Om meteen met de deur in huis te vallen: in Android 11 vinden we weinig nieuwe functies. In plaats daarvan zijn de bestaande functies wat gestroomlijnd en prominenter aanwezig. Wat kun je van de laatste update van het besturingssysteem verwachten?

Google is inmiddels begonnen met de brede uitrol van Android 11, maar het besturingssysteem verschijnt niet op alle toestellen tegelijk. Gebruikers met een Pixel-telefoon van Google (van de Pixel 2 tot de nieuwe Pixel 4A) kunnen er als eerste mee aan de slag. Verder is er een bètaversie van Android 11 beschikbaar op onder meer de Mi 10 en Mi 10 Pro-smartphones van Xiaomi, de OnePlus 8 en 8 Pro en de Reno 3 van Oppo.

Meer smartphonefabrikanten zullen in de komende maanden het nieuwe besturingssysteem uitrollen voor hun toestellen. Gebruikers met een Samsung-telefoon moeten dus nog even wachten. Samsung zegt wel al een flink aantal toestellen te testen met Android 11, waaronder de Galaxy S10 Lite en S20.

Geen nieuwe functies

In Android 11 vinden we geen baanbrekende nieuwe functies, maar wel wat kleine aanpassingen die je telefoongebruik moet stroomlijnen. Zo kun je in chat-apps bijvoorbeeld gesprekken minimaliseren. In het startscherm of in andere apps zie je dan diverse bubbels, vergelijkbaar met de bubbelchats van Facebook Messenger, die je te allen tijde kunt aantikken om het desbetreffende gesprek weer voort te zetten. Hierdoor kun je nog beter multitasken. Ook recente notificaties moeten inzichtelijker worden.

Bovendien krijg je gemakkelijker en sneller overzicht van al je slimme apparaten in huis door de aan-/uitknop van je smartphone ingedrukt te houden. Je komt dan in een menu terecht waar je ook je gekoppelde betaalkaart vindt. Je hoeft dus niet langer meer verschillende apps te gebruiken om je slimme lampen of thermostaat te beheren. Kleine kanttekening: de slimme apparaten moeten wel verbonden zijn met Google Assistant.

Lange video’s maken

Maak je geregeld lange video’s op je Android-smartphone, dan zul je je vermoedelijk geregeld storen aan de maximale omvang die video’s mogen zijn van 4 GB. In het nieuwe besturingssysteem is deze beperking opgeheven, waardoor je net zo lang video’s kunt schieten totdat je accu leeg is of je opslagruimte vol.

Verder werkt Android Auto nu draadloos in auto’s die dit ondersteunen. Hoewel de Android Auto-app officieel nog niet beschikbaar is in Nederland, kun je die wel via een omweg installeren en gebruiken.

©PXimport

Privacy

In navolging van Apple, heeft Google ook de beveiliging opgeschroefd om de privacy van gebruikers beter te waarborgen. Zo zullen apps in Android 11 je iedere keer om toestemming vragen als zij toegang willen tot je microfoon, camera of locatie. Je kunt dan eenmalig toestemming geven, hetgeen eerder nog niet mogelijk was. In iOS wordt deze functie juist al een tijd ondersteunt.

Wil je een app altijd toestemming geven, dan moet je iets meer moeite doen door deze optie op te zoeken in de instellingen van je telefoon, zodat Google er zeker van is dat je achter die beslissing staat. Gebruik je een app een lange tijd niet, dan zal de toestemming automatisch worden ingetrokken, totdat je de app weer opent.

Android 11 brengt nog veel meer kleine veranderingen met zich mee, maar de belangrijkste hebben we in dit artikel wel opgesomd. Ook iOS kreeg recent een update. In dit artikel praten we je daarover bij.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.