Je staat er niet zo snel bij stil, maar de pagina Nieuw tabblad is een van de meest bekeken pagina’s in je browser. In Chrome kun je de pagina Nieuw tabblad aanpassen, zodat je daar iedere keer wordt begroet door zelf gekozen foto’s, het weerbericht, nieuwtjes, aankondigingen of wat je maar wilt. Dit doen we met de Google Tab Maker.

Voor dit doel heeft Chrome een tool ontwikkeld waarmee je zelf een extensie samenstelt die telkens de lay-out en de inhoud in de Nieuwe tabblad-pagina inlaadt. Het is zelfs mogelijk verschillende nieuwe tabbladen te maken, waarna Chrome er telkens willekeurig één uitpikt. Je hoeft niets te installeren om Google Tab Maker te gebruiken, want het gaat om een webtool. Bovendien is Tab Maker gratis en hoef je ook niet met code aan de gang. 

Als je jouw extensie deelt met anderen, krijgen ook zij deze nieuwe tabbladen te zien. Hiermee is het een interessante oplossing voor bedrijven, organisaties, scholen en verenigingen die langs die weg hun community willen warmhouden met nieuwtjes en aankondigingen. Vroeger ontwikkelden professionele programmeurs dit soort Chrome-extensies, maar met Tab Maker kan iedereen gepersonaliseerde tabbladen maken.

Werkingsprincipe

Om de werking van Google Tab Maker te begrijpen, is het handig om te weten hoe de tool in elkaar zit. Om mee te beginnen, zijn er elf verschillende sjablonen waaruit je kunt kiezen. Die sjablonen bepalen de basisvorm en verdelen de inhoud in vakken of blokken. In deze vakken kun je afbeeldingen, tekst, links of animated gifs plaatsen en ook koppelingen naar je favoriete nieuwsfeeds toevoegen. Je krijgt dan iedere keer als je een nieuw tabblad opent, het meest recente nieuws te zien. 

De inhoud van het sjabloon leg je vast in een Google-spreadsheet. Daarna verbind je het spreadsheet met het gekozen sjabloon, en in het vervolg wordt de inhoud in de juiste vakken geladen.

©PXimport

Sjabloon kiezen

Om aan de slag te gaan klik je op de groene knop rechtsboven: Make your own. In het volgende venster lees je dat de hele procedure slechts vijf stappen inneemt. Klik op Get started, je krijgt dan de elf sjablonen te zien. Wanneer je op zo’n template klikt, zie je rechts een grotere weergave. Er zijn ook sjablonen bij voor dubbele functies, voor als je bijvoorbeeld de resultaten wilt vergelijken van verschillende sportclubs of de weersvoorspellingen van verschillende steden naast elkaar wilt zetten. Heb je een template gekozen, dan klik je op Next.

©PXimport

Inhoud

In de volgende stap moet je in een Google-spreadsheet de inhoud vastleggen. Je kunt daarbij met een blanco werkblad beginnen, of de voorbeeldinhoud openen zodat je een idee krijgt wat er van je verwacht wordt. Onder de knop Add your own content zie je het vak waar je straks het internetadres moet plakken van de Google-spreadsheet. We gaan zelf onze gegevens invullen, dus kiezen voor de onderste knop.

Spreadsheet

Een Google-spreadsheet opent zich, waarin je in koeienletters gevraagd wordt om een kopie van dit werkblad te maken. Dat doe je via het menu Bestand / Kopie maken. Geef dit nieuwe document een herkenbare naam, bijvoorbeeld inhoud_tab_maker. Standaard zal Google Spreadsheets dit nieuwe document via Google Drive publiceren. Dat kun je zo laten staan.

Onderaan dit werkblad zie je dat deze spreadsheet uit drie tabbladen bestaat die je door de opbouw zullen leiden. Het eerste tabblad laat je dus een kopie van dit werkblad maken. Stap twee nodigt je uit om inhoud toe te voegen en in stap drie kun je het werkblad publiceren.

©PXimport

Kolommen en rijen

Nadat we het werkblad gekopieerd hebben, gaan we de inhoud maken. Dat is slechts een kwestie van het vullen van de cellen met afbeeldingen, links en tekst. Klik onderaan op het tabblad met de naam Step 2: Add content to this sheet. Omdat het blad automatisch wordt opgeslagen in je Google-account kun je er op ieder moment naar terugkeren en eraan verder werken. 

Bovenaan in de spreadsheet zie je de vakkenindeling van het sjabloon waarin je werkt. De nummers van de vakken zul je herkennen in de kolommen van het rekenblad. Ieder blok heeft een eigen kolom en er is ook een kolom voor de achtergrondafbeeldingen. De rijen in het rekenblad staan telkens voor een nieuw tabblad. Als je bijvoorbeeld tien rijen gebruikt, dan maak je evenveel nieuwe tabbladen. Het is van cruciaal belang dat je geen foto’s en gifs combineert met tekstuele inhoud in dezelfde kolom. 

Om een afbeelding of gif toe te voegen, ga je er online naar op zoek. Klik met rechts op het zoekresultaat en kies Adres van de afbeelding kopiëren. Daarna plak je deze link in de juiste cel. Hetzelfde doe je met hyperlinks naar andere bronnen, zoals nieuwsfeeds.

 In dit voorbeeld maken we een nieuwe tabbladpagina voor een fotoclub die iedere maand twee foto’s van leden onder de aandacht brengt. 

©PXimport

Publiceren

Zelfs al ben je nog niet helemaal klaar, je kunt de spreadsheet alvast publiceren door in Google Spreadsheets naar Bestand / Delen te gaan. Daar kies je de optie Publiceren op het internet. In het pop-upvenster moet je even opletten. Onder Link staat de optie standaard ingesteld op Heel document. Uiteraard moet je niet het hele spreadsheet-document publiceren, maar alleen het tabblad met de naam Step 2: Add content to this sheet. 

Daarnaast moet je kiezen in welk bestandsformaat je de spreadsheet publiceert. Standaard staat dit ingesteld op Webpagina. Wijzig dit in de optie Door komma’s gescheiden waarden (.csv). Pas deze instellingen aan en klik op Publiceren. Je krijgt dan een link die begint met https://docs.google.com/spreasheet/. Die link moet je kopiëren.

©PXimport

Body aanpassen

Daarna ga je terug naar de geopende pagina in Tab Maker. De link die je daarnet hebt gekopieerd, plak je in het url-vak. Klik vervolgens op Next. Er verschijnt nu een voorvertoning van de nieuwe tabbladpagina, waarna je de lay-out nog moet verfijnen. 

Eerst pas je de eigenschappen van de gehele pagina aan. Daarna kun je de eigenschappen blok voor blok wijzigen. Zo kun je de achtergrondkleur selecteren en bepalen hoe je de afbeeldingen en tekst in de vakken wilt hebben. Bij afbeeldingen heb je drie opties onder Image Fit: Repeat, Fill en Cover. Bij Repeat wordt de afbeelding herhaald tot het frame gevuld is. 

Met Fill zal de webapp de afbeelding in de hoogte en breedte uitrekken tot het in het frame past, waardoor het beeld vervormd wordt. Met Cover wordt de afbeelding zodanig geschaald en uitgesneden dat hij het frame vult zonder vervorming.

©PXimport

Verschillende tabbladen

In dit voorbeeld hebben we vijf rijen voor evenveel nieuwe tabbladen gemaakt. Onderaan kun je de voorvertoning per rij (dus per nieuwe tabbladpagina) opvragen. Selecteer de gewenste rij en klik op Refresh. Met Page Padding bepaal je de breedte van de marge. Met Block Spacing beslis je hoeveel ruimte er moet zijn tussen de verschillende blokken. 

Hoe groter de waarde die je hier ingeeft, hoe breder de ruimte tussen de inhoudsblokken wordt, maar hoe kleiner die inhoudsblokken zelf worden.

©PXimport

Blokinhoud aanpassen

Verzorg de inhoud van de blokken. Gaat het om tekst, dan kun je het lettertype, de lettergrootte, de stijl, de hoogte en nog meer andere eigenschappen bewerken. Als je op zo’n element klikt, dan verschijnt in de linkerkolom het nummer van het blok met de bijbehorende parameters waarmee je verticale en horizontale uitlijning regelt. 

Ieder blok kun je van een kleurtje voorzien met de regelaar Block Color en de dekking van die achtergrondkleur bepaal je met Background Alpha. Als je die bijvoorbeeld op 50 instelt, dan wordt de achtergrondkleur semitransparant. Verder is het mogelijk om de blokken van afgeronde hoeken te voorzien met Border Radius.

©PXimport

Bundelen

In de volgende stap bundel je alle eigenschappen die je hebt vastgelegd in het Google-spreadsheet samen met Tab Maker in een nieuwe extensie. Geef de nieuwe tab een naam en typ een korte beschrijving. Daaronder kies je een pictogram voor de extensie. 

Tab Maker presenteert een set pictogrammen die je vrij mag gebruiken, maar je mag zelf ook een grafisch bestandje van je harde schijf selecteren. Wanneer alle vakken zijn ingevuld, kun je klikken op de blauwe knop Download zip file.

Privé delen of via Web Store

Nu heb je de keuze. Wil je de extensie zelf delen met een groepje mensen die je kent? Of ben je zo trots op je project dat je de extensie wilt verspreiden via de Chrome Web Store? 

In dat laatste geval moet je jezelf registreren als ontwikkelaar en een eenmalige bijdrage van vijf dollar betalen aan registratiekosten. Daarna moet je het zip-bestand uploaden in het Developer Dashboard. Tenslotte moet je de extensie laten goedkeuren door Google voordat hij in de Web Store wordt opgenomen.

Om de extensie te delen binnen je eigen kring, zal Tab Maker ook een zip-bestand samenstellen. Dat kun je daarna naar de anderen versturen.

©PXimport

Installeren

De ontvanger van jouw extensie moet het bestand tab-maker.zip eerst uitpakken. Daarna opent hij Chrome en gaat hij naar het extensiebeheer door in het adresvak chrome://extensions te typen. Daar schakelt hij de Ontwikkelaarsmodus in, te vinden in de rechterbovenhoek.

Hierdoor komt de knop Uitgepakte extensie laden in beeld en kan hij de uitgepakte extensie uploaden. Om het resultaat te bekijken, moet diegene een nieuw tabblad openen.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.