioscoop of Film vaak het mooiste resultaat in de huiskamer. Verder kun je meestal ook kiezen voor een ecomodus om het stroomverbruik te beperken. Wie specifieke wensen heeft, past de beeldinstellingen desgewenst handmatig aan. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het contrast, de helderheid, de kleur(tinten), de kleurtemperatuur en de scherpte. Vaak zijn er ook nog allerlei geavanceerde beeldinstellingen beschikbaar. Het instellen hiervan is doorgaans een vak apart. Wens je voor de beeldinstellingen graag een steuntje in de rug? Er zijn speciale kalibratie-blu-rays verkrijgbaar die je hierbij een handje helpen.

©PXimport

Tip 12: Ouderlijk toezicht

Je stelt bij een smart-tv eenvoudig een leeftijdslimiet in. Zo kunnen (klein)kinderen bijvoorbeeld geen programma’s voor volwassenen zien. Bij de meeste toestellen vind je dit onderdeel binnen het instellingenmenu onder het kopje Veiligheid. Je ontgrendelt de veiligheidsinstellingen door de juiste pincode op te geven. Doorgaans is dat standaard viermaal een nul. Vervolgens stel je een tv-programmavergrendeling in door de maximale leeftijd te selecteren. Verder kun je ook bepaalde kanalen blokkeren en de toegang tot specifieke apps beperken.

Tip 13: Advertentiecookies

Televisiefabrikanten bewaren op je smart-tv zogeheten advertentiecookies. Adverteerders gebruiken deze informatie om te monitoren hoe vaak bepaalde reclame-uitingen worden afgespeeld. Naar zeggen van de fabrikanten, zorgen de advertentiecookies ervoor dat je niet telkens dezelfde reclameboodschappen binnen apps krijgt voorgeschoteld. Daarnaast biedt het adverteerders de mogelijkheid om de reclames af te stemmen op je persoonlijke voorkeuren. Heb je liever niet dat adverteerders met je meegluren? Dan kun je de advertentiecookies gelukkig uitzetten. Je vindt deze optie meestal in de algemene instellingen. Eerder opgeslagen cookies wis je van het systeem en je geeft eenvoudig aan dat de smart-tv geen nieuwe ‘volgbestanden’ mag opslaan.

©PXimport

Tip 14: Toegankelijkheid

Bouwers van smart-tv’s houden in toenemende mate rekening met mensen die problemen hebben met horen of zien. Deze opties zijn binnen de instellingen beschikbaar onder het kopje Toegankelijkheid. Zo is het vaak mogelijk om de vormgeving aan te passen, zodat mensen met visuele beperkingen beter met de gebruikersomgeving overweg kunnen. Op nieuwere smart-tv’s van LG activeer je bijvoorbeeld een grotere muisaanwijzer en schakel je de aanwezigheid van transparante menu’s uit. Hierbij stel je eventueel een lagere bewegingssnelheid van de muisaanwijzer in. Verder kun je ook ondertitels inschakelen, al verschijnen die alleen bij tv-programma’s in beeld die deze functie ondersteunen.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.