Nu het voorjaar voor de deur staat, is het weer tijd om klusjes in de tuin aan te pakken. Je hebt misschien wel een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt, bijvoorbeeld omdat zand is weggespoeld of omdat de ondergrond niet stabiel meer is. In deze handleiding lees je hoe je dat weer piekfijn in orde kunt brengen.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het komt wel eens voor dat (sier)bestrating verzakt. Dit wordt vaak veroorzaakt door een ongeschikte en instabiele ondergrond, verkeerde drainage, het uitspoelen van zand door regen of een te zware belasting. Voorkomen is beter dan genezen, dus bij de aanleg moet je al met een aantal zaken rekening houden. Denk aan voldoende ophoogzand, opsluitbanden en goede afwatering.

Probleemplekken identificeren

Afhankelijk van de manier waarop je tuin en bestrating is aangelegd, kun je al snel herkennen waar de problemen van een verzakt pad of terras zich voordoen. Dat zullen voornamelijk de plekken zijn waar het regenwater niet kan weglopen, bijvoorbeeld omdat de bestrating letterlijk in een deuk ligt. Losliggende bestrating of bestrating met kierenkomt meestal omdat de bestrating is gaan uitlopen: dit kan gebeuren wanneer de opsluitbanden niet strak genoeg om het terras of bestrating liggen en in de loop van tijd zijn gaan verschuiven of naar buiten toe zijn gaan kantelen.

©MG | ID.nl

Tegels wippen

Om een verzakt of verschoven deel van je terras te repareren, bepaal je als eerste op welk punt de bestrating is gaan verzakken. Met behulp van een waterpas of een lange, houten lat kun je – door deze over het deel te leggen dat op het oog lijkt verzakt te zijn – zien hoeveel verzakking er heeft plaatsgevonden. Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest. Door een lange lat met de dunne kant op het terras- of straatdeel te leggen, heb je een mooie rechte lijn; bij plat neerleggen buigt de lat meestal een stuk door en dat is natuurlijk niet de beste manier om te zien of een stuk bestrating al dan niet is doorgezakt.

Heb je bepaald welk deel opgehoogd moet worden, dan verwijder je op die plek de stenen of tegels. Is de verzakking in een hoek van een terras, en liggen de stenen daar niet tegen een opsluitband aan, dan kun je de stenen doorgaans wel met je vingers of een klein tuinschepje eruit wippen. Anders wordt het wanneer de verzakking ergens in het midden van een pad of terras zit: het eruit halen van tegels of stenen wordt dan ietsje lastiger.

©MG | ID.nl

Wat je namelijk niet wilt is dat je de stenen beschadigt, bijvoorbeeld omdat je met de punt van een spade of schep de tegel of steen eruit probeert te wippen. Heb je weinig speling, dan moet je voorzichtig gaan wrikken. Het best doe je dat met een oude schroevendraaier met platte kop, bij voorkeur zelfs twee. Probeer de platte kant eerst aan één kant van de steen er tussen te krijgen en een stukje omhoog te wippen. Doe tegelijkertijd hetzelfde met een tweede schroevendraaier aan de ander kant van de steen en probeer zo voorzichtig de steen eruit te halen.

Wil je geen schroevendraaiers opofferen, dan kun je eventueel ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Zorg in dat geval wel dat je handschoenen draagt.

Als één steen eruit is, is het daarna vrij eenvoudig om de andere stenen eruit te krijgen. Probeer ze er als het kan zoveel mogelijk met de hand uit te halen: zo voorkom je dat je het zandbed dat al onder die stenen ligt verder verstoord wordt.

Hoogte bepalen

Heb je een deel van de bestrating dat opgehoogd moet worden, eruit gehaald? Dan is het tijd om het zandbed te verhogen. Afhankelijk van hoe groot het deel is dat je opnieuw moet aanleggen, gebruik je metseldraad of een lat met de dunne zijde naar beneden om de hoogte te bepalen. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Heb je het zand opgehoogd en zitten alle tegels of stenen weer op zijn plek? Haal de oneffenheden er dan met behulp van een dikke balk of een stevige plank die je op op z'n kant legt. Deze balk of plank leg je op je nieuwe bestrating en je tikt erop met je rubberen hamer. Hiermee haal je kleine hoogteverschillen uit de nieuw aangelegde bestrating.

©MG | ID.nl

Nadat je klaar bent, veeg je overtollig straatzand tussen de voegen van de stenen of tegels. Eventueel kun je ook kiezen voor speciaal inveegzand dat onkruidwerend is, maar dat werkt natuurlijk alleen het best als je hele terras nog onkruidvrij is, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Is het terras aan de zijkanten gaan verzakken of verschoven en zijn er opsluitbanden aanwezig? Dan is de kans groot dat die banden in de loop van tijd zijn gaan kantelen of naar buiten toe zijn gaan staan door de hoge druk van de bestrating. Dit komt bijvoorbeeld vaak voor bij opritten die hoger liggen dan de omringende grond en waarbij er aan de buitenzijde van de opsluitband te weinig grond zit om voldoende tegendruk te geven.

Belangrijk in zulke gevallen is dat de opsluitbanden opnieuw worden ingegraven als de situatie dat toelaat. Is dat niet mogelijk, maar wil je ze wel verstevigen? Dan kun je de opsluitbanden – nadat ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas zijn gezet – eventueel vastzetten in beton. Dat kan bijvoorbeeld met kant-en-klare betonmortel die je bij de bouwmarkt kunt verkrijgen en waarbij je alleen maar water hoeft toe te voegen om het te laten uitharden.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Het gevolg: loszittende tegels of stenen en een flinke bult in je terras of pad. Hier komt iets meer kijken bij de reparatie, want je moet dan ook de oorzaak aanpakken. Bovendien heb je ook meer ophoogzand nodig, omdat de ruimte die de wortel in beslag nam, ook moet worden opgevuld.

©MG | ID.nl

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Je kunt de groei van wortels natuurlijk niet tegengaan, maar je kunt er wel voor zorgen dat ze minder problemen veroorzaken. Door onder de bestrating gebruik te maken van worteldoek zorg je ervoor dat wortels niet omhoog kunnen komen, maar onder je bestrating grotendeels horizontaal doorgroeien.

Let wel: worteldoek beschermt doorgaans alleen tegen kleinere wortels: grotere wortels die onder de grond doorgroeien kunnen natuurlijk alsnog het terras omhoog drukken. Een ander voordeel van worteldoek is overigens ook dat het de groei van onkruid tegengaat, waardoor je dat dus ook bijna niet meer tussen de tegels of stenen uit hoeft te halen. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen kunnen in je tuin zorgen voor ravage: niet alleen voor je mooie gazon, maar ook de stabiliteit van het zandbed van je bestrating. Als een mol gangen graaft onder een pad of terras, bestaat de kans dat die gangen instorten en hierdoor je bestrating kan gaan verzakken. Voor het herstel van dit soort verzakkingen heb je flink wat zand nodig.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen kun je niet helemaal tegenhouden, maar je kunt je tuin wel zo onaantrekkelijk mogelijk voor ze maken. Hoe meer verschillende soorten bomen en planten je in je tuin hebt, des te onaantrekkelijker het voor mollen is: boomwortels zijn namelijk een obstakel voor ze. Wat betreft het beschermen van je terras kun je kiezen voor een mollennet. Die graaf je aan de zijkanten van je terras verticaal in op zo'n 70 cm diepte. Dit klusje kun je natuurlijk ook uitvoeren na de herstelwerkzaamheden van je terras, je beschermt immers alleen de zijkanten dus je hoeft niet het gehele terras op de schop te gooien.

Weet je eigenlijk wel wat je moet doen wanneer je Chromebook niet meer aangaat? Er zijn verschillende manieren om hem weer aan de praat te krijgen. Dit is hoe je dat mogelijk toch weer lukt.

Een Chromebook is relatief betaalbaar, maar kan toch enorm veel bieden. Voorheen moest hij altijd met het internet verbonden zijn, maar tegenwoordig zijn er veel offline-functies beschikbaar. Maar dan moet hij wel opstarten. Als de Chromebook niet direct reageert, is er nog geen man overboord. Hieronder verschillende manieren om de laptop toch aan de praat te krijgen.

Verwijder eventuele accessoires en dongels

Eén van de eerste dingen om te proberen, is eventuele accessoires en dongels verwijderen uit de poorten. Het zou namelijk kunnen zijn dat zo'n randapparaat stroom vreet. Maar het kan ook zijn dat er ergens toch een fout optreedt. Zodra je alles losgekoppeld hebt en de Chromebook weer aangaat, sluit dan alle accessoires één voor één aan om te kijken of er verdere problemen opduiken. Zodoende kun je wellicht achterhalen wat precies de boosdoener is.

Maak de oplaadpoort schoon

Een andere, simpele oplossing is de usb-poort schoonmaken. Het kan gebeuren dat er stof of vettigheid in ophoopt, waardoor een gekoppelde kabel zijn werk niet kan doen. Zo'n opening schoonmaken is zo gepiept: het enige dat je daarvoor nodig hebt, is een spuitbus met perslucht. Daarnaast kan het helpen een plastic tandenstoker of een wattenstaafje met isopropylalcohol te gebruiken. Gebruik geen houten stoker: die kunnen splinters achterlaten in de poort.

Staat het scherm wel aan?

Voordat we de iets technischere opties bekijken, eerst nog de volgende tip: staat het scherm wel aan of is het scherm misschien stuk? Het kan ook zijn dat iemand de helderheid op de laagste stand gezet heeft, als grapje, omdat het dan lijkt alsof het scherm uitstaat. Druk een paar keer op de toets voor de helderheid om te kijken of je dan beeld krijgt. Sluit de Chromebook aan op een extern scherm om te controleren of het apparaat überhaupt een teken van leven geeft.

©Google

Probeer een andere kabel

Als je de bovenstaande opties allemaal geprobeerd hebt, zonder succes, dan is het tijd om dingen uit te sluiten. Gebruik eens een andere usb-c-kabel voor je Chromebook, om te kijken of het apparaat dan wel aanspringt. Zo achterhaal je of het product wel oplaadt; je krijgt meteen bevestiging in de vorm van een ledlampje dat moet oplichten. Probeer ook eventueel een ander stopcontact uit, al zal dit doorgaans niet het probleem zijn.

Controleer de batterij

De volgende stap is de accu controleren. Als het ledlampje brandt ten teken dat de kabel in orde is, maar de Chromebook niet start dan is de accu mogelijk stuk. Een accu vervangen is soms zelf thuis te doen, maar de garantie vervalt dan wel. Neem daarom contact op met de verkoper of fabrikant, en als die niet helpen kun je een professional inschakelen.

©Tada Images - stock.adobe.com

Maak gebruik van de Powerwash

Het kan tot slot helpen om een Powerwash uit te voeren. Dit kan alleen wanneer de Chromebook nog wel aangaat, maar geen systeem laadt. Een Powerwash is een harde reset, waarmee je teruggaat naar de fabrieksinstellingen. Alle gegevens worden dan gewist, dus sla die bij voorkeur in de cloud op. Dan nog is dit het proberen waard, omdat je derhalve hopelijk geen nieuwe Chromebook hoeft te kopen. Zo voer je een Powerwash uit:

Alles geprobeerd?

Hopelijk helpt dit en kun je na het uitvoeren van één van deze stappen weer gebruikmaken van je Chromebook. Zo niet en ben je van plan een nieuwe Chromebook te kopen, dan is het handig om te weten wat bijvoorbeeld de verschillen zijn tussen een normale en Plus-variant. Daarnaast gaven we eerder al wat tips over het kopen van zo'n laptopvervanger en kun je hier lezen wat vijf goede opties voor een redelijk betaalbare prijs zijn.

De Dyson Ontrac is de tweede koptelefoon van het merk dat we met name kennen van stofzuigers en luchtreinigers. De Dyson Zone, of poging één, was niet slecht, maar liet veel te wensen over. Hoe vergaat het met poging twee? Dat bekijken we in de review.

Voordat we een uitgebreide blik werpen op de Dyson Ontrac-koptelefoon, is het handig om nog even kort samen te vatten wat de Dyson Zone goed en minder goed deed. Het draagcomfort, de algemene audiokwaliteit, de premium afwerking, fysieke knop voor mediabediening en de informatieve app zijn allemaal dingen waar we enthousiast van werden. Maar het aanraakgevoelige oppervlak, de ruisonderdrukking, accuduur, beperkte equalizer en de hoge prijs gooiden roet in het eten. Scoort de Ontrac beter op die vlakken?

Lees de hele review over het eerste model: Review Dyson Zone - (Helaas) een product van deze tijd

Het grootste verschil tussen de Dyson Ontrac en Zone is natuurlijk dat de eerstgenoemde geen luchtzuiveringssysteem heeft. Dit is een 'gewone' koptelefoon. Daarmee kaart het merk al een negatief punt aan van de Zone, die met minimaal 649 euro wel erg duur was. De Ontrac heeft een adviesprijs van 499 euro en is daarmee nog steeds niet goedkoop. Sterker nog: in vergelijking met de topmodellen van onder meer Sony, Philips en Sonos scheelt het meer dan 100 euro. Dan moet je van goeden huize komen, of unieke, overtuigende kwaliteiten hebben.

©Wesley Akkerman

Duurzaamheid en personalisatie

In vergelijking met de Dyson Zone is er qua draagcomfort weinig veranderd. De koptelefoon is gelukkig wel veel lichter, maar zit nog steeds lekker op het hoofd. Niet te strak en niet te los, en dankzij de beweegbare onderdelen kun je hem precies op jouw hoofdvorm afstellen. De buitenkant is gemaakt van aluminium, terwijl de oorkussens voorzien zijn van suède. Ook treffen we plastic aan in de hoofdband, maar over het algemeen voelt en oogt de Dyson Ontrac hoogwaardig en premium. Dit is een typisch product van Dyson.

In tegenstelling tot veel andere koptelefoons kun je zelf onderdelen vervangen wanneer die eraan toe zijn of wanneer jij eraan toe bent. Je kunt de oorkussens omwisselen wanneer ze kapotgaan of de buitenkant van de cups voorzien van andere kleuren. Daardoor scoort het merk wat punten op het gebied van duurzaamheid en personalisatie. Helaas is het niet mogelijk de kleur van de band aan te passen, waardoor je daar dus wel aan vastzit. Vooral het kunnen vervangen van de kussens is fijn, omdat die vaak sneller kapotgaan dan andere onderdelen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Joystick, tikken en slaan

Je bedient de Dyson Ontrac op twee manieren: via de app (daar later meer over) en de fysieke bediening. Op de oorcup rechts zit een kleine joystick, net als op de Zone. Daarmee beheer je het volume, pauzeer je muziek en ga je naar een volgend of vorig nummer. De besturing luistert wel nauw: je moet bewust een specifieke richting opgaan om iets voor elkaar te krijgen. Na een aantal weken gebruik gebeurt het nog weleens dat je de muziek per ongeluk pauzeert of dat je opeens naar een volgend nummer gaat, terwijl dat niet de bedoeling was.

Desondanks vinden we het tof dat de Dyson-koptelefoons zulke bediening aanbieden, want het maakt de koptelefoons redelijk uniek. En in dit geval went het vanzelf. Wat niet went, is de aanraakgevoelige omgeving aan de buitenkant van de cups. Daarmee zet je de ruisonderdrukking aan en uit, door twee keer te tikken. Niet alleen klinkt dat echt extreem hard, ook werkt het niet altijd. De tijd tussen de twee tikken komt heel nauwkeurig, waardoor je soms meerdere keren slaat op dat ding. Gelukkig hebben we de Dyson-app nog.

©Wesley Akkerman

Gedoe met de magere app

Die app verraadt hoe basaal de Dyson Ontrac eigenlijk is. Niet qua comfort en ook niet per se als het om de audiokwaliteit gaat, maar wel op het gebied van extra functies. Binnen de app tref je de opties aan die je ook fysiek aanstuurt, evenals een digitale equalizer. Helaas is die, net als bij de Zone, vrij beperkt. Je hebt drie opties tot je beschikking. Een van de meest waardevolle opties is meting van het volumeniveau. De app kan aangeven of de muziek, of de herrie van buitenaf, eigenlijk te hard is voor je gehoor. Zodoende blijft gehoorschade je mogelijk bespaard.

Daar blijft het wel bij als het om extra mogelijkheden gaat. Er is geen adaptieve ruisonderdrukking, spraakherkenning, multipoint of geluid in 360 graden, bijvoorbeeld. Nu kun je beargumenteren dat niet elke functie daadwerkelijk onmisbaar is, maar voor 400 tot 500 euro mag je meer verwachten. Bovendien heeft de Dyson-winkel een frontale plek binnen de druk vormgegeven applicatie en heb je geregeld last van verbindingsproblemen. Niet met een gekoppeld apparaat, maar de app zelf. Dit zijn geen premium ervaringen.

Warm en helder

De accuduur is dat gelukkig wel: met actieve ruisonderdrukking aan kun je tot 55 uur luisteren. En met tien minuten laden kun je 2,5 uur vooruit. Dat zijn indrukwekkende getallen; daar moet de Ontrac het wel echt van hebben. De geluidsonderdrukking heeft verder geen negatieve invloed op de geluidsweergave. Over het algemeen presenteert de koptelefoon een breed en warm geluid, waar je moeiteloos onderscheid maakt tussen verschillende tonen, lagen en muziekinstrumenten. Daarnaast vinden we de sound helder en zuiver klinken.

Een wat geoefend oor zal de presentatie overigens wellicht wat minder kunnen waarderen. Want de Dyson Ontrac klinkt tegelijkertijd ook een beetje saai en veilig, vanwege het gebrek aan dynamiek en subtiliteit. De ruisonderdrukking is verder redelijk, maar niet uitmuntend. Gezien de prijs van de koptelefoon zijn dit best zware punten. Als het gaat om het aantal ondersteunde audiocodecs, dan biedt de Dyson Ontrac helaas ook een wat magere ervaring met alleen sbc, aac en lhdc (voor hi-res audio). Dit is niet de beste koptelefoon van dit moment.

©Wesley Akkerman

Dyson Ontrac kopen?

We willen vooropstellen dat de Dyson Ontrac echt geen verkeerde koptelefoon is. Maar het hogere segment voor koptelefoons is nu eenmaal moordend. Als je de hoofdprijs vraagt, dan mag je een stevige beoordeling verwachten. Hoewel de muziek over het algemeen aangenaam en soepel klinkt, missen we ook wat detail en dynamiek die het aanbod van bijvoorbeeld Sony, Philips en Bose wel rijk is. Daarnaast voelt de headset wat basaal aan als het gaat om extra functies en vinden we dat de ruisonderdrukking beter kan op dit prijspunt.

Gelukkig doet dit model ook een hoop goed. Zo is de prijs ten opzichte van de Zone gedaald, zijn we nog steeds gek op dat knuppeltje (ook al vereist een precieze behandeling) en vinden we het mooi om te zien dat er ruimte is voor personalisatie en duurzaamheid. Het draagcomfort is bijna ongeëvenaard en de afwerking voelt heel premium aan. En de accuduur gaat met 55 uur lekker lang mee. Nu nog meer opties, een betere app en een goede equalizer en je hebt een koptelefoon die de concurrentie aankan. Maar daar zit Dyson op dit moment nog niet.