Niet iedereen heeft plek om een grote tv neer te zetten. Of misschien wil je wel OLED-beeldkwaliteit, maar dan in een kleiner formaat zodat het scherm niet domineert of mooi tot zijn recht komt in de slaapkamer. Panasonic laat met de 42-inch TX-42MZW984 zien dat je niet aan beeldkwaliteit hoeft in te boeten wanneer je voor een kleiner formaat kiest.

Deze 42-inch-tv noemen we ten overstaand van de meest verkochte televisies inmiddels klein. Hij oogt neutraal en zelfs wat saai. De zwarte tv past weliswaar in elk interieur, maar mist toch uitstraling. Dat is voornamelijk te wijten aan zijn vrij dikke profiel. Het OLED-scherm zelf is nog steeds erg dun, maar je ziet dat eigenlijk niet omdat de behuizing achteraan ongeveer even groot is als het scherm. Over de afwerking echter geen slecht woord, die is prima. De tv staat op een centrale voet.

©Eric Beeckmans

Groot of klein, dat maakt wat de aansluitingen betreft geen verschil. Alle MZW984-modellen beschikken over twee HDMI 2.0-aansluitingen en twee HDMI 2.1-aansluitingen met 40Gbps bandbreedte. Er is ondersteuning voor 4K120, ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync, en ARC/eARC. X Box Series X-gamers kunnen in Dolby Vision gamen, maar dan wel maximaal in 4K op 60Hz. Dat de tv ook een prima keuze is voor gamers blijkt uit de input-lag van 6,5 ms in 2K120 en 10,5 ms in 4K60. Drie usb-poorten, composiet video met stereo cinch audio ingang (via verloopstekker), optische digitale audio-uitgang en hoofdtelefoonaansluiting maken de lijst met aansluitpoorten compleet. Op die laatste kan je een subwoofer aansluiten, wel eerst even via de menu’s de functie omschakelen. Bluetooth gebruik je om audio naar de tv te sturen, of een draadloze hoofdtelefoon aan te sluiten. Op dit kleinere model staan een deel van de aansluitingen naar achter gericht, dat is een aandachtspunt als je wandmontage overweegt.

Prachtige OLED-beelden

Verwacht geen piekhelderheid die kan concurreren met het topmodel van Panasonic, de TX-65MZW2004, want alleen dat topmodel heeft een nieuw paneel met microlens-laag. Maar voor een 42 inch die door zijn hoge pixeldensiteit wat voorzichtiger moet omspringen met warmte zijn de resultaten uitstekend. We meten 720 nits op een 10% venster, en 132 nits op het volledig witte scherm. Het kleurbereik is 96% P3. Prima cijfers, vooral omdat je ook op middelgrote testvensters relatief veel licht overhoudt. Het paneel heeft een uitstekende uniformiteit.

We kiezen de Filmmaker-mode, en merken onmiddellijk dat die bijzonder nauwkeurig gekalibreerd is. Hij is vrij donker, maar dat is makkelijk op te lossen, zet de Verlichtingssterkte wat hoger en activeer de lichtsensor. Je geniet dan van natuurlijke kleuren, en quasi perfect beeld. Er ontbreekt een minimum aan zwartdetail. Dat kun je verhelpen door de ‘Dark visibility Enhancer’ te activeren. Doe dat in beperkte mate zodat je het prachtige OLED-contrast niet te hard benadeelt.

©Panasonic

Voor HDR kun je rekenen op Dolby Vision IQ en HDR10+ Adaptive, naast standaard HDR10 en HLG. Ook hier is de kalibratie van de Filmmaker Mode nagenoeg perfect. De tv geeft voorrang aan correcte kleurweergave, eventueel ten koste van wat helderheid, maar de beelden behouden heel goed hun HDR-karakter, met rijke kleuren en helder maar genuanceerd witdetail. Net als in SDR kan je met een weinig ‘Dark visibility Enhancer’ het schaduwdetail nog wat verbeteren. Voor gamers is er de de ‘True Game’-mode, die heeft een perfect gekalibreerd beeld en lage input-lag.

Beeldverwerking

Dit model gebruikt dezelfde processor als het topmodel en hoeft op dat vlak dan ook niet onder te doen. Panasonic hanteert daarnaast een vrij voorzichtige aanpak zodat de kans op overmatig bewerkte beelden klein is. Upscaling is zacht en als je wat verder van dit kleine scherm zit, kan het wat extra scherpte gebruiken via de instelling ‘Resolutie Remasteren’.

©Panasonic

Gebruik de Filmmaker-modus of True Cinema-modus voor het beste beeld, al kun je ook de AI-beeldmode gebruiken, die kiest instellingen aangepast aan wat je kijkt en je kan zelf regelen hoe sterk het effect is. De slimme lichtsensor past helderheid en kleurtemperatuur van het beeld aan, al raden we aan om dat uit te schakelen voor kleurtemperatuur. De bewegingsscherpte van OLED-schermen is zeer goed, een belangrijk pluspunt voor games en sport. Het enige zwakke punt van de processor is dat hij kleurbanden in zachte gradiënten niet kan wegwerken.

Als game-monitor

De verleiding is best groot om deze kleine OLED-tv op je bureau te plaatsen en als monitor te gebruiken, zeker als je een gamer bent. Er is geen DisplayPort aanwezig, maar de HDMI 2.1-poorten bieden wel alle gamerfeatures. Je moet de monitor ook ver genoeg van je af kunnen plaatsen om het overwicht te bewaren. Nog een reden, de WRGB-subpixelstructuur kan zichtbaar zijn op tekst als je te dichtbij zit. En waar veel monitoren de mogelijkheid bieden om de opstelling aan te passen in de hoogte, is dat op deze tv niet het geval. Wie daar doorheen kijkt, krijgt wel heel veel schermoppervlak, 4K-resolutie, prachtige OLED-beelden en een haarscherpe game-ervaring.

©Panasonic

Degelijke audio

De audioprestaties op kleinere tv’s laten vaak te wensen over. Maar ook op dat vlak zit het wel snor bij deze Panasonic. De 2x 15W luidsprekers leveren prima klank met een goed volume. De uitgebreide instellingsmogelijkheden bieden voldoende mogelijkheden om de audio naar eigen smaak te laten klinken.. Dat is zeker wat van je tijd waard, want het verschil kan vrij duidelijk zijn. Tot onze verrassing hoorden we zelfs een redelijk surroundeffect bij onze filmtracks. De subwoofer-aansluiting is een leuk extraatje, maar wie echt betere audio wil hebben, kan beter kiezen voor een soundbar. Ben je een gamer met kdie meer dan een 4K120-bron gebruikt, hou er dan rekening mee dat een soundbar een van je HDMI 2.1-aansluitingen inneemt zodat je op de tv nog maar één HDMI 2.1-poort overhoudt voor je gamingbronnen.

©Eric Beeckmans

My Home Screen 8.0

Het eigen smart tv-systeem van Panasonic vind je ook op de MZW984-reeks. Fire TV en Google TV vind je enkel op de lagere modellen. We houden van de eenvoud van My Home Screen. Een simpele balk met pictogrammen onderaan het scherm bevat apps, zenders en ingangen, en je kan hem personaliseren zodat jouw favorieten vooraan staan. Het hele smart tv-systeem reageert ook erg vlot, een troef voor het gebruiksgemak. Enkel het app-aanbod loopt een beetje achter.

De belangrijkste internationale streamingdiensten zijn er wel, en voor Nederland is de selectie lokale apps goed, maar in België is er geen enkele lokale app te vinden.

Op de uitrusting is niet bespaard. Een dubbele tv-tuner met twee CI+-slots maakt het mogelijk om live tv te kijken en iets anders op te nemen op een extern usb-apparaat. De afstandsbediening is geen toonbeeld van innovatie. Ze is groot en heeft erg veel toetsen, maar de layout is prima en de toetsaanslag uitstekend. De ‘My App’ toets kan je koppelen aan een app naar keuze, gamers kunnen die bijvoorbeeld binden aan het Game Dashboard.

Conclusie

De TX-42MZW984 is een kleine OLED-tv met de beeldkwaliteit en het gebruiksgemak van een groter model. Panasonic heeft nergens beknibbeld op uitrusting of kwaliteit. Je geniet dus van prachtige beelden met diep contrast, uitstekende helderheid en natuurlijke, rijke kleuren. De beeldverwerking is top en laat alleen, zoals alle Panasonic OLED tv’s, een steek vallen bij het wegwerken van kleurstroken in zachte gradiënten. Met zijn HDMI 2.1-poorten, True Game-mode en ruime game-features is deze tv niet alleen een fijne keuze voor sport en films maar ook voor gamers. De enige reden om wat van de totaalscore te halen is de opvallend hoge prijs van deze tv.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.