De iPhone 8 (en iPhone 8 Plus) volgen de iPhone 7 op. Geen 7S-versie dit jaar dus. Toch lijkt hij in de schaduw te staan van de komende iPhone X. Is dat terecht, of is de iPhone 8 (Plus) alsnog de moeite waard?

De iPhone 8 en de 8 Plus zijn nogal een vreemde eend in de bijt. Immers, we leven in een oneven jaar, hetgeen zou moeten betekenen dat we dit jaar een toestel met een S krijgen (de 7S dus). Apple is daarentegen gegaan voor de iPhone 8, hetgeen wellicht te maken heeft met het feit dat het ontwerp van het toestel sinds een aantal jaar eindelijk weer eens is veranderd.

Glas, glas glas

Heel veel van die verandering hoef je overigens niet te wachten, het enige dat wezenlijk anders is, is het feit dat de achterkant van het toestel nu ook gemaakt is van glas. Volgens Apple is dit het meest duurzame glas óóit gebruikt in een smartphone, maar we durven er een wedje te leggen dat als je het toestel laat vallen, er een dikke barst in zit. Voorheen had je dus 50 procent kans dat het goed afliep, inmiddels weet je vrij zeker dat, als het toestel op de hoek valt, dat voor én achterkant gebarsten zijn (dat gezegd hebbende, je moet een iPhone ook gewoon niet laten vallen). Dat glas heeft echter een zeer functionele reden: draadloos opladen. Het is een optie waar we lang op gewacht hebben, al waren er natuurlijk wel al hoesjes waarmee je de functionaliteit kon toevoegen. Het is jammer dat je er geen draadloze oplader bij krijgt maar voor een paar tientjes zijn die overal te koop, want (hoera) Apple ondersteunt het Qi-protocol. Echt snel gaat draadloos opladen nog niet, maar daar gaan we niet over mekkeren, Apple heeft beloofd dat een firmware upgrade binnenkort voor goede snelheden gaat zorgen.

Retina HD

De iPhone 8 Plus maakt nog altijd gebruik van een Retina-display. Voor een toestel van deze prijs vinden we dat eigenlijk achterhaald, OLED is scherper, dunner en energiezuiniger (de iPhone X heeft wél OLED), maar voorlopig zullen we het in dit toestel dus nog met LCD moeten doen. Wél beloofde Apple dat het display spectaculair mooier is en doopte het zelfs om tot het Retina HD-display. Aanvankelijk waren we tijdens de hands-on niet heel erg onder de indruk van de wijziging, in het dagelijks gebruik van het toestel is het verschil namelijk wel zichtbaar, maar in alle eerlijkheid niet heel erg boeiend. Het verschil werd pas echt goed duidelijk toen we naar een foto keken die we op de iPhone 8 Plus hadden gemaakt, en beaamden dat die mooier was dan de foto’s van de 7. Klein detail: het wás dus een foto van de iPhone 7, maar door iCloud was hij gesynchroniseerd met de iPhone 8. Foto’s (en dus ook video’s) zien er beter uit op de iPhone 8, al vragen we ons af of het zóveel beter is dat het display de toevoeging HD verdient.

©PXimport

Camera

Apple is aan een terugkomst bezig als het op smartphone-fotografie aankomt. Wie op de site (of naar de presentatie) van Apple kijkt, ziet dat de camera flink onder handen is genomen. Apple: ‘12‑MP camera met een grotere en snellere sensor, een nieuw kleurenfilter en verbeterde pixel­technologie.’ Dat klinkt mooi, maar het is natuurlijk wel wat vaag. De enige vraag waar wij antwoord op willen is: schiet die iPhone 8 Plus nu écht betere foto’s? Het antwoord is ja. Er valt niet te ontkennen dat de foto’s die je schiet met je iPhone 8 Plus mooiere en warmere kleuren hebben dan die op je iPhone 7 (Plus) al moet gezegd worden dat het Retina HD-display dat effect versterkt (op je pc is het verschil bijvoorbeeld een stuk kleiner). Waar de camera vooral veel verschil maakt is bij weinig licht. Er blijft natuurlijk ruis op de foto zichtbaar, maar het geheel is een stuk minder flets, en een banaan is in het donker keurig geel, in plaats van grijzig. In geschoten video’s zagen we niet zoveel verschil. Apple spreekt trots over optische beeldstabilisatie, maar de iPhone 7 Plus had dat ook al. Slow-motion in 1080 in plaats van 720 is natuurlijk een aanzienlijke verbetering, al kun je je afvragen hoeveel mensen daar nu echt gebruik van maken.

©PXimport

©PXimport

Portretbelichting

Een apart puntje van aandacht dat we even willen uitlichten (ha!) is de portretbelichting. Bij de iPhone 7 Plus introduceerde Apple de portretmodus, en daar zijn we extreem enthousiast over. Die modus zou in dit toestel verbeterd zijn, maar in alle eerlijkheid zien we geen verschil (dat is vooral een compliment naar de iPhone 7 Plus). Portretbelichting is de volgende stap in deze modus, omdat je kunt spelen met de lichtval. Apple benadrukt dat dit geen filter is, maar een real-time effect (dat je ook na afloop nog kunt aanpassen). Hoe enthousiast we ook waren over deze functie (en dan met name de theaterbelichting) over de uitwerking zijn we niet zo heel tevreden. Natuurlijk zijn we verwend, maar de kracht van de portretmodus, is dat je met de beste wil van de wereld niet kunt zien dat het een kunstmatig effect is (op héle kleine glitches na af en toe). Tijdens de hands-op probeerden we het met standaard licht, maar voor deze recensie hebben we foto’s geschoten in de volle zon. Het effect is cool, maar erg imperfect. Oren worden afgesneden, scheidingslijnen tussen donker en licht zijn te hard (ipv subtiel zoals dat bij échte belichting zou zijn), kortom, je hebt direct het idee dat het met Photoshop is gedaan. Nu is het een nieuw onderdeel, en wie weet wordt het beter, maar in deze staat is het voor ons geen reden om de iPhone 8 Plus aan te schaffen. Over de FaceTime-camera is overigens niet zoveel te melden.

We zijn onder de indruk van de camera's van de iPhone 8 Plus, maar met de komst van onder andere de Galaxy Note 8 van Samsung en binnenkort de Pixel 2 van Google is de concurrentie moordend. Hoe de iPhone zich staande houdt gaan we in een komende cameratest uitzoeken.

©PXimport

A11 Bionic-chip

Apple was tijdens de presentatie vooral heel erg enthousiast over de A11 Bionic-chip die speciaal voor de iPhone 8 en iPhone X ontwikkeld is. Volgens het bedrijf verbetert het de prestaties aanzienlijk: ‘De vier efficiency-cores zijn tot 70 procent sneller dan de A10 Fusion-chip. En de twee prestatie-cores zijn tot 25 procent sneller’. Mooie specs, maar wat betekent dat nu eigenlijk? In het kort: het betekent dat de iPhone 8 belachelijk veel sneller is dan z’n voorganger, en zelfs dan alle concurrerende toestellen op de markt. In het screenshot zie je dat de iPhone 8 Plus in GeekBench een multicore score haalt van 10207. Dat op zichzelf zegt niets, maar vergelijk je dat met de 5411 van de iPhone 7 Plus, dan wordt duidelijk dat het toestel een gigantische sprong heeft gemaakt. Vergelijk dat met de 7101 score van de Galaxy S8 Plus (die daarmee destijds records brak) en je weet dat je met de iPhone 8 Plus écht een snelheidsbeest in handen hebt. De vraag is echter: dóet het er iets toe. Wat ons betreft op dit moment niet. De iPhone 7 Plus draait als een tierelier, en zelfs de AR apps, waar die Bionic-processor dus extreem geschikt voor zou moeten zijn, draaien prima op de iPhone 7 Plus. Maar, zoals ook gezegd in de hands-on: dit kan natuurlijk snel veranderen als AR aanslaat en als ontwikkelaars er loodzware apps voor gaan bouwen. Dat is echter wel veel ‘als’.

Batterij

Dan de batterij. Het is natuurlijk indrukwekkend dat Apple een processor heeft weten in te bouwen die zoveel krachtiger is, zonder dat de batterij sneller leegraakt. Maar in alle eerlijkheid, een batterij die nóg korter meegaat dan die van de iPhone 7 en 7 Plus zouden we ook niet accepteren. Toegegeven, de plus-serie gaat véél langer mee dan de gewone serie, maar zelfs dán is het nog karig. Gemiddeld zou de iPhone 8 Plus 14 uur mee moeten gaan, maar wanneer wij in een trein naar Amsterdam zitten, en ons het rambam Candy Crushen, is het toestel al op 50 procent eer we daar zijn. Dat was het geval bij de iPhone 7 Plus, en dat is met de iPhone 8 Plus niet anders. Toegegeven, je bent dan constant op je iPhone bezig, maarja, daarom kopen we ook een toestel van bijna duizend euro, nietwaar? Wanneer je gewoon belt en af en toe je mail doet, surft, red je het overigens een hele dag met het toestel. Maar je blijft je erover verwonderen waarom Apple niet meer aandacht besteedt aan de accuduur.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Luidsprekers

Waar we héél erg van onder de indruk zijn bij dit toestel is het ongelooflijke volume dat uit de kleine luidsprekers komt gedenderd. Vorig jaar maakte Apple natuurlijk al een sprong door niet één maar twee luidsprekers in te bouwen, en ditmaal is daar dus 25% volume aan toegevoegd. Dat klinkt misschien niet als veel, maar het is het verschil tussen: ‘Ik kan die man z’n ringtone hier horen’ en ‘Mijn God, wie heeft het luchtalarm aangezet’. Ideaal voor die momenten dat je iemand even een liedje wilt laten horen in een drukke ruimte.

De koptelefoonpoort, die met de vorige generatie ontnomen is, vinden we op de iPhone 8 natuurlijk niet weer terug. Voor muziekliefhebbers leidt dat tot onnodig gedoe en het biedt eigenlijk geen voordelen, behalve financiele voor Apple zelf.

iOS 11

Het is natuurlijk geen functie van de iPhone 8 Plus, want de voorgaande toestellen hebben het ook, maar het moet toch even gezegd worden: iOS 11 draagt véél bij aan een betere ervaring. Dat begint al bij het configureren, even de toestellen bij elkaar houden, een code inscannen en je iPhone is geconfigureerd. De meeste vernieuwingen in iOS 11 zijn voor de iPad, maar we zijn echt heel erg gelukkig met de optie typen met één hand, waardoor we eindelijk normaal kunnen typen op de iPhone 8 Plus (of 7 of 6 Plus) zonder twee handen te gebruiken.

©CIDimport

Conclusie

De iPhone 8 Plus is een heel goede smartphone. Hij is razendsnel, hij maakt fantastische foto’s én ondersteunt draadloos opladen. Wat dat betreft hebben we niets te klagen over dit toestel….behalve dan dat de iPhone 7 Plus daar niet echt veel voor onder doet. Draadloos opladen kun je eenvoudig toevoegen met behulp van een hoesje, en dan blijven eigenlijk alleen de camera en de snelheid over. Die snelheid hebben we nog niet nodig en de camera is beter, maar ook weer niet zóveel beter. Kortom, heb je een iPhone 5 of 6, dan is de iPhone 8 (Plus) een mooie stap vooruit. Maar heb je een 6S of 7 Plus, dan heb je eigenlijk nauwelijks reden om dat te doen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.