Sony maakt camera’s, televisies, gameconsoles en (van oudsher) audioproducten – dan zou je toch kunnen stellen dat succes voor een smartphone gegarandeerd is. Al jaren blijkt: niets is minder waar. Gaat de Sony Xperia 1 III hier verandering in brengen of versterkt die de status quo?

De Sony Xperia 1 III is een high-end smartphone pur sang. Sony lijkt nergens op bezuinigd te hebben. Onder de motorkap zit een razendsnelle Qualcomm Snapdragon 888-processor, vergezeld door 12 GB aan werkgeheugen en 256 tot 512 GB aan interne opslagruimte (van het type ufs 3.1). Het opslaggeheugen is uitbreidbaar met een micro-sd-kaart tot 1 TB. In dezelfde slot kun je ook een tweede simkaart plaatsen. Het toestel heeft stereospeakers, waar een helder, zacht en redelijk breed geluid uitkomt, evenals een accu met een vermogen van 4.500 mAh. Die accu doet er wel twee uur over om volledig opgeladen te worden (en anders voor vijftig procent in een half uur).

Voorop zit een groot, niet al te helder oledscherm van 6,5 inch, en een resolutie van maximaal 3.840 bij 1.644 pixels. Daarnaast is er een verversingssnelheid van 120 Hertz. Hier wordt het wel een beetje ingewikkeld, aangezien Sony in het menu niet duidelijk maakt wat er gebeurt wanneer je die stand activeert. Je kunt dus de 4k-resolutie niet combineren met 120 Hertz (dat kan alleen in bepaalde apps). Activeer je die stand toch, dan schakelt de smartphone over naar een resolutie van 2.560 bij 1.096 pixels. Dat is helemaal niet erg, want op kleinere schermen heb je vrij weinig aan een 4k-resolutie. Die vreet dan onnodig veel energie. Het gebrek aan duidelijkheid vormt wel een probleem.

©PXimport

©PXimport

Strakke verpakking

Dat mooie, grote scherm en al die high-end specs worden verpakt in een strakke verpakking, net zoals bij de voorgaande iteraties. Leg je ze allemaal naast elkaar neer, dan zie je slechts kleine verschillen. De Sony Xperia 1 III is nog steeds lang en smal en ligt daardoor lekker in de hand. Nieuw is dit keer de knop voor de Google Assistent. Die voelt een beetje onnodig, maar dat zal ongetwijfeld per gebruiker verschillen. Gelukkig zit de knop niet al te veel in de weg. Aan de rechterkant zit de snelle vingerafdrukscanner. Sony trekt dus nog steeds zijn eigen plan als het om scanners aankomt, aangezien het gros van de fabrikanten overgestapt is op in-display scanners.

Onderop zit de usb-c-poort, bovenop – nog altijd verrassend genoeg – de audiopoort. Het is goed om te zien dat Sony eigenwijs blijft en z’n eigen plan trekt aangaande belangrijke elementen op een smartphone. Zo ben je namelijk niet verplicht te investeren in een adapter (van 3,5mm-naar-usb-c) of een draadloze headset of setje oordoppen. De achterkant is dit keer mat gemaakt, wat het geheel een nog strakker uiterlijk geeft. Het zakelijke karakter komt zo heel mooi naar voren, terwijl vingerafdrukken geweerd worden. De stereospeakers zijn mooi verwerkt in de voorkant van de smartphone, die overigens lekker in de hand ligt. De knoppen zijn allemaal goed bereikbaar.

Dat Sony oog voor detail heeft, blijkt uit flink wat elementen van de Sony Xperia 1 III (en zijn voorgangers). De trede aan de linkerkant, met ruimte voor twee simkaarten of een simkaart en een micro-sd-kaart, is geheel zonder tools open te maken. In de lade zit een kleine inkeping, waardoor je die moeiteloos met je nagel openmaakt. Handig voor wanneer je je gemaakte foto’s heel snel wil overzetten op een computer, aangezien je zonder gedoe de sd-kaart eruit haalt. Verder is er een ip68-certificaat, waardoor die probleemloos en val in bad overleeft, evenals bescherming van Gorilla. Voorop zit Gorilla Glass Victus en achterop Glass 6. Het metalen frame houdt alles mooi samen.

©PXimport

©PXimport

Fijne gebruikservaring

Waarom Sony zo slecht scoort met z’n smartphones, is een raadsel wanneer je puur naar de gebruikservaring kijkt Het prachtige en grote amoledscherm geeft kleuren natuurgetrouw weer. Je bekijkt bioscoopfilms zonder zwarte balken. En de stand voor filmmakers zorgt voor beeldinstellingen zoals een maker die bedoeld heeft. Krachtig marketingmateriaal ten eerste, maar ook de waarheid ten tweede. Dit geeft het toestel absolute meerwaarde. De interface is verder overzichtelijk en schoon. Android 11 wordt nagenoeg kaal aangeleverd, al zijn er toch exclusieve Sony-functies. Helaas worden er wel wat apps meegeleverd waar weinig mensen op zitten te wachten.

Zo hebben de toestellen van Sony Xperia een zijsensor waarmee je toegang krijgt tot de apps die je vaak gebruikt. Welke apps terugkomen in dit menu, heb je helemaal zelf in de hand. Daarnaast is het goed om te zien dat Sony met de tijd meegaat en het toestel voorbereidt op de toekomst, dankzij de ondersteuning voor wifi 6, bluetooth 5.2 en 5g. Ook is er een nfc-chip aanwezig, waardoor je bijvoorbeeld mobiele betalingen kunt verrichten. Die elementen zorgen ervoor dat de Sony Xperia 1 III completer is dan ooit, waardoor je ook niet snel het gevoel hebt iets mis te lopen. Nu is het nog wachten op een goed 5g-netwerk in Nederland, maar dat komt er langzaamaan aan.

Verder is het zo dat de Xperia 1 III een handige modus voor één hand aanbiedt. Dat het scherm zo lang en uitgerekt is, is prima voor foto’s, video’s en andere content. Maar voor de dagelijkse bediening kan het soms vervelend zijn dat je duim niet overal bij komt. Met een simpele handeling verklein je het scherm digitaal en verschijnt die in de hoek, waardoor het navigeren gesmeerd gaat. Hier kleeft wel een nadeel aan. Wanneer je gebruikmaakt van de navigatie op basis van gebaren, en dus de traditionele Android-knop onderin weghaalt, dan moet je de modus voor één hand echt opzoeken binnen de instellingen. Hopelijk kan Sony hier nog eens iets op vinden.

©PXimport

©PXimport

Het beeld in 120 Hz weergeven is echt zalig. Zeker op dat mooie oledscherm van Sony. Er valt geen gestotter te bekennen en apps vloeien gewoon over het display. Het is prima dat de resolutie verlaagt wordt naar een full hd-resolutie, want dat scheelt weer in het accugebruik. En over die accu gesproken: heel jammer is het niet dat die er twee uur over doet om volledig op te laden. Sony zet daarmee, en met andere functies, in op het preserveren van de batterij. Daardoor gaat die langer mee, waardoor je ook langer kunt doen met het toestel en niet snel aan vervanging toe bent. Wat ons betreft dus een groot voordeel, want dat is dan weer minder belastend voor het milieu.

Tot slot is het opvallend dat Sony redelijk goed lijkt om te gaan met software-ondersteuning. Tijdens het installeren van het recensiemodel waren er twee toestelupdates beschikbaar. Daardoor staat de beveiligingsupdate nu op het niveau van 1 juli 2021. Sony belooft twee jaar aan Android-upgrades en drie jaar aan beveiligingsupdates. Hoewel dat in de basis prima is, is het ergens ook wel mager. Zeker aangezien vooral Nokia laat zien dat toestellen meer dan prima langer te ondersteunen zijn met Androidup-grades. Voor een toestel met een adviesprijs van 1299 euro, mag je eigenlijk meer verwachten. De twee jaar aan ondersteuning is daarmee het minimale wat Sony kan doen.

©PXimport

©PXimport

Het prachtige camerasysteem

Het belangrijkste onderdeel van de Sony Xperia 1 III is zonder meer het camerasysteem. Het is een prachtig, maar geen ongeëvenaard systeem – puur wanneer je kijkt naar hardware. Het systeem bestaat uit vier sensoren, waarvan drie twaalf megapixelsensoren zijn. Dat is de groothoeklens, ultragroothoeklens en de telelens. Die bieden brandpuntafstanden van 16, 24, 70 en 105 millimeter aan. Tot slot is er nog een time of flight-sensor aanwezig, van o,3 megapixel, oftewel een dieptesensor. Het systeem beschikt over handige snufjes, zoals oogtracking, hdr en opnames van 30 tot 240 fps, variërend van de 4k tot 1080p. Voorop zit een selfiecamera van achtmegapixel.

De specs vertellen vaak – maar zeker ook in dit geval – het halve verhaal. Goede (smartphone)camera’s kenmerken zich niet door een hoog aantal megapixel, maar wat je met die megapixels doet. Het betekent wel dat Sony’s smartphonecamera’s wat minder goed zijn voor mensen die foto’s in zeer hoge resoluties willen maken met voldoende licht. Wat je daarvoor terugkrijgt is een ontzettend goed functionerende kleurenspectrumsensor, gecombineerd met talloze softwaremogelijkheden en optimalisaties. Sony belooft dat je natuurgetrouwde foto’s kunt maken met dit toestel en uit onze ervaringen blijkt dat ook daadwerkelijk het geval te zijn.

©PXimport

©PXimport

Daar waar andere smartphones de realiteit vaak mooier doen ogen dan die daadwerkelijk is – middels kunstmatige intelligentie – zien we dat Sony voor een andere route kiest. De kleuren in de foto’s komen veel meer overeen met de kleuren uit het echte leven. En dat betekent dat de foto’s wellicht een beetje grauw en bleek zijn, maar dat is dan ook omdat de omgeving waarin je bent wellicht een beetje grauw en bleek is. Dat ligt dus niet aan de camera, want die legt momenten dus heel mooi vast, haast zoals je ze zelf zou waarnemen. Niet iedereen houdt daarvan, maar voor liefhebbers van fotografie is dat wel een groot pluspunt. Niets wordt beter gemaakt dan het is.

Ten opzichte van vorig jaar heeft Sony de software toch ietwat versimpeld. Zo zien we dit keer geen dubbele apps voor foto- en videografie, maar zit alles nu in één app verwerkt. De app stelt je heel snel in staat te wisselen van modi. Zo kun je alles helemaal zelf instellen als je dat wil, maar je kunt het toestel ook het werk voor je laten doen. Daarin is Sony natuurlijk niet uniek. Maar het versimpelt het maken van mooie foto’s wel enorm. En als je dan toch zelf meer uit de hardware wil halen, dan kan dat gewoon. Je krijgt namelijk toegang tot dezelfde software-omgeving die door de Alpha-camera’s geïnspireerd is. Hierdoor heb je als fotograaf in spé iets meer houvast en overzicht.

©PXimport

©PXimport

Sony Xperia 1 III – conclusie

Over een toestel als de Sony Xperia 1 III kunnen we nog pagina’s volschrijven en uren over mijmeren, omdat er gewoonweg veel aandacht voor detail is en met name het camerasysteem té uitgebreid is voor een simpele en overzichtelijke review. Weet dat je veel meer uit je foto’s kunt halen dan bij concurrerende modellen, al kan het aantal megapixels voor sommige mensen kan tegenvallen. Dan hebben we het nog niet eens over de sluiterknop gehad aan de zijkant, waarmee je foto’s kunt scherpstellen en maken. Nog zo’n troef in handen waarmee Sony laat zien een eigen pad te bewandelen. Maar of het de status quo verandert, dan betwijfelen we helaas. Het is te niche.

We maken ook nog even de vergelijking met de voorganger. Heb je al een Sony Xperia 1 II thuisliggen, dan raden we niet aan over te stappen. Daarvoor zijn er te weinig verschillen merkbaar. Het camerasysteem is nagenoeg hetzelfde, de software-optimalisaties zijn niet uniek en het algemene design is ook onveranderd. Qua accuduur ga je er ook niet echt op vooruit, omdat beide toestellen even lang meegaan (anderhalve dag bij matig gebruik) en de Xperia 1 III er zelfs langer over doet om op te laden (maar dat zien we in dit geval als een positief punt). Wordt dit echter je eerste Xperia 1, en ben je op zoek naar een goede smartphonecamera, go for it.

Echte concurrentie heeft Sony niet in dit segment. Ja, voor die prijs haal je de duurdere Samsungs en Apples van deze wereld in huis. Maar op het gebied van fotografie zijn er haast geen toestellen die plaatjes zo nauwkeurig en natuurgetrouw in beeld brengen. Sony staat hiermee eenzaam aan de top. Natuurlijk zijn er dingen die tegenvallen, maar dat zijn meer zaken die je in het achterhoofd moet houden. Als je namelijk een Sony op het oog hebt, dan weet je inmiddels waar je aan begint en wat je kunt verwachten. Je koopt zo’n toestel met een specifiek doel voor ogen en dat is natuurlijk fotografie. En dat is iets waar die Samsungs en Apples toch echt niet aan kunnen tippen.

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.