Eén, twee, drie, drie T, vijf. OnePlus houdt er een vreemde manier van tellen op na, omdat vier een ongeluksgetal is in China. Wat niet ongebruikelijk is, is dat de OnePlus 5 de concurrentie wederom op scherp zet met topspecificaties, dubbele camera en een scherpe prijs.

Omdat OnePlus, in tegenstelling tot onder andere Samsung en Apple, altijd voor een scherpe prijs een topsmartphone aanbiedt, noemen ze hun toestellen steevast ‘flagship killers’. Maar de prijs van OnePlus’ smartphone is van zo’n 300 euro ten tijde van het eerste toestel gestegen naar 500 euro (560 voor de luxere variant). Daardoor was ik tijdens de presentatie toch wel een tikje teleurgesteld. Kun je zo’n toestel nog wel een vlaggenschipbestrijder noemen als je je toestel in de hoogste prijsklasse tilt? Hoe dan ook, de OnePlus 5 gaat meer dan tevoren een nek-aan-nekrace aan met de vlaggenschepen van Samsung, Apple, Sony, LG, HTC en Huawei.

Op het gebied van specificaties zit dat wel snor: de Snapdragon 835-processor is een van de krachtigste smartphoneprocessors van het moment. Er zijn twee uitvoeringen, een met 64GB opslagruimte en zes gigabyte aan werkgeheugen en een variant die zestig euro meer kost die 128GB en acht gigabyte (!) werkgeheugen aan boord heeft. De hoeveelheid werkgeheugen is wel een tikje overdreven. Zelf ben ik met vier gigabyte nog nooit tekortgekomen, zelfs niet als ik een smartphone het vuur aan de schenen leg. De hoeveelheid werk- en opslaggeheugen is in ieder geval prettig voor wie veel apps gebruikt. De hoeveelheid opslaggeheugen is echter niet met een geheugenkaart uit te breiden, wel valt er een extra simkaart te plaatsen. Dat is een beetje gek, veel smartphones bieden juist ruimte voor een geheugenkaart óf een tweede simkaart.

©PXimport

Accu

Maar veel apps open hebben, houdt ook in dat je meer energie verbruikt. Daar wringt de schoen wel een beetje, want de 3.300 mAh-grote accu geeft je niet echt de beste accuduur. Ik heb soms wel moeite om de dag door te komen, vooral als ik m’n VPN aan heb staan en via bluetooth verbonden ben met een sportarmbandje. Dat is wel even anders dan de Zenfone Zoom S van Asus, die ongeveer hetzelfde prijskaartje heeft. Op de accuduur na legt deze smartphone het echter op alle fronten af van de OnePlus 5.

Gelukkig weet OnePlus het leed redelijk te verzachten met Dash Charge: een speciale oplader die het toestel via z’n usb-c-poort razendsnel oplaadt. Je moet echter wel een speciale Dash Charge-oplader bij je dragen. Overigens laadt de smartphone natuurlijk ook gewoon op via alle andere usb-c opladers, maar dan wat minder snel.

Licht metaal

De bouwkwaliteit geeft het toestel ook de uitstraling die de andere toptoestellen als de Huawei P10 en iPhone 7 Plus hebben, die ook een metalen afwerking hebben. Op de afbeeldingen die OnePlus tijdens de aankondiging gebruikte leek de OnePlus wel heel erg op de iPhone 7 Plus, maar dan gewoon met koptelefooningang. Wanneer ik het toestel voor het eerst in handen kreeg verminderde deze indruk gelukkig een beetje. Het toestel is namelijk aan de achterkant rond afgewerkt en ondanks dezelfde schermgrootte van 5,5 inch (14 cm) is het toestel een stuk compacter door z’n dunnere schermranden.

De metalen achterkant zorgt ervoor dat het toestel niet zo’n enorme vingerafdrukmagneet is, maar voelt eveneens erg licht, stevig en hoogwaardig. Aan de achterkant prijkt een dubbele camera, terwijl aan de voorkant de vingerafdrukscanner is bevestigd. Deze scanner is tevens de home-knop, maar het is wel wat onwennig dat hij zich niet laat indrukken.

Aan de linkerbovenzijkant zit een schuifknopje om het geluidsprofiel op aan, uit of niet storen te zetten. Hoewel het knopje ook al op de OnePlus 3 zat is het ook wel een beetje afgekeken van de iPhone. Bovendien vond ik het persoonlijk niet echt een verrijking voor het toestel omdat het schuifknopje in m’n broekzak wel eens versprong.

©PXimport

©PXimport

Scherm

In het toestel zit, net als zijn voorgangers, een 5,5-inch (14 cm) full HD-scherm. Met de wat teleurstellende accuduur in het achterhoofd is deze resolutie de juiste keuze geweest en als je je smartphone niet voor VR gebruikt is het verschil ook nauwelijks waarneembaar. Het scherm is groot, maar het formaat van de OnePlus 5 valt echter binnen de perken door dunne schermranden en dunne bouw. De plaatsing van de vingerafdrukscanner onder het scherm maakt het toestel wel wat langwerpiger, maar de scanner op deze plaats werkt nou eenmaal het natuurlijkst.

De schermkwaliteit is ook om over naar huis te schrijven. Vooral de kleurweergave is heerlijk. Vooral als je in de goede lichtomstandigheden kleurige foto’s hebt geschoten (ik vertel zo over de camera), dan komen de kleuren ontzettend natuurgetrouw over. Dat is anders dan bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S8, die de neiging heeft kleuren wat te overdrijven. Omdat het een amoledscherm is, wordt zwart echt diepzwart weergegeven, waardoor er nauwelijks overgang te zien is tussen het zwarte toestel zelf en het scherm. Indrukwekkend.

Wanneer ik in fel zonlicht stond had de OnePlus 5 wel wat moeite om het scherm voldoende te verlichten om alles goed te kunnen aflezen.

©PXimport

Dubbelziend

Alleen al op papier is de camera indrukwekkend. Niet alleen is er dus een dubbele camera op de achterkant aanwezig, 16 en 20 megapixel, een diafragma van f/1.7 (en f/2.6) en pixelgroottes van 1.12 en 1 µm zijn om mee op te scheppen. Twee goede lenzen is op papier leuk, maar het is nog best lastig om deze softwarematig goed samen te laten werken. Huawei steekt in samenwerking met Leica ontzettend veel geld en onderzoek in de werking van de dualcam. Apple heeft zich er op verkeken waardoor een portretmodus die de achtergrond vervaagt pas maanden later via een update verscheen en de Zenfone die ik onlangs testte verslikte zich af en toe, waardoor delen niet op de juiste plek stonden, alsof er iemand in een panorama bewoog.

De dubbele camera van de OnePlus 5 is goed afgesteld en schiet prachtige foto’s, waarbij veel kleur en detail zichtbaar is. De camera’s worden net als bij de iPhone 7 Plus ingezet om een soort optische zoom mogelijk te maken, door een groothoeklens en een kleinere lens te gebruiken. De zoom-knop wisselt van weergave. Toch is de OnePlus 5 op cameragebied geen flagship-killer. Wanneer de camera in donkerdere omgevingen of buiten bij bewolking zijn werk moet doen is er te veel ruis en onscherpte.

De twee lenzen zijn behoorlijk verschillend als je kijkt naar het aantal megapixel, diafragma en pixelgrootte. Toch zijn er weinig verschillen waarneembaar wanneer ik de groothoek en de zoomlens inzet. Het lijkt er dus op dat OnePlus het wel goed voor elkaar heeft de twee lenzen optimaal samen te laten werken. Maar ondanks dat moeten ze toch hun meerdere erkennen in de vlaggenschepen van HTC, Samsung, Apple, et cetera.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Adembenemend goed

Wat de OnePlus 5 voor mij echter een van de meest prettige smartphones maakte om uit te testen was de manier waarop OnePlus Android 7.1 onder handen neemt. Of beter gezegd, vrijwel niet onder handen neemt. De Android-skin Oxygen OS kent geen overbodige bloatware en kent geen ingrijpende veranderingen in Android, sterker nog, je hebt meer mogelijkheid om alles naar je eigen smaak in te richten. Android komt volledig tot bloei. Het overzichtsscherm dat verschijnt als je het startscherm naar rechts veegt (waar andere fabrikanten Google Now, Bixby en dergelijke plaatsen) is een overzichtelijke lijst die je verticaal kan scrollen en ook widgets in kwijt kunt. Handig!

Normaliter ben ik tijdens het testen van smartphones geneigd om Nova Launcher te installeren om het toestel toch nog een beetje het gevoel van Android terug te geven. De OnePlus 5 is hierop een uitzondering, en dat is een heel groot pluspunt.

©PXimport

Conclusie

De OnePlus 5 is niet de flagship-killer die het was ten tijde van de eerste OnePlus-smartphone. Daarvoor is de prijs simpelweg te hoog, 500 (of 560) euro valt eigenlijk gewoon in de vlaggenschip-prijsklasse. De OnePlus 5 is echter wel een geduchte vlaggenschip-concurrent te noemen. De bouwkwaliteit is indrukwekkend (hoewel ik waterdichtheid mis), Oxygen OS laat Android tot bloei komen, het scherm is beeldig en de specificaties uitmuntend. 8GB RAM en 128GB opslagruimte biedt veel speelruimte voor veel, heel veel apps. Toch rijmt de wat kleinere batterij hier niet mee. Dat is wel jammer. Ook van de camera had ik meer verwacht. Deze moet in lastige lichtomstandigheden toch zijn meerdere erkennen in de andere vlaggenschepen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.