De OnePlus 8 Pro is de beste smartphone die de fabrikant ooit gemaakt heeft, maar dat had je al verwacht. Met een vanafprijs van 899 euro is het ook de duurste OnePlus-telefoon ooit. In deze OnePlus 8 Pro review lees je of het toestel zijn geld waard is en wat de verschillen zijn met de goedkopere OnePlus 8.

OnePlus presenteerde de 8 en 8 Pro op 14 april en start de verkoop op 21 april. Het instapmodel van de 8 kost 699 euro en voor de goedkoopste versie van het Pro-model betaal je 899 euro. Ik heb beide smartphones sinds 8 april in gebruik en publiceer binnenkort een review van de OnePlus 8. Eerst is het de beurt aan de OnePlus 8 Pro, de telefoon waarmee OnePlus definitief afscheidt neemt van zijn imago als prijsvechter in het high-end segment. Mijn testtoestel met 12GB werkgeheugen en 256GB opslaggeheugen kost 999 euro en is hiermee even duur als toptelefoons als de Huawei P40 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en iPhone 11 Pro (1100 euro). In deze OnePlus 8 Pro review zoek ik uit hoe goed de smartphone is in vergelijking met de concurrentie.

Ontwerp

Te beginnen met de buitenkant. De OnePlus 8 Pro is gemaakt van glas en te koop in drie kleuren; zwart, groen en blauw. Die laatste twee kleuren vallen op ten opzichte van de concurrentie, en ik vind mijn blauwe testmodel er erg fraai uitzien. Het toestel ligt door zijn gebolde achterkant en afgeronde hoeken prettig in de hand; naar mijn mening prettiger dan de iPhone 11 Pro. De voorkant van de 8 Pro bestaat bijna helemaal uit scherm, met smalle randen boven en onder het display. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera, een ontwerpwijziging ten opzichte van de 7(T) Pro van vorig jaar. Die gebruikt een uitschuifbare selfiecamera om een randloos scherm mogelijk te maken. De cameramodule op de achterkant van de 8 Pro steekt iets uit de behuizing, waardoor de telefoon niet helemaal plat op tafel ligt. Een hoesje verhelpt dit.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro is met zijn 6,8-inch scherm één van de grootste smartphones van dit moment, en is qua afmetingen vergelijkbaar met de iPhone 11 Pro Max en Samsung Galaxy S20 Ultra. Je kan hem absoluut niet met één hand bedienen. Het gewicht is met 199 gram ook niet mis: je hebt duidelijk iets in je hand(en).

Vorige OnePlus-telefoons hebben als minpunt dat ze niet gecertificeerd water- en stofdicht zijn. De fabrikant claimt dat toestellen als de 7T en 7T Pro niet stuk gaan van een regenbui, maar kon dat niet staven met een onafhankelijke IP-certificering. De 8 Pro is het eerste OnePlus-toestel dat wel zo’n certificering op zak heeft. Het IP68-certificaat houdt in dat de smartphone (zoet)water- en stofdicht is. Neem ‘m dus niet mee in de zee. Concurrerende smartphones zijn ook IP68-gecertificeerd.

Twee zaken die ontbreken op de OnePlus 8 Pro: een micro-sd-slot (om het opslaggeheugen te vergroten) en een 3,5mm-hoofdtelefoonpoort (om een audiokabel aan te sluiten). De smartphone slikt twee simkaarten, heeft een nfc-chip en kan – ook een primeur voor OnePlus – draadloos opladen. Daarover later meer. De reguliere OnePlus 8 heeft geen IP-certificering en kan niet draadloos opladen.

©PXimport

Imponerend beeldscherm

Zoals gezegd meet het scherm van de OnePlus 8 Pro 6,8-inch. Dat is groot, en ook groter dan het display van de OnePlus 8 (6,55-inch). Het scherm is afkomstig van Samsung en qua kenmerken identiek aan de Oppo Find X2 Pro en Samsung Galaxy S20 Plus – beide 6,7-inch groot. Kraakhelder beeld door de qhd-resolutie? Check. Een oled-paneel voor hele fraaie kleuren waarbij zwart echt zwart is? Jazeker. Een maximale ververssnelheid van 120Hz voor vloeiender beeld? Ja, en dat kenmerk behoeft wat meer uitleg.

©PXimport

De meeste smartphoneschermen verversen zichzelf zestig keer per seconde, wat een ververssnelheid van 60Hz betekent. Een hogere ververssnelheid verbruikt meer stroom maar levert ook soepeler beeld. Dit merk je vooral bij het lezen van tekst, het spelen van geoptimaliseerde games en het wisselen tussen apps en menu’s. Alles ziet er prettiger uit, en het toestel voelt sneller aan. Vorig jaar verschenen er een paar smartphones met 90Hz-scherm, waaronder de 7T Pro. Toegegeven: het verschil tussen 90Hz en 120Hz is niet heel groot, maar 60Hz of 120Hz merk je echt wel. Aangezien de kans groot is dat je huidige telefoon een 60Hz-scherm gebruikt, zal je opkijken van het scherm van de OnePlus 8 Pro.

Hieronder zie je de OnePlus 8 (groen) en OnePlus 8 Pro naast elkaar.

©PXimport

©PXimport

De beste hardware

OnePlus-smartphones zetten al vanaf het eerste model in 2014 in op de krachtigste hardware voor de beste prestatie. Dat is met de OnePlus 8 Pro niet anders. De telefoon gebruikt een zeer snelle Snapdragon 865-processor met 8GB of 12GB werkgeheugen, afhankelijk van het model. Ik testte de 12GB-versie, zonder twijfel de snelste smartphone die ik ooit gebruikt heb. Het vloeiende 120Hz-scherm en de bijna stock-Android-software dragen hier ook aan bij.

Het opslaggeheugen meet 128GB (8GB-variant) of 256GB (12GB-model). Je kan het geheugen niet vergroten met een micro-sd-kaartje.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro ondersteunt 5G, het mobiele netwerk dat deze zomer in Nederland geactiveerd wordt. 5G zal de eerste jaren iets sneller en stabieler internet bieden, en maakt vanaf 2023 écht sneller internet mogelijk. Providers zetten qua marketing nu al groots in op 5G, maar verwacht er dus nog niet teveel van. Desalniettemin is het prettig dat de OnePlus 8 Pro is voorbereid op de toekomst.

Accuduur en opladen

De smartphone krijgt stroom van een niet-verwisselbare 4500 mAh-accu. Flink groter dan de 4085 mAh-accu in de 7T Pro, maar noodzakelijk omdat het formaat en de ververssnelheid van het scherm zijn toegenomen. Kijkend naar deze kenmerken is 4500 mAh niet bijzonder groot. De Samsung Galaxy S20 Ultra heeft een vergelijkbaar display dat met 6,9-inch íets groter is, en gebruikt een 5000 mAh-accu. Ik was dan ook benieuwd of de OnePlus 8 Pro het een lange dag volhoudt, en testte de accuduur negen dagen met het scherm op full-hd-resolutie en 120Hz-ververssnelheid. Alleen op dagen waarop ik vijf uur naar het display keek, moest ik na het avondeten een oplader pakken. Gemiddeld stond het scherm dagelijks zo’n 3,5 uur aan en had ik bij het slapengaan nog zo’n dertig procent stroom over.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de doos zit een 30W Warp Charge usb-c-stekker, dezelfde als bij de OnePlus 7T Pro. De accu laadt razendsnel op, vooral de eerste tientallen procenten. De OnePlus 8 Pro is de eerste smartphone van het merk die ook draadloos kan opladen. OnePlus verkoopt zelf een 30W draadloze oplader voor zeventig euro, die ik ook ontving voor deze review. Het oplaadstation voelt degelijk aan en bevat een kleine ventilator om de telefoon koel te houden tijdens het snelle opladen. In dertig minuten springt de accuteller van 0 naar 53 procent, waarmee het laden aanzienlijk sneller gaat dan op de iPhone 11 Pro en Galaxy S20-serie.

©PXimport

Die ingebouwde ventilator maakt een zacht zoemend geluid als de lader op volle kracht oplaadt. In de instellingen van de smartphone zit een nachtmodus die je naar eigen wens kan instellen. Opladen via de nachtmodus gaat langzamer, waardoor de ventilator uitblijft. Handig als je – zoals ik – de smartphone ’s avonds op de oplader legt en ‘m s’ ochtends pas weer nodig hebt. Het voornaamste minpunt van de draadloze oplader is dat de kabel en stekker aan het laadstation vastzitten. Als er een kabeldefect optreedt, moet je daarom de hele lader vervangen. Wil je geen zeventig euro uitgeven? Een willekeurige draadloze oplader met ondersteuning voor het EPP 10W-protocol laadt de 8 Pro op met 10W en dat is snel genoeg voor de nacht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera's

Op cameragebied konden OnePlus-smartphones nooit helemaal meekomen met de (duurdere) concurrenten. Niet qua beeldkwaliteit overdag en in het donker, en ook niet qua zoomfunctie. Geen ramp gezien het prijsverschil, en het feit dat OnePlus-telefoons ‘gewoon goede’ foto’s schieten. Maar omdat de 8 Pro praktisch hetzelfde kost als zijn grootste concurrenten, mag je ook vergelijkbaar goede camera’s verwachten.

OnePlus heeft op papier twee belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De primaire 48 megapixel camera gebruikt de splinternieuwe Sony IMX689-sensor, die onlangs debuteerde in de Oppo Find X2 Pro (1199 euro). De camera moet zowel overdag als in het donker betere plaatjes schieten dan de OnePlus 7T Pro van vorig jaar. Die gebruikt een IMX586-sensor voor de primaire camera. Deze sensor zit ook in de 8 Pro, maar dan als 48 megapixel groothoekcamera. Een upgrade ten opzichte van de 7T Pro, die een minder goede, 16 megapixel groothoeklens heeft.

©PXimport

De 8 Pro beschikt opnieuw over een zoomcamera om het beeld drie keer dichterbij te halen met minimaal kwaliteitsverlies. De resolutie van de camera is echter verlaagd van 16 naar 8 megapixel. Nieuw is de 5 megapixel kleurenfiltercamera, om foto’s met effecten te maken. Tot zover de theorie. Hoe doet de vierdubbele camera het in de praktijk?

Over het algemeen erg goed. Bij genoeg (dag)licht schiet de primaire camera zeer kleurrijke en scherpe foto’s die er simpelweg fraai uitzien. De plaatjes ogen realistischer dan die van de Samsung Galaxy S20.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker staat de camera ook zijn mannetje, zeker als je de nachtmodus gebruikt. De Huawei P40 Pro doet het in het donker nog beter. Hieronder zie je drie fotoseries met links de automatische stand en rechts de nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ik ben vooral te spreken over de groothoeklens, die onder alle omstandigheden nette resultaten aflevert. Het kwaliteitsverschil met de primaire camera is niet groot. Dat is zeker niet vanzelfsprekend, want de meeste smartphones hebben een groothoeklens die beduidend minder mooie foto’s maakt dan de hoofdcamera.

De zoomlens weet minder te imponeren. Het beeld drie keer dichterbij halen lukt prima, de kwaliteit behouden niet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale camera (1x), groothoeklens (0.6x) en zoomcamera (3x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s met zoom ogen minder scherp en fletser dan de realiteit, en er is een duidelijk kwaliteitsverschil met de primaire camera. Jammer, zeker omdat de concurrentie het beter doet. Tot slot de kleurenfiltercamera. OnePlus zegt die te hebben toegevoegd omdat er vraag naar was. Dat kan. Ik heb in de zes jaar dat ik smartphones test nog nooit behoefte gehad aan deze functie, maar dat kan aan mij liggen. Na de camera een aantal keer te hebben uitgeprobeerd, ben ik nog minder overtuigd. De vijf verschillende effecten over de afbeeldingen werken niet altijd feilloos en los daarvan twijfel ik aan het nut. Ik had liever een Time-of-Flight-sensor (TOF) op de OnePlus 8 Pro gezien voor een beter scherpte-diepte-effect in foto’s en Augmented Reality (AR)-toepassingen. Misschien denk jij er anders over.

Links geen filter, midden en rechts wel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel selfiecamera in het scherm maakt prima foto’s en video’s, zonder op te vallen in kwaliteit. Ik vind het vooral knap dat zo’n klein cameraatje alles doet wat je verwacht.

Software

De OnePlus 8 Pro draait uit de doos op Android 10, de meest recente versie. OnePlus legt zijn OxygenOS-schil over het Android-besturingssysteem heen. Deze softwareschil wijkt traditioneel weinig af van stock-Android en dat vinden veel OnePlus-gebruikers een pluspunt. Op de OnePlus 8 Pro gebruik je de software bijna helemaal zoals Google het bedoeld heeft, met enkele handige aanvullingen van OnePlus. Zo biedt de fabrikant handige instellingen om het uiterlijk en de werking van de software naar eigen smaak te veranderen en is er een speciale gamemodus ingebouwd die notificaties pauzeert en de hardware tot het uiterste drijft.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS bevat ook een handvol apps van OnePlus, waaronder een galerij, bestandsbeheerder en app om bestanden over te zetten van je oude telefoon naar de nieuwe. De Netflix-app is ook vooraf geïnstalleerd. Die kan je uitschakelen, maar niet verwijderen. Van dergelijke commerciële beslissingen ben ik geen fan, al zit de app uitgeschakeld niet in de weg.

Updatebeleid

Het updatebeleid van OnePlus is – al jaren – duidelijk: de fabrikant garandeert drie jaar Android-updates en beveiligingsupdates. OnePlus-telefoons krijgen hiermee even lang en regelmatig softwareondersteuning als de Pixel-toestellen van Google, de Android-ontwikkelaar. Het updatebeleid behoort tot de top van Android-merken en dat verdient een pluim.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 8 Pro kopen?

De OnePlus 8 Pro is zonder twijfel de beste en meest complete OnePlus-smartphone ooit. Het toestel heeft een groots 120Hz-scherm en bevat de krachtigste hardware van dit moment, aangevuld met vernieuwingen als 5G, draadloos opladen en een water- en stofdichte behuizing. OnePlus’ software(beleid) blijft uitstekend en de algemene cameraprestaties en accuduur van de telefoon zijn ook dik in orde.

Hartstikke mooi allemaal, maar de vernieuwingen en verbeteringen stuwen de verkoopprijs van het toestel naar een voor OnePlus nieuwe hoogte. Met 899 euro (of 999 euro voor de 12GB/256GB-versie) is de telefoon vrijwel even duur als de Apple iPhone 11 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en Huawei P40 Pro. De camera’s van de 8 Pro halen het net niet bij deze drie toestellen, maar verder zet OnePlus een hele stevige concurrent neer.

De iPhone 11 Pro heeft bijvoorbeeld een minder fraai scherm en geen 5G, terwijl de P40 Pro een Google-certificering mist en daarom matig werkt. De grootste concurrent lijkt de Galaxy S20 Plus, die erg gewaagd is aan de OnePlus 8 Pro maar minder snel oplaadt, twee in plaats van drie jaar Android-updates krijgt en – subjectief – Samsungs zware softwareschil gebruikt. Wie de beste smartphone van dit moment zoekt, moet de OnePlus 8 Pro daarom zeker overwegen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.