ID.nl logo
OnePlus 8 Pro: de beste en duurste OnePlus ooit
© PXimport
Huis

OnePlus 8 Pro: de beste en duurste OnePlus ooit

De OnePlus 8 Pro is de beste smartphone die de fabrikant ooit gemaakt heeft, maar dat had je al verwacht. Met een vanafprijs van 899 euro is het ook de duurste OnePlus-telefoon ooit. In deze OnePlus 8 Pro review lees je of het toestel zijn geld waard is en wat de verschillen zijn met de goedkopere OnePlus 8.

OnePlus presenteerde de 8 en 8 Pro op 14 april en start de verkoop op 21 april. Het instapmodel van de 8 kost 699 euro en voor de goedkoopste versie van het Pro-model betaal je 899 euro. Ik heb beide smartphones sinds 8 april in gebruik en publiceer binnenkort een review van de OnePlus 8. Eerst is het de beurt aan de OnePlus 8 Pro, de telefoon waarmee OnePlus definitief afscheidt neemt van zijn imago als prijsvechter in het high-end segment. Mijn testtoestel met 12GB werkgeheugen en 256GB opslaggeheugen kost 999 euro en is hiermee even duur als toptelefoons als de Huawei P40 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en iPhone 11 Pro (1100 euro). In deze OnePlus 8 Pro review zoek ik uit hoe goed de smartphone is in vergelijking met de concurrentie.

Ontwerp

Te beginnen met de buitenkant. De OnePlus 8 Pro is gemaakt van glas en te koop in drie kleuren; zwart, groen en blauw. Die laatste twee kleuren vallen op ten opzichte van de concurrentie, en ik vind mijn blauwe testmodel er erg fraai uitzien. Het toestel ligt door zijn gebolde achterkant en afgeronde hoeken prettig in de hand; naar mijn mening prettiger dan de iPhone 11 Pro. De voorkant van de 8 Pro bestaat bijna helemaal uit scherm, met smalle randen boven en onder het display. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera, een ontwerpwijziging ten opzichte van de 7(T) Pro van vorig jaar. Die gebruikt een uitschuifbare selfiecamera om een randloos scherm mogelijk te maken. De cameramodule op de achterkant van de 8 Pro steekt iets uit de behuizing, waardoor de telefoon niet helemaal plat op tafel ligt. Een hoesje verhelpt dit.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro is met zijn 6,8-inch scherm één van de grootste smartphones van dit moment, en is qua afmetingen vergelijkbaar met de iPhone 11 Pro Max en Samsung Galaxy S20 Ultra. Je kan hem absoluut niet met één hand bedienen. Het gewicht is met 199 gram ook niet mis: je hebt duidelijk iets in je hand(en).

Vorige OnePlus-telefoons hebben als minpunt dat ze niet gecertificeerd water- en stofdicht zijn. De fabrikant claimt dat toestellen als de 7T en 7T Pro niet stuk gaan van een regenbui, maar kon dat niet staven met een onafhankelijke IP-certificering. De 8 Pro is het eerste OnePlus-toestel dat wel zo’n certificering op zak heeft. Het IP68-certificaat houdt in dat de smartphone (zoet)water- en stofdicht is. Neem ‘m dus niet mee in de zee. Concurrerende smartphones zijn ook IP68-gecertificeerd.

Twee zaken die ontbreken op de OnePlus 8 Pro: een micro-sd-slot (om het opslaggeheugen te vergroten) en een 3,5mm-hoofdtelefoonpoort (om een audiokabel aan te sluiten). De smartphone slikt twee simkaarten, heeft een nfc-chip en kan – ook een primeur voor OnePlus – draadloos opladen. Daarover later meer. De reguliere OnePlus 8 heeft geen IP-certificering en kan niet draadloos opladen.

©PXimport

Imponerend beeldscherm

Zoals gezegd meet het scherm van de OnePlus 8 Pro 6,8-inch. Dat is groot, en ook groter dan het display van de OnePlus 8 (6,55-inch). Het scherm is afkomstig van Samsung en qua kenmerken identiek aan de Oppo Find X2 Pro en Samsung Galaxy S20 Plus – beide 6,7-inch groot. Kraakhelder beeld door de qhd-resolutie? Check. Een oled-paneel voor hele fraaie kleuren waarbij zwart echt zwart is? Jazeker. Een maximale ververssnelheid van 120Hz voor vloeiender beeld? Ja, en dat kenmerk behoeft wat meer uitleg.

©PXimport

De meeste smartphoneschermen verversen zichzelf zestig keer per seconde, wat een ververssnelheid van 60Hz betekent. Een hogere ververssnelheid verbruikt meer stroom maar levert ook soepeler beeld. Dit merk je vooral bij het lezen van tekst, het spelen van geoptimaliseerde games en het wisselen tussen apps en menu’s. Alles ziet er prettiger uit, en het toestel voelt sneller aan. Vorig jaar verschenen er een paar smartphones met 90Hz-scherm, waaronder de 7T Pro. Toegegeven: het verschil tussen 90Hz en 120Hz is niet heel groot, maar 60Hz of 120Hz merk je echt wel. Aangezien de kans groot is dat je huidige telefoon een 60Hz-scherm gebruikt, zal je opkijken van het scherm van de OnePlus 8 Pro.

Hieronder zie je de OnePlus 8 (groen) en OnePlus 8 Pro naast elkaar.

©PXimport

©PXimport

De beste hardware

OnePlus-smartphones zetten al vanaf het eerste model in 2014 in op de krachtigste hardware voor de beste prestatie. Dat is met de OnePlus 8 Pro niet anders. De telefoon gebruikt een zeer snelle Snapdragon 865-processor met 8GB of 12GB werkgeheugen, afhankelijk van het model. Ik testte de 12GB-versie, zonder twijfel de snelste smartphone die ik ooit gebruikt heb. Het vloeiende 120Hz-scherm en de bijna stock-Android-software dragen hier ook aan bij.

Het opslaggeheugen meet 128GB (8GB-variant) of 256GB (12GB-model). Je kan het geheugen niet vergroten met een micro-sd-kaartje.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro ondersteunt 5G, het mobiele netwerk dat deze zomer in Nederland geactiveerd wordt. 5G zal de eerste jaren iets sneller en stabieler internet bieden, en maakt vanaf 2023 écht sneller internet mogelijk. Providers zetten qua marketing nu al groots in op 5G, maar verwacht er dus nog niet teveel van. Desalniettemin is het prettig dat de OnePlus 8 Pro is voorbereid op de toekomst.

Accuduur en opladen

De smartphone krijgt stroom van een niet-verwisselbare 4500 mAh-accu. Flink groter dan de 4085 mAh-accu in de 7T Pro, maar noodzakelijk omdat het formaat en de ververssnelheid van het scherm zijn toegenomen. Kijkend naar deze kenmerken is 4500 mAh niet bijzonder groot. De Samsung Galaxy S20 Ultra heeft een vergelijkbaar display dat met 6,9-inch íets groter is, en gebruikt een 5000 mAh-accu. Ik was dan ook benieuwd of de OnePlus 8 Pro het een lange dag volhoudt, en testte de accuduur negen dagen met het scherm op full-hd-resolutie en 120Hz-ververssnelheid. Alleen op dagen waarop ik vijf uur naar het display keek, moest ik na het avondeten een oplader pakken. Gemiddeld stond het scherm dagelijks zo’n 3,5 uur aan en had ik bij het slapengaan nog zo’n dertig procent stroom over.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de doos zit een 30W Warp Charge usb-c-stekker, dezelfde als bij de OnePlus 7T Pro. De accu laadt razendsnel op, vooral de eerste tientallen procenten. De OnePlus 8 Pro is de eerste smartphone van het merk die ook draadloos kan opladen. OnePlus verkoopt zelf een 30W draadloze oplader voor zeventig euro, die ik ook ontving voor deze review. Het oplaadstation voelt degelijk aan en bevat een kleine ventilator om de telefoon koel te houden tijdens het snelle opladen. In dertig minuten springt de accuteller van 0 naar 53 procent, waarmee het laden aanzienlijk sneller gaat dan op de iPhone 11 Pro en Galaxy S20-serie.

©PXimport

Die ingebouwde ventilator maakt een zacht zoemend geluid als de lader op volle kracht oplaadt. In de instellingen van de smartphone zit een nachtmodus die je naar eigen wens kan instellen. Opladen via de nachtmodus gaat langzamer, waardoor de ventilator uitblijft. Handig als je – zoals ik – de smartphone ’s avonds op de oplader legt en ‘m s’ ochtends pas weer nodig hebt. Het voornaamste minpunt van de draadloze oplader is dat de kabel en stekker aan het laadstation vastzitten. Als er een kabeldefect optreedt, moet je daarom de hele lader vervangen. Wil je geen zeventig euro uitgeven? Een willekeurige draadloze oplader met ondersteuning voor het EPP 10W-protocol laadt de 8 Pro op met 10W en dat is snel genoeg voor de nacht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera's

Op cameragebied konden OnePlus-smartphones nooit helemaal meekomen met de (duurdere) concurrenten. Niet qua beeldkwaliteit overdag en in het donker, en ook niet qua zoomfunctie. Geen ramp gezien het prijsverschil, en het feit dat OnePlus-telefoons ‘gewoon goede’ foto’s schieten. Maar omdat de 8 Pro praktisch hetzelfde kost als zijn grootste concurrenten, mag je ook vergelijkbaar goede camera’s verwachten.

OnePlus heeft op papier twee belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De primaire 48 megapixel camera gebruikt de splinternieuwe Sony IMX689-sensor, die onlangs debuteerde in de Oppo Find X2 Pro (1199 euro). De camera moet zowel overdag als in het donker betere plaatjes schieten dan de OnePlus 7T Pro van vorig jaar. Die gebruikt een IMX586-sensor voor de primaire camera. Deze sensor zit ook in de 8 Pro, maar dan als 48 megapixel groothoekcamera. Een upgrade ten opzichte van de 7T Pro, die een minder goede, 16 megapixel groothoeklens heeft.

©PXimport

De 8 Pro beschikt opnieuw over een zoomcamera om het beeld drie keer dichterbij te halen met minimaal kwaliteitsverlies. De resolutie van de camera is echter verlaagd van 16 naar 8 megapixel. Nieuw is de 5 megapixel kleurenfiltercamera, om foto’s met effecten te maken. Tot zover de theorie. Hoe doet de vierdubbele camera het in de praktijk?

Over het algemeen erg goed. Bij genoeg (dag)licht schiet de primaire camera zeer kleurrijke en scherpe foto’s die er simpelweg fraai uitzien. De plaatjes ogen realistischer dan die van de Samsung Galaxy S20.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker staat de camera ook zijn mannetje, zeker als je de nachtmodus gebruikt. De Huawei P40 Pro doet het in het donker nog beter. Hieronder zie je drie fotoseries met links de automatische stand en rechts de nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ik ben vooral te spreken over de groothoeklens, die onder alle omstandigheden nette resultaten aflevert. Het kwaliteitsverschil met de primaire camera is niet groot. Dat is zeker niet vanzelfsprekend, want de meeste smartphones hebben een groothoeklens die beduidend minder mooie foto’s maakt dan de hoofdcamera.

De zoomlens weet minder te imponeren. Het beeld drie keer dichterbij halen lukt prima, de kwaliteit behouden niet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale camera (1x), groothoeklens (0.6x) en zoomcamera (3x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s met zoom ogen minder scherp en fletser dan de realiteit, en er is een duidelijk kwaliteitsverschil met de primaire camera. Jammer, zeker omdat de concurrentie het beter doet. Tot slot de kleurenfiltercamera. OnePlus zegt die te hebben toegevoegd omdat er vraag naar was. Dat kan. Ik heb in de zes jaar dat ik smartphones test nog nooit behoefte gehad aan deze functie, maar dat kan aan mij liggen. Na de camera een aantal keer te hebben uitgeprobeerd, ben ik nog minder overtuigd. De vijf verschillende effecten over de afbeeldingen werken niet altijd feilloos en los daarvan twijfel ik aan het nut. Ik had liever een Time-of-Flight-sensor (TOF) op de OnePlus 8 Pro gezien voor een beter scherpte-diepte-effect in foto’s en Augmented Reality (AR)-toepassingen. Misschien denk jij er anders over.

Links geen filter, midden en rechts wel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel selfiecamera in het scherm maakt prima foto’s en video’s, zonder op te vallen in kwaliteit. Ik vind het vooral knap dat zo’n klein cameraatje alles doet wat je verwacht.

Software

De OnePlus 8 Pro draait uit de doos op Android 10, de meest recente versie. OnePlus legt zijn OxygenOS-schil over het Android-besturingssysteem heen. Deze softwareschil wijkt traditioneel weinig af van stock-Android en dat vinden veel OnePlus-gebruikers een pluspunt. Op de OnePlus 8 Pro gebruik je de software bijna helemaal zoals Google het bedoeld heeft, met enkele handige aanvullingen van OnePlus. Zo biedt de fabrikant handige instellingen om het uiterlijk en de werking van de software naar eigen smaak te veranderen en is er een speciale gamemodus ingebouwd die notificaties pauzeert en de hardware tot het uiterste drijft.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS bevat ook een handvol apps van OnePlus, waaronder een galerij, bestandsbeheerder en app om bestanden over te zetten van je oude telefoon naar de nieuwe. De Netflix-app is ook vooraf geïnstalleerd. Die kan je uitschakelen, maar niet verwijderen. Van dergelijke commerciële beslissingen ben ik geen fan, al zit de app uitgeschakeld niet in de weg.

Updatebeleid

Het updatebeleid van OnePlus is – al jaren – duidelijk: de fabrikant garandeert drie jaar Android-updates en beveiligingsupdates. OnePlus-telefoons krijgen hiermee even lang en regelmatig softwareondersteuning als de Pixel-toestellen van Google, de Android-ontwikkelaar. Het updatebeleid behoort tot de top van Android-merken en dat verdient een pluim.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 8 Pro kopen?

De OnePlus 8 Pro is zonder twijfel de beste en meest complete OnePlus-smartphone ooit. Het toestel heeft een groots 120Hz-scherm en bevat de krachtigste hardware van dit moment, aangevuld met vernieuwingen als 5G, draadloos opladen en een water- en stofdichte behuizing. OnePlus’ software(beleid) blijft uitstekend en de algemene cameraprestaties en accuduur van de telefoon zijn ook dik in orde.

Hartstikke mooi allemaal, maar de vernieuwingen en verbeteringen stuwen de verkoopprijs van het toestel naar een voor OnePlus nieuwe hoogte. Met 899 euro (of 999 euro voor de 12GB/256GB-versie) is de telefoon vrijwel even duur als de Apple iPhone 11 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en Huawei P40 Pro. De camera’s van de 8 Pro halen het net niet bij deze drie toestellen, maar verder zet OnePlus een hele stevige concurrent neer.

De iPhone 11 Pro heeft bijvoorbeeld een minder fraai scherm en geen 5G, terwijl de P40 Pro een Google-certificering mist en daarom matig werkt. De grootste concurrent lijkt de Galaxy S20 Plus, die erg gewaagd is aan de OnePlus 8 Pro maar minder snel oplaadt, twee in plaats van drie jaar Android-updates krijgt en – subjectief – Samsungs zware softwareschil gebruikt. Wie de beste smartphone van dit moment zoekt, moet de OnePlus 8 Pro daarom zeker overwegen.

Uitstekend
Conclusie

**Adviesprijs** € 899,- **Kleuren** Zwart, groen en blauw **OS** Android 10 **Scherm** 6,78 inch oled (3168 x 1440) 120Hz **Processor** 2,84 GHz octacore (Snapdragon 865) **RAM** 8GB of 12GB **Opslag** 128GB of 256GB (niet-uitbreidbaar) **Batterij** 4.500 mAh **Camera** 48, 48 + 8 + 5 megapixel (achter), 16 megapixel (voor) **Connectiviteit** 5G, 4G (LTE), Bluetooth 5.1, wifi 6, nfc, gps **Formaat** 16,5 x 7,4 x 0,85 cm **Gewicht** 199 gram **Website** [www.oneplus.com](https://oneplus.com/nl)

Plus- en minpunten
  • Adembenemend scherm
  • Hardware
  • Fraaie, waterdichte behuizing
  • Razendsnel draadloos opladen
  • Software(beleid)
  • Zoomcamera
  • Kleurenfiltercamera heeft beperkt nut
  • Definitief afscheid van OnePlus als prijsvechter
▼ Volgende artikel
Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd
Huis

Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

Fantastisch
Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De LG OLED EVO 65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit. De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Plus- en minpunten
  • Alpha11-processor met uitstekende beeldverwerking
  • Fantastische HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
  • Goede kijkhoek en anti-reflectie
  • WebOS 25, met vijf jaar lang nieuwe versies
  • Advertenties op het Home-scherm
  • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
  • Voorlopig weinig meerwaarde met AI

 

LG OLED EVO 65G56LS (2025)

  • Adviesprijs: 3,299 euro
  • Wat: Ultra HD 4K 165 Hz W-OLED-tv
  • Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, Wifi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3, WiSA
  • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, webOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 11 gen2 processor
  • Afmetingen: 1.441 x 910 x 263 mm (incl. voet)
  • Gewicht: 26,6 kg (incl. voet)
  • Verbruik (per 1000 uur): SDR 85 kWh (E) / HDR 222 kWh (G) 

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Lees ook: Zo testen we televisies

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

▼ Volgende artikel
Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android
Huis

Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Wat gaan we doen?

In dit artikel leggen we uit hoe kopiëren en plakken in Android precies werkt. Dat geldt voor zowel Android-smartphones en Android-tablets.

  • Zo werkt kopiëren, knippen en plakken
  • Knippen en plakken vanuit toetsenbord
  • Verbeteringen dankzij Android 13

Wil je meer weten over de veiligheid van Android? Lees dan het artikel Alles wat je moet weten over Android-beveiliging

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.