Sonos-fans hebben er jaren op gewacht: een speaker met de geluidskwaliteit en alle features die ze kennen, zonder de beperking van een stekker die altijd in het stopcontact moet zitten. De Sonos Move is die speaker en Computer!Totaal heeft hem uitgebreid getest. In deze Sonos Move review praten we je bij.

De Move is de eerste Sonos-speaker met een ingebouwde accu en bluetooth, waardoor je hem in feite overal mee naartoe kan nemen. Maar voordat dat feest begint, dien je hem natuurlijk eerst te installeren. Dat doe je via snel en eenvoudig via de gratis Sonos-app. Ik installeerde de Move binnen vijf minuten op kantoor. Toen ik hem na een paar dagen mee naar huis nam en hem na een reset daar wilde installeren, lukte dat niet. De speaker verscheen niet in de app en toen hij na allerlei trucs wél opdook, bleek hij na de registratie niet goed te werken. Het lukte me niet de Move te koppelen aan de Google Assistent en muziek streamen vanuit de Spotify-app op mijn smartphone werkte ook niet. Vervelend, zeker omdat ik geen idee had wat het probleem veroorzaakte.

Een twee uur durend telefoongesprek met een Amerikaanse medewerker van de klantenservice bracht ook geen oplossing. In daaropvolgende mailwisseling gaf Sonos min of meer aan ook geen idee te hebben, al suggereerde de (zeer behulpzame) medewerker dat het misschien aan mijn wifi-netwerk lag. Eerder op kantoor liep ik immers niet tegen problemen aan. Om die suggestie te controleren, gaf ik de Move een reset en installeerde ik hem weer op kantoor. Dat ging inderdaad weer van een leien dakje. Een journalist van The Verge ondervond ook problemen bij de installatie van zijn Move, zag ik later. Hij heeft – net als ik – een mesh router systeem. Welke weet ik niet; ik heb een TP-Link Deco M5. Nederlandse collega's die de Move testten met hun Google Wifi en Netgear Orbi-mesh routers, hadden weer nergens last van. Ik gok dat het met bepaalde mesh routers te maken heeft, maar kan dat (net als Sonos) niet met zekerheid zeggen. Het is in ieder geval een aandachtspunt voor wie een mesh systeem heeft en de Sonos Move overweegt.

©PXimport

Ontwerp

Genoeg over de installatieproblemen, laten we het over het ontwerp hebben. De Move lijkt van de buitenkant veel op de Sonos One, is stevig gebouwd en ziet er luxe uit. Niet iedereen zal echter gecharmeerd zijn van de zwarte afwerking. Het is niet duidelijk of de Move ook in andere kleuren uitkomt. Een noemenswaardig onderdeel is het formaat. De Move meet 24 x 16 x 12,6 centimeter en weegt 3 kilo. De forse afmetingen en het flinke gewicht maken de speaker minder geschikt om in je rugtas te stoppen. Hij is draagbaar ja, maar je neemt hem niet snel mee in je rugtas als je gaat lopen of fietsen. Binnenshuis maakt dit minder uit en kan je hem prima tussen kamers en de tuin verplaatsen.

Bovenop de speaker zit het welbekende aanraakgevoelige paneel om onder andere het volume van je muziek te regelen. De touchknoppen werken naar behoren. De onderkant bevat een siliconen rand die stevig aanvoelt en een mattere afwerking heeft. Daarnaast zit er onderop geen aansluiting voor de stroomadapter. De Move heeft in plaats daarvan twee nauwelijks zichtbare pin-connectoren aan de achterkant. In de doos zit een rond dockingstation waar je de speaker in plaatst, waarna hij stroom krijgt via de pins. Die houden de Move altijd op honderd procent stroom. Als de accu leeg is, laad je hem op deze wijze in drie uur op. Het docking station heeft een kabel van ruim twee meter en die moet altijd in het stopcontact zitten. Ik ben erg te spreken over deze manier van opladen.

©PXimport

Bluetooth-verbinding

Met één beweging (en één hand) haal je de speaker uit het dock en neem je hem mee. Je tilt de speaker op aan het goede handvat op de achterkant. Bij het verplaatsen schakelt de Move automatisch over op de accu, waarover zo meteen meer. Onder het handvat zitten drie knoppen waarmee je de speaker aan- en uitzet, wisselt tussen wifi en bluetooth en hem koppelt aan de Sonos-app en andere Sonos-apparatuur. Die bluetooth-connectiviteit is een primeur voor Sonos en erg handig. Je bent niet – zoals met andere Sonos-speakers – gebonden aan een wifi-netwerk maar kan overal muziek luisteren. Schakel je met een druk op de knop van wifi naar bluetooth dan probeert de Move verbinding te maken met het apparaat waar hij het laatst mee verbonden was. De bluetooth-verbinding is stabiel en reikt verder dan tien meter.

Zo stevig is de Move

De Move is volgens Sonos bestand tegen regen, stof, zand en warme en koude temperaturen. Ik heb de speaker een paar keer meegenomen naar het bos en strand en daar heeft hij geen moeite mee. Klop ‘m af of houd hem onder de kraan (en droog hem even af) en hij is weer als nieuw. Bij de presentatie van de Move liet Sonos zien dat je de speaker van kleine hoogte kan laten vallen zonder dat dit schade oplevert. Bij mij klopt dat, maar nadat een collega haar (andere) Move van een meter hoogte op het asfalt liet vallen, doet de bluetooth-functie het niet meer. Sonos onderzoekt hoe dat kan.

©PXimport

Accuduur en opladen

Zoals gezegd is de Move de eerste Sonos-speaker met een ingebouwde accu. Je kan hem dus ook gebruiken als hij niet met het stopcontact verbonden is. Met het muziekvolume op veertig procent, hield de speaker het ongeveer tien uur vol. Dat komt overeen met de door Sonos beloofde accuduur. Een aantal vergelijkbaar geprijsde bluetooth-speakers hebben een betere accuduur, maar missen features van de Move. En eerlijk is eerlijk: na tien uur luisteren heb je vast wel weer een stopcontact in de buurt. Zo niet dan kan je de speaker ook opladen via de usb-c-aansluiting op de achterkant. Het laden duurt iets langer dan twee uur.

Overigens belooft Sonos dat de ingebouwde accu het ongeveer negenhonderd cycli volhoudt. De accuduur loopt daarna terug door slijtage. Oftewel: je kan de speaker minimaal negenhonderd keer opladen en weer urenlang gebruiken. Fijn is dat je de batterij eenvoudig – zelf – vervangen door de onderkant van de speaker los te halen. Sonos gaat losse accu’s verkopen, maar kan nog niet zeggen hoeveel die gaan kosten.

©PXimport

Audio- en spraakdiensten

In de Sonos-app voeg je eenvoudig je favoriete muziekdienst(en) toe, in mijn geval Spotify. Je kan ook radiodiensten als TuneIn en podcastplatformen als Pocket Casts gebruiken. Deze kan je aansturen vanuit de aparte apps of vanuit de Sonos-app. Het is ook mogelijk om de Google Assistent te koppelen. De Move heeft namelijk meerdere far field microfoons om je stem te detecteren. Die staan altijd op stand-by om het commando ‘Hey Google/OK Google’ op te vangen, waarna je je vraag stelt of een opdracht uitdeelt. De speaker hoort het hotword ook als je verder weg staat of wat zachter praat en handelt alle taken snel en goed af. In feite kan de Move dus ook als Google Home fungeren, mits hij wifi heeft. De Sonos-speaker is ook geschikt voor Amazon Alexa, al kan je die nog niet gebruiken. Alexa spreekt onze taal niet en is niet officieel in Nederland beschikbaar. De Move ondersteunt ook Apple AirPlay 2 vanaf een Apple-apparaat en je kan de speaker koppelen aan andere Sonos-speakers voor multiroomaudio. Als je twee Move’s hebt, kan je ze koppelen voor stereogeluid. Leuk, al werkt dat natuurlijk alleen met wifi.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Geluidskwaliteit

Sonos-speakers staan bekend om hun goede geluidskwaliteit en dat is bij de Move niet anders. Hij kan flink hard. Met dertig procent volume was de Move luid genoeg om mijn woonkamer te vullen. Het geluid is indrukwekkend, ook op een hoger volume. Er treedt praktisch geen verstoring op, iets waar goedkopere speakers wel last van hebben. Ik luister via de Move naar radio, podcasts en Spotify-muziek, en dan voornamelijk house, pop, edm en r&b. Ongeacht waar ik naar luister, klinkt het goed. Stemmen zijn helder, de bass hoor je duidelijk en de middentonen klinken gebalanceerd. Ik heb een tijdje een Sonos One gehad en vind dat de geluidskwaliteit van de Move er veel op lijkt. Een klein nadeel vind ik dat je de bass goed hoort, maar niet voelt dreunen. Dat terwijl de Move een forse speaker is.

Overigens vind ik de geluidskwaliteit via een bluetooth-verbinding bijna even goed als via wifi. Dat is fijn. Het verschil zit ‘m waarschijnlijk (deels) in het feit dat Sonos’ automatische TruePlay-techniek alleen werkt via wifi. TruePlay zit ook in oudere Sonos-speakers, maar dan moet je het handmatig, eenmalig activeren door met je iPhone door de kamer te lopen. De informatie over de kamergrootte en andere zaken gaat naar de Sonos-speaker, die zijn geluidsinstellingen erop aanpast. De TruePlay van de Move is veel gebruiksvriendelijker. Zet het schuifje in de app aan en de Move detecteert zelf de ruimte, om de geluidsinstellingen te optimaliseren. Als je de speaker verplaatst, blijft hij geluid afspelen en scant hij een halve minuut om de nieuwe omgeving in beeld te brengen. Erg handig.

©PXimport

Conclusie: Sonos Move kopen?

De Sonos Move doet in veel opzichten denken aan de One. Hij ziet er fraai uit, werkt via dezelfde app en ondersteunt stereo- en multiroomaudio en spraakassistenten. De geluidskwaliteit lijkt ook veel op elkaar, al kan de Move wat luider. De grote vraag is dan ook: loont het om 400 euro te betalen voor de Move of ben je beter uit met een One van 219 euro? Dat hangt er vooral vanaf of je waarde hecht aan de twee extra’s van de Move: de bluetooth-connectiviteit en de ingebouwde accu. Het is erg fijn dat je de (grote en zware!) speaker overal mee naartoe kan nemen, en de accuduur is met tien uur lekker lang. Heb je jaren gewacht op zo’n Sonos-speaker, dan is de Move absoluut het kopen waard. Vind je mobiliteit minder belangrijk dan kan je beter voor een Sonos One of alternatieve speaker kiezen.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een fijne tablet waarmee je vlot kunt werken? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Apple iPad Air (2025)

In de zéér recent verschenen 2025-versie van de iPad Air zit Apples eigen M3-chip. Die telt acht rappe rekenkernen, zodat veeleisende apps vlot werken. Zo is het spelen van 3D-games geen enkel probleem. Volgens het Amerikaanse merk is de genoemde processor bijna twee keer zo snel als eerdere iPads met een M1-chip. Bovendien verbruikt deze chipset ook nog eens minder energie. Ondanks het ruime 11inch-scherm weegt de aluminium behuizing nog geen halve kilo. Ideaal voor wie een tablet graag meeneemt. De goedkoopste uitvoering heeft 128 GB interne opslagcapaciteit. Kies tussen de kleurstellingen grijs, beige, blauw en paars. Tegen een meerprijs kun je ook een exemplaar met 256 GB (grijs/paars), 512 GB (grijs/beige/blauw/paars) of 1 TB (grijs) opslag overwegen.

Met behulp van de geïntegreerde vingerafdrukscanner log je altijd en overal veilig in. Vanzelfsprekend is iPadOS 18 al op deze tablet aanwezig. Je hebt toegang tot allerlei AI-tools, waardoor je onder meer supersnel fotocorrecties toepast. Bovendien kun je vanuit de apps Siri en Schrijfhulp de bekende AI-dienst ChatGPT aanspreken. Het heldere 11inch-scherm leent zich met een respectabele resolutie van 2360 × 1640 pixels perfect voor het kijken van films, series en tv-programma's. Tot slot is er van de iPad Air ook een grotere versie met een 13inch-scherm te koop.

Apple iPad Pro (2024)

De 2024-versie van de iPad Pro is momenteel de snelste tablet van Apple. Dankzij de M4-chip voer je de meest complexe taken zonder enige vertraging uit, zoals AI-toepassingen en 3D-games. Deze processor bevat namelijk negen of tien (bij 1TB- en 2TB-uitvoering) vliegensvlugge rekenkernen. Verder zijn de beeldprestaties van het dubbellaagse 11inch-oledscherm indrukwekkend. Zowel foto's als video's ogen op een resolutie van 2420 × 1668 pixels haarscherp. Voor gamers en creatieve professionals komt de hoge vernieuwingsfrequentie van 120 hertz goed van pas. Bewegende beelden verschijnen vloeiend op het scherm. Daarnaast bedraagt de piekhelderheid maar liefst 1600 cd/m².

Naar eigen zeggen is deze iPad Pro tot dusver de dunste Apple-tablet (5,3 mm). De gerecyclede aluminium behuizing weegt bovendien maar 444 gram. Kortom, een handzame metgezel voor onderweg. Fijn is dat de selfiecamera Face ID ondersteunt. Hierdoor kun je via een gezichtsscan vlot inloggen. De betaalbaarste versie heeft 256 GB opslagruimte, waarbij je kunt kiezen tussen de kleurstellingen zwart en zilver. Als alternatief koop je deze tablet met 512 GB (zwart/zilver), 1 TB (zwart/zilver) of 2 TB (zwart/zilver) opslagcapaciteit. Verder is de iPad Pro ook met een groot 13inch-scherm te koop. Wil je meer weten? Lees dan deze uitgebreide review op ID.nl.

Samsung Galaxy Tab S10+

Zoek je een zéér rappe Android-tablet met een riant scherm? Kijk dan eens goed naar de eigenschappen van de Samsung Galaxy Tab S10+. Het 256 GB-model is in de kleurstellingen grijs en zilver beschikbaar. Vind je dat te krap, dan kies je voor 512 GB opslag (grijs/zilver). Overigens voeg je met een eigen microSD-kaart van maximaal 1,5 TB eenvoudig extra opslagruimte toe. Het ruime 12,4inch-amoledscherm telt 2800 × 1752 pixels, zodat je op een behoorlijke resolutie video's kunt streamen. Samsung heeft het scherm voorzien van een matte coating. Hierdoor kun je ook in sterk verlichte ruimtes comfortabel werken.

Voor de rekenprestaties is de MediaTek Dimensity 9300+-processor verantwoordelijk. Deze chipset heeft acht kernen, waarbij de rapste core goed is voor een kloksnelheid van 3,4 GHz. Voeg daar 12 GB werkgeheugen aan toe en je merkt nergens vertraging. Met behulp van een vingerafdrukscanner kun je veilig bij Android 14 inloggen. Nuttig om te weten is dat de fabrikant dit product tot 31 oktober 2031 ondersteunt. Je ontvangt dus voor de komende jaren volop (beveiligings)updates en upgrades van het besturingssysteem. Naast de besproken uitvoeringen is deze tablet ook met een 5G-simkaartslot verkrijgbaar. Samsung levert bij alle modellen een goede stylus mee.

Lees ook: Zo gaat je tablet (véél) langer mee!

Samsung Galaxy Tab S10 Ultra

Als je graag op een heel grote tablet werkt, is de Samsung Galaxy Tab S10 Ultra een logische keuze. Het amoledscherm heeft een indrukwekkend schermdiagonaal van 14,6 inch. Lees hierop bijvoorbeeld de digitale krant, speel 3D-videospelletjes of creëer eigen animaties. Dankzij een respectabele resolutie van 2960 × 1848 pixels verschijnen foto's, video's en webpagina's scherp in beeld. Ondanks de behoorlijke omvang valt het gewicht van 723 gram mee. De behuizing voldoet aan de IP68-norm en is dus waterdicht. Er is bij dit product een stylus inbegrepen.

De Galaxy Tab S10 Ultra heeft dezelfde processor als de eerder besproken Galaxy Tab S10+. Goed nieuws, want deze MediaTek Dimensity 9300+-chipset biedt prima prestaties. De versies met 256 GB (grijs/zilver) en 512 GB (grijs/zilver) opslag hebben 12 GB werkgeheugen. Doe je veel geavanceerde taken tegelijkertijd, dan haal je met het 1 TB-model (grijs) een tablet met 16 GB RAM in huis. De Galaxy Tab S10 Ultra is eventueel ook inclusief 5G-simkaartslot te koop. Lees hier een uitgebreide review op ID.nl.

Lenovo Idea Tab Pro (ZAE40020SE)

Voor alledaags gebruik is deze recent verschenen tablet prima geschikt. De scherp geprijsde Lenovo Idea Tab Pro heeft een groot 12,7inch-scherm met 2944 × 1840 pixels. Dat is een prettig formaat voor taken als webwinkelen, bankieren, video's streamen en natuurlijk internetten. Bovendien zijn de acht rekenkernen van de MediaTek Dimensity 8300-processor snel genoeg om spelletjes uit de Play Store soepel te verwerken. De snelste core is afgeregeld op een respectabele kloksnelheid van 3,35 GHz. Verder heeft de tablet 8 GB werkgeheugen.

Onder de motorkap bevindt zich een opslagdrager van 256 GB. Hierop is Android 14 voorgeïnstalleerd. Wil je meer lokale opslag, dan prik je een microSD-kaart van maximaal 1 TB in de behuizing. Ten opzichte van diverse andere tablets in deze prijsklasse onderscheidt de Idea Tab Pro zich met een behoorlijk geluid. Hiervoor zijn er vier speakers van de bekende audiofabrikant JBL ingebouwd. Lenovo levert bij dit product een stylus mee.

Steeds meer draadloze in-ears en koptelefoons bieden in hun app een test die de weergave aanpast aan je gehoor. "Maar ik ben helemaal niet slechthorend," denk je misschien. Toch is zo'n functie best handig. Waarom, dat lees je hier.

Ook interessant: Welke draadloze oortjes passen bij mij?

Als je bij een gehoortest (formeel: een audiogram) denkt aan een bezoek aan de audioloog of gespecialiseerde arts, dan heb je natuurlijk niet ongelijk. Bij acute hoorschade of een sterke terugval van wat je kunt horen, kom je bij zo'n specialist terecht.

Het doel van zo'n onderzoek is bepalen welke frequenties iemand nog hoort. Het normale 'bereik' van een mens wordt vaak omschreven als lopende van 20 Hz (een zeer lage bastoon) tot een hele hoge 20.000 Hz of 20 kHz. Dit bereik is wel heel theoretisch. Er bestaan grote fysieke verschillen tussen mensen en hierdoor bestaat er een enorme variatie in wat iemand kan horen. 

©Denon

Grafische voorstelling van een gehoorcurve in de Denon-app.

Waarom je gehoor toch niet zo goed is

Bovendien is 20 tot 20.000 kHz het meestal optimale scenario. Volwassenen halen het bijna nooit, want al vanaf een jonge leeftijd neemt het gehoor af. Volgens sommige bronnen begin je zelfs vanaf 18-20 jaar frequenties te 'verliezen'. Het is een natuurlijk proces, dat vooral de hoogste en laagste frequenties aantast. Wel is die terugval aanvankelijk heel beperkt en subtiel.  

Het woord 'verliezen' is dus eigenlijk niet zo geschikt, want eerst word je minder gevoelig voor een bepaalde toon.  Je kunt die frequentie dus nog wel horen, als het maar luid genoeg weerklinkt. Maar omdat dit terugval meestal geleidelijk is, valt het minder op. Je beluistert ook zelden één geïsoleerde toon, maar complexer geluid, zoals muziek met veel instrumenten en gezang. Dan merk je niet op dat de hi-hat van de drum iets minder uit de mix springt.  

Als het gehoorverlies iets toeneemt, kan het wel zijn dat muziek minder ruimtelijk of driedimensionaal overkomt. Dat komt omdat heel hoge tonen geluidsinformatie bevatten die ons brein iets vertelt over de ruimte waarin gespeeld wordt. Wanneer je bassen minder goed hoort, kunnen stemmen of muziek dun klinken.

Wat doet een gehoorfunctie in een app?

Het geleidelijk minder gevoelig worden voor bepaalde frequenties is wat functies zoals Personi-Fi bij JBL of Geluidspersonalisatie van Teufel proberen aan te pakken. Via een test in een app wordt achterhaald welke frequenties je minder goed hoort. Veel fabrikanten vertrouwen hiervoor op een test afkomstig van een gespecialiseerd bedrijf, zoals AudioDo of Mimi. Dit Duits technologiebedrijf biedt ook een eigen app aan (enkel iOS) waarmee je jouw gehoor kunt testen. Bij Sennheiser vind je er eentje voor zowel iPhones als Android-apparaten.

©Jamie Biesemans

The Personi-Fi-test, in de JBL Headphones-app, neemt wat tijd in beslag.

Niet elke test is hetzelfde, maar meestal moet je in de app aangeven of je biepjes nog hoort die steeds stiller worden. Dat gebeurt bij sommige tests tegen een achtergrond van ruis. Dat maakt het net wat moeilijker, maar meet wel realistisch of je een bepaalde frequentie hoort als er ook ander geluid is.

Op basis van de testresultaten wordt een geluidspreset gecreëerd die de frequenties die je minder goed hoort versterkt. Het doel is te zorgen dat je alle frequenties op hetzelfde niveau waarneemt. Na de test kun je meestal de preset in- en uitschakelen terwijl een track speelt. Dan pas hoor je goed wat je mist.

Welke merken bieden het aan?

Steeds meer merken bieden een soort gehoortest aan in hun app. JBL is er duidelijk een grote fan van, want JBL's eigen Personi-Fi en Personi-Fi 2 vind je op heel wat apparaten. Naast Teufel bieden onder meer Beyerdynamic, Creative, Focal, Nothing, Skullcandy een test van Mimi aan. Het 'personal sound' van AudioDo vind je onder meer bij de Clam Elite van Fresh 'n Rebel en bij PSB.

©Fresh 'n Rebel

De Audiodo-test helpt je een betere geluid te krijgen bij een Fresh 'n Rebel-hoofdtelefoon.

In de Sound Connect-app van Sony vind je een iets andere aanpak. Je speelt een lied naar keuze, waarbij je in de app vijf opties krijgt die een iets andere klank bieden. Kies je een van de vijf, dan krijg je opnieuw vijf opties om de weergave fijn af te regelen. Dit mag dan wel niet een echte gehoortest zijn, het brengt je wel bij een klankweergave die je misschien beter ligt. De Sound Connect-app gebruik je met bijna alle Sony-hoofdtelefoons en -oordoppen, waaronder de populaire WH-1000XM5 en WF-1000XM5.

Een andere aanpak: meten

Bij de tests waar het hierboven over ging, moet je zelf aangeven of je een bepaalde toon hoort. Er is echter ook een andere methode. Sommige fabrikanten hebben in hun oordoppen of koptelefoons een soort automatisch meetsysteem ingebouwd dat bepaalde zaken van het gehoor zelf kan meten. 

Bose bijvoorbeeld biedt de CustomTune-functie aan bij zijn draadloze oordoppen. Doe je de Bose-oortjes in, dan klinkt er heel even een geluid dat doet denken aan een krekel. Microfoons in de oordoppen meten de minireflecties in je oor, wat informatie geeft over hoe jouw fysieke gehooreigenschappen (zoals de grootte en lengte van de gehoorgang) bepalen wat je juist hoort. 

©Denon

De Denon Headphones-app creëert via een meting persoonlijk geluid.

Bij Denon's PerL-oordoppen wordt technologie van Nura ingezet om je oren aan een uitgebreide meting te onderwerpen. Dit is een test waarbij je gewoon moet luisteren. Net zoals bij Bose meten de oortjes zelf en wordt er een aangepaste geluidspreset gebouwd. Het interessante aan deze techniek is dat het niet enkel frequenties meet die je minder goed hoort, maar ook kan bepalen of je sommige tonen net te hard binnenkrijgt. 

Welke techniek er precies toegepast wordt is minder belangrijk. Wel loont het de moeite om een functie die je gehoor test uit te proberen, zelfs al denk je niet echt last te hebben van gehoorschade of -verlies. Onvermijdelijk mis je toch iets, al valt het misschien niet op. Een persoonlijk geluidsfunctie kan je echt helpen om een betere klankkwaliteit en ruimtelijkheid te ervaren.