De OnePlus 8 Pro is de beste smartphone die de fabrikant ooit gemaakt heeft, maar dat had je al verwacht. Met een vanafprijs van 899 euro is het ook de duurste OnePlus-telefoon ooit. In deze OnePlus 8 Pro review lees je of het toestel zijn geld waard is en wat de verschillen zijn met de goedkopere OnePlus 8.

OnePlus presenteerde de 8 en 8 Pro op 14 april en start de verkoop op 21 april. Het instapmodel van de 8 kost 699 euro en voor de goedkoopste versie van het Pro-model betaal je 899 euro. Ik heb beide smartphones sinds 8 april in gebruik en publiceer binnenkort een review van de OnePlus 8. Eerst is het de beurt aan de OnePlus 8 Pro, de telefoon waarmee OnePlus definitief afscheidt neemt van zijn imago als prijsvechter in het high-end segment. Mijn testtoestel met 12GB werkgeheugen en 256GB opslaggeheugen kost 999 euro en is hiermee even duur als toptelefoons als de Huawei P40 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en iPhone 11 Pro (1100 euro). In deze OnePlus 8 Pro review zoek ik uit hoe goed de smartphone is in vergelijking met de concurrentie.

Ontwerp

Te beginnen met de buitenkant. De OnePlus 8 Pro is gemaakt van glas en te koop in drie kleuren; zwart, groen en blauw. Die laatste twee kleuren vallen op ten opzichte van de concurrentie, en ik vind mijn blauwe testmodel er erg fraai uitzien. Het toestel ligt door zijn gebolde achterkant en afgeronde hoeken prettig in de hand; naar mijn mening prettiger dan de iPhone 11 Pro. De voorkant van de 8 Pro bestaat bijna helemaal uit scherm, met smalle randen boven en onder het display. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera, een ontwerpwijziging ten opzichte van de 7(T) Pro van vorig jaar. Die gebruikt een uitschuifbare selfiecamera om een randloos scherm mogelijk te maken. De cameramodule op de achterkant van de 8 Pro steekt iets uit de behuizing, waardoor de telefoon niet helemaal plat op tafel ligt. Een hoesje verhelpt dit.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro is met zijn 6,8-inch scherm één van de grootste smartphones van dit moment, en is qua afmetingen vergelijkbaar met de iPhone 11 Pro Max en Samsung Galaxy S20 Ultra. Je kan hem absoluut niet met één hand bedienen. Het gewicht is met 199 gram ook niet mis: je hebt duidelijk iets in je hand(en).

Vorige OnePlus-telefoons hebben als minpunt dat ze niet gecertificeerd water- en stofdicht zijn. De fabrikant claimt dat toestellen als de 7T en 7T Pro niet stuk gaan van een regenbui, maar kon dat niet staven met een onafhankelijke IP-certificering. De 8 Pro is het eerste OnePlus-toestel dat wel zo’n certificering op zak heeft. Het IP68-certificaat houdt in dat de smartphone (zoet)water- en stofdicht is. Neem ‘m dus niet mee in de zee. Concurrerende smartphones zijn ook IP68-gecertificeerd.

Twee zaken die ontbreken op de OnePlus 8 Pro: een micro-sd-slot (om het opslaggeheugen te vergroten) en een 3,5mm-hoofdtelefoonpoort (om een audiokabel aan te sluiten). De smartphone slikt twee simkaarten, heeft een nfc-chip en kan – ook een primeur voor OnePlus – draadloos opladen. Daarover later meer. De reguliere OnePlus 8 heeft geen IP-certificering en kan niet draadloos opladen.

©PXimport

Imponerend beeldscherm

Zoals gezegd meet het scherm van de OnePlus 8 Pro 6,8-inch. Dat is groot, en ook groter dan het display van de OnePlus 8 (6,55-inch). Het scherm is afkomstig van Samsung en qua kenmerken identiek aan de Oppo Find X2 Pro en Samsung Galaxy S20 Plus – beide 6,7-inch groot. Kraakhelder beeld door de qhd-resolutie? Check. Een oled-paneel voor hele fraaie kleuren waarbij zwart echt zwart is? Jazeker. Een maximale ververssnelheid van 120Hz voor vloeiender beeld? Ja, en dat kenmerk behoeft wat meer uitleg.

©PXimport

De meeste smartphoneschermen verversen zichzelf zestig keer per seconde, wat een ververssnelheid van 60Hz betekent. Een hogere ververssnelheid verbruikt meer stroom maar levert ook soepeler beeld. Dit merk je vooral bij het lezen van tekst, het spelen van geoptimaliseerde games en het wisselen tussen apps en menu’s. Alles ziet er prettiger uit, en het toestel voelt sneller aan. Vorig jaar verschenen er een paar smartphones met 90Hz-scherm, waaronder de 7T Pro. Toegegeven: het verschil tussen 90Hz en 120Hz is niet heel groot, maar 60Hz of 120Hz merk je echt wel. Aangezien de kans groot is dat je huidige telefoon een 60Hz-scherm gebruikt, zal je opkijken van het scherm van de OnePlus 8 Pro.

Hieronder zie je de OnePlus 8 (groen) en OnePlus 8 Pro naast elkaar.

©PXimport

©PXimport

De beste hardware

OnePlus-smartphones zetten al vanaf het eerste model in 2014 in op de krachtigste hardware voor de beste prestatie. Dat is met de OnePlus 8 Pro niet anders. De telefoon gebruikt een zeer snelle Snapdragon 865-processor met 8GB of 12GB werkgeheugen, afhankelijk van het model. Ik testte de 12GB-versie, zonder twijfel de snelste smartphone die ik ooit gebruikt heb. Het vloeiende 120Hz-scherm en de bijna stock-Android-software dragen hier ook aan bij.

Het opslaggeheugen meet 128GB (8GB-variant) of 256GB (12GB-model). Je kan het geheugen niet vergroten met een micro-sd-kaartje.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro ondersteunt 5G, het mobiele netwerk dat deze zomer in Nederland geactiveerd wordt. 5G zal de eerste jaren iets sneller en stabieler internet bieden, en maakt vanaf 2023 écht sneller internet mogelijk. Providers zetten qua marketing nu al groots in op 5G, maar verwacht er dus nog niet teveel van. Desalniettemin is het prettig dat de OnePlus 8 Pro is voorbereid op de toekomst.

Accuduur en opladen

De smartphone krijgt stroom van een niet-verwisselbare 4500 mAh-accu. Flink groter dan de 4085 mAh-accu in de 7T Pro, maar noodzakelijk omdat het formaat en de ververssnelheid van het scherm zijn toegenomen. Kijkend naar deze kenmerken is 4500 mAh niet bijzonder groot. De Samsung Galaxy S20 Ultra heeft een vergelijkbaar display dat met 6,9-inch íets groter is, en gebruikt een 5000 mAh-accu. Ik was dan ook benieuwd of de OnePlus 8 Pro het een lange dag volhoudt, en testte de accuduur negen dagen met het scherm op full-hd-resolutie en 120Hz-ververssnelheid. Alleen op dagen waarop ik vijf uur naar het display keek, moest ik na het avondeten een oplader pakken. Gemiddeld stond het scherm dagelijks zo’n 3,5 uur aan en had ik bij het slapengaan nog zo’n dertig procent stroom over.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de doos zit een 30W Warp Charge usb-c-stekker, dezelfde als bij de OnePlus 7T Pro. De accu laadt razendsnel op, vooral de eerste tientallen procenten. De OnePlus 8 Pro is de eerste smartphone van het merk die ook draadloos kan opladen. OnePlus verkoopt zelf een 30W draadloze oplader voor zeventig euro, die ik ook ontving voor deze review. Het oplaadstation voelt degelijk aan en bevat een kleine ventilator om de telefoon koel te houden tijdens het snelle opladen. In dertig minuten springt de accuteller van 0 naar 53 procent, waarmee het laden aanzienlijk sneller gaat dan op de iPhone 11 Pro en Galaxy S20-serie.

©PXimport

Die ingebouwde ventilator maakt een zacht zoemend geluid als de lader op volle kracht oplaadt. In de instellingen van de smartphone zit een nachtmodus die je naar eigen wens kan instellen. Opladen via de nachtmodus gaat langzamer, waardoor de ventilator uitblijft. Handig als je – zoals ik – de smartphone ’s avonds op de oplader legt en ‘m s’ ochtends pas weer nodig hebt. Het voornaamste minpunt van de draadloze oplader is dat de kabel en stekker aan het laadstation vastzitten. Als er een kabeldefect optreedt, moet je daarom de hele lader vervangen. Wil je geen zeventig euro uitgeven? Een willekeurige draadloze oplader met ondersteuning voor het EPP 10W-protocol laadt de 8 Pro op met 10W en dat is snel genoeg voor de nacht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera's

Op cameragebied konden OnePlus-smartphones nooit helemaal meekomen met de (duurdere) concurrenten. Niet qua beeldkwaliteit overdag en in het donker, en ook niet qua zoomfunctie. Geen ramp gezien het prijsverschil, en het feit dat OnePlus-telefoons ‘gewoon goede’ foto’s schieten. Maar omdat de 8 Pro praktisch hetzelfde kost als zijn grootste concurrenten, mag je ook vergelijkbaar goede camera’s verwachten.

OnePlus heeft op papier twee belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De primaire 48 megapixel camera gebruikt de splinternieuwe Sony IMX689-sensor, die onlangs debuteerde in de Oppo Find X2 Pro (1199 euro). De camera moet zowel overdag als in het donker betere plaatjes schieten dan de OnePlus 7T Pro van vorig jaar. Die gebruikt een IMX586-sensor voor de primaire camera. Deze sensor zit ook in de 8 Pro, maar dan als 48 megapixel groothoekcamera. Een upgrade ten opzichte van de 7T Pro, die een minder goede, 16 megapixel groothoeklens heeft.

©PXimport

De 8 Pro beschikt opnieuw over een zoomcamera om het beeld drie keer dichterbij te halen met minimaal kwaliteitsverlies. De resolutie van de camera is echter verlaagd van 16 naar 8 megapixel. Nieuw is de 5 megapixel kleurenfiltercamera, om foto’s met effecten te maken. Tot zover de theorie. Hoe doet de vierdubbele camera het in de praktijk?

Over het algemeen erg goed. Bij genoeg (dag)licht schiet de primaire camera zeer kleurrijke en scherpe foto’s die er simpelweg fraai uitzien. De plaatjes ogen realistischer dan die van de Samsung Galaxy S20.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker staat de camera ook zijn mannetje, zeker als je de nachtmodus gebruikt. De Huawei P40 Pro doet het in het donker nog beter. Hieronder zie je drie fotoseries met links de automatische stand en rechts de nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ik ben vooral te spreken over de groothoeklens, die onder alle omstandigheden nette resultaten aflevert. Het kwaliteitsverschil met de primaire camera is niet groot. Dat is zeker niet vanzelfsprekend, want de meeste smartphones hebben een groothoeklens die beduidend minder mooie foto’s maakt dan de hoofdcamera.

De zoomlens weet minder te imponeren. Het beeld drie keer dichterbij halen lukt prima, de kwaliteit behouden niet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale camera (1x), groothoeklens (0.6x) en zoomcamera (3x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s met zoom ogen minder scherp en fletser dan de realiteit, en er is een duidelijk kwaliteitsverschil met de primaire camera. Jammer, zeker omdat de concurrentie het beter doet. Tot slot de kleurenfiltercamera. OnePlus zegt die te hebben toegevoegd omdat er vraag naar was. Dat kan. Ik heb in de zes jaar dat ik smartphones test nog nooit behoefte gehad aan deze functie, maar dat kan aan mij liggen. Na de camera een aantal keer te hebben uitgeprobeerd, ben ik nog minder overtuigd. De vijf verschillende effecten over de afbeeldingen werken niet altijd feilloos en los daarvan twijfel ik aan het nut. Ik had liever een Time-of-Flight-sensor (TOF) op de OnePlus 8 Pro gezien voor een beter scherpte-diepte-effect in foto’s en Augmented Reality (AR)-toepassingen. Misschien denk jij er anders over.

Links geen filter, midden en rechts wel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel selfiecamera in het scherm maakt prima foto’s en video’s, zonder op te vallen in kwaliteit. Ik vind het vooral knap dat zo’n klein cameraatje alles doet wat je verwacht.

Software

De OnePlus 8 Pro draait uit de doos op Android 10, de meest recente versie. OnePlus legt zijn OxygenOS-schil over het Android-besturingssysteem heen. Deze softwareschil wijkt traditioneel weinig af van stock-Android en dat vinden veel OnePlus-gebruikers een pluspunt. Op de OnePlus 8 Pro gebruik je de software bijna helemaal zoals Google het bedoeld heeft, met enkele handige aanvullingen van OnePlus. Zo biedt de fabrikant handige instellingen om het uiterlijk en de werking van de software naar eigen smaak te veranderen en is er een speciale gamemodus ingebouwd die notificaties pauzeert en de hardware tot het uiterste drijft.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS bevat ook een handvol apps van OnePlus, waaronder een galerij, bestandsbeheerder en app om bestanden over te zetten van je oude telefoon naar de nieuwe. De Netflix-app is ook vooraf geïnstalleerd. Die kan je uitschakelen, maar niet verwijderen. Van dergelijke commerciële beslissingen ben ik geen fan, al zit de app uitgeschakeld niet in de weg.

Updatebeleid

Het updatebeleid van OnePlus is – al jaren – duidelijk: de fabrikant garandeert drie jaar Android-updates en beveiligingsupdates. OnePlus-telefoons krijgen hiermee even lang en regelmatig softwareondersteuning als de Pixel-toestellen van Google, de Android-ontwikkelaar. Het updatebeleid behoort tot de top van Android-merken en dat verdient een pluim.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 8 Pro kopen?

De OnePlus 8 Pro is zonder twijfel de beste en meest complete OnePlus-smartphone ooit. Het toestel heeft een groots 120Hz-scherm en bevat de krachtigste hardware van dit moment, aangevuld met vernieuwingen als 5G, draadloos opladen en een water- en stofdichte behuizing. OnePlus’ software(beleid) blijft uitstekend en de algemene cameraprestaties en accuduur van de telefoon zijn ook dik in orde.

Hartstikke mooi allemaal, maar de vernieuwingen en verbeteringen stuwen de verkoopprijs van het toestel naar een voor OnePlus nieuwe hoogte. Met 899 euro (of 999 euro voor de 12GB/256GB-versie) is de telefoon vrijwel even duur als de Apple iPhone 11 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en Huawei P40 Pro. De camera’s van de 8 Pro halen het net niet bij deze drie toestellen, maar verder zet OnePlus een hele stevige concurrent neer.

De iPhone 11 Pro heeft bijvoorbeeld een minder fraai scherm en geen 5G, terwijl de P40 Pro een Google-certificering mist en daarom matig werkt. De grootste concurrent lijkt de Galaxy S20 Plus, die erg gewaagd is aan de OnePlus 8 Pro maar minder snel oplaadt, twee in plaats van drie jaar Android-updates krijgt en – subjectief – Samsungs zware softwareschil gebruikt. Wie de beste smartphone van dit moment zoekt, moet de OnePlus 8 Pro daarom zeker overwegen.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!