De OnePlus 8 Pro is de beste smartphone die de fabrikant ooit gemaakt heeft, maar dat had je al verwacht. Met een vanafprijs van 899 euro is het ook de duurste OnePlus-telefoon ooit. In deze OnePlus 8 Pro review lees je of het toestel zijn geld waard is en wat de verschillen zijn met de goedkopere OnePlus 8.

OnePlus presenteerde de 8 en 8 Pro op 14 april en start de verkoop op 21 april. Het instapmodel van de 8 kost 699 euro en voor de goedkoopste versie van het Pro-model betaal je 899 euro. Ik heb beide smartphones sinds 8 april in gebruik en publiceer binnenkort een review van de OnePlus 8. Eerst is het de beurt aan de OnePlus 8 Pro, de telefoon waarmee OnePlus definitief afscheidt neemt van zijn imago als prijsvechter in het high-end segment. Mijn testtoestel met 12GB werkgeheugen en 256GB opslaggeheugen kost 999 euro en is hiermee even duur als toptelefoons als de Huawei P40 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en iPhone 11 Pro (1100 euro). In deze OnePlus 8 Pro review zoek ik uit hoe goed de smartphone is in vergelijking met de concurrentie.

Ontwerp

Te beginnen met de buitenkant. De OnePlus 8 Pro is gemaakt van glas en te koop in drie kleuren; zwart, groen en blauw. Die laatste twee kleuren vallen op ten opzichte van de concurrentie, en ik vind mijn blauwe testmodel er erg fraai uitzien. Het toestel ligt door zijn gebolde achterkant en afgeronde hoeken prettig in de hand; naar mijn mening prettiger dan de iPhone 11 Pro. De voorkant van de 8 Pro bestaat bijna helemaal uit scherm, met smalle randen boven en onder het display. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera, een ontwerpwijziging ten opzichte van de 7(T) Pro van vorig jaar. Die gebruikt een uitschuifbare selfiecamera om een randloos scherm mogelijk te maken. De cameramodule op de achterkant van de 8 Pro steekt iets uit de behuizing, waardoor de telefoon niet helemaal plat op tafel ligt. Een hoesje verhelpt dit.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro is met zijn 6,8-inch scherm één van de grootste smartphones van dit moment, en is qua afmetingen vergelijkbaar met de iPhone 11 Pro Max en Samsung Galaxy S20 Ultra. Je kan hem absoluut niet met één hand bedienen. Het gewicht is met 199 gram ook niet mis: je hebt duidelijk iets in je hand(en).

Vorige OnePlus-telefoons hebben als minpunt dat ze niet gecertificeerd water- en stofdicht zijn. De fabrikant claimt dat toestellen als de 7T en 7T Pro niet stuk gaan van een regenbui, maar kon dat niet staven met een onafhankelijke IP-certificering. De 8 Pro is het eerste OnePlus-toestel dat wel zo’n certificering op zak heeft. Het IP68-certificaat houdt in dat de smartphone (zoet)water- en stofdicht is. Neem ‘m dus niet mee in de zee. Concurrerende smartphones zijn ook IP68-gecertificeerd.

Twee zaken die ontbreken op de OnePlus 8 Pro: een micro-sd-slot (om het opslaggeheugen te vergroten) en een 3,5mm-hoofdtelefoonpoort (om een audiokabel aan te sluiten). De smartphone slikt twee simkaarten, heeft een nfc-chip en kan – ook een primeur voor OnePlus – draadloos opladen. Daarover later meer. De reguliere OnePlus 8 heeft geen IP-certificering en kan niet draadloos opladen.

©PXimport

Imponerend beeldscherm

Zoals gezegd meet het scherm van de OnePlus 8 Pro 6,8-inch. Dat is groot, en ook groter dan het display van de OnePlus 8 (6,55-inch). Het scherm is afkomstig van Samsung en qua kenmerken identiek aan de Oppo Find X2 Pro en Samsung Galaxy S20 Plus – beide 6,7-inch groot. Kraakhelder beeld door de qhd-resolutie? Check. Een oled-paneel voor hele fraaie kleuren waarbij zwart echt zwart is? Jazeker. Een maximale ververssnelheid van 120Hz voor vloeiender beeld? Ja, en dat kenmerk behoeft wat meer uitleg.

©PXimport

De meeste smartphoneschermen verversen zichzelf zestig keer per seconde, wat een ververssnelheid van 60Hz betekent. Een hogere ververssnelheid verbruikt meer stroom maar levert ook soepeler beeld. Dit merk je vooral bij het lezen van tekst, het spelen van geoptimaliseerde games en het wisselen tussen apps en menu’s. Alles ziet er prettiger uit, en het toestel voelt sneller aan. Vorig jaar verschenen er een paar smartphones met 90Hz-scherm, waaronder de 7T Pro. Toegegeven: het verschil tussen 90Hz en 120Hz is niet heel groot, maar 60Hz of 120Hz merk je echt wel. Aangezien de kans groot is dat je huidige telefoon een 60Hz-scherm gebruikt, zal je opkijken van het scherm van de OnePlus 8 Pro.

Hieronder zie je de OnePlus 8 (groen) en OnePlus 8 Pro naast elkaar.

©PXimport

©PXimport

De beste hardware

OnePlus-smartphones zetten al vanaf het eerste model in 2014 in op de krachtigste hardware voor de beste prestatie. Dat is met de OnePlus 8 Pro niet anders. De telefoon gebruikt een zeer snelle Snapdragon 865-processor met 8GB of 12GB werkgeheugen, afhankelijk van het model. Ik testte de 12GB-versie, zonder twijfel de snelste smartphone die ik ooit gebruikt heb. Het vloeiende 120Hz-scherm en de bijna stock-Android-software dragen hier ook aan bij.

Het opslaggeheugen meet 128GB (8GB-variant) of 256GB (12GB-model). Je kan het geheugen niet vergroten met een micro-sd-kaartje.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro ondersteunt 5G, het mobiele netwerk dat deze zomer in Nederland geactiveerd wordt. 5G zal de eerste jaren iets sneller en stabieler internet bieden, en maakt vanaf 2023 écht sneller internet mogelijk. Providers zetten qua marketing nu al groots in op 5G, maar verwacht er dus nog niet teveel van. Desalniettemin is het prettig dat de OnePlus 8 Pro is voorbereid op de toekomst.

Accuduur en opladen

De smartphone krijgt stroom van een niet-verwisselbare 4500 mAh-accu. Flink groter dan de 4085 mAh-accu in de 7T Pro, maar noodzakelijk omdat het formaat en de ververssnelheid van het scherm zijn toegenomen. Kijkend naar deze kenmerken is 4500 mAh niet bijzonder groot. De Samsung Galaxy S20 Ultra heeft een vergelijkbaar display dat met 6,9-inch íets groter is, en gebruikt een 5000 mAh-accu. Ik was dan ook benieuwd of de OnePlus 8 Pro het een lange dag volhoudt, en testte de accuduur negen dagen met het scherm op full-hd-resolutie en 120Hz-ververssnelheid. Alleen op dagen waarop ik vijf uur naar het display keek, moest ik na het avondeten een oplader pakken. Gemiddeld stond het scherm dagelijks zo’n 3,5 uur aan en had ik bij het slapengaan nog zo’n dertig procent stroom over.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de doos zit een 30W Warp Charge usb-c-stekker, dezelfde als bij de OnePlus 7T Pro. De accu laadt razendsnel op, vooral de eerste tientallen procenten. De OnePlus 8 Pro is de eerste smartphone van het merk die ook draadloos kan opladen. OnePlus verkoopt zelf een 30W draadloze oplader voor zeventig euro, die ik ook ontving voor deze review. Het oplaadstation voelt degelijk aan en bevat een kleine ventilator om de telefoon koel te houden tijdens het snelle opladen. In dertig minuten springt de accuteller van 0 naar 53 procent, waarmee het laden aanzienlijk sneller gaat dan op de iPhone 11 Pro en Galaxy S20-serie.

©PXimport

Die ingebouwde ventilator maakt een zacht zoemend geluid als de lader op volle kracht oplaadt. In de instellingen van de smartphone zit een nachtmodus die je naar eigen wens kan instellen. Opladen via de nachtmodus gaat langzamer, waardoor de ventilator uitblijft. Handig als je – zoals ik – de smartphone ’s avonds op de oplader legt en ‘m s’ ochtends pas weer nodig hebt. Het voornaamste minpunt van de draadloze oplader is dat de kabel en stekker aan het laadstation vastzitten. Als er een kabeldefect optreedt, moet je daarom de hele lader vervangen. Wil je geen zeventig euro uitgeven? Een willekeurige draadloze oplader met ondersteuning voor het EPP 10W-protocol laadt de 8 Pro op met 10W en dat is snel genoeg voor de nacht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera's

Op cameragebied konden OnePlus-smartphones nooit helemaal meekomen met de (duurdere) concurrenten. Niet qua beeldkwaliteit overdag en in het donker, en ook niet qua zoomfunctie. Geen ramp gezien het prijsverschil, en het feit dat OnePlus-telefoons ‘gewoon goede’ foto’s schieten. Maar omdat de 8 Pro praktisch hetzelfde kost als zijn grootste concurrenten, mag je ook vergelijkbaar goede camera’s verwachten.

OnePlus heeft op papier twee belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De primaire 48 megapixel camera gebruikt de splinternieuwe Sony IMX689-sensor, die onlangs debuteerde in de Oppo Find X2 Pro (1199 euro). De camera moet zowel overdag als in het donker betere plaatjes schieten dan de OnePlus 7T Pro van vorig jaar. Die gebruikt een IMX586-sensor voor de primaire camera. Deze sensor zit ook in de 8 Pro, maar dan als 48 megapixel groothoekcamera. Een upgrade ten opzichte van de 7T Pro, die een minder goede, 16 megapixel groothoeklens heeft.

©PXimport

De 8 Pro beschikt opnieuw over een zoomcamera om het beeld drie keer dichterbij te halen met minimaal kwaliteitsverlies. De resolutie van de camera is echter verlaagd van 16 naar 8 megapixel. Nieuw is de 5 megapixel kleurenfiltercamera, om foto’s met effecten te maken. Tot zover de theorie. Hoe doet de vierdubbele camera het in de praktijk?

Over het algemeen erg goed. Bij genoeg (dag)licht schiet de primaire camera zeer kleurrijke en scherpe foto’s die er simpelweg fraai uitzien. De plaatjes ogen realistischer dan die van de Samsung Galaxy S20.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker staat de camera ook zijn mannetje, zeker als je de nachtmodus gebruikt. De Huawei P40 Pro doet het in het donker nog beter. Hieronder zie je drie fotoseries met links de automatische stand en rechts de nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ik ben vooral te spreken over de groothoeklens, die onder alle omstandigheden nette resultaten aflevert. Het kwaliteitsverschil met de primaire camera is niet groot. Dat is zeker niet vanzelfsprekend, want de meeste smartphones hebben een groothoeklens die beduidend minder mooie foto’s maakt dan de hoofdcamera.

De zoomlens weet minder te imponeren. Het beeld drie keer dichterbij halen lukt prima, de kwaliteit behouden niet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale camera (1x), groothoeklens (0.6x) en zoomcamera (3x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s met zoom ogen minder scherp en fletser dan de realiteit, en er is een duidelijk kwaliteitsverschil met de primaire camera. Jammer, zeker omdat de concurrentie het beter doet. Tot slot de kleurenfiltercamera. OnePlus zegt die te hebben toegevoegd omdat er vraag naar was. Dat kan. Ik heb in de zes jaar dat ik smartphones test nog nooit behoefte gehad aan deze functie, maar dat kan aan mij liggen. Na de camera een aantal keer te hebben uitgeprobeerd, ben ik nog minder overtuigd. De vijf verschillende effecten over de afbeeldingen werken niet altijd feilloos en los daarvan twijfel ik aan het nut. Ik had liever een Time-of-Flight-sensor (TOF) op de OnePlus 8 Pro gezien voor een beter scherpte-diepte-effect in foto’s en Augmented Reality (AR)-toepassingen. Misschien denk jij er anders over.

Links geen filter, midden en rechts wel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel selfiecamera in het scherm maakt prima foto’s en video’s, zonder op te vallen in kwaliteit. Ik vind het vooral knap dat zo’n klein cameraatje alles doet wat je verwacht.

Software

De OnePlus 8 Pro draait uit de doos op Android 10, de meest recente versie. OnePlus legt zijn OxygenOS-schil over het Android-besturingssysteem heen. Deze softwareschil wijkt traditioneel weinig af van stock-Android en dat vinden veel OnePlus-gebruikers een pluspunt. Op de OnePlus 8 Pro gebruik je de software bijna helemaal zoals Google het bedoeld heeft, met enkele handige aanvullingen van OnePlus. Zo biedt de fabrikant handige instellingen om het uiterlijk en de werking van de software naar eigen smaak te veranderen en is er een speciale gamemodus ingebouwd die notificaties pauzeert en de hardware tot het uiterste drijft.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS bevat ook een handvol apps van OnePlus, waaronder een galerij, bestandsbeheerder en app om bestanden over te zetten van je oude telefoon naar de nieuwe. De Netflix-app is ook vooraf geïnstalleerd. Die kan je uitschakelen, maar niet verwijderen. Van dergelijke commerciële beslissingen ben ik geen fan, al zit de app uitgeschakeld niet in de weg.

Updatebeleid

Het updatebeleid van OnePlus is – al jaren – duidelijk: de fabrikant garandeert drie jaar Android-updates en beveiligingsupdates. OnePlus-telefoons krijgen hiermee even lang en regelmatig softwareondersteuning als de Pixel-toestellen van Google, de Android-ontwikkelaar. Het updatebeleid behoort tot de top van Android-merken en dat verdient een pluim.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 8 Pro kopen?

De OnePlus 8 Pro is zonder twijfel de beste en meest complete OnePlus-smartphone ooit. Het toestel heeft een groots 120Hz-scherm en bevat de krachtigste hardware van dit moment, aangevuld met vernieuwingen als 5G, draadloos opladen en een water- en stofdichte behuizing. OnePlus’ software(beleid) blijft uitstekend en de algemene cameraprestaties en accuduur van de telefoon zijn ook dik in orde.

Hartstikke mooi allemaal, maar de vernieuwingen en verbeteringen stuwen de verkoopprijs van het toestel naar een voor OnePlus nieuwe hoogte. Met 899 euro (of 999 euro voor de 12GB/256GB-versie) is de telefoon vrijwel even duur als de Apple iPhone 11 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en Huawei P40 Pro. De camera’s van de 8 Pro halen het net niet bij deze drie toestellen, maar verder zet OnePlus een hele stevige concurrent neer.

De iPhone 11 Pro heeft bijvoorbeeld een minder fraai scherm en geen 5G, terwijl de P40 Pro een Google-certificering mist en daarom matig werkt. De grootste concurrent lijkt de Galaxy S20 Plus, die erg gewaagd is aan de OnePlus 8 Pro maar minder snel oplaadt, twee in plaats van drie jaar Android-updates krijgt en – subjectief – Samsungs zware softwareschil gebruikt. Wie de beste smartphone van dit moment zoekt, moet de OnePlus 8 Pro daarom zeker overwegen.

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.

Veel beweegbare bewakingscamera's hebben een slimme volgfunctie. Handig, maar helaas verliezen ze hierbij wel het totaalbeeld uit het oog. TP-Link pakt dat anders aan met een dual-lensmodel: een pan- en tilt-camera met daarboven een vaste groothoeklens. Beide kijken tegelijk mee. De schappelijke adviesprijs van nog geen honderd euro maakt dit buitenmodel extra interessant.

Deze pan- en tilt-camera heeft een IP66-gecertificeerde behuizing van kunststof. Je kunt hem dus zowel binnen als buiten ophangen. Kies wel een veilige plek buiten het bereik van spelende kinderen: de Tapo C545D heeft namelijk een relatief kwetsbare behuizing met diverse roterende onderdelen.

©Maikel Dijkhuizen

Beveiligingscamera ophangen

In de productdoos zit een Engelstalige handleiding met montage-instructies. Je kunt de bewakingscamera op drie manieren ophangen, namelijk aan de muur, dakrand (plafond) of paal. Gebruik het bijgesloten voorbeeldvel om geschikte gaten voor de montagebeugel te boren. Zodra dit onderdeel op de juiste plek hangt, klik je de camera hierop vast. Dat werkt via een soepel schuifmechanisme. Voor aansluiting van de netwerk- en voedingskabel levert TP-Link waterdichte afdichtingsringen mee. Op die manier komt er geen vocht bij de connectors. Zorg trouwens wel voor een nabijgelegen stopcontact, want de stroomkabel van drie meter is niet al te lang. Verder hoef je de ethernetaansluiting niet per se te gebruiken, want deze camera ondersteunt ook wifi.

©Maikel Dijkhuizen

Beelden opslaan

Uiteraard wil je bewakingsbeelden opslaan. De gemakkelijkste methode is om de video's lokaal te bewaren. Prik hiervoor een eigen microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Je kunt optioneel ook beeldmateriaal in de cloud opslaan, maar dat vereist een betaald Tapo Care-abonnement. In de toekomst voegt de fabrikant via een softwareupdate ook nog ondersteuning voor zijn Tapo H500 Smart HomeBase toe. Op dit los verkrijgbare basisstation kunnen gebruikers opnames van maximaal zestien beveiligingscamera's opslaan. Ten slotte bewaar je de video's net zo makkelijk op een geschikte NAS. Kortom, opslagmogelijkheden genoeg!

Lees hier onze Tapo Smart HomeBase H500 review

©Maikel Dijkhuizen

Dubbele opnames

De configuratie in de TP-Link Tapo-app verloopt vlot. Maak eerst een account aan en schakel hierbij vrijblijvend tweestapsverificatie in. Je koppelt de camera daarna zo nodig aan jouw wifi-netwerk en geeft het apparaat een naam. Vervolgens beland je al gauw in het hoofdvenster met alle beschikbare opties. Beide lenzen ondersteunen een respectabele resolutie van 2304 × 1296 pixels. Dat is voor bewakingsdoeleinden prima. De beelden hebben heldere realistische kleuren. Mooi meegenomen is dat deze bewakingscamera ook in het donker opnames in kleur maakt. Aan weerszijden van beide lenzen zitten namelijk twee felle ledlampen.

De dual lens-optie is een groot pluspunt. Het beweegbare hoofd met de pan- en tilt-camera volgt automatisch objecten totdat de bewuste persoon of het huisdier buiten zicht is. Dat werkt in de praktijk erg goed! Tegelijkertijd zorgt de vaste groothoekcamera met een ruim diagonaal gezichtsveld van 165 graden voor het complete plaatje. In feite maakt de Tapo C545D dus steeds dubbele opnames. Om die reden toont de TP-Link Tapo-app twee liveweergaven onder elkaar. Wil je op een ander object focussen? Tik dan enige tijd om dit doel te volgen. Bij detectie van personen, huisdieren en voertuigen ontvang je desgewenst een pushbericht.

©Maikel Dijkhuizen

Veel functies

De app bevat nog veel meer nuttige functies. Zo kun je met behulp van de pijltjestoetsen de pan- en tilt-camera handmatig draaien en kantelen. Daarnaast activeer je eventueel een alarm. Hierbij gaan de lampen na bewegingsdetectie snel knipperen. Bovendien speelt de Tapo C545D ook een sirene af, al is die niet zo luid. Tot slot communiceer je eenvoudig met iemand op afstand. Zodra je in de microfoon van de smartphone praat, laat de geïntegreerde speaker op de camera jouw stem horen.

TP-Link Tapo C545D kopen?

De TP-Link Tapo C545D is een betaalbare beveiligingscamera die op eigen houtje objecten volgt én tegelijkertijd een totaalbeeld van de omgeving vastlegt. Dankzij deze dual lens-techniek registreert dit apparaat dus alle gebeurtenissen in het beoogde gebied. Daarmee is dit product een betaalbare oplossing voor wie een tuin of kamer grondig wil bewaken.

Op zoek naar een goedkopere beveiligingscamera van TP-Link? Lees hier onze TP-Link Tapo C425 review