In ons regenachtige kikkerlandje is wateroverlast een veel voorkomend probleem. Als er regelmatig plassen in je tuin staan en de grond vochtig blijft, is het aanleggen van drainage een goede oplossing. Drainage in de tuin aanleggen kun je zelf doen, zodat je de aanlegkosten bespaart.

Dit is de reden waarom je een drainage in de tuin aanlegt (en waar je dat doet)

Voor de tuin is het niet goed als regenwater aan de oppervlakte blijft liggen. Je planten doen het er een stuk minder goed door en de wortels kunnen zelfs gaan rotten. Een drainage helpt de tuin om van het overtollige water af te komen. Je legt een drainagesysteem door je hele tuin of een specifiek deel waar je veel last van overtollig water hebt, zoals bij een terras.

Hoe leg je een drainagesysteem aan?

Als je verzekerd wilt zijn dat je nergens meer wateroverlast hebt, leg je een drainage door de hele tuin aan. Je gebruikt hier drainagebuizen voor. Dat zijn speciale pvc-buizen die bekleed zijn met een synthetische stof of kokos. Doordat de buizen overal gaatjes hebben, loopt het water erin en wordt water zo afgevoerd. De stof om de buizen heen beschermt de gaatjes tegen verstoppingen door de aarde en zand dat er ligt. Hoe diep je de buizen moet plaatsen, hangt af van de hoogte van het grondwaterpeil. Je moet ervoor zorgen dat het grondwaterpeil onder de buizen ligt.

Je maakt sleuven in de grond van 20 centimeter breed. Het best is om de buizen slingerend door de tuin te laten lopen, maar de buizen moeten wel waterpas liggen. De buis zelf plaats je op minimaal 3 cm grind, grove zandkorrels of schelpen. Op de buis leg je hetzelfde materiaal.

Wanneer je tuin direct toegang heeft op een sloot, mag je het water daarin lozen. Maak de uiteindes van de buizen dan wel dicht met kippengaas. Hiermee voorkom je dat er muizen of ratten in de buizen kruipen en een verstopping veroorzaken. Als je geen sloot naast je huis hebt om te lozen, maak je een gesloten systeem waarbij je het water in een bassin laat opvangen.

Hydroblob als drainagesysteem

Een andere manier om een drainage aan te leggen, is door een Hydroblob te gebruiken. Dat zijn grote opvangbakken die je ingraaft in de tuin. Eén bak vangt tot wel 220 liter water op. De bak houdt het water vast tot de grond weer droog is. Zodra de grond weer vocht nodig heeft, laat de bak het water los. Het is een geschikt middel voor drainage in de tuin, rondom paden, afritten en terrassen. Het is een van de makkelijkere manieren om een drainagesysteem in je tuin aan te leggen.

Goten in het terras plaatsen

Om water van je terras kwijt te raken, gebruik je een goot met een afvoerrooster of afvoersleuf. Je graaft eerst het deel uit waar je ze wilt plaatsen. Leg ze in gestabiliseerd zand, 2 tot 5 mm lager dan het terras. Het makkelijkst is om een goot op een geplaatste afvoerbuis te plaatsen. Zo’n buis heeft meestal een uitloop van pvc. Het is prettig als je daar een stankafsluiter of bladvanger op plaatst. De geulen moeten horizontaal liggen en loodrecht zijn. Aan één zijde doe je wat pvc-hardlijm, zodat ze extra goed blijven zitten.

Discreter is een afvoersleuf. Je plaatst deze goten voordat je begint met het aanleggen van je terras. Het brede gedeelte van de sleuf leg je onder de bestrating.

©Batorskaya Larisa

Het terras onder afschot aanleggen

Het is ook mogelijk om de bestrating van het terras onder afschot te leggen. Je legt de tegels in dat geval met een daling van 1 centimeter per meter neer – dit is een afschot van 10 procent – zodat het water van het terras afloopt. Leg je de hele tuin opnieuw aan en ligt je tuin aan een sloot? Leg dan de hele tuin onder afschot aan. Paden leg je gebold aan, zodat het water er makkelijk afloopt.

Professionele hulp nodig in jouw tuin?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.