Beeldschermtechnologie zoals oled wordt jaar na jaar doorontwikkeld. In de nieuwste OLED-tv’s spreken fabrikanten van een MLA-paneel, al vind je soms ook de benaming META-paneel, of Brightness Booster Max terug. Wat mag je ervan verwachten en betekenen al die namen hetzelfde?

Bij verbeteringen aan OLED-technologie denken we in de eerste plaats misschien aan nieuwe OLED-materialen, of verbeterde aansturing in de vorm van slimmere algoritmes die per pixel de veroudering van het materiaal compenseren.

©LG Display

MLA (Micro Lens Array) is iets heel anders. Het is een laag microscopische lenzen die het licht van het OLED-paneel beter naar buiten brengen. Per pixel zijn er tot 5.117 lenzen. Maar hoe werkt dat precies?

Een OLED-paneel is opgebouwd uit verschillende lagen. En onvermijdelijk reflecteert er intern tussen die verschillende lagen een deel van het licht terug naar binnen. De laag micro-lenzen vermijdt dat lichtverlies door interne reflecties, waardoor een hogere helderheid mogelijk is. De techniek is volgens LG Display gebaseerd op het oog van de libelle, die de wereld ziet door honderden convexe lenzen.

Lees ook: Alles over HDMI versies, features en kabels volledig uitgelegdit artikel

META: Hardware en software

LG Display, de fabrikant van de OLED-panelen (en niet te verwarren met LG Electronics, de fabrikant van de tv-sets), noemt het META-technologie. MLA is echter maar een (weliswaar belangrijk) onderdeel van de META-technologie. Naast deze hardware is er ook nieuwe software, de META Booster. Dat is een algoritme dat in real-time de helderheid en kleuren op het scherm analyseert en verbetert.

Voordelen

Het meest voor de hand liggende voordeel is natuurlijk de verhoogde helderheid. LG Display zelf claimt tot 60% hogere helderheid, en onze eigen test van de LG G3 lijkt dat grotendeels te bevestigen. Daarmee maakt OLED een enorme sprong vooruit op dit vlak.

OLED-panelen hadden al een erg goede kijkhoek, maar een bijkomend voordeel is dat de panelen met MLA-laag een nog bredere kijkhoek hebben. Zelfs wie vanuit een heel scherpe hoek naar het beeld kijkt, ziet nog steeds dezelfde helderheid, contrast en kleuren.

Een laatste voordeel is dat deze panelen vrijwel zeker energie-efficiënter zijn. Er gaat immers minder licht verloren.

Zijn er nadelen? Ja, voorlopig vind je de MLA-techniek enkel in de topmodellen, en betaal je dus onvermijdelijk een hogere prijs.

Benamingen

Nu we weten wat MLA betekent, is het tijd om de andere benamingen even onder de loep te nemen. Opvallend, de benaming MLA zal je nergens terugvinden.

LG Electronics gebruikt de benaming Brightness Booster Max, en die vind je enkel in de LG G3-reeks. De 55, 65 en 77 inch-versies uitgerust zijn met de MLA-laag en de verbeterde software. De 83 inch-versie heeft geen MLA-laag. Het profiteert enkel van de verbeterde software.

Panasonic gebruikt de benaming Master OLED Ultimate, enkel te vinden in de MZ2000-reeks. Hier zijn enkel de 55 en 65 inch-versies uitgerust met de MLA-laag en verbeterde software. De 77 inch-versie moet het zonder MLA-laag stellen.

Philips gebruikt de benaming die door LG Display gehanteerd wordt, META OLED Paneel. Dit zal enkel beschikbaar zijn in de OLED+908-reeks. Al deze modellen gebruiken zowel de MLA-laag als de verbeterde software.

Sony gebruikt in de 2023 OLED-model, de Sony Bravia XR-A80L, dezelfde panelen als vorig jaar. Er zijn geen modellen met MLA-panelen. Daarentegen biedt Sony wel de A95L met een vernieuwd QD-OLED-paneel.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.