De OnePlus 8 Pro is de beste smartphone die de fabrikant ooit gemaakt heeft, maar dat had je al verwacht. Met een vanafprijs van 899 euro is het ook de duurste OnePlus-telefoon ooit. In deze OnePlus 8 Pro review lees je of het toestel zijn geld waard is en wat de verschillen zijn met de goedkopere OnePlus 8.

OnePlus presenteerde de 8 en 8 Pro op 14 april en start de verkoop op 21 april. Het instapmodel van de 8 kost 699 euro en voor de goedkoopste versie van het Pro-model betaal je 899 euro. Ik heb beide smartphones sinds 8 april in gebruik en publiceer binnenkort een review van de OnePlus 8. Eerst is het de beurt aan de OnePlus 8 Pro, de telefoon waarmee OnePlus definitief afscheidt neemt van zijn imago als prijsvechter in het high-end segment. Mijn testtoestel met 12GB werkgeheugen en 256GB opslaggeheugen kost 999 euro en is hiermee even duur als toptelefoons als de Huawei P40 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en iPhone 11 Pro (1100 euro). In deze OnePlus 8 Pro review zoek ik uit hoe goed de smartphone is in vergelijking met de concurrentie.

Ontwerp

Te beginnen met de buitenkant. De OnePlus 8 Pro is gemaakt van glas en te koop in drie kleuren; zwart, groen en blauw. Die laatste twee kleuren vallen op ten opzichte van de concurrentie, en ik vind mijn blauwe testmodel er erg fraai uitzien. Het toestel ligt door zijn gebolde achterkant en afgeronde hoeken prettig in de hand; naar mijn mening prettiger dan de iPhone 11 Pro. De voorkant van de 8 Pro bestaat bijna helemaal uit scherm, met smalle randen boven en onder het display. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera, een ontwerpwijziging ten opzichte van de 7(T) Pro van vorig jaar. Die gebruikt een uitschuifbare selfiecamera om een randloos scherm mogelijk te maken. De cameramodule op de achterkant van de 8 Pro steekt iets uit de behuizing, waardoor de telefoon niet helemaal plat op tafel ligt. Een hoesje verhelpt dit.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro is met zijn 6,8-inch scherm één van de grootste smartphones van dit moment, en is qua afmetingen vergelijkbaar met de iPhone 11 Pro Max en Samsung Galaxy S20 Ultra. Je kan hem absoluut niet met één hand bedienen. Het gewicht is met 199 gram ook niet mis: je hebt duidelijk iets in je hand(en).

Vorige OnePlus-telefoons hebben als minpunt dat ze niet gecertificeerd water- en stofdicht zijn. De fabrikant claimt dat toestellen als de 7T en 7T Pro niet stuk gaan van een regenbui, maar kon dat niet staven met een onafhankelijke IP-certificering. De 8 Pro is het eerste OnePlus-toestel dat wel zo’n certificering op zak heeft. Het IP68-certificaat houdt in dat de smartphone (zoet)water- en stofdicht is. Neem ‘m dus niet mee in de zee. Concurrerende smartphones zijn ook IP68-gecertificeerd.

Twee zaken die ontbreken op de OnePlus 8 Pro: een micro-sd-slot (om het opslaggeheugen te vergroten) en een 3,5mm-hoofdtelefoonpoort (om een audiokabel aan te sluiten). De smartphone slikt twee simkaarten, heeft een nfc-chip en kan – ook een primeur voor OnePlus – draadloos opladen. Daarover later meer. De reguliere OnePlus 8 heeft geen IP-certificering en kan niet draadloos opladen.

©PXimport

Imponerend beeldscherm

Zoals gezegd meet het scherm van de OnePlus 8 Pro 6,8-inch. Dat is groot, en ook groter dan het display van de OnePlus 8 (6,55-inch). Het scherm is afkomstig van Samsung en qua kenmerken identiek aan de Oppo Find X2 Pro en Samsung Galaxy S20 Plus – beide 6,7-inch groot. Kraakhelder beeld door de qhd-resolutie? Check. Een oled-paneel voor hele fraaie kleuren waarbij zwart echt zwart is? Jazeker. Een maximale ververssnelheid van 120Hz voor vloeiender beeld? Ja, en dat kenmerk behoeft wat meer uitleg.

©PXimport

De meeste smartphoneschermen verversen zichzelf zestig keer per seconde, wat een ververssnelheid van 60Hz betekent. Een hogere ververssnelheid verbruikt meer stroom maar levert ook soepeler beeld. Dit merk je vooral bij het lezen van tekst, het spelen van geoptimaliseerde games en het wisselen tussen apps en menu’s. Alles ziet er prettiger uit, en het toestel voelt sneller aan. Vorig jaar verschenen er een paar smartphones met 90Hz-scherm, waaronder de 7T Pro. Toegegeven: het verschil tussen 90Hz en 120Hz is niet heel groot, maar 60Hz of 120Hz merk je echt wel. Aangezien de kans groot is dat je huidige telefoon een 60Hz-scherm gebruikt, zal je opkijken van het scherm van de OnePlus 8 Pro.

Hieronder zie je de OnePlus 8 (groen) en OnePlus 8 Pro naast elkaar.

©PXimport

©PXimport

De beste hardware

OnePlus-smartphones zetten al vanaf het eerste model in 2014 in op de krachtigste hardware voor de beste prestatie. Dat is met de OnePlus 8 Pro niet anders. De telefoon gebruikt een zeer snelle Snapdragon 865-processor met 8GB of 12GB werkgeheugen, afhankelijk van het model. Ik testte de 12GB-versie, zonder twijfel de snelste smartphone die ik ooit gebruikt heb. Het vloeiende 120Hz-scherm en de bijna stock-Android-software dragen hier ook aan bij.

Het opslaggeheugen meet 128GB (8GB-variant) of 256GB (12GB-model). Je kan het geheugen niet vergroten met een micro-sd-kaartje.

©PXimport

De OnePlus 8 Pro ondersteunt 5G, het mobiele netwerk dat deze zomer in Nederland geactiveerd wordt. 5G zal de eerste jaren iets sneller en stabieler internet bieden, en maakt vanaf 2023 écht sneller internet mogelijk. Providers zetten qua marketing nu al groots in op 5G, maar verwacht er dus nog niet teveel van. Desalniettemin is het prettig dat de OnePlus 8 Pro is voorbereid op de toekomst.

Accuduur en opladen

De smartphone krijgt stroom van een niet-verwisselbare 4500 mAh-accu. Flink groter dan de 4085 mAh-accu in de 7T Pro, maar noodzakelijk omdat het formaat en de ververssnelheid van het scherm zijn toegenomen. Kijkend naar deze kenmerken is 4500 mAh niet bijzonder groot. De Samsung Galaxy S20 Ultra heeft een vergelijkbaar display dat met 6,9-inch íets groter is, en gebruikt een 5000 mAh-accu. Ik was dan ook benieuwd of de OnePlus 8 Pro het een lange dag volhoudt, en testte de accuduur negen dagen met het scherm op full-hd-resolutie en 120Hz-ververssnelheid. Alleen op dagen waarop ik vijf uur naar het display keek, moest ik na het avondeten een oplader pakken. Gemiddeld stond het scherm dagelijks zo’n 3,5 uur aan en had ik bij het slapengaan nog zo’n dertig procent stroom over.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de doos zit een 30W Warp Charge usb-c-stekker, dezelfde als bij de OnePlus 7T Pro. De accu laadt razendsnel op, vooral de eerste tientallen procenten. De OnePlus 8 Pro is de eerste smartphone van het merk die ook draadloos kan opladen. OnePlus verkoopt zelf een 30W draadloze oplader voor zeventig euro, die ik ook ontving voor deze review. Het oplaadstation voelt degelijk aan en bevat een kleine ventilator om de telefoon koel te houden tijdens het snelle opladen. In dertig minuten springt de accuteller van 0 naar 53 procent, waarmee het laden aanzienlijk sneller gaat dan op de iPhone 11 Pro en Galaxy S20-serie.

©PXimport

Die ingebouwde ventilator maakt een zacht zoemend geluid als de lader op volle kracht oplaadt. In de instellingen van de smartphone zit een nachtmodus die je naar eigen wens kan instellen. Opladen via de nachtmodus gaat langzamer, waardoor de ventilator uitblijft. Handig als je – zoals ik – de smartphone ’s avonds op de oplader legt en ‘m s’ ochtends pas weer nodig hebt. Het voornaamste minpunt van de draadloze oplader is dat de kabel en stekker aan het laadstation vastzitten. Als er een kabeldefect optreedt, moet je daarom de hele lader vervangen. Wil je geen zeventig euro uitgeven? Een willekeurige draadloze oplader met ondersteuning voor het EPP 10W-protocol laadt de 8 Pro op met 10W en dat is snel genoeg voor de nacht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera's

Op cameragebied konden OnePlus-smartphones nooit helemaal meekomen met de (duurdere) concurrenten. Niet qua beeldkwaliteit overdag en in het donker, en ook niet qua zoomfunctie. Geen ramp gezien het prijsverschil, en het feit dat OnePlus-telefoons ‘gewoon goede’ foto’s schieten. Maar omdat de 8 Pro praktisch hetzelfde kost als zijn grootste concurrenten, mag je ook vergelijkbaar goede camera’s verwachten.

OnePlus heeft op papier twee belangrijke verbeteringen doorgevoerd. De primaire 48 megapixel camera gebruikt de splinternieuwe Sony IMX689-sensor, die onlangs debuteerde in de Oppo Find X2 Pro (1199 euro). De camera moet zowel overdag als in het donker betere plaatjes schieten dan de OnePlus 7T Pro van vorig jaar. Die gebruikt een IMX586-sensor voor de primaire camera. Deze sensor zit ook in de 8 Pro, maar dan als 48 megapixel groothoekcamera. Een upgrade ten opzichte van de 7T Pro, die een minder goede, 16 megapixel groothoeklens heeft.

©PXimport

De 8 Pro beschikt opnieuw over een zoomcamera om het beeld drie keer dichterbij te halen met minimaal kwaliteitsverlies. De resolutie van de camera is echter verlaagd van 16 naar 8 megapixel. Nieuw is de 5 megapixel kleurenfiltercamera, om foto’s met effecten te maken. Tot zover de theorie. Hoe doet de vierdubbele camera het in de praktijk?

Over het algemeen erg goed. Bij genoeg (dag)licht schiet de primaire camera zeer kleurrijke en scherpe foto’s die er simpelweg fraai uitzien. De plaatjes ogen realistischer dan die van de Samsung Galaxy S20.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In het donker staat de camera ook zijn mannetje, zeker als je de nachtmodus gebruikt. De Huawei P40 Pro doet het in het donker nog beter. Hieronder zie je drie fotoseries met links de automatische stand en rechts de nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ik ben vooral te spreken over de groothoeklens, die onder alle omstandigheden nette resultaten aflevert. Het kwaliteitsverschil met de primaire camera is niet groot. Dat is zeker niet vanzelfsprekend, want de meeste smartphones hebben een groothoeklens die beduidend minder mooie foto’s maakt dan de hoofdcamera.

De zoomlens weet minder te imponeren. Het beeld drie keer dichterbij halen lukt prima, de kwaliteit behouden niet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale camera (1x), groothoeklens (0.6x) en zoomcamera (3x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s met zoom ogen minder scherp en fletser dan de realiteit, en er is een duidelijk kwaliteitsverschil met de primaire camera. Jammer, zeker omdat de concurrentie het beter doet. Tot slot de kleurenfiltercamera. OnePlus zegt die te hebben toegevoegd omdat er vraag naar was. Dat kan. Ik heb in de zes jaar dat ik smartphones test nog nooit behoefte gehad aan deze functie, maar dat kan aan mij liggen. Na de camera een aantal keer te hebben uitgeprobeerd, ben ik nog minder overtuigd. De vijf verschillende effecten over de afbeeldingen werken niet altijd feilloos en los daarvan twijfel ik aan het nut. Ik had liever een Time-of-Flight-sensor (TOF) op de OnePlus 8 Pro gezien voor een beter scherpte-diepte-effect in foto’s en Augmented Reality (AR)-toepassingen. Misschien denk jij er anders over.

Links geen filter, midden en rechts wel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel selfiecamera in het scherm maakt prima foto’s en video’s, zonder op te vallen in kwaliteit. Ik vind het vooral knap dat zo’n klein cameraatje alles doet wat je verwacht.

Software

De OnePlus 8 Pro draait uit de doos op Android 10, de meest recente versie. OnePlus legt zijn OxygenOS-schil over het Android-besturingssysteem heen. Deze softwareschil wijkt traditioneel weinig af van stock-Android en dat vinden veel OnePlus-gebruikers een pluspunt. Op de OnePlus 8 Pro gebruik je de software bijna helemaal zoals Google het bedoeld heeft, met enkele handige aanvullingen van OnePlus. Zo biedt de fabrikant handige instellingen om het uiterlijk en de werking van de software naar eigen smaak te veranderen en is er een speciale gamemodus ingebouwd die notificaties pauzeert en de hardware tot het uiterste drijft.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS bevat ook een handvol apps van OnePlus, waaronder een galerij, bestandsbeheerder en app om bestanden over te zetten van je oude telefoon naar de nieuwe. De Netflix-app is ook vooraf geïnstalleerd. Die kan je uitschakelen, maar niet verwijderen. Van dergelijke commerciële beslissingen ben ik geen fan, al zit de app uitgeschakeld niet in de weg.

Updatebeleid

Het updatebeleid van OnePlus is – al jaren – duidelijk: de fabrikant garandeert drie jaar Android-updates en beveiligingsupdates. OnePlus-telefoons krijgen hiermee even lang en regelmatig softwareondersteuning als de Pixel-toestellen van Google, de Android-ontwikkelaar. Het updatebeleid behoort tot de top van Android-merken en dat verdient een pluim.

©PXimport

Conclusie: OnePlus 8 Pro kopen?

De OnePlus 8 Pro is zonder twijfel de beste en meest complete OnePlus-smartphone ooit. Het toestel heeft een groots 120Hz-scherm en bevat de krachtigste hardware van dit moment, aangevuld met vernieuwingen als 5G, draadloos opladen en een water- en stofdichte behuizing. OnePlus’ software(beleid) blijft uitstekend en de algemene cameraprestaties en accuduur van de telefoon zijn ook dik in orde.

Hartstikke mooi allemaal, maar de vernieuwingen en verbeteringen stuwen de verkoopprijs van het toestel naar een voor OnePlus nieuwe hoogte. Met 899 euro (of 999 euro voor de 12GB/256GB-versie) is de telefoon vrijwel even duur als de Apple iPhone 11 Pro, Samsung Galaxy S20 Plus en Huawei P40 Pro. De camera’s van de 8 Pro halen het net niet bij deze drie toestellen, maar verder zet OnePlus een hele stevige concurrent neer.

De iPhone 11 Pro heeft bijvoorbeeld een minder fraai scherm en geen 5G, terwijl de P40 Pro een Google-certificering mist en daarom matig werkt. De grootste concurrent lijkt de Galaxy S20 Plus, die erg gewaagd is aan de OnePlus 8 Pro maar minder snel oplaadt, twee in plaats van drie jaar Android-updates krijgt en – subjectief – Samsungs zware softwareschil gebruikt. Wie de beste smartphone van dit moment zoekt, moet de OnePlus 8 Pro daarom zeker overwegen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.