Sonos-fans hebben er jaren op gewacht: een speaker met de geluidskwaliteit en alle features die ze kennen, zonder de beperking van een stekker die altijd in het stopcontact moet zitten. De Sonos Move is die speaker en Computer!Totaal heeft hem uitgebreid getest. In deze Sonos Move review praten we je bij.

De Move is de eerste Sonos-speaker met een ingebouwde accu en bluetooth, waardoor je hem in feite overal mee naartoe kan nemen. Maar voordat dat feest begint, dien je hem natuurlijk eerst te installeren. Dat doe je via snel en eenvoudig via de gratis Sonos-app. Ik installeerde de Move binnen vijf minuten op kantoor. Toen ik hem na een paar dagen mee naar huis nam en hem na een reset daar wilde installeren, lukte dat niet. De speaker verscheen niet in de app en toen hij na allerlei trucs wél opdook, bleek hij na de registratie niet goed te werken. Het lukte me niet de Move te koppelen aan de Google Assistent en muziek streamen vanuit de Spotify-app op mijn smartphone werkte ook niet. Vervelend, zeker omdat ik geen idee had wat het probleem veroorzaakte.

Een twee uur durend telefoongesprek met een Amerikaanse medewerker van de klantenservice bracht ook geen oplossing. In daaropvolgende mailwisseling gaf Sonos min of meer aan ook geen idee te hebben, al suggereerde de (zeer behulpzame) medewerker dat het misschien aan mijn wifi-netwerk lag. Eerder op kantoor liep ik immers niet tegen problemen aan. Om die suggestie te controleren, gaf ik de Move een reset en installeerde ik hem weer op kantoor. Dat ging inderdaad weer van een leien dakje. Een journalist van The Verge ondervond ook problemen bij de installatie van zijn Move, zag ik later. Hij heeft – net als ik – een mesh router systeem. Welke weet ik niet; ik heb een TP-Link Deco M5. Nederlandse collega's die de Move testten met hun Google Wifi en Netgear Orbi-mesh routers, hadden weer nergens last van. Ik gok dat het met bepaalde mesh routers te maken heeft, maar kan dat (net als Sonos) niet met zekerheid zeggen. Het is in ieder geval een aandachtspunt voor wie een mesh systeem heeft en de Sonos Move overweegt.

©PXimport

Ontwerp

Genoeg over de installatieproblemen, laten we het over het ontwerp hebben. De Move lijkt van de buitenkant veel op de Sonos One, is stevig gebouwd en ziet er luxe uit. Niet iedereen zal echter gecharmeerd zijn van de zwarte afwerking. Het is niet duidelijk of de Move ook in andere kleuren uitkomt. Een noemenswaardig onderdeel is het formaat. De Move meet 24 x 16 x 12,6 centimeter en weegt 3 kilo. De forse afmetingen en het flinke gewicht maken de speaker minder geschikt om in je rugtas te stoppen. Hij is draagbaar ja, maar je neemt hem niet snel mee in je rugtas als je gaat lopen of fietsen. Binnenshuis maakt dit minder uit en kan je hem prima tussen kamers en de tuin verplaatsen.

Bovenop de speaker zit het welbekende aanraakgevoelige paneel om onder andere het volume van je muziek te regelen. De touchknoppen werken naar behoren. De onderkant bevat een siliconen rand die stevig aanvoelt en een mattere afwerking heeft. Daarnaast zit er onderop geen aansluiting voor de stroomadapter. De Move heeft in plaats daarvan twee nauwelijks zichtbare pin-connectoren aan de achterkant. In de doos zit een rond dockingstation waar je de speaker in plaatst, waarna hij stroom krijgt via de pins. Die houden de Move altijd op honderd procent stroom. Als de accu leeg is, laad je hem op deze wijze in drie uur op. Het docking station heeft een kabel van ruim twee meter en die moet altijd in het stopcontact zitten. Ik ben erg te spreken over deze manier van opladen.

©PXimport

Bluetooth-verbinding

Met één beweging (en één hand) haal je de speaker uit het dock en neem je hem mee. Je tilt de speaker op aan het goede handvat op de achterkant. Bij het verplaatsen schakelt de Move automatisch over op de accu, waarover zo meteen meer. Onder het handvat zitten drie knoppen waarmee je de speaker aan- en uitzet, wisselt tussen wifi en bluetooth en hem koppelt aan de Sonos-app en andere Sonos-apparatuur. Die bluetooth-connectiviteit is een primeur voor Sonos en erg handig. Je bent niet – zoals met andere Sonos-speakers – gebonden aan een wifi-netwerk maar kan overal muziek luisteren. Schakel je met een druk op de knop van wifi naar bluetooth dan probeert de Move verbinding te maken met het apparaat waar hij het laatst mee verbonden was. De bluetooth-verbinding is stabiel en reikt verder dan tien meter.

Zo stevig is de Move

De Move is volgens Sonos bestand tegen regen, stof, zand en warme en koude temperaturen. Ik heb de speaker een paar keer meegenomen naar het bos en strand en daar heeft hij geen moeite mee. Klop ‘m af of houd hem onder de kraan (en droog hem even af) en hij is weer als nieuw. Bij de presentatie van de Move liet Sonos zien dat je de speaker van kleine hoogte kan laten vallen zonder dat dit schade oplevert. Bij mij klopt dat, maar nadat een collega haar (andere) Move van een meter hoogte op het asfalt liet vallen, doet de bluetooth-functie het niet meer. Sonos onderzoekt hoe dat kan.

©PXimport

Accuduur en opladen

Zoals gezegd is de Move de eerste Sonos-speaker met een ingebouwde accu. Je kan hem dus ook gebruiken als hij niet met het stopcontact verbonden is. Met het muziekvolume op veertig procent, hield de speaker het ongeveer tien uur vol. Dat komt overeen met de door Sonos beloofde accuduur. Een aantal vergelijkbaar geprijsde bluetooth-speakers hebben een betere accuduur, maar missen features van de Move. En eerlijk is eerlijk: na tien uur luisteren heb je vast wel weer een stopcontact in de buurt. Zo niet dan kan je de speaker ook opladen via de usb-c-aansluiting op de achterkant. Het laden duurt iets langer dan twee uur.

Overigens belooft Sonos dat de ingebouwde accu het ongeveer negenhonderd cycli volhoudt. De accuduur loopt daarna terug door slijtage. Oftewel: je kan de speaker minimaal negenhonderd keer opladen en weer urenlang gebruiken. Fijn is dat je de batterij eenvoudig – zelf – vervangen door de onderkant van de speaker los te halen. Sonos gaat losse accu’s verkopen, maar kan nog niet zeggen hoeveel die gaan kosten.

©PXimport

Audio- en spraakdiensten

In de Sonos-app voeg je eenvoudig je favoriete muziekdienst(en) toe, in mijn geval Spotify. Je kan ook radiodiensten als TuneIn en podcastplatformen als Pocket Casts gebruiken. Deze kan je aansturen vanuit de aparte apps of vanuit de Sonos-app. Het is ook mogelijk om de Google Assistent te koppelen. De Move heeft namelijk meerdere far field microfoons om je stem te detecteren. Die staan altijd op stand-by om het commando ‘Hey Google/OK Google’ op te vangen, waarna je je vraag stelt of een opdracht uitdeelt. De speaker hoort het hotword ook als je verder weg staat of wat zachter praat en handelt alle taken snel en goed af. In feite kan de Move dus ook als Google Home fungeren, mits hij wifi heeft. De Sonos-speaker is ook geschikt voor Amazon Alexa, al kan je die nog niet gebruiken. Alexa spreekt onze taal niet en is niet officieel in Nederland beschikbaar. De Move ondersteunt ook Apple AirPlay 2 vanaf een Apple-apparaat en je kan de speaker koppelen aan andere Sonos-speakers voor multiroomaudio. Als je twee Move’s hebt, kan je ze koppelen voor stereogeluid. Leuk, al werkt dat natuurlijk alleen met wifi.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Geluidskwaliteit

Sonos-speakers staan bekend om hun goede geluidskwaliteit en dat is bij de Move niet anders. Hij kan flink hard. Met dertig procent volume was de Move luid genoeg om mijn woonkamer te vullen. Het geluid is indrukwekkend, ook op een hoger volume. Er treedt praktisch geen verstoring op, iets waar goedkopere speakers wel last van hebben. Ik luister via de Move naar radio, podcasts en Spotify-muziek, en dan voornamelijk house, pop, edm en r&b. Ongeacht waar ik naar luister, klinkt het goed. Stemmen zijn helder, de bass hoor je duidelijk en de middentonen klinken gebalanceerd. Ik heb een tijdje een Sonos One gehad en vind dat de geluidskwaliteit van de Move er veel op lijkt. Een klein nadeel vind ik dat je de bass goed hoort, maar niet voelt dreunen. Dat terwijl de Move een forse speaker is.

Overigens vind ik de geluidskwaliteit via een bluetooth-verbinding bijna even goed als via wifi. Dat is fijn. Het verschil zit ‘m waarschijnlijk (deels) in het feit dat Sonos’ automatische TruePlay-techniek alleen werkt via wifi. TruePlay zit ook in oudere Sonos-speakers, maar dan moet je het handmatig, eenmalig activeren door met je iPhone door de kamer te lopen. De informatie over de kamergrootte en andere zaken gaat naar de Sonos-speaker, die zijn geluidsinstellingen erop aanpast. De TruePlay van de Move is veel gebruiksvriendelijker. Zet het schuifje in de app aan en de Move detecteert zelf de ruimte, om de geluidsinstellingen te optimaliseren. Als je de speaker verplaatst, blijft hij geluid afspelen en scant hij een halve minuut om de nieuwe omgeving in beeld te brengen. Erg handig.

©PXimport

Conclusie: Sonos Move kopen?

De Sonos Move doet in veel opzichten denken aan de One. Hij ziet er fraai uit, werkt via dezelfde app en ondersteunt stereo- en multiroomaudio en spraakassistenten. De geluidskwaliteit lijkt ook veel op elkaar, al kan de Move wat luider. De grote vraag is dan ook: loont het om 400 euro te betalen voor de Move of ben je beter uit met een One van 219 euro? Dat hangt er vooral vanaf of je waarde hecht aan de twee extra’s van de Move: de bluetooth-connectiviteit en de ingebouwde accu. Het is erg fijn dat je de (grote en zware!) speaker overal mee naartoe kan nemen, en de accuduur is met tien uur lekker lang. Heb je jaren gewacht op zo’n Sonos-speaker, dan is de Move absoluut het kopen waard. Vind je mobiliteit minder belangrijk dan kan je beter voor een Sonos One of alternatieve speaker kiezen.

De Boox Go Color 7 Gen II moet de compacte kleur-e-reader naar een hoger niveau tillen. Met Android 13, stylus-ondersteuning en toegang tot talloze apps lijkt het een veelzijdige upgrade ten opzichte van de eerste generatie. Maar wie hoopt op een spectaculair verschil, ontdekt al snel dat de verbeteringen bescheiden zijn en dat oude minpunten nog steeds aanwezig zijn.

Qua uiterlijk heeft Onyx weinig aangepast. De Gen II is net zo licht en handzaam als zijn voorganger, weegt nog steeds rond de 190 gram en ligt dankzij de matte achterkant prettig in de hand. De brede rand rondom het scherm blijft een slimme keuze, zodat je het apparaat stevig kunt vasthouden zonder per ongeluk het scherm aan te raken. De bladerknoppen lijken iets beter geplaatst en klikken overtuigender dan bij de Gen I, maar het blijft een nuanceverschil. Het formaat is precies in balans: groot genoeg om comfortabel te lezen, maar compact genoeg om gemakkelijk mee te nemen. Dat maakt het een van de grootste troeven van deze serie.

Kleuren overtuigen nog steeds niet

Het 7-inch scherm gebruikt de Kaleido 3-technologie, met 4096 kleuren op 150 ppi en 300 ppi voor zwart-wit. In de praktijk oogt het kleurbeeld nog steeds erg zacht, flets en wollig, met een lichte gelige zweem die vooral opvalt bij bepaalde achtergrondkleuren. Voor strips en grafieken is het prima, maar het haalt het niet bij zelfs de goedkoopste tablets. Het contrast blijft lager dan bij een zwart-wit-e-reader en het lichte screendoor-effect (waarbij je het fijne raster van de pixels op een scherm kunt zien, alsof je door een hor of gaas kijkt) is goed zichtbaar. Ghosting, waarbij oude beeldresten kort blijven hangen, is iets minder storend dan bij zijn voorganger, maar nog altijd aanwezig.

©ER | ID.nl

©ER | ID.nl

Leuk voor stripverhalen, maar met beperkingen

Het kleurenscherm van de Boox Go Color 7 Gen II komt het best tot zijn recht bij het lezen van stripverhalen, manga of comics. Illustraties krijgen immers een subtiele kleurdiepte die prettiger is voor de ogen dan de felle gloed van een tablet, en het compacte 7-inch formaat voelt in de hand bijna als een klein stripboekje. Vooral bij traditionele manga werkt dat prima, zeker als je leest via een sideload-app als Tachiyomi of Perfect Viewer, die je zelf als .apk-bestand kunt installeren.

Bij webtoons of andere digitale strips met lange verticale pagina’s merk je echter dat het e-ink-scherm wat moeite heeft: het scrollen is niet altijd vloeiend en het beeld ververst uiteraard niet zo snel als op een lcd- of oled-scherm. Ook blijft de kleurweergave wat gedempt en mist het geheel de levendigheid van een tablet. Ghosting kan bij intensieve beeldwisselingen eveneens zichtbaar blijven, waardoor het apparaat beter presteert bij rustiger, pagina-gebaseerde content dan bij dynamische visuele media.

©ER | ID.nl

Flexibiliteit met een leercurve

De overstap naar Android 13 zorgt voor een stabielere en iets snellere ervaring dan bij de vorige generatie. Het grote voordeel is de vrijheid om via Google Play vrijwel elke lees-app te installeren, van Kindle tot Kobo en Storytel. Zo kun je vanuit één apparaat bij meerdere aanbieders terecht. Daarnaast kun je per app talloze leesinstellingen aanpassen, tot en met het installeren van specifieke lettertypes zoals een dyslexie­vriendelijk font.

Toch zit daar ook een keerzijde aan. Zowel de knoppen als het touchscreen reageren merkbaar trager dan bij conventionele e-readers, en bij complexe apps merk je dat de hardware het eigenlijk maar moeilijk kan bijbenen. Het apparaat voelt daardoor minder direct en soepel aan, zelfs bij simpele handelingen zoals het invoeren van een pincode.

©ER | ID.nl

Android is een kracht én een valkuil

Doordat het apparaat draait op Android 13 kun je zoals hierboven al genoemd via de Play Store vrijwel elke app installeren. Dat opent een deur naar een breed scala aan toepassingen: naast lees-apps zoals Kindle, Kobo en Storytel kun je er ook allerhande educatieve apps, productiviteitstools en zelfs games op zetten.

In theorie maakt dat van de Go Color 7 Gen II een soort mini-tablet met e-ink-scherm. In de praktijk loop je echter al snel tegen de grenzen van de technologie aan. Bewegende beelden, zoals video's, ogen traag en onscherp, en animaties in apps komen schokkerig over. Games werken technisch gezien, maar de reactiesnelheid van het scherm maakt ze eigenlijk onspeelbaar. Ook voelt de interface minder vloeiend aan dan op een echte tablet, waardoor het apparaat het meest tot zijn recht komt als veelzijdige e-reader, en niet als volwaardige vervanger van je iPad of Android-tablet. Houd dat dus in gedachten.

Kijk nou, een stylus!

De grootste vernieuwing is de ondersteuning voor een stylus. Met de Boox InkSense-pen kun je notities maken, documenten annoteren en zelfs illustraties maken (als je daar de juiste app voor installeert). Dat werkt, maar het schrijf-/tekengevoel is wisselend. Palm rejection is niet altijd betrouwbaar, waardoor er soms ongewenste strepen op het scherm verschijnen als je hand erop rust. Daarnaast verliest de pen soms kortstondig contact, waardoor lijnen of delen van letters ontbreken. Voor snelle krabbels of het markeren van tekst voldoet het, maar voor langdurig schrijf- of tekenwerk of precisie-aantekeningen is de Gen II minder geschikt.

Accessoires niet inbegrepen

Wie de Boox Go Color 7 Gen II optimaal wil gebruiken, moet rekening houden met extra kosten. De InkSense-stylus, die nodig is om notities te maken of te tekenen, wordt niet standaard meegeleverd en kost 54,95 euro. Ook de magnetische beschermhoes, geprijsd op 29,95 euro, moet je apart aanschaffen. Die hoes is handig voor bescherming en om de e-reader rechtop te zetten, maar de magneten zijn niet bijzonder krachtig, waardoor het apparaat er vrij gemakkelijk uit kan glijden. Voor wie het complete pakket wil, tikt de totaalprijs dus merkbaar hoger uit dan alleen de aanschaf van het apparaat zelf.

Conclusie: niche-ding voor specifieke gebruikers

De Boox Go Color 7 Gen II is een degelijk apparaat voor wie (een beetje) kleur nodig heeft in een compact formaat, meerdere leesplatforms wil combineren en bereid is tijd te investeren in het instellen van apps en instellingen. De stap vooruit ten opzichte van de Gen I is echter klein. De kleurweergave blijft erg zacht, ghosting is nog steeds aanwezig en de stylus-ervaring wordt beperkt door onnauwkeurigheid en vertraging. Als e-reader voor wie vooral in zwart-wit leest of lekker snel wil kunnen bladeren, zijn er gebruiksvriendelijker en goedkopere alternatieven. En wie denkt hiermee ook meteen een tabletvervanger in huis te halen, zal snel merken dat bewegend beeld en interactieve content (bijvoorbeeld bij het browsen) simpelweg niet prettig werken op e-ink.

Samsung heeft onlangs de Galaxy Buds3 FE uitgebracht, een set draadloze oordopjes met actieve ruisonderdrukking, AI-integratie en slimme bediening voor een scherpe prijs. Deze nieuwe Fan Edition biedt moderne eigenschappen en Galaxy-ecosysteemfunctionaliteit. Lees hieronder wat je zoal kunt verwachten van Samsungs nieuwste oordopjes.

De Buds3 FE onderscheiden zich met een zogenaamd 'blade design', een langgerekte vorm met een matte tweekleurige afwerking en semi-transparante accenten. De oordopjes wegen 5 gram per stuk en de case komt uit op 41,8 gram. Ze zijn verkrijgbaar in zwart en grijs, met IP54-classificatie voor stof- en spatwaterbestendigheid.

Slimme bediening en AI-integratie

Samsung zet met deze dopjes volop in op gebruiksgemak. De Buds3 FE zijn uitgerust met touch-, druk- en nabijheidssensoren, waarmee gebruikers onder meer het volume kunnen regelen, muziek pauzeren of gesprekken aannemen door te tikken of te knijpen. Dankzij Auto Switch kunnen de oordopjes automatisch overschakelen tussen verschillende Galaxy-apparaten. Voor Galaxy-gebruikers komt daar nog een extra laag aan functionaliteit bij in de vorm van Galaxy AI. Daarmee heb je onder meer spraakcommando's, realtime vertalingen en snelle toegang tot persoonlijke content zonder het scherm aan te raken tot je beschikking.

©Samsung

Geluidsfuncties, connectiviteit en accu

De Buds3 FE zijn voorzien van een dynamische 1-weg speaker en drie microfoons per oordopje. Ze ondersteunen actieve ruisonderdrukking (ANC), een ambient sound-modus en Crystal Clear Call-technologie. Die laatste maakt gebruik van een machine-learning-model om stemmen te isoleren tijdens gesprekken. De oordopjes zijn compatibel met bluetooth 5.4 en ondersteunen de codecs AAC, SBC en SSC (Samsung Seamless Codec).

©Samsung

Qua batterijduur belooft Samsung tot 6 uur luisterplezier met ANC ingeschakeld, oplopend tot 8,5 uur zonder. In combinatie met de oplaadcase loopt dat op tot respectievelijk 24 en 30 uur. Voor bellen geldt een maximale gesprekstijd van 4 uur, met een totaal van 18 uur inclusief case. De oplaadcase bevat een 515mAh-accu, de oordopjes zelf hebben elk 53 mAh aan capaciteit.

Beschikbaarheid

De Galaxy Buds3 FE zijn per direct verkrijgbaar in de Benelux voor een adviesprijs van 149 euro. Van 18 augustus tot en met 5 oktober 2025 geldt een lanceringsactie met 50 euro cashback, waarmee de prijs dus tijdelijk op 99 euro uitkomt.