Voor de installatie van een Linux-distributie heb je vrijwel altijd een opstartbare dvd of usb-stick nodig. Denk bijvoorbeeld aan populaire besturingssystemen als Linux Mint en Ubuntu. Nu cd/dvd-stations steeds meer in de vergetelheid raken, blijft de usb-stick min of meer als enige installatie-optie over. Hoe bereid je zo’n opstartbare usb-stick voor, zodat je de beoogde Linux-distributie soepel kunt installeren?

Onder de Linux-paraplu bestaan er allerlei besturingssystemen. Op het gebied van uiterlijk en functionaliteit verschillen die nogal van elkaar. Toch hebben al die verschillende Linux-distributies ook wat gemeen, namelijk de installatiewijze. Door een pc of laptop vanaf een geprepareerde usb-stick op te starten, kun je de installatie van het besturingssysteem in orde maken.

Welke usb-stick?

Voor de meeste Linux-distributies volstaat een usb-stick van minimaal 8 GB prima. Het is niet nodig om de usb-stick vooraf te formatteren. Het verderop besproken programma Rufus voorziet de usb-stick namelijk automatisch van het juiste bestandssysteem.

Houd er wel rekening mee dat alle bestaande bestanden worden gewist. Maak zo nodig eerst een back-up van die gegevens.

Installatiebestand vinden

Voor het prepareren van een opstartbare usb-stick heb je eerst het juiste installatiebestand nodig. Uitgevers van Linux-distributies gebruiken hiervoor meestal een iso-image. Download het benodigde iso-bestand vanaf de website van het beoogde besturingssysteem. Voor de Linux-distributie Ubuntu kun je hiervoor bijvoorbeeld terecht op www.ubuntu.com/#download. Klik bij het laatste versienummer op de downloadlink. Een iso-image is meestal enkele gigabytes groot. Neem daarom even de tijd om het installatiebestand vanaf het web te downloaden. 

Rufus

Er bestaan verschillende programma’s om een opstartbare usb-stick te creëren. Het kleine Windows-tooltje Rufus werkt snel én ondersteunt de populairste Linux-distributies. Bezit je een geschikte usb-stick en staat het juiste installatiebestand op jouw computer? Surf dan naar https://rufus.ie/nl en scrol een stukje omlaag om de downloadlinks van het programma te tonen. Via Rufus 3.17 Portable sla je een exe-bestand van het programma op. 

Op het moment van schrijven is Rufus 3.17 de laatste versie, maar het tooltje krijgt in de toekomst een hoger versienummer. Klik het pop-upvenster met de advertentie weg. Dubbelklik daarna op rufus-3.17p.exe en bevestig met Ja. Een installatie is verder niet nodig. De Nederlandstalige gebruikersomgeving van Rufus komt tevoorschijn.

Usb-stick prepareren

Je gaat nu de opstartbare usb-stick maken. Prik de usb-stick in een vrije usb-poort van de Windows-computer. Je selecteert onder Apparaat vervolgens het juiste usb-opslagmedium. Wees er zeker van dat de correcte schijfletter is geselecteerd. Klik op SELECTEREN en zoek het zojuist gedownloade iso-bestand op. Je klikt nu op de bestandsnaam, waarna je bevestigt met Openen. 

De meeste computers gebruiken UEFI als systeemsoftware. Selecteer in dat geval onder Partitie-indeling de optie GPT. Is jouw machine al op leeftijd (pakweg tien jaar of ouder), dan is die waarschijnlijk nog voorzien van het BIOS. Kies dan MBR. De overige instellingen laat je ongewijzigd. Klik op STARTEN / OK en wacht af totdat het proces is afgerond. Klik tot slot op Sluiten. Je kunt de usb-stick nu veilig uitwerpen.

©PXimport

Opstartbare usb-stick laden

Ga nu naar de pc of laptop waarop je de Linux-distributie wilt installeren. Voordat je dit systeem inschakelt, prik je eerst de opstartbare usb-stick in een vrije usb-aansluiting. Druk tijdens het opstartproces op een specifieke toets om de UEFI (of het BIOS) te openen. Afhankelijk van het gebruikte systeem is dat bijvoorbeeld F2, F12 of Delete. 

De UEFI is systeemsoftware waarin je allerlei zaken van de computer kunt regelen. Zoek het opstartmenu op. Meestal staat dat aangegeven met Boot of Boot Menu. Selecteer de juiste usb-stick als opstartstation. Herstart nu het systeem. Als het goed is, verschijnt het logo van de betreffende Linux-distributie in beeld. Je kunt nu de installatie in orde maken.  

©PXimport

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.