Heb je een oudere computer die niet voldoet aan de overijverige eisen van Windows 11? Of heb je een pc met Windows 7 die je toch graag bij de tijd brengt? Dan is het tijd om te kijken naar Windowsfx. Dit is een lichtgewicht Linux-versie van Windows, waardoor je minder afhankelijk bent van zware systeemeisen. Wij helpen je op weg.

Tijd om kennis te maken met Windowsfx. Dit alternatief voor Windows is gebaseerd op Linux. Mogelijk heb je al vaker overwogen om de overstap naar Linux te maken, maar heeft de andere omgeving je ervan weerhouden om Windows daadwerkelijk vaarwel te zeggen. Juist voor die situaties is Windowsfx het proberen waard. Dit besturingssysteem lijkt niet alleen als twee druppels water op Windows 10 en Windows 11, maar vertoont ook hetzelfde gedrag.

Ook de features komen in de buurt van Windows. Zo beschikt Windowsfx over Office-onderdelen, zoals Word en Excel. Ook vind je Microsoft-specifieke apps terug, zoals Edge, PowerShell en Teams. Heb je een Windows-programma dat je graag gebruikt, in de vorm van een exe- of msi-bestand? Je kunt het met Windowsfx gebruiken!

Windowsfx is gebaseerd op het Linuxfx-besturingssysteem. Hoewel de technologische basis dus wordt gedeeld, heeft Windowsfx een eigen ontwikkelschema en -pad. Er wordt volop aan het besturingssysteem gewerkt: maandelijks verschijnen nieuwe versies, met extra functies en nieuwe onderdelen.

Windowsfx vertoont op het gebied van uiterlijk en functionaliteit grote gelijkenis met Windows van Microsoft. Dat is ook precies het doel dat de makers hebben nagestreefd. Iedereen die bekend is met Windows, kan relatief eenvoudig aan de slag met Windowsfx. 

Ten opzichte van Windows heeft Windowsfx een paar belangrijke onderscheidende kenmerken. Zo heb je geen ingewikkelde hardware-onderdelen nodig: Windowsfx werkt op computers zonder TPM-module (een eis die bijvoorbeeld wél wordt gesteld door Windows 11) en is niet afhankelijk van een BIOS die secure boot ondersteunt.

Systeemeisen

Interessant aan Windowsfx zijn de systeemeisen. Zorg ervoor dat de computer beschikt over een Intel-compatibele processor met minimaal twee cores (zorg bij voorkeur voor minstens vier cores). Ook het werkgeheugen is belangrijk, maar gelukkig relatief laag: 2 GB. Zorg verder voor minimaal 20 GB vrije schijfruimte.

Om prettig te kunnen doorwerken, maak je bij voorkeur gebruik van een ssd met minstens 64 GB capaciteit. Voor de oplettende lezer: die eisen komen min of meer overeen met de systeemeisen van Windows 7, een besturingssysteem dat alweer enige tijd geleden is uitgebracht. In de praktijk betekent dit dat de meeste huidige computers prima overweg kunnen met Windowsfx.

Downloaden maar …

Download Windosfx hier. Het besturingssysteem wordt uitgebracht in twee smaken: Free Edition en Professional. Het is verstandig om eerst te beginnen met de gratis variant. Ben je tevreden, dan kun je de overstap naar de betaalde versie maken. Je betaalt hiervoor ongeveer 35 euro.

De betaalde versie heeft flink meer functies. Zo ondersteunt Professional onder meer het gebruik van Android-apps en -spellen. Ook bevat de bestandsmanager ondersteuning voor OneDrive, zodat je eenvoudig bestanden extern kunt opslaan. 

Bij het downloaden kun je kiezen voor twee versies: de ene versie heeft het uiterlijk van Windows 10 (Plasma-Win10.theme), terwijl de andere variant het uiterlijk van Windows 11 gebruikt (Plasma-Win11-theme). In dit artikel nemen we het Windows 11-thema als uitgangspunt, maar onder de motorkap zijn beide varianten gelijk.

©PXimport

Installeren

Er zijn verschillende manieren om Windowsfx te gebruiken. De meest gangbare is via een installatie. Hiermee vervang je het huidige besturingssysteem door Windowsfx. Je maakt hiervoor een opstartbare usb-stick aan, waarop je de installatiebestanden van Windowsfx plaatst.

Een goed programma is Rufus. Eenmaal geïnstalleerd, open je Rufus en wijs je de lege usb-stick aan. Bij Opstartselectie kies je voor Schijf of ISO-image. Klik hierna op Selecteren. Wijs nu het gedownloade isb-bestanden van Windowsfx aan. Controleer de instellingen en klik op Starten om de usb-stick te maken. Vervolgens start je de computer opnieuw op en kies je ervoor om te starten vanaf usb-stick.

Kies in het opstartmenu voor Windowsfx. Het besturingssysteem wordt geladen en is direct klaar voor gebruik, zonder installatie. Die modus noemen we de live-versie. Windowsfx is nog niet geïnstalleerd, maar kan wel deels worden gebruikt. Wij kiezen ervoor om Windowsfx wel degelijk te installeren en leggen in de volgende stappen uit hoe je te werk gaat. De installatieroute geniet de voorkeur voor de beste prestaties.

Probleemloos uitproberen

Ben je benieuwd naar de werking en functies van Windowsfx, maar vind je een volledige overstap nog iets te voorbarig? Je kunt Windowsfx in een virtuele machine installeren en hiermee verkennen. Zo ondersteunt VMware Player de installatie van Windowsfx. 

Je vindt de nieuwste versie hiervan op www.kwikr.nl/vmware. Ook kun je gebruikmaken van Oracle VM VirtualBox. Wij hebben beide virtuele machines geprobeerd. In de praktijk gaf de installatie binnen VMware Player de beste prestaties.

©PXimport

Bureaublad

De eerste keer dat je de machine met Windowsfx opstart, verschijnt het bureaublad. Afhankelijk van welke versie je hebt gekozen, herken je direct het Windows 10- of Windows 11-bureaublad. Onderin vind je de welbekende taakbalk en pictogrammen naar bekende onderdelen, zoals Edge, de verkenner en Teams.

Op het bureaublad vind je het pictogram Install system. Dubbelklik hierop. Het installatieprogramma wordt geopend. In het eerste venster kies je de gewenste taal. Onder meer Nederlands en Engels worden ondersteund. Hoewel de Nederlandse vertaling op het moment van schrijven relatief uitgebreid is, zijn helaas nog niet alle onderdelen vertaald. In de door ons bekeken versie is het verderop besproken instellingenvenster bijvoorbeeld nog alleen beschikbaar in de Engelse taal.

Na je taalkeuze klik je op Volgende. Hierna geef je de gewenste regio aan. Klik niet meteen door: op onze testsystemen werd – ondanks de opgaaf van Nederlandse taal – alsnog standaard gekozen voor de Verenigde Staten als locatie. Klik op Volgende en kies het toetsenbord. Let ook hier goed op en kies het toetsenbord dat overeenkomt met de gebruikte indeling. In veel gevallen is dat niet Dutch, maar English (US).

In het volgende venster geef je aan hoe het besturingssysteem moet worden geïnstalleerd. Net als bij Windows heb je hier de mogelijkheid om de schijf volledig te wissen en als één partitie te gebruiken (Wis schijf) of in meerdere segmenten te verdelen (Handmatig partitioneren). 

Wij kiezen voor één partitie en laten Windowsfx de schijf volledig wissen en in beslag nemen. Ga je voor extra zekerheid, dan kun je de inhoud van de schijf bovendien versleutelen: plaats een vinkje bij de optie Encrypteer systeem. Het installeren van Windowsfx neemt door deze keuze iets meer tijd in beslag.

In het scherm erna geef je gebruikersnaam en wachtwoord van de hoofdgebruiker op. Ben je de enige gebruiker van de computer en heb je geen behoefte om je telkens aan te melden? Plaats dan een vinkje bij Automatisch aanmelden zonder wachtwoord te vragen. De eindstreep is in zicht: bevestig met een klik op Installeer. De installatie neemt ongeveer vijftien minuten in beslag. Na de installatie start je de computer opnieuw op.

©PXimport

Configureren

In tegenstelling tot Windows, vraagt Windowsfx nog wel wat aandacht op het gebied van configuratie. Zorg er eerst voor dat alle systeembestanden zijn bijgewerkt. Dat gebeurt niet automatisch. Direct na installatie verschijnt een pop-upmelding: klik op Bijwerkitems bekijken. Klap de sectie Opwaardering van systeem uit om te zien welke onderdelen klaar zijn om te worden vervangen. Kies voor Alles bijwerken en bevestig met een klik op Verdergaan.

Tijd om de gebruikersomgeving verder te verkennen. Via de taakbalk onderin heb je toegang tot het startmenu en de apps. De opbouw is grotendeels gelijk aan de opbouw van het startmenu van Windows. We zien uiteraard een paar verschillen. Zo is de bekende verkenner weliswaar aanwezig, maar maak je in Windowsfx gebruik van een kloon: Delphin. Zoals je merkt, is de werking verder gelijk aan die van de verkenner uit Windows 10 en Windows 11.

Wil je aan de slag met Windows-programma’s? Je kunt deze gebruiken binnen Windowsfx. De instellingen hiervoor vind je via het instellingenvenster: open het Startmenu en klik op de knop met het tandwiel. In de sectie System kies je voor MS-Windows Support. Je vindt die optie rechtsboven in het venster. 

Een wizard wordt geopend. Kies voor de optie Install additional compatibility modules automatically. Klik op Advance. De instellingen worden van toepassing. Klik op Installeren als Windowsfx aangeeft dat er aanvullende onderdelen nodig zijn.

©PXimport

Onderdelen

Bepaal zelf welke onderdelen je in Windowsfx gebruikt. Open het instellingenvenster en kies Applications. Kies voor Apps and Features. Links vind je de verschillende categorieën. Bij Toepassingen vind je uiteenlopende apps en games. Deze zijn ontwikkeld door de community. Kies een categorie (bijvoorbeeld Kantoor of Multimedia) als je naar een specifiek programma op zoek bent.

Onder Plasma Extra’s en Plasma Widgets kun je functies voor Windowsfx toevoegen. Kies voor Geïnstalleerd voor een overzicht van de onderdelen die momenteel op het systeem aanwezig zijn. Hier kun je ook onderdelen deïnstalleren als je ze niet gebruikt, via de knop Verwijderen.

©PXimport

Naar je hand zetten

Net als Windows 11 ondersteunt Windowsfx het gebruik van widgets. Dit zijn compacte programma’s die een specifieke functie uitvoeren of informatie over een onderdeel geven. Je bepaalt zelf welke widgets worden gebruikt. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en kies Widgets toevoegen. Kies meteen voor Nieuwe widgets ophalen. Hiermee zorg je ervoor dat de collectie up-to-date is.

Er zijn verschillende widgets beschikbaar. Enkele springen er wat betreft nut tussenuit. Zo geeft Activiteit van de vaste schijf gedetailleerd weer hoe de harde schijf wordt ingezet. Ook interessant zijn de widgets Activiteiten en Activiteitenbalk. Je ziet hiermee in één keer weke processen actief zijn en hebt daardoor meer controle over het bronnengebruik van het besturingssysteem. Voeg ook Geheugengebruik toe, zodat je in de gaten kunt houden hoeveel geheugen door de machine wordt gebruikt.

Via de bewerkingsmodus van Windowsfx kun je de taakbalk en andere prominente onderdelen van de gebruikersomgeving aanpassen. Klik wederom met de rechtermuisknop op de taakbalk en kies Bewerkingsmodus ingaan. Bij Paneelhoogte bepaal je hoe hoog de taakbalk is. Bovenin vind je de optie Bureaublad en achtergrond configureren. Hiermee bepaal je de indeling van het bureaublad en kies je een aangepaste achtergrond.

Wil je het uiterlijk volledig veranderen, inclusief pictogrammen? Klik dan op Globaal thema kiezen. Standaard heeft Windowsfx een drietal thema’s in huis, maar via de knop Nieuwe globale thema’s ophalen kun je aanvullende thema’s selecteren. Plaats een vinkje bij Indeling van het bureaublad uit het thema gebruiken, zodat ook instellingen als een aangepaste taakbalkpositie worden meegenomen. Als je terug wilt naar de oorspronkelijke instellingen, klik je op Standaard.

©PXimport

Beveiliging

Niet onbelangrijk: de beveiliging van je computer. In Windowsfx is hieraan gelukkig ook aandacht besteed, maar in beperkte mate. Open het instellingenvenster via het startmenu. Kies vervolgens voor Privacy and Security. Kies nu voor Windowsfx Security. Standaard is de firewall van Windowsfx uitgeschakeld. Wil je extra bescherming, dan schakel je deze in.

Zet een kruisje bij Ingeschakeld bij de optie Firewall-status. Via Logs bekijken kun je zien welke acties door de firewall zijn uitgevoerd. Via hetzelfde venster van Privacy and Security heb je toegang tot de instellingen voor wachtwoorden (klik op System Keyring) en de sectie met instellingen voor het indexeren van bestanden (Searching in Windowsfx). Je gebruikt die laatste sectie om te bepalen of Windowsfx mag zoeken in de bestanden en of verborgen bestanden en mappen ook mogen worden geïndexeerd. Werkt de machine traag, dan kun je het indexeren van de bestanden en mappen tijdelijk onderbreken. Klik op Indexering pauzeren.

Over beveiliging gesproken: in Windowsfx vinden we een ingebouwde bestandskluis. Bestanden die je hierin bewaart, worden aanvullend versleuteld. De kluis integreert goed met de rest van het besturingssysteem, waardoor deze in de praktijk erg nuttig is. In de taakbalk bij de klok, klik je op de knop Verborgen pictogrammen weergeven. Je herkent de knop aan het opstaande pijltje (^). Kies vervolgens voor Kluizen en klik op Een nieuwe kluis aanmaken.

©PXimport

Geef de kluis een naam en klik op Volgende. Geef een sterk wachtwoord op. In de balk onder het wachtwoordvak zie je hoe sterk het opgegeven wachtwoord is. Klik op Volgende. In het eindvenster kies je voor Gebruik de standaard vercijfering. 

Wil je helemaal geen risico nemen, dan kun je de computer zelfs tijdelijk offline schakelen wanneer je de kluis opent. Spreekt die optie je aan, dan kies je voor Ga offline terwijl deze kluis open is(schakel netwerken en bluetooth uit). Klik tot slot op Aanmaken. De kluis is gemaakt en klaar voor gebruik. Je opent de kluis via de eerdergenoemde optie Kluis in het notificatievenster.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.