De OnePlus 8 volgt de pas zes maanden oude OnePlus 7T op. Het nieuwste model is honderd euro duurder en zet daar met name betere specificaties tegenover. Tegelijkertijd is hij honderd euro goedkoper dan de eveneens nieuwe OnePlus 8 Pro. In deze OnePlus 8 review zoeken we uit of deze smartphone de gulden middenweg is.

OnePlus introduceerde onlangs de OnePlus 8 en 8 Pro, smartphones van respectievelijk 699 en 899 euro. Recent bespraken we in onze OnePlus 8 Pro review het topmodel, en nu is het de beurt aan zijn goedkopere variant. De 8 volgt de 7T van vorig jaar op, die je nu kunt kopen voor minder dan 550 euro. In deze OnePlus 8 review zoeken we uit welke van de drie telefoons de beste koop is.

©PXimport

Ontwerp

De OnePlus 8 is gemaakt van glas en heeft een voorkantvullend scherm met zeer smalle randen aan de boven- en onderkant. Het display loopt ietwat door over de zijkanten, wat het vegen vanuit hoeken prettiger doet aanvoelen. In de linkerbovenhoek van het scherm zit een klein gaatje voor de selfiecamera. De smartphone oogt futuristisch en ligt door zijn gebolde behuizing fijn in de hand. Het gewicht is met 180 gram relatief laag. De OnePlus 8 is ook lichter dan de 7T, die een kleinere accu heeft maar 190 gram weegt. De 8 Pro weegt 199 gram, wat komt door het grotere scherm en accu. In de afgelopen weken heb ik veel familie en vrienden de 8 en 8 Pro in handen gedrukt, en het merendeel prefereert de meer handzame 8.

©PXimport

De smartphone heeft een handige alert-slider om snel te wisselen tussen het belvolume, de trilstand en stille modus. Onderop zit een usb-c-poort om op te laden en oordopjes aan te sluiten, eventueel via een verloopstukje. Een 3,5mm-audiopoort ontbreekt namelijk. De OnePlus 8 mist ook een certificering voor water- en stofdichtheid, iets wat de 8 Pro wel heeft. OnePlus claimt dat de reguliere 8 tegen wat water en stof kan, maar neem ‘m dus niet mee in het zwembad.

Het toestel is verkrijgbaar in drie kleuren: zwart, mintgroen en Interstellar Glow. Ik testte de groene versie, die ik zou omschrijven als fris en hip. Vingerafdrukken zijn nauwelijks zichtbaar. De andere twee kleuren zijn wel gevoelig voor vingerafdrukken. Wie een zo opvallend mogelijke smartphone wilt, kan het beste kijken naar de Interstellar Glow-uitvoering – die verkleurt door lichtinval.

©PXimport

©PXimport

Scherm

Het scherm van de OnePlus 8 meet 6,55-inch en is dus niet tot nauwelijks met één hand te bedienen. Het oled-paneel levert zeer fraaie kleuren en een hoog contrast, en is energiezuiniger dan een lcd-scherm van goedkopere smartphones. Door de full-hd-resolutie oogt het beeld scherp. Achter het display zit een optische en dus onzichtbare vingerafdrukscanner, die oplicht als je de smartphone wilt ontgrendelen. De scanner is accuraat en heel snel, maar doet het buiten op een zonnige dag merkbaar minder goed. Dit komt omdat de scanner werkt via licht.

©PXimport

De maximale ververssnelheid van het scherm is 90Hz, wat betekent dat het scherm zichzelf negentig keer per seconde ververst. Veel smartphoneschermen doen dat zestig keer seconde (60Hz). De hogere ververssnelheid levert soepeler beeld en dat merk je onder meer aan de animaties, het scrollen in teksten en het spelen van geoptimaliseerde games. Aangezien de kans groot is dat je huidige smartphone een 60Hz-display heeft, zal de OnePlus 8 iets vloeiender aanvoelen. Een subtiele verbetering, al verbruikt de hogere ververssnelheid ook wat meer stroom. Je kunt daarom in de instellingen ook kiezen voor een 60Hz-weergave. De duurdere OnePlus 8 Pro heeft een nog fraaier 120Hz-scherm. Het verschil met 90Hz is zichtbaar, maar niet dé reden om de Pro-versie te verkiezen boven de reguliere 8.

Wie bekend is met de OnePlus 7T, weet nu dat de schermen van de 7T en 8 op papier identiek zijn. In de praktijk zie ik ook nauwelijks verschil.

©PXimport

Uitstekende hardware

Net als zijn duurdere broer gebruikt de OnePlus 8 een Snapdragon 865-chip, de krachtigste Qualcomm-processor van dit moment. Dat merk je: het toestel is vliegensvlug en zal dat nog jaren blijven. De standaardversie van 699 euro heeft 8GB werkgeheugen en 128GB opslaggeheugen. Genoeg om snel te wisselen tussen je recent gebruikte apps en games, met lekker veel opslagruimte voor die programma’s en andere media. Let erop dat de smartphone geen micro-sd-slot heeft om het geheugen uit te breiden. Denk je meer dan 128GB geheugen nodig te hebben? Voor 799 euro koop je de OnePlus 8 met 12GB/256GB werk- en opslaggeheugen. De meerprijs is schappelijk, dat mag gezegd worden.

©PXimport

Beide OnePlus 8-modellen zijn geschikt voor 5G-internet. KPN, T-Mobile en VodafoneZiggo lanceren naar verwachting deze zomer hun 5G-netwerken in de eerste vorm. Voorlopig zal 5G vooral iets sneller en stabieler internet bieden, vooral op drukke locaties. Vanaf 2023 zal het netwerk pas écht een stuk sneller worden. De smartphone is dus voorbereid op de toekomst, maar veel heb je er nog niet aan.

De OnePlus 8 kan verder overweg met technieken als twee simkaarten, wifi 6 en nfc.

Accuduur en opladen

In de OnePlus 8 zit een 4300 mAh-accu die je niet kunt verwisselen. De accucapaciteit is flink gegroeid ten opzichte van de 7T van vorig jaar, die een 3800 mAh-accu heeft. Met die smartphone redde ik het meestal geen lange dag op één acculading. De grotere accu van de 8 betaalt zich uit: een lange dag gebruik is geen probleem.

Opladen gaat via de meegeleverde Warp Charge 30W-stekker, met een vermogen van 30W. De accu laadt in een half uur op van 0 naar 55 procent en dat is erg snel. Als je een andere usb-c-stekker gebruikt, duurt het opladen langer. Helaas kan de OnePlus 8 niet draadloos opladen. Een minpunt, want vrijwel alle smartphones in dit prijssegment kunnen dit wél. De OnePlus 8 Pro kan ook draadloos laden, maar is nog een stuk duurder.

©PXimport

Drie camera's: zo goed zijn ze

Achterop de OnePlus 8 zitten een primaire 48 megapixel camera, een 16 megapixel groothoeklens en een 2 megapixel macrocamera. De camera’s wijken hiermee af van de 7T-serie en de 8 Pro, die in plaats van een macrocamera een telelens hebben om drie keer te zoomen met een minimaal kwaliteitsverlies. De camera-app van de OnePlus 8 biedt ook een twee keer zoom-functie, maar gebruikt hierbij digitale zoom met zichtbaar kwaliteitsverlies. Jammer, maar in veel gevallen is de kwaliteit van zo’n zoomfoto prima voor sociale media. Twee keer zoom stelt namelijk weinig voor. Pas als je verder gaat zoomen (maximaal tien keer) zie je hoe de kwaliteit achteruit holt.

Met de speciale macrocamera maak je scherpe foto’s van heel dichtbij. Handig als je graag bloemen, insecten, huisdieren of etiketten fotografeert. De macrofunctie werkt heel goed. Onhandig is dat je de functie zelf moet inschakelen in de camera-app. Het was prettiger geweest als de camera zelf zou wisselen als je heel dichtbij een object bent. Een ander minpunt is de lage resolutie van 2 megapixel. Een macrofoto (1600 x 1200 pixels) is scherp genoeg voor sociale media, maar oogt op je televisie minder scherp dan een reguliere 12 megapixel-foto (4000 x 3000 pixels). Hieronder zie je links de automatische stand en rechts de macromodus.

©PXimport

©PXimport

Over de primaire camera gesproken; die maakt fraaie, realistische foto’s met veel detail. De kwaliteit is vergelijkbaar met de OnePlus 7T maar iets minder dan de OnePlus 8 Pro, die een nieuwere en betere camerasensor gebruikt. In het donker schiet de camera ook prima foto’s maar is er een duidelijk kwaliteitsverschil met dure telefoons als de 8 Pro, iPhone 11 Pro en Huawei P40 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De groothoekcamera maakt een wijde foto en werkt naar behoren. Kleuren ogen iets minder natuurgetrouw dan op reguliere foto’s. Een grasveld is bijvoorbeeld net even te groen, maar grote kans dat het je niet opvalt omdat het plaatje er prima uitziet. Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de normale foto, een groothoekfoto en een 2x-zoomfoto.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De 16 megapixel camera in het display maakt over het algemeen ‘gewoon goede’ selfies. Houd de smartphone wel stil, anders krijg je snel bewogen plaatjes. De camera kan ook videobellen in full-hd-resolutie.

Software

De OnePlus 8 draait uit de doos op Android 10 met de OxygenOS-schil van OnePlus. Deze laag wijkt weinig af van stock-Android en voegt vooral functies toe om het besturingssysteem meer naar eigen wens aan te passen. Van de animatie van de vingerafdrukscanner en de vorm van de snelle instellingen tot het kleurenpalet en de werking van de gamemodus: er is veel in te stellen en dat is leuk. Op de smartphone zijn vier applicaties voor geïnstalleerd: Facebook, Messenger, Instagram en Netflix. Die eerste drie zijn te verwijderen, Netflix niet. OnePlus levert zelf ook een handvol apps mee, waaronder een galerij, weer en rekenmachine. De software werkt intuïtief, is razendsnel en minder aanwezig dan de lagen van Samsung, Huawei en veel andere concurrenten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Updatebeleid

OnePlus belooft – al jaren – drie jaar volledige softwareondersteuning voor zijn smartphones. De OnePlus 8 krijgt dus drie Android-versie-updates en drie jaar om de maand een beveiligingsupdate. Dat is netjes. Dure Samsung-telefoons krijgen bijvoorbeeld twee versie-updates en vier jaar beveiligingsupdates, maar de meeste merken beloven twee jaar volledige updates. iPhones krijgen vier jaar updates van Apple, maar draaien geen Android.

Conclusie: OnePlus 8 kopen?

De OnePlus 8 is een hele fijne smartphone zonder fratsen, voorzien van een luxe behuizing, fraai scherm, krachtige hardware en gebruiksvriendelijke software met drie jaar ondersteuning. Het toestel doet niets fout, maar weet ook nergens mee op te vallen. Hij is niet water- en stofdicht volgens een IP-certificering, kan niet draadloos opladen en maakt niet de beste foto’s in zijn prijsklasse.

Deze drie aandachtspunten zijn ook van toepassing op de OnePlus 7T van vorig jaar. De 8 oogt moderner, is iets sneller, heeft een betere accuduur en 5G, maar kost 699 euro. Op moment van schrijven koop je de 7T voor 529 euro. De verbeteringen van de 8 hebben dus een flinke meerprijs, en in mijn ogen zijn veel geïnteresseerden beter af met de 7T (review).

Hoewel van een hele andere orde, is de nieuwe iPhone SE ook een concurrent. Apple's iPhone van 489 euro is razendsnel, waterdicht, kan draadloos opladen en krijgt vier jaar updates. Op punten als het scherm, de software en formaat zijn de twee niet te vergelijken, maar de iPhone SE illustreert dat een complete en goede smartphone helemaal geen 699 euro hoeft te kosten.

Wie de nieuwste OnePlus prefereert maar geen concessies wil doen, kan terecht bij de 8 Pro. Die is IP-gecertificeerd, laadt draadloos op en beschikt over een uitstekende vierdubbele camera. Het toestel heeft ook een fraaier 120Hz-scherm. Houd er wel rekening mee dat de smartphone merkbaar groter en zwaarder is, en minimaal 899 euro kost. Lees hier onze uitgebreide OnePlus 8 Pro review.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.